Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Refine search results

Results found: 1

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  leczenie substytucyjne
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Od kilku lat toczy się w Polsce dyskusja dotycząca skuteczności oraz zasadności stosowania poszczególnych metod leczenia uzależnień od substancji psychoaktywnych. Po dwóch stronach sporu stają: z jednej strony przedstawiciele ośrodków rehabilitacyjnych, które pracują według założeń społeczności terapeutycznej, z drugiej zwolennicy leczenia substytucyjnego, opierającego się na paradygmacie redukcji szkód. Programy zastępcze prowadzi się zazwyczaj w poradniach ambulatoryjnych. Przedstawicielom leczenia stacjonarnego stawiane są zarzuty, że dążenie do całkowitej abstynencji jest dla pacjentów celem zbyt trudnym do osiągnięcia, a programy substytucyjne krytykowane są za podtrzymywanie uzależnienia pacjentów. U podstaw sporu leżą jednak dwa błędy logiczne. Po pierwsze leczenie ambulatoryjne i stacjonarne nie stanowią dla siebie konkurencji, ponieważ odpowiadają na potrzeby innej grupy pacjentów i powinny być skierowane do osób znajdujących się na innym etapie rozwoju uzależnienia. Po drugie, to nie poradnie są najbardziej odpowiednim miejscem do prowadzenia programów substytucyjnych. Wokół placówek ambulatoryjnych, zwłaszcza posiadających w swojej ofercie program metadonowy, gromadzą się licznie osoby w zaawansowanym stadium uzależnienia. Mogą mieć one wysoce szkodliwy wpływ na, spotykane w poradniach, osoby, które nie biorą jeszcze narkotyków w sposób problemowy. Ponadto, zostało udowodnione naukowo (WHO, 2004), (Nalaskowska, Cierpiałkowska, 2014), że osoby korzystające z programów substytucyjnych w poradniach, odnoszą co prawda korzyści wynikające z redukcji szkód, nie towarzyszą im jednak istotne zmiany w zakresie funkcjonowania społecznego i emocjonalnego. Optymalnym rozwiązaniem byłoby przeorganizowanie lecznictwa substytucyjnego i podzielenie go na dwa nurty w zależności od indywidualnego celu pacjenta – osobom zainteresowanym celem niskoprogowym - wydawanie metadonu na receptę poza poradniami, a dla osób dążących do faktycznej zmiany i abstynencji – włączenie programów substytucyjnych do społeczności terapeutycznych.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.