Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 3

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  kryzys państwa opiekuńczego
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
W artykule skoncentrowano się na zjawisku obecności korporacji zajmujących się produkowaniem leków na terenie publicznych szpitali klinicznych. Od strony teoretycznej tekst oparty jest na publikacjach M. Foucaulta (głównie dotyczących reform szpitalnictwa i wyłonienia się kliniki) oraz na uwagach Z. Baumana, diagnozującego upadek idei państwa opiekuńczego. Druga cześć tekstu opiera się na wywiadach przeprowadzonych z uczestnikiem programu testowania szczepionki oraz z „prowadzącym” jego przypadek lekarzem. W obu przypadkach kluczowe stało się ukazanie wątków biograficznych, które doprowadziły do spotkania chorego z lekarzem w tej szczególnej sytuacji. Zestawiając ze sobą uwagi teoretyków oraz wyniki badań terenowych, ukazano, że współczesne państwo znajdujące się w stanie kryzysu rezygnuje w pewnych obszarach swojej aktywności z prowadzenia działań o charakterze biopolitycznym. Miejsca te przejmowane są przez korporacje o globalnym zasięgu, które wykorzystują struktury instytucji państwowych/publicznych do realizacji własnych celów ‒ korporacyjnych biopolityk, np. prowadzonych na masową skalę programów testowania leków.
2
Publication available in full text mode
Content available

Obywatel i państwo

84%
PL
Podstawowa teza artykułu brzmi: państwo współczesne jest potężne jak nigdy w historii. Ta potęga wyrasta ze znacznych oczekiwań obywateli co do ilości i jakości dóbr dostarczanych przez państwo. Państwa, niezależnie od licznych trudności, te wysokie oczekiwania spełniają. Szczególną siłę państwo ukazało w początkach ekonomicznego kryzysu, który wybuchł w 2008 r. Potęga państwa nie współwystępuje z aktywnym obywatelstwem i nie towarzyszy jej rozwinięta infrastruktura społeczeństwa obywatelskiego. Autor eksponuje dualistyczny charakter społeczeństwa obywatelskiego, gdyż obywatele stowarzyszają się w istotnie odmiennych celach: a) aby wywierać wpływ na państwo i w ten sposób uzyskiwać także indywidualne korzyści; b) aby samodzielnie realizować swoje potrzeby w obrębie stowarzyszeń. W Polsce obserwujemy istotne deficyty w wymiarze zarówno indywidualnego obywatelstwa, jak i społeczeństwa obywatelskiego w obu formach.
EN
The main point of the article is that the contemporary state is more powerful than ever in history, and that it derives its strength from its citizens' high expectations regarding the quantity and quality of goods it provides. Despite many difficulties, states satisfy the needs of their citizens - it was particularly evident at the beginning of the economic crisis in 2008. However, the strength of the state is not balanced by active citizenship or a well developed civil society. The author exposes a twofold character of civil society whose citizens associate for fundamentally different reasons: a) to have an influence on the state's actions and therefore to ensure its decisions are beneficial for them, b) to fulfill their own needs through the association. In Poland, we can observe a serious deficit of citizenship both on an individual level and on the level of civil society in both its forms.
EN
The author identifies the less often discussed institutional and policy issues of the Eurozone. He points out the theory-inconsistent creation of the monetary union performed ahead of the economic and fiscal union, the implementation of surrogate solutions such as the Growth and Stability Pact and the weak discipline in its observance, as well as the surprising lack of exit rules and the real problem of the crisis that is not financial, but that of waning confidence. He further warns that the Eurozone crisis, serious as it is, is an outgrowth of a much more serious and lasting problem of the crumbling Western welfare state and its ever growing size of indebtedness. The financial crisis has simply accelerated the day of reckoning by a few years, but without major changes the collapse is inevitable. The kind of changes needed is politically costly and, therefore, will be introduced only when all other non-solutions have failed. For that reason the author expects that the crisis of the West will last for at least another 5-10 years.
PL
W tekście autor wskazuje na rzadziej dyskutowane problemy instytucjonalne i politykę prowadzoną w ramach strefy euro. Zwraca uwagę na, niezgodne z teorią integracji, wcześniejsze stworzenie unii monetarnej niż unii gospodarczej (wspólnej polityki budżetowej, podatkowej itd.) na stworzone surogaty w postaci kryteriów z Maastricht oraz Paktu stabilizacji i rozwoju. Podkreśla też zmiękczanie tych reguł w praktyce w stosunku do członków założycieli. Wreszcie, wskazuje na zdumiewający brak „reguł wyjścia” z takiej strefy. Autor ostrzega jednak, że problemy eurostrefy są – mimo ich znaczenia – jedynie przejawem głębszego i bardziej długotrwałego kryzysu Europy Zachodniej, a właściwie Zachodu w całości. Źródłem problemów strefy euro jest głęboki kryzys państwa opiekuńczego, którego coraz bardziej pogarszające się finanse spowodowały ów proces przyspieszonego zadłużania się państw. Od kryzysu tego nie ucieknie się poprzez szybszy wzrost gospodarczy, gdyż to właśnie wysoki poziom wydatków publicznych w relacji do PKB jest głównym czynnikiem coraz silniejszego spowolnienia gospodarczego na Zachodzie. Dlatego kryzys Zachodu będzie trwać jeszcze wiele lat.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.