Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 6

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  krzywdzenie dzieci
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Celem niniejszego artykułu jest próba określenia związku pomiędzy doświadczeniem przemocy w dzieciństwie a zachowaniami ryzykownymi dla zdrowia i życia wśród polskiej młodzieży. Grupę badaną stanowili pacjenci (w wieku 14-18 lat) kilkunastu polskich placówek zajmujących się leczeniem młodzieży przejawiającej zachowania ryzykowne. W badaniu wykorzystano Inwentarz Wczesnej Traumy (ETI) oraz Skalę Zachowań Zdrowotnych konstrukcji własnej. Wyniki wskazują, że młodzież po próbach samobójczych oraz nadużywająca środków psychoaktywnych najczęściej doświadczała w dzieciństwie przemocy fizycznej, zaś młodzież z zaburzeniami odżywiania - przemocy emocjonalnej oraz seksualnej.
EN
The aim of this study was to determine the relationship between childhood experiences of violence and health- or life-threatening high-risk behaviors among Polish adolescents. The studied group consisted of 14-18 year old patients from several Polish centers treating young people with high-risk behaviors. Early Trauma Inventory (ETI) and the Scale of Healthy Behaviors were used in the study. Results: Young people after suicidal attempts and with substance abuse reported predominantly experiences of physical violence in childhood. Adolescents with eating disorders had experienced emotional and sexual violence.
PL
Pracownicy ochrony zdrowia w Polsce mają możliwość rozpoznania krzywdzenia dziecka i obowiązek zgłaszania swoich podejrzeń. Niniejszy artykuł przedstawia wyniki badania przeprowadzonego wśród pracujących w Polsce lekarzy, pielęgniarek, ratowników medycznych i położnych. Pierwszym etapem badania były wywiady indywidualne (N = 14), a drugim – była ankieta internetowa (N = 506). Wyniki wskazują na podejmowane działania personelu medycznego w przypadku podejrzenia krzywdzenia dzieci, a także bariery i dobre praktyki w zgłaszaniu takich podejrzeń.
EN
Health care workers in Poland have the opportunity to recognize child maltreatment and the obligation to report their suspicions. This article presents the results of a study conducted among doctors, nurses, paramedics and midwives working in Poland. The first stage of the study involves individual interviews (N = 14), while the second one – an online survey (N = 506). The results indicate the actions taken by medical personnel in the event of suspected child maltreatment, as well as barriers and good practices in reporting such suspicions.
PL
Kontekst: Krzywdzenie dzieci to globalny problem zdrowia publicznego, który obejmuje przemoc fizyczną, seksualną, emocjonalną, zaniedbanie i bycie świadkiem przemocy domowej. Niniejszy przegląd systematyczny i metaanaliza podsumowuje związek między tymi pięcioma formami krzywdzenia dzieci a zaburzeniami depresyjnymi i lękowymi. Metodologia: W analizie uwzględniono opublikowane badania kohortowe i badania kliniczno-kontrolne, w których zaobserwowano związek między jakąkolwiek formą krzywdzenia dzieci (lub ich połączenie) a zaburzeniami depresyjnymi i lękowymi. Łącznie pod względem kwalifikowalności oceniono 604 badań, z których 106 spełniło kryteria włączenia, a 96 uwzględniono w metaanalizach. Dane zebrano w metaanalizach efektów losowych, podając iloraz szans (OR) z odpowiadającymi 95% przedziałami ufności (CI) dla każdej formy krzywdzenia dziecka. Wyniki: Wszystkie formy krzywdzenia dzieci były związane z zaburzeniami depresyjnymi („jakiekolwiek krzywdzenie dziecka” [OR = 2,48, 2,14–2,87]; wykorzystywanie seksualne [OR = 2,11, 1,83–2,44]; przemoc fizyczna [OR = 1,78, 1,57–2,01]; przemoc emocjonalna [OR = 2,35; 1,74–3,18]; zaniedbanie [OR = 1,65; 1,35–2,02]; oraz bycie świadkiem przemocy domowej [OR = 1,68; 1,34–2,10]). Niektóre formy krzywdzenia dzieci były istotnie związane z zaburzeniami lękowymi („jakiekolwiek krzywdzenie dziecka” [OR = 1,68, 1,33–2,4]; wykorzystywanie seksualne [OR = 1,90, 1,6–2,25]; przemoc fizyczna [OR = 1,56, 1,39–1,76] i zaniedbanie [OR = 1,34, 1,09–1,65]). Istotne statystycznie związki stwierdzono również między kilkoma formami krzywdzenia dzieci a zespołem stresu pourazowego. Wnioski: Istnieje silny związek między pięcioma formami krzywdzenia dzieci a rozwojem zaburzeń psychicznych. Badanie Global Burden of Disease Study (GBD) obejmuje jedynie wykorzystywanie seksualne jako czynnik ryzyka zaburzeń depresyjnych i lękowych. Te ustalenia badawcze wspierają włączenie dodatkowych form krzywdzenia dzieci jako czynników ryzyka w GBD.
EN
Background: Child maltreatment is a global public health issue that encompasses physical abuse, sexual abuse, emotional abuse, neglect, and exposure to intimate partner violence (IPV). This systematic review and meta-analysis summarises the association between these five forms of child maltreatment and depressive and anxiety disorders. Methods: Published cohort and case-control studies were included if they reported associations between any form of child maltreatment (and/or a combination of), and depressive and anxiety disorders. A total of 604 studies were assessed for eligibility, 106 met inclusion criteria, and 96 were included in meta-analyses. The data were pooled in random effects meta-analyses, giving odds ratios (ORs) with corresponding 95% confidence intervals (CIs) for each form of child maltreatment. Results: All forms of child maltreatment were associated with depressive disorders (any child maltreatment [OR = 2.48, 2.14–2.87]; sexual abuse [OR = 2.11, 1.83– 2.44]; physical abuse [OR = 1.78, 1.57–2.01]; emotional abuse [OR = 2.35, 1.74– 3.18]; neglect [OR = 1.65, 1.35–2.02]; and exposure to IPV [OR = 1.68, 1.34–2.10]). Several forms of child maltreatment were significantly associated with anxiety disorders (‘any child maltreatment’ [OR = 1.68, 1.33–2.4]; sexual abuse [OR = 1.90, 1.6– 2.25]; physical abuse [OR = 1.56, 1.39–1.76]; and neglect [OR = 1.34, 1.09–1.65]). Significant associations were also found between several forms of child maltreatment and post-traumatic stress disorder (PTSD). Conclusions: There is a robust association between five forms of child maltreatment and the development of mental disorders. The Global Burden of Disease Study (GBD)
PL
Artykuł podejmuje temat ochrony dzieci przed krzywdzeniem w Polsce w kontekście prezentacji jej warunków formalnych występujących w naszym państwie, jak i postaw społecznych Polaków w zakresie aprobaty dla wykorzystywania przemocy w wychowaniu dzieci. Ten drugi wymiar ilustrują badania opinii publicznej nad aprobatą vs. dezaprobata dla bicia dzieci realizowane w roku 2011 i 2012. Całość prezentacji kończy dyskusja nad wynikami badań oraz rekomendacje dotyczące potrzeby edukacji społecznej na temat problemu przemocy wobec dzieci.
XX
The paper presents the topic of child abuse in Poland in the context of formal circumstances that exist in our state in this matter as well as social attitudes towards using violence in child-rearing. That perspective illustrate results of research on social attitudes towards child abuse from 2011 and 2012. There is also a discussion on these results and some recommendations to a better social education in Poland on child abuse problem at the end of the paper.
PL
Celem przekrojowego badania ankietowego było oszacowanie częstości występowania krzywdzenia dzieci i innych negatywnych doświadczeń w dzieciństwie (adverse childhood experiences, ACE) w Polsce oraz ich związek z zachowaniami ryzykownymi dla zdrowia. Badanie przeprowadzono na próbie złożonej ze 1722 losowo dobranych studentów z pięciu polskich uczelni, które zostały dobrane w sposób celowy. Badani wypełnili kwestionariusz dotyczący negatywnych doświadczeń w dzieciństwie. Wyniki badania wskazują na dużą częstość występowania krzywdzenia dzieci i innych negatywnych doświadczeń: przemocy fizycznej doświadczyło 46% respondentów, przemocy emocjonalnej – 42%, wykorzystywania seksualnego – 5%, a zaniedbywania emocjonalnego – także 5%. Poziom dysfunkcji w rodzinie również był wysoki: 3% badanych w dzieciństwie mieszkało z osobą uzależnioną od narkotyków, 21% – z osobą uzależnioną od alkoholu, 19% – z kimś, kto cierpiał na zaburzenia psychiczne, 8% było świadkami przemocy domowej, a 5% zadeklarowało dorastanie w rodzinie dotkniętej przestępczością. Żadnych negatywnych doświadczeń w dzieciństwie nie miało 23% respondentów, a 19% doświadczyło co najmniej czterech form ACE. Stwierdzono istotny związek między negatywnymi doświadczeniami a zachowaniami niekorzystnymi dla zdrowia, takimi jak próby samobójcze, nadużywanie alkoholu, używanie narkotyków, ryzykowne zachowania seksualne i palenie tytoniu. Otrzymane wyniki wskazują na potrzebę inwestowania w programy profilaktyczne.
EN
A cross-sectional survey was undertaken to estimate the prevalence of child maltreatment and other adverse childhood experiences, and their association with health-harming behaviours in Poland. The survey was conducted among 1722 randomly selected students from five purposefully selected Polish universities. Participants filled in the adverse childhood experiences survey instrument. The results showed that the prevalence of child maltreatment and other adverse childhood experiences was high: physical abuse was reported by 46%, emotional abuse by 42%, sexual abuse by 5% and emotional neglect by 25%. Household dysfunction was also high, with household street drug use reported by 3%, alcohol misuse by 21%, mental disorder by 19%, parental violence by 8% and household crime by 5%. Twenty-four per cent had not had any adverse childhood experience, while 19% reported that they had undergone four or more types of adverse childhood experiences. There was a significant association between adverse childhood experiences and health-harming behaviours such as suicide attempt, alcohol misuse, drug use, risky sexual behaviour and tobacco use. The findings suggest that there is a need to invest in prevention programming.
PL
Ratownicy medyczni to pracownicy ochrony zdrowia stojący na pierwszej linii kontaktu pacjenta z personelem medycznym, na co dzień stykający się z sytuacjami trudnymi, wymagającymi szybkiej interwencji medycznej, często z dala od placówek ochrony zdrowia i przy ograniczonych możliwościach diagnostycznych. Doświadczenia ratowników pracujących w systemie Państwowego Ratownictwa Medycznego obejmują kontakt z dziećmi, co do których zachodzi podejrzenie, że są ofiarami przemocy, w tym krzywdzenia na tle seksualnym. Artykuł stanowi próbę analizy wiedzy i deklarowanych umiejętności ratowników w zakresie rozpoznawania tego rodzaju sytuacji i sposobów reagowania na podejrzenie krzywdzenia dziecka. Na podstawie zebranego materiału badawczego przedstawiono najczęściej wskazywane przez ratowników objawy stosowania przemocy, w tym seksualnej, wobec dziecka i wskazano sposoby postępowania zespołów ratownictwa medycznego w sytuacji powzięcia takiego podejrzenia. Ratownicy medyczni sygnalizują znaczący niedostatek wiedzy w omawianym zakresie, który wywołuje m.in. obawy co do słuszności podejrzeń i w efekcie wysoki odsetek zaniechań ich zgłaszania.
EN
Paramedics are the medical workers that stand in the front line of contact with patients. Every day they encounter difficult situations, that demand their quick medical intervention, often far away from health care facilities, in situations of limited diagnostic possibilities. Among different experiences of paramedics working in the Emergency Medical Services, there are also contacts with children that have faced abuse, including sexual abuse. The article is an attempt to analyse the knowledge and self-declared skills of paramedics applied in recognizing this type of situation and methods of responding to suspected child abuse. Based on the gathered research material, the symptoms of violence most frequently pointed out by paramedics, including symptoms of sexual abuse towards the child are discussed. Procedures of addressing an arising suspicion are presented as well. Paramedics indicate a significant lack of knowledge in the abovementioned subject, which among others, raises concerns about the validity of their suspicions and, a resulting high percentage of paramedics not reporting further their suspicions.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.