Search results

1

O teatrze wilamowskim

100%

Szlachta-Ignatowicz J., Wicherkiewicz T.

Postscriptum Polonistyczne

|

2019

|

issue 1(23)

89-103

EN

The paper dedicated to the phenomenon of Wilamowicean theatre is com-posed of two parts presenting a different research approach. A review written by a literature scholar of the latest performance in the Wilamowicean repertoire serves as the basis for commentary built around it by a sociolinguist, dedicated to the situation of the Wilamowicean language, its history and revival. The paper also presents other processes of revival of minor languages using theatrical tools.

2

Rozwój i stan krajobrazu językowego – przypadek języka wilamowskiego

75%

Majerska-Sznajder J.

Adeptus

|

2019

|

issue 14

EN

The development and current state of the linguistic landscape – the case of the Wymysorys languageWymysorys is a micro-language with Germanic roots spoken by the residents of Wilamowice, a small Silesian town located between Oświęcim and Bielsko-Biała, where it was brought by settlers from Western Europe in the thirteenth century. It has been the subject of scholarly interest among specialists in a number of fields, not only linguistics and ethnology, since the early twentieth century. Following a ban issued by local authorities in 1945, the use of Wymysorys was prohibited and public manifestations of local culture were severely punished. This policy resulted in a drastic decline of the number of its users. The recent interest of researchers is focused not only on the documentation of Wymysorys or its sociolinguistic situation in the past and today, but also on the effects of its revitalization in the last decade. Despite the lack of institutional support, the users’ community has been engaged in grass-roots initiatives leading to the emergence of Wymysorys in the cultural landscape. Recent activity of its users indicates that the language has already spread beyond the circles of local activists and, after years of persecution, functions again in society, evolving and taking new forms. Rozwój i stan krajobrazu językowego – przypadek języka wilamowskiegoJęzyk wilamowski, którym posługują się mieszkańcy Wilamowic (wym. Wymysoü), od początku XX wieku interesuje naukowców wielu dziedzin – nie tylko lingwistów i etnologów. Został on przywieziony przez osadników z Europy Zachodniej w XIII wieku na teren obecnych Wilamowic – małego miasteczka na Śląsku leżącego między Oświęcimiem a Bielskiem-Białą. Na skutek zakazu wydanego przez władze lokalne w 1945 roku używanie wilamowskiego było zabronione, a wszelkie publiczne przejawy odmiennej kultury ostro karane, w związku z czym liczba użytkowników wilamowskiego zaczęła drastycznie maleć. Zainteresowanie badaczy ostatnimi czasy wzbudza nie tylko kwestia dokumentacji tego mikrojęzyka o germańskich korzeniach czy stan etnolingwistyczny. Obserwacji podlegają również obecne efekty zaaplikowanych w ostatniej dekadzie procesów rewitalizacji językowej i zmiany lokalnej, a także państwowej polityki językowej. Mimo braku instytucjonalnego wsparcia, społeczeństwo użytkowników oddolnie podejmuje inicjatywy, których efektem jest między innymi pojawianie się wilamowskiego w krajobrazie kulturowym. Ostatnie działania użytkowników języka świadczą o tym, że opuścił już kręgi lokalnych aktywistów i ponownie, po latach zakazu, funkcjonuje samodzielnie w społeczeństwie, ewoluując i przybierając nowe formy.

3

“Bringing Things Together"

63%

Ziarkowska J.

Review of International American Studies

|

2018

|

vol. 12

|

issue 1

45-64

EN

The article applies the concept of tribalography, as defined by LeAnne Howe, to examine two novels by Frances Washburn, Elsie's Business and The Sacred White Turkey in order to demonstrate how Washburn participates in the discourse of native languages revitalization and thus offers an interesting comment on the potential of communal healing.

4

Virtual communities as breathing spaces for minority languages: Re-framing minority language use in social media

63%

Belmar G., Glass M.

Adeptus

|

2019

|

issue 14

EN

Virtual communities as breathing spaces for minority languages: Re-framing minority language use in social mediaConsidering that social media is increasingly present in our daily communicative exchanges, digital presence is an essential component of language revitalization and maintenance. Online communication has modified our language use in various ways. In fact, language use online is often described as hybrid, and boundaries across languages tend to blur. These are also characteristics of translanguaging approaches, which see language as fluid codes of communication. “Breathing spaces” are needed in order to achieve “sustainable translanguaging” practices for minority languages. The establishment of communities of performing minority language speakers in a digital environment raises the question whether these emerging virtual communities can take up the role of breathing spaces for minority languages. Społeczności wirtualne jako przestrzeń życiowa dla języków mniejszościowych. Nowe spojrzenie na używanie języków mniejszościowych w mediach społecznościowychPonieważ media społecznościowe są coraz bardziej obecne w codziennej komunikacji, obecność języków mniejszościowych w świecie cyfrowym jest niezbędnym elementem dla ich zachowania i rewitalizacji. Komunikacja online przyniosła zmiany wielu aspektów użycia języka. Używanie języka w Internecie często określa się jako hybrydowe, a granice między językami często się zacierają. Te zjawiska cechuje również transjęzyczność (translanguaging), podejście które postrzega język jako płynne kody komunikacji. W przypadku języków mniejszościowych, osiągnięcie „zrównoważonej transjęzyczności” (sustainable translanguaging) wymaga „przestrzeni życiowej” do ich używania. Tworzenie wirtualnych społeczności posługujących się językami mniejszościowymi w świecie cyfrowym rodzi pytanie, czy mogąone pełnić rolę takiej przestrzeni.

5

Czym jest dla dzisiejszych Wilamowian język wilamowski? Różne funkcje, różne postawy językowe

51%

Król T.

Łódzkie Studia Etnograficzne

|

2016

|

vol. 55

PL

Wilamowice są miastem wyjątkowym głównie ze względu na język wilamowski, który przywieziony został przez trzynastowiecznych osadników i mimo trudnej historii Wilamowian przetrwał do dzisiaj. Z powodu powojennych zakazów, wysiedleń i wywózek do obozów pracy, zakłócony został wśród mieszkańców przekaz międzypokoleniowy. Dzieci mówiące jedynie po wilamowsku były tego języka przymusowo oduczane, co doprowadziło wśród wielu z nich do traumy na całe życie – ojczysty język wilamowski został zapomniany, a było już za późno, by akwizycja języka polskiego nastąpiła w sposób naturalny. Wiele osób uważa dziś, że nie zna wilamowskiego, jednak rozmawiając po polsku o stroju, tradycjach czy wartościach kojarzonych mocno z tożsamością wilamowską, używa zapożyczeń z tego języka, uważając, że oddają one lepiej sens ich wypowiedzi. Mimo prognoz, że język wilamowski zaniknie całkowicie jeszcze w XX wieku, u progu drugiej dekady XXI wieku rozpoczęto jego program rewitalizacyjny, w który zaangażowały się Uniwersytet Warszawski i Uniwersytet Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz naukowcy zagraniczni. Wymysiöeryś wprowadzany jest do szkoły, organizowane są spotkania dla osób należących do kilku generacji. W rewitalizację włączyli się sami Wilamowianie. Wzrosła znajomość oraz częstotliwość używania języka wśród młodzieży, zaczął on spełniać funkcję komunikacyjną, ale także coraz częściej tożsamościową oraz funkcję kodu zrozumiałego tylko dla wąskiego grona osób.

EN

What makes the Wilamowice town so unique is the original language, Wymysorys. Vilamovian was brought to Poland by the settlers from the Western Europe and survived through the historical storms in the region till today. However, due to the after-Second World War suppressions of the German-like speaking community – bans of using the language, population displacement and deportations to the labor camps – the intergenerational knowledge transfer was disrupted. Children for whom the Vilamovian was their first language were being force to “unlearn” the language on the behalf of the dominating Polish. This violent political practice resulted in life-lasting trauma and unbreakable fear of speaking Vilamovian. Their native language was being forgotten by the post-war generations, although it was too late for them to naturally canvass Polish instead. Accordingly, a number of people declaring to do not know Wymysorys use particular words from it, while talking in Polish about traditional Vilamovian clothing, customs and values, deeply associated with Vilamowian identity. Contradictory to the earlier predications that Vilamowian language will die completely by the end of the 20th century, in the being of the second decade of the 21st century the dedicated revitalization program was introduced in the region. The initiative engaged scientists from major Polish universities – the University of Warsaw, Adam Mickiewicz University in Poznań – as well as foreign scholars. Wymysorys was introduced to the curriculum of the local schools and the intergenerational meetings are being held regularly. After some time, the Vilamovians also engaged into the revitalization program, even though there are strong differences in their linguistic bases. Today, the knowledge and use of Vilamowian is vividly growing amongst the young. The language once almost forgotten starts not only to gain back its communicative function, but more and more often takes upon a functions of identity construction and linguistic code, understood only by the narrow group of people.

6

Słowiańszczyzna znana i nieznana. O przeszłości i współczesności słowiańskich języków literackich

51%

Bogocz I.

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Linguistica

|

2016

|

issue 11

39-57

EN

In the introduction to the present article, the author presents criteria for the classification of Slavic languages and draws attention to the existence of different research approaches to languages. There follows an overview of familiar and lesser-known Slavic languages: national languages with a long tradition and a large number of speakers; literary microlanguages; non- -standard dialects (mixed languages), etc. Some Slavic languages were created or revitalized after 1989 or resulted from political decisions. The article details the respective names of these languages – in Polish, in the original (i.e. in the given language) and in Russian.

Refine search results

2 Adeptus

1 Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Linguistica

1 Postscriptum Polonistyczne

1 Review of International American Studies

1 Łódzkie Studia Etnograficzne

4 2019

2 2016

1 Belmar G.

1 Bogocz I.

1 Glass M.

1 Król T.

1 Majerska-Sznajder J.

1 Szlachta-Ignatowicz J.

1 Wicherkiewicz T.

1 Ziarkowska J.

O teatrze wilamowskim

Rozwój i stan krajobrazu językowego – przypadek języka wilamowskiego

“Bringing Things Together"

Virtual communities as breathing spaces for minority languages: Re-framing minority language use in social media

Czym jest dla dzisiejszych Wilamowian język wilamowski? Różne funkcje, różne postawy językowe

Słowiańszczyzna znana i nieznana. O przeszłości i współczesności słowiańskich języków literackich