Search results

1

„Ich war, ich bin, ich werde sein“? Rosa Luxemburg in den deutschen und polnischen Erinnerungen

100%

Górny M., Kończal K.

Germanica Wratislaviensia

|

2013

|

vol. 137

159 - 179

EN

The article applies the concept of lieu de mémoire to one of the most intriguing personalities of Polish and German history. Rosa Luxemburg (Róża Luksemburg) has been an object of manifold commemorations and re-interpretations within the Communist movement as well as apart from it. The authors analyze the role of Luxemburg in the politics of state socialism and in the context of Communist revisionism. In addition, they refer to her symbolic meaning in the protest movement of 1968 in West Germany. Finally, a section of this article is devoted to the place of Luxemburg in the topo-graphy and iconography of Berlin. The article combines the methodological approach of Historical Memory Studies with the methods of bilateral and entangled histories.

2

Pamćenje hrvatskog društva na primjeru Vukovara – “grada heroja”

88%

Zanki A.

Slavia Meridionalis

|

2018

|

vol. 18

EN

Remembering in Croatian society as exemplified by the “hero city” Vukovar The article concerns forms of maintaining memory in Croatian society. Its starting point is the term sites of memory (lieux de mémoire), introduced by Pierre Nora, who defines them as characteristic and symbolic elements that ensure the presence of the past in the present. After the Croatian War of Independence, sites of memory became a foundation for building a new, partly modified Croatian identity. This raises the question about the role the politics of remembering has had in the Croatian collective identity and the purposes for which it has been formed.The analysis is based on the most popular place of memory – the fall of Vukovar. In Croatian consciousness, Vukovar is a “hero city,” a symbol of the valiant fight against the Great Serbian aggressor during the War. Its fall is an important element of the conflict that is still ongoing between Croats and Serbs, both regionally (in the city) and more broadly (throughout Croatia). In her analysis, the author was trying to see the influence of sites of memory not only on the group which created them but in a wider context as well.The more general aim was to study the discourse of memory and attempt to determine, with reference to specific examples, whether the Croats’ collective memory is a factor of integration or conflict. Pamięć społeczeństwa chorwackiego na przykładzie Vukovaru – „miasta-bohatera”Artykuł dotyczy form pamięci w społeczeństwie chorwackim. Punktem wyjścia stało się pojęcie miejsc pamięci, które autor, Pierre Nora, zdefiniował jako charakterystyczne i symboliczne elementy zapewniające obecność przeszłości w teraźniejszości. Po wojnie ojczyźnianej stały się one podstawą do tworzenia się nowej, zmodyfikowanej tożsamości chorwackiej. Rodzi to pytanie – jaką rolę pełni polityka pamięci w chorwackiej tożsamości zbiorowej i dla jakich celów jest formowana.Analiza opiera się na najpopularniejszym miejscu pamięci – upadku Vukovaru. Vukovar jest w świadomości Chorwatów „miastem bohaterem”, symbolem heroicznej walki z wielkoserbskim agresorem podczas wojny. Jest też ważnym elementem wciąż istniejącego konfliktu między Chorwatami i Serbami w perspektywie wąskiej (w mieście) i szerokiej (obie narodowości w Chorwacji).Autorka starała się zauważyć nie tylko wpływ miejsc pamięci na grupę, w której powstały, lecz także ich szerszy kontekst. Celem była analiza problemu pamięci i próba określenia w odniesieniu do konkretnych przykładów, czy chorwacka pamięć zbiorowa jest czynnikiem integracji czy konfliktu.

3

Gulag Argot as a Site of Memory in Julija Voznesenskaja’s The Women’s Decameron

75%

Bagozzi V.

Academic Journal of Modern Philology

|

2021

|

issue 12

7-15

EN

The present contribution focuses on the presence of Gulag argot in Julija Nikolaevna Voznesenskaja’s The Women’s Decameron, more specifically on the short stories told by Zina, the former Lager prisoner by means of linguistic analysis and the recently published Dictionary of Russian Slang Expressions: The Lexicon of Penal Servitude and Camps in Imperial and Soviet Russia by Leonid Gorodin. The following study aims to describe the aforementioned stylistic strategy from The Women’s Decameron as a form of skaz, but also to underline how language works in this context as lieu de mémoire. It is possible to define the Gulag argot as a site of memory, especially when considering the recent study and exhibition by the Gulag Museum in Moscow, named The Language of Unfreedom. This exhibition called attention to the extent in which the lexicon of Gulags has become part of everyday language, its violent heritage ignored, and this original violence underplayed. The work of the Gulag Museum in Moscow underlines the important role of language in preserving history. The memory of Gulag camps is also a recurring theme in Julija Voznesenskaja’s literary and journalistic work; therefore, the usage of Gulag argot cannot be interpreted only as a literary motif, but also as a way to preserve the tragic memory of concentration camps.

4

Dzieje dekoracji kaplicy Sobieskiego przy kościele na Kahlenbergu w Wiedniu

62%

Wolańska J.

Sacrum et Decorum. Materiały i studia z historii sztuki sakralnej

|

2017

|

vol. 10

67-86

PL

Według tradycji w ruinach kościoła na Kahlenbergu (świątyni należącej do istniejącego tam od pierwszej połowy XVII wieku eremu kamedułów, zniszczonej przez oblegających miasto Turków) rankiem 12 września 1683 roku, przed decydującą bitwą pod Wiedniem, legat papieski Marco d’Aviano odprawił mszę, do której służył Jan III Sobieski. Celebrans – zamiast zwyczajowego „Ite, missa est” – na zakończenie mszy miał wypowiedzieć prorocze słowa: „Ioannes vinces”. Do tradycji tej na początku XX wieku powróciły środowiska polskie w Wiedniu, którym – spontanicznie, przy udziale rodaków z kraju – udało się odnowić kaplicę przy będącym podówczas w rękach prywatnych kościele. Dopiero kilka lat później budynek pozyskali rezydujący w Wiedniu zmartwychwstańcy, a na rektora placówki został wyznaczony ks. Jakub Kukliński (1871–1946), z którego osobą wiążą się trwające prawie ćwierć wieku starania o odbudowę i nowy wystrój kaplicy, uwieńczone wykonaniem w roku 1930 przez Jana Henryka Rosena i Kazimierza Smuczaka zdobiących wnętrze do dziś malowideł ściennych. Artykuł jest próbą prześledzenia przemian wyglądu wnętrza kaplicy na tle jej dziejów, poczynając od wspomnianych najwcześniejszych, a obecnie prawie nieznanych prac – wykonanych jeszcze przed objęciem świątyni przez zmartwychwstańców w roku 1906 (kiedy to niejako „zinstytucjonalizowała” się jego funkcja jako „kościoła polskiego”) – poprzez konkurs na dekorację kaplicy w roku 1909 i wykonane przez Józefa Mehoffera w roku 1912 projekty malowideł, których realizacji przeszkodził wybuch I wojny światowej, aż po wspomniane dekoracje Rosena i Smuczaka.

EN

According to tradition, in the ruins of the Camaldolese church at Kahlenberg Hill (part of a hermitage founded in the first half of the 17th century and destroyed by the Turks occupying the city), in the morning of 12 September 1683, before the decisive battle of Vienna, papal legate Marco d’Aviano celebrated a mass at which John III Sobieski served. The celebrant – instead of the standard “Ite, missa est” – at the end of the mass, pronounced the prophetic words: “Ioannes vinces”. The Polish community living in Vienna returned to this tradition at the beginning of the 20th century, and spontaneously, with the help of their compatriots in Poland, managed to restore the chapel adjacent to the church which, at that time, was in private ownership. It was only a few years later that the Resurrectionist Congregation of Vienna took possession of the building and Father Jakub Kukliński (1871–1946) was appointed rector of the church. It was also him who, for almost 25 years, had striven to rebuild and renovate the chapel, his efforts resulting, in 1930, in the execution of wall paintings by Jan Henryk Rosen and Kazimierz Smuczak, which survive to this day. The present article examines the changes in the interior decoration of the chapel, starting from the earliest, and today almost unknown, works completed before the chapel had been taken over by the Resurrectionists in 1906 (when the chapel “institutionalised” its function as a “Polish church”) to a competition for its interior decoration in 1909, and the designs for wall paintings drawn by Józef Mehoffer in 1912, which remained unexecuted because of the outbreak of World War I, and finally, to the already mentioned decorations by Rosen and Smuczak.

Refine search results

1 Academic Journal of Modern Philology

1 Germanica Wratislaviensia

1 Sacrum et Decorum. Materiały i studia z historii sztuki sakralnej

1 Slavia Meridionalis

1 2021

2 2018

1 2013

1 Bagozzi V.

1 Górny M.

1 Kończal K.

1 Wolańska J.

1 Zanki A.

„Ich war, ich bin, ich werde sein“? Rosa Luxemburg in den deutschen und polnischen Erinnerungen

Pamćenje hrvatskog društva na primjeru Vukovara – “grada heroja”

Gulag Argot as a Site of Memory in Julija Voznesenskaja’s The Women’s Decameron

Dzieje dekoracji kaplicy Sobieskiego przy kościele na Kahlenbergu w Wiedniu