Search results

1

Pisarze wczesnochrześcijańscy wobec filozofii starożytnej (cz. I)

100%

Leonkiewicz Ł.

ELPIS

|

2013

|

vol. 15

117-128

EN

Christian theology often is called Christianized philosophy. However in the early centuries of Christianity Christianwriters don’t refer to the ancient philosophy positively. The philosophy was a relic of paganism, and treated it’s teachingsas vain and chattery philosophical views. The first Christian writers had to face up with philosophy, so many of them critically or positively wrote about it. The first time apostle Paul came into contact with philosophers during his stay in Athens. Apologists then went on to write about the philosophers just as later the Fathers of the Church drew inspiration from ancient philosophy as well. In their opinion theology and philosophy differed from each other like the truth from the belief. Revealed in Scripture the knowledge about God is truth, because it was proclaimed by the prophets and apostles,which was inspired of the Holy Spirit. They didn’t speak from himself, but God spoke through them. But philosophers trusted their own mind and were seeking knowledge about the beginning, about truth, about God etc. Since the first century, Christian theology and philosophy saw this bond of “mutual understanding” unite them to this day.

2

Imperium Romanum - jego rozkwit i upadek w ujęciu Sydoniusza Apolinarego

100%

Grzywaczewski J.

Nurt SVD

|

2013

|

issue 2

255-272

PL

Artykuł prezentuje wizję Rzymu w ujęciu Sydoniusza Apolinarego (430-486), który zainspirował się twórczością poetów: Enniusza, Wergiliusza i Auzoniusza. Wpatrzony w potęgę Rzymu Sydoniusz pisał panegiryki na cześć cesarzy: Avitusa, Majoriana i Antemiusza. Będąc prefektem Wiecznego Miasta widział również polityczną nieudolność rządzących, która doprowadziła do upadku Imperium. Przywiązany do kultury grecko-łacińskiej żywił przekonanie, iż kultury antyczna i rzymska przetrwają znacznie dłużej, niż samo Imperium. Historia osądziła podobnie. W średniowieczu podjęto studia nad dziełami klasyków chrześcijańskich i pogańskich; badania kultury antycznej osiągnęły apogeum w renesansie. Idea stworzenia w Europie międzynarodowego organizmu politycznego na wzór dawnego Imperium Rzymskiego zaświtała już w umysłach Karola Wielkiego, Ottona I, Ottona III i Napoleona. Czy Unia Europejska jest echem odwiecznych ambicji Imperium Rzymskiego? Jan Paweł II zachęcał wszystkie państwa członkowskie do budowania porządku kontynentalnego na fundamencie chrześcijańskim.

EN

The present article tackles the problem of a vision of Rome as presented in the works by Sidonius Apollinaris (430-486), who was inspired on the other hand by the works of poets: Quintus Ennius, Virgil and Ausonius. Enchanted by the power of Rome Sidonius wrote panegyrics to honour the emperors: Avitus, Majorian and Anthemius. As the Prefect of the Eternal City, he also observed the ruling political incompetence that led to the decline of the Empire. Attached to the Greco-Latin culture, Sidonius was convinced that the ancient and Roman culture would survive much longer than the Empire itself. History judged similarly. In the Middle Ages, the studies of the works of Christian and pagan classics were conducted; the research of ancient culture reached its apogee during the Renaissance. The idea to create in Europe an international political entity which would base on the model of the old Roman Empire already dawned in the minds of Charlemagne, Otto I, Otto III and Napoleon. Is the European Union an echo of the eternal ambition of the Roman Empire? John Paul II urged all the Member States to build the continental order on the foundation of Christianity.

FR

L’article présente la vision que Sidoine Apollinaire avait de Rome, inspiré par les poètes comme Ennius, Virgile, Ausone. Fasciné par la puissance de Rome, il a exprimé sa vision de l’Empire dans les panégyriques qu’il a prononcés en l’honneur des empereurs : Avitus, Majorien et Anthemius. En tant que préfet de Rome, il a connu la faiblesse politique de l’Empire et plus tard a vécu sa faillite. Mais il est resté toujours attaché à l’héritage culturel grec et latin – patrimoine plus durable que l’Empire. En effet, les études des oeuvres antiques, païennes et chrétiennes, ont été reprises au Moyen Age et cultivées à l’époque de la Renaissance. L’idée de former en Europe un organisme politique à l’image de l’ancien Empire romain a été lancée par Charlemagne, Otto Ier, Otto III et Napoléon. Dans la Communauté Européenne qui s’est formée à notre époque, on sent comme un écho de l’Empire romain. Le Pape Jean-Paul II a toujours encouragé les nations du Vieux Continent à s’intégrer sur la base des valeurs chrétiennes.

3

Wybrani Ojcowie Kościoła wobec filozofii starożytnej (cz. II)

100%

Leonkiewicz Ł.

ELPIS

|

2014

|

vol. 16

75-86

PL

Często spotykamy się z określaniem teologii patrystycznej jako „schrystianizowanej filozofii”. Jednak sama filozofia nie była postrzegana jednoznacznie pozytywnie przez pisarzy chrześcijańskich. Jedni przestrzegali przed filozofią, drudzy z kolei zachęcali do jej studiowania. Od momentu wizyty apostoła Pawła na Aeropagu rozpoczął się dialog myśli chrześcijańskiej ze starożytną myślą grecką. Metodą filozoficzną posługiwali się niektórzy apologeci, Ojcowie Kościoła, którzy w filozofii starożytnej dostrzegali wspaniałą szkołę myślenia dla chrześcijan. W ich wykonaniu filozofia była jednak podporządkowana objawieniu i Pismu Świętemu, dzięki czemu uzyskiwała status absolutny. Samodzielność filozofii i filozofów, którzy dążą do poznania prawdy własną ścieżką, zawsze była postrzegana jako zbytnia ufność własnemu rozumowi, pycha. Niedająca się usunąć więź filozofii starożytnej i teologii wschodniej, przez negację bądź zachwyt, do dziś napędza twórczość teologiczną i ożywia myśl prawosławną.

EN

Christian theology often is called Christianized philosophy. However, in the early centuries of Christianity, its writers did not refer to ancient philosophy positively. For them, philosophy was a relic of paganism and its teachings were treated as vain and empty views. The first Christian writers had to confront philosophy and so many of them wrote about it either critically or positively. The Apostle Paul first came into contact with philosophers during his stay in Athens. Apologists then went on to write about the ancient philosophers and the Fathers of the Church drew inspiration from their thought as well. In their opinion, theology and philosophy differed from each other like truth from belief. Revealed in Scripture, the knowledge of God is truth, because it was proclaimed by the Prophets and Apostles, who were inspired of the Holy Spirit. They did not speak from themselves, but it was God who spoke through them. Philosophers, however trusted their own reason when they were seeking knowledge about the beginning of time, about truth, about God etc. Since the first century, Christian theology and philosophy saw this bond of “mutual understanding” that has united them to this day.

4

Prawda o człowieku i jego historii w kręgu kultury antycznej

75%

Sojka S.

Tarnowskie Studia Teologiczne

|

2016

|

vol. 35

|

issue 1

EN

The culture of ancient Greeks and Romans, expressed in the masterpieces of their hands and minds, fascinates mankind because of its openness as well as permanent and unchangeable values existing in a man as a creator of this culture. Humanitas of the ancient Greeks and Romans is manifested in poetic epics, religious mysteries, philosophical treatises and in painting and architecture. Values such as truth, goodness, beauty and love and openness to them, give a meaning to human existence and history, which finds its final fulfilment in Christ, in which “apparuit benignitas et humanitas Salvatoris nostri Dei” (Titus 3, 4).

PL

Kultura antyczna, której świadectwem są arcydzieła rąk i umysłów starożytnych Greków i Rzymian, fascynuje ludzkość z uwagi na jej otwartość, a także na trwałe i niezmienne treści istniejące w człowieku jako twórcy tej kultury. Humanitas starożytnych Greków i Rzymian przejawia się w poetyckich eposach, religijnych misteriach, filozoficznych traktatach oraz w malarstwie i architekturze. Wartości, takie jak prawda, dobro, piękno i miłość oraz otwartość na nie, nadają sens ludzkiej egzystencji i historii, która ostateczne swoje dopełnienie odnajduje w Chrystusie, w którym „apparuit benignitas et humanitas Salvatoris nostri Dei” (Tt 3, 4).

Refine search results

2 ELPIS

1 Nurt SVD

1 Tarnowskie Studia Teologiczne

1 2016

1 2014

2 2013

2 Leonkiewicz Ł.

1 Grzywaczewski J.

1 Sojka S.

Pisarze wczesnochrześcijańscy wobec filozofii starożytnej (cz. I)

Imperium Romanum - jego rozkwit i upadek w ujęciu Sydoniusza Apolinarego

Wybrani Ojcowie Kościoła wobec filozofii starożytnej (cz. II)

Prawda o człowieku i jego historii w kręgu kultury antycznej