Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 3

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  linguistic minority
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
The Fest-noz: a Way to Live Breton CultureThe history of the Breton language and culture of the XX and XXI century is narrated through the fest-noz phenomenon story. Fest-noz (‘night festival’) is a meeting where people dance in groups to live folk music accompaniment. Traditionally these festivals were organized in the small region of Central Brittany and were connected to important community occasions. This tradition was slowly disappearing in the 20’s and 30’s of the XXth century to die out after WW II when the Breton culture was depreciated and connected with the negative identity of the Bretons. Fest-noz was recreated and in 50’s and has become an invented tradition. In the 60’s with the social and cultural movements leading to the revalorization of the minority fest-noz became the symbol of a Breton ethnic revival. Today it is one of the most significant marks of Breton identification. Every year there are hundreds fest-noz organized all around Brittany, from small local celebrations to huge musical events. Participation in fest-noz is one of the ways of conscious creation of the Breton cultural identity. Fest-noz: sposób na życie kulturą bretońską Fest-noz („nocna zabawa”) to spotkanie, podczas którego ludzie tańczą wspólnie do muzyki bretońskiej. Tradycyjnie zabawy takie odbywały się na niewielkim obszarze Bretanii środkowej i związane były z ważnymi wydarzeniami wspólnot wiejskich (związanych z uprawą ziemi, ale i obchodami świąt religijnych czy prywatnych). Brała w nich udział cała społeczność okolicy, tańcząc w łańcuchach do improwizowanych pieśni typu kan ha discan („zawołanie i odpowiedź”). Tradycja ta powoli zamierała w latach 30. i 40. XX wieku, zaś po II wojnie światowej fest-noz nie odbywało się wcale. W latach 60. XX wieku fest-noz zostało w sposób celowy zrewitalizowane, by stać się symbolem bretońskiego odrodzenia etnicznego przełomu lat 60. i 70., buntu młodzieży, rewaloryzacji wypieranej kultury i języka, radosnego (a często i radykalnego) dążenia do uzyskania praw. Od lat 90. XX wieku fest-noz jest niekwestionowanym znakiem rozpoznawczym Bretanii, corocznie odbywają się setki a nawet tysiące imprez, od ma łych spotkań lokalnych, po wielkie, zorganizowane w największych salach w Rennes, wydarzenia muzyczne, a nawet internetowe CyberFestNoz. Fenomen bretońskiego fest-noz będzie kanwą, na której opowiedziana zostanie historia kultury i języka bretońskiego w XX i XXI wieku, od ich ośmieszania i zanikania, przez przemilczanie związane z wydarzeniami II wojny światowej, po odrodzenie lat 70. i czasy współczesne. Samo święto jest więc jedynie punktem wyjścia do rozważenia wielu procesów dotyczących kultur i języków mniejszościowych: tworzenia się tożsamości negatywnej, ruchów społecznych prowadzących do rewaloryzacji mniejszości, działań na rzecz ich zorganizowanej ochrony. Ale będzie to też opowieść o tym, jak mniejszość językowa może funkcjonować w dzisiejszym świecie, o spontanicznym uczestnictwie i ujętej instytucjonalnie animacji, o tradycji wynalezionej oraz o wybieranej i świadomie tworzonej tożsamości kulturowej.
EN
Narratives of ethnic identity and language among young Pannonian Ruthenians in SerbiaThis article offers a study of narratives of ethnic identity among young Ruthenians in Serbia. The analysed data comes from in-depth interviews and questionnaires conducted in 2016 with nine informants studying at the University of Novi Sad. The narrative approach has proven to be most suitable, especially when trying to understand the individual perspective of one’s ethnic and linguistic identity. In order to understand Ruthenians as an ethnic minority in Serbia, the study also provides a brief overview of the historical context, including information on Ruthenian migration from Transcarpathia to Vojvodina in the eighteenth century, their strategic positioning towards the nation states they have lived in, their Greek-Catholic denomination as a factor distinguishing them from other ethnic communities, as well as the intersubjective understanding of their ethnic identity. Vojvodina, the northern region of Serbia, where they live, is a multicultural and multi-confessional province, which has proven to be both an opportunity and a challenge for this community. The historical overview also presents how they have obtained their minority rights since their migration to the region. Narracje tożsamości etnicznej i języka wśród młodych Rusinów Panońskich w SerbiiNiniejszy artykuł poświęcony jest narracjom tożsamości etnicznej wśród młodych Rusinów w Serbii. Analizowane dane pochodzą z wywiadów pogłębionych i badań kwestionariuszowych przeprowadzonych w roku 2016 wśród dziewięciorga rozmówców studiujących na Uniwersytecie w Nowym Sadzie. Podejście narracyjne zostało wybrane jako najwygodniejsze do zbadania osobistych spojrzeń na własną tożsamość etniczną i językową. Aby pomóc w zrozumieniu położenia Rusinów jako mniejszości etnicznej w Serbii, praca przedstawia również w zwięzły sposób kontekst historyczny, w tym informacje o migracji Rusinów z Zakarpacia do Wojwodiny w XVIII wieku, strategie ich funkcjonowania w państwach narodowych, na obszarze których zamieszkiwali, grekokatolicką identyfikację religijną, stanowiącą czynnik odróżniający ich od innych miejscowych społeczności, oraz indywidualne sposoby rozumienia tożsamości etnicznej. Położona w północnej Serbii Wojwodina to region wielokulturowy i wielowyznaniowy, co przynosi rusińskiej wspólnocie zarówno trudności, jak i korzyści. Zawarte w artykule spojrzenie na historię ukazuje ponadto proces zdobywania praw mniejszości przez Rusinów po ich migracji do obecnego miejsca zamieszkania.
EN
Didactics of foreign phonic languages in Europe is often based on the Common European Framework of References for Languages. Teaching Polish Sign Language (PSL) to hearing people is substituted by teaching them Signed Polish, which results in many obstacles in the communication process between deaf and hearing. This article concentrates on different measures to make communication possible and emphasizes the need of teaching PSL to hearing people using standards of Common European Framework of References for Languages.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.