Search results

1

Fikcja prawna doręczenia w postępowaniu administracyjnym prowadzonym przez organy publiczne

100%

Hamerlak D., Drewniany M.

Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Finansów i Prawa w Bielsku-Białej

|

2014

|

issue 2

75-93

EN

The aim of the paper is to analyse legal fiction of service of correspondence in accordance with Code of Administrative Proceedings and Tax Law Act. The essence of serving pursuant to Article 44 of Code of Administrative Proceedings and Article 150 of Tax Law Act is storing the correspondence for 14 days at a post office, in case of service conducted by a postal operator, or storing it for 14 days in the commune or town council’s office – in case of service conducted by an employee of the commune or town council or other authorized person or organ (in accordance with Tax Law Act the person conducting the service may also be an employee of Tax Office). The addressee is notified twice about the service by means of a written notification left at his/her letter box or when it is not possible, in the door of his/her place of residence, office or other premises where the addressee performs his/her professional activity or in a noticeable spot at the entrance of his/her property. If the addressee does not report for receipt of the correspondence, the date of service of the correspondence will be the day when the 14 day storing period expires (it is calculated in accordance with Article 57 & 1 of Code of Administrative Proceedings). However, many doubts arise when the correspondence served under this regulation contains a notification about initiation of proceedings and the purpose of sending this correspondence is to establish contact with the Party in order to secure his/her right to active participation in the proceedings. It should be noted here that the way of serving correspondence described above is a mere legal fiction and does not fulfill its intended function. Moreover, in case of return of the correspondence with the note “not collected by deadline”, the administrative organ cannot be sure whether the absence of the addressee is only temporary or the Party does not reside under this address any more or the Party is absent, in which case, in accordance with Article 34 of Code of Administrative Proceedings or Article 138 of Tax Law Act, there is a need to apply to court for establishment of a Proxy for the absent Party.

PL

Celem pracy jest analiza instytucji fikcji doręczenia na gruncie przepisów kodeksu postępowania administracyjnego i ordynacji podatkowej. Istotą doręczenia w trybie art. 44 k.p.a. i 150 o.p. jest przechowywanie pisma przez okres 14 dni w placówce pocztowej — w przypadku doręczania pisma przez operatora pocztowego lub złożenie go na okres czternastu dni w urzędzie właściwej gminy (miasta) — w przypadku doręczania pisma przez pracownika urzędu gminy (miasta) lub upoważnioną osobę lub organ (zgodnie z o.p. doręczającym może być również pracownik organu podatkowego). Adresat jest dwukrotnie zawiadamiany o tym fakcie poprzez postawienie informacji w skrzynce oddawczej, a gdy jest to niemożliwe na drzwiach jego mieszkania, jego biura lub innego pomieszczenia, w którym wykonuje on swoje czynności zawodowe, bądź w widocznym miejscu przy wejściu na jego posesję. Jeżeli adresat nie zgłosi się po odbiór korespondencji, datą doręczenia jest dzień, w którym upłynął czternastodniowy termin do jej odbioru, liczony zgodnie z treścią art. 57 § 1 k.p.a. Szereg wątpliwości pojawia się jednak w sytuacji, gdy pismem doręczonym w tym trybie jest zawiadomienie o wszczęciu postępowania, którego celem jest nawiązanie ze stroną kontaktu, a co się z tym wiąże zapewnienie jej czynnego udziału w postępowaniu. Zauważyć należy, że doręczenie w trybie awizo jest jedynie fikcją prawną i roli tej nie spełnia. Ponadto w przypadku zwrotu zawiadomienia o wszczęciu postępowania z adnotacją „nie podjęto w terminie” organ nie ma pewności czy nieobecność ta ma charakter czasowy i osoba rzeczywiście zamieszkuje pod wskazanym adresem czy też ma do czynienia z osobą nieobecną i należy na podstawie art. 34 k.p.a. czy 138 o.p. zwrócić się do sądu o ustalenie dla niej przedstawiciela.

2

Fikcje prawne w nowożytnym common law na tle sporów kompetencyjnych z udziałem sądów westminsterskich

72%

Halberda J.

Studia Prawno-Ekonomiczne

|

2014

|

vol. XCI (91)/1

7-22

EN

Starting with the Middle Ages, the system of writs (forms of actions) began to dominate the English law. Like Roman actiones which may be regarded as equivalents of writs, thus also the latter allowed to determine the circumstances in which an individual was guaranteed to protection of law. The list of writs was exhaustive while the law was considered to be something that was not subjected to changes. Therefore the legal fictions were found to be the only mechanism that made it possible to adapt the common law to the evolving socio-economic circumstances. Thanks to these fictions the parties involved in the litigation could reach the objectives that they desired and that otherwise (without resorting to the fiction) might be unattainable by them. The exploitation of the fiction consisted in the invoking by the trial participant the circumstances that notoriously were not true, the adversary party being simultaneously prevented from proving the opposite. In the course of time the fictions became a characteristic feature of the common law. It was thanks to their application that in the 15th through 17th centuries the scope of the Westminster courts’ jurisdictional competence became enlarged. The fictions enabled these courts to settle matters that originally were beyond the scope of their jurisdiction. The application of fictions resulted also in the broadening of the scope within which the particular writs could be resorted to. This consequently led to the extention of legal protection to the situations with respect to which the earlier common law proved helpless for the lack of any legal remedy.

3

Uchylenie art. 7 ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług – wpływ nowelizacji na opodatkowanie tym podatkiem dostaw w transakcjach łańcuchowych

72%

Smalej A.

Doradztwo Podatkowe Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych

|

2021

|

vol. 5(297)

43-47

EN

This article analyses the influence of the amendment of the Polish VAT Act, consisting in the repeal of Article 7 Section 8 of this Act, on taxation of supplies of goods comprising a chain transaction. The problem discussed in this article is related to the correct classification, as taxable supplies of goods, of the individual transactions carried out as part of a chain transaction, and in particular those which do not involve the physical delivery of goods.

PL

W niniejszym artykule poddano analizie wpływ nowelizacji ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług1, polegającej na uchyleniu art. 7 ust. 8, na opodatkowanie dostaw składających się na transakcję łańcuchową2. Problem poruszony w tym opracowaniu dotyczy prawidłowej kwalifikacji, jako opodatkowanych dostaw towarów, poszczególnych transakcji dokonanych w ramach transakcji łańcuchowej, a w szczególności tych, z którymi nie wiąże się fizyczne wydanie towaru.

4

Some remarks on change and innovation in ancient Near Eastern customary law

72%

Fijałkowska L.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica

|

2021

|

vol. 97

263-277

PL

Artykuł przedstawia sposoby stopniowej zmiany prawa zwyczajowego na starożytnym Bliskim Wschodzie. Dla osiągnięcia tego celu wykorzystywano istniejące instytucje prawne, modyfikując ich zakres zastosowania oraz skutki. Konserwatywny charakter zarówno bliskowschodniej kultury, jak i edukacji pisarskiej uniemożliwiał jednak jakiekolwiek nagłe, radykalne zmiany. Nawet jeśli powstawał nowy typ umowy, zachowywano przynajmniej pozory dostosowania go do powszechnie stosowanej praktyki.

EN

The article presents the ways customary law could be gradually changed in the ancient Near East. They included working with existing institutions while modifying their consequences as well as their scope of application with tools such as legal fiction. However, the conservative nature of the ancient oriental culture, as well as that of the scribal education made any sudden, radical modification impossible, and even if a new contract type was created, it would keep the pretense of following a long-established practice.

5

ODRZUCENIE UCHWAŁY O UDZIELENIU ABSOLUTORIUM ZARZĄDOWI POWIATU I WOJEWÓDZTWA – GŁOS W WIELOLETNIEJ DYSKUSJI

58%

Gurdek M.

Roczniki Administracji i Prawa

|

2019

|

vol. specjalny

|

issue XIX

237-263

PL

Instytucja absolutorium w samorządzie terytorialnym od lat wywołuje wątpliwości. Przepisy wszystkich trzech ustaw ustrojowych regulujące kwestie dotyczące podejmowania uchwał w tej sprawie zostały tak skonstruowane, że istnieje możliwość interpretowania ich w różny sposób. Dodatkowo od roku 2002 wprowadzono w gminnej procedurze absolutoryjnej zmiany, co spowodowało, że w stosunku do powiatów i województw zachodzą odtąd znaczące różnice. W tych dwóch bowiem jednostkach nadal obowiązuje konstrukcja tzw. formuły odwróconej, zgodnie z którą odrzucenie w głosowaniu uchwały o udzieleniu absolutorium jest równoznaczne z przyjęciem uchwały o nieudzieleniu zarządowi absolutorium. To właśnie ta konstrukcja wywołuje najwięcej problemów w praktyce. Dlatego też autorka mimo wielu opracowań, jakie do tej pory ukazały się w tym zakresie, podjęła kolejną próbę analizy tego zagadnienia w celu udzielenia odpowiedzi, w jakich okolicznościach (przy spełnieniu jakich warunków) dochodzi do odrzucenia uchwały o udzieleniu absolutorium. Skłoniła ją do tego przede wszystkim niedawno wprowadzona do samorządów instytucja wotum zaufania, która uregulowana jest na wzór istniejącego od lat absolutorium, i w procedurze której również przewidziano formułę odwróconą.

EN

The institution of discharge in local government has been raising doubts for years. The provisions of all three constitutional laws regulating issues related to adopting resolutions in this matter have been constructed in such a way that it is possible to interpret them in different ways. In addition, since 2002 changes have been introduced to the municipal discharge procedure, which has resulted in significant differences in relation to poviats and voivodships. In these two units, the construction of the so-called reverse formula, according to which the rejection in the voting of the resolution on granting discharge is tantamount to the adoption of a resolution not to grant discharge to the management board. It is this design that causes the most problems in practice. That is why the author, despite many studies that have appeared so far in this field, has made another attempt to analyze this issue in order to answer in what circumstances (under which conditions) the discharge resolution is rejected? This was prompted primarily by the confidence vote institution recently introduced to local governments, which is governed by the discharge model that has existed for years, and which also includes an inverted formula.

6

Retroaktivita jako diskursivní pojem?

58%

Šejvl M.

Právník. Teoretický časopis pro otázky státu a práva (The Lawyer - Scientific Review for Problems of State and Law)

|

2017

|

vol. 156

|

issue 1

37-62

EN

The presented article in the beginning analyses various definitions of retroactivity and classification of various situations connected with the intertemporal effect of legal norms in the works of various Czech legal scholars. On the basis of this analysis it tries to identify and solve variousproblems (e.g. by distinguishing between material and formal applicability of legal norm). Then it presents its own classification of various situations connected with the intertemporal effect of legal norm and stress the importance of distinguishing between “real” retroactivity (Echte Rückwirkung), “apparent” retroactivity (Unechte Rückwirkung) and retrospectivity. It tries to argue that “real” retroactivity is not used in practice and that retrospectivity is used instead. Then it discusses the possibility to understand the concept of retroactivity as a legal principle and concludes that if we accept this understanding, then the concept of retroactivity becomes irrelevant. It also analyzes the concept of retroactivity as an essentially contested concept, and establishes the distinction between legal principles and essentially contested concepts and concludes that we shall still maintain such understanding of retroactivity which treats it as a criterial concept and only afterwards we shall decide whether some intertemporal effect of legal norm is unacceptable in the light of legal principles.

CS

Tento článek nejdříve analyzuje vymezení retroaktivity a klasifikaci různých situací spojených s intertemporálním působením právní normy tak, jak je prováděna u různých právních teoretiků, a snaží se identifikovat různé problémy spojené s těmito vymezeními a klasifikacemi. Poté se snaží některé problémy řešit (např. rozlišováním mezi formální a materiální působností normy). Následně přináší vlastní klasifikaci těchto situací, v níž zejména klade důraz na rozlišování mezi pravou retroaktivitou, retrospektivou a nepravou retroaktivitou, aby pak ukázal, že se pravá retroaktivita v právu vlastně neprovádí a místo ní se používá retrospektiva. Dále se snaží prozkoumat možnosti chápání retroaktivity jako právního principu, přičemž zakončuje, že pokud by byl pojem retroaktivity chápán jako právní princip, pak by se stal tento pojem pro rozhodování o přípustnosti nějakého intertemporálního působení právní normy vlastně irelevantním. Na závěr diskutuje možnost chápat pojem retroaktivity jako diskursivní pojem, pokouší se ustavit rozdíl mezi diskursivními pojmy a právními principy, aby nakonec zakončil, že je vhodné nadále pojem retroaktivity chápat jako pojem klasifikační a teprve poté rozhodovat o nepřípustnosti nějakého intertemporálního působení práva na základě právních principů.

Refine search results

1 Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica

1 Doradztwo Podatkowe Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych

1 Právník. Teoretický časopis pro otázky státu a práva (The Lawyer - Scientific Review for Problems of State and Law)

1 Roczniki Administracji i Prawa

1 Studia Prawno-Ekonomiczne

1 Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Finansów i Prawa w Bielsku-Białej

2 2021

1 2019

1 2017

2 2014

1 Drewniany M.

1 Fijałkowska L.

1 Gurdek M.

1 Halberda J.

1 Hamerlak D.