Search results

1

Wybrane aspekty współczesnej kultury języka polskiego

100%

Zbróg P.

Język Polski

|

2013

|

vol. 93

|

issue 5

344-352

PL

Kultura języka w coraz szerszym wymiarze nabiera cech kultury w płynnej nowoczesności. W poszukiwaniu najlepszych środków w komunikacji, zwłaszcza publicznej, mieszane są rejestry oficjalne z nieoficjalnymi, staranne z potocznymi. Następuje silna kolokwializacja i wulgaryzacja wypowiedzi, pojawiają się liczne formy, które nie stoją w zgodzie z normą skodyfikowaną, powszechne są anglicyzmy, swobodnie włączane na równi z jednostkami rodzimymi. Wielu użytkowników nadal jednak uważa, że należy przestrzegać poprawności językowej i być wrażliwym na piękno języka.

EN

Nowadays the culture of language develops the characteristics of culture in its liquid modernity. Formal and informal as well as colloquial and official registers are mixed in search for the best means of communication. A considerable colloquialization and vulgarization occur in language. Numerous forms that are incompatible with the codified norms occur and anglicisms are freely incorporated into spoken language along with native units. However many language users still think that it is necessary to obey the criteria of linguistic correctness and to be sensitive to the beauty of language.

2

Społeczeństwo, jednostka i obcość w kontekście nowoczesności i płynnej nowoczesności. Analiza „The Shape of Water” Guillermo del Toro inspirowana myślą Zygmunta Baumana

88%

Magdziarz W.

Creatio Fantastica

|

2018

|

issue 1(58)

121-136

EN

The article Society, Individual, and Alienness in the Context of Modernity and Liquid Modernity. The analysis of Guillermo del Toro’s „The Shape of Water” Inspired by Zygmunt Bauman’s Thought analyses Guillermo del Toro’s eponymous movie, addressing Bauman’s theories of modernity, liquid modernity, and the place of the Other in the society. The issues depicted in the Oscar-winning film shall be examined as particularly relevant to the contemporaneous society’s turbulent problems and anxieties—and, at the same time, to the subgenre of urban fantasy, similarily steeped in the familiar urban space despite its supernatural tone. What remains unanswered, however, is whether Bauman’s theory has been employed purposefully (even if subconsciously) by the director, or whether it might be so deeply anchored in the everyday discourse that it has become non-negligible in any contemporary social debate.

3

O sumieniu granic

88%

Szwat-Gyłybowa G.

Acta Baltico-Slavica

|

2018

|

vol. 42

EN

On the conscience of bordersThis article reflects on the paradoxes inherent in our thinking on liminal territories, which ranges from affirmation to contestation. Its metaphorical title paraphrases Elias Canetti’s idea of the “conscience of words” and brings into focus the connection between discussions of borders and limits on the one hand, and the moral sensitivity of the members and cultural descendants of Judeo-Christian culture on the other. The ways in which people conceptualise borders and limits are presented from the perspective of the beginning (in the Gadamerian sense), i.e. the Bible, and the end (including, for example, Bauman’s concept of “liquid modernity” and Agamben’s post-secular idea of reality as a “camp”). The article concludes with a presentation of how the concepts of liminality and borders are presented (often metaphorically) by sociologists and linguists conducting field studies in Poland’s eastern and western borderlands. O sumieniu granicW artykule podjęto próbę refleksji na temat paradoksów ludzkiego myślenia o granicach terytoriów, rozpiętego między afirmacją a kontestacją. Tytułowa parafraza konceptu Canettiego („sumienie słów”) ma charakter metaforyczny i służy wydobyciu związku mówienia o granicach z wrażliwością moralną ludzi należących do kręgu kultury judeochrześcijańskiej lub będących jej dziedzicami. Sposoby konceptualizowania granic przedstawiono z perspektywy ustanowionego (w sensie Gadamerowskim) początku (Biblia) i końca (m.in. koncepcja „płynnej nowoczesności” Baumana czy „świata-obozu” w postsekularnej myśli Agambena). Tekst zamyka prezentacja ujęć zjawiska graniczności/pograniczności (i towarzyszących temu metaforyzacji) w myśli socjologów i językoznawców prowadzących badania terenowe na wschodnich i zachodnich rubieżach Polski.

4

Iosif Brodski i Nikołaj Rubcow – o tożsamościowych kontekstach dwóch wierszy

88%

Fast P.

Przegląd Wschodnioeuropejski

|

2021

|

vol. 2

311-324

EN

The paper deals with two poems: “Ты поскачешь во мраке…” by Joseph Brodsky, and “Я буду скакать по следам задремавшей отчизны…” by Nikolay Rubtsov. Analyzing some features of these poems and comparing similarities in both poets’ biographies, the author states the significant difference between them. Rubtsov, in his opinion, has an identity typical for pre-modern subjectivity. It is conventional, stereotypical, and conservative, full of faith in idealized old Russian values. Brodsky’s self-defining is in this aspect close to late modernity. It is liquid, all the time in movement, never convinced about self-identity.

5

Tailor-made Identities: Problem Illustrated with the Example of Stories of Selected Literary Characters Based on the Liquid Modernity Concept by Zygmunt Bauman

75%

Józefowicz A.

Przegląd Pedagogiczny

|

2020

|

issue 1

116-135

EN

Referring to the concepts of liquid modernity by Bauman, in the text I will analyze the stories of selected characters of children’s and teenagers’ contemporary books who had to face the problems of happiness, consumption, responsibility and crisis of identity. To contrast the issue of getting rid of one’s “self” in the contemporary culture, I analyze the attitudes of literary characters immersed in the war reality, i.e., in the time when it was really “hectic” and when hiding one’s identity was absolutely necessary to survive.

6

CREDO – model edukacji osób dorosłych

75%

Słomczyński M.

Kwartalnik Pedagogiczny

|

2018

|

vol. 63(1 (247))

120-140

PL

The paper outlines the development of a higher education model meeting the needs of the generation growing up in liquid modernity. The initial hypothesis is that today’s trends in education, very often not having any coherent and reliable theoretical basis, are a proof of the difficulties that have to be faced today by every ambitious educator. A detailed analysis of the seven trends allowed for the identification of dominating problems of modern education, determination of the threats arising out of apparently attractive didactic solutions and discovery of their creative transformation into fully-developed methodological concepts. During the construction of the strategy for educating adults, the author refers to psychological research and develops the foundations of a coherent model of educating adults which uses blended learning. The solution is named CREDO, which is an acronym of: Credence, Requirements, Engagement, Design, Open.

7

Contradiction and inconsistency of the liquid modernity in terms of the culture

75%

Choczyński M., Rozalska A., Ksionek-Durukan A.

Uniwersyteckie Czasopismo Socjologiczne

|

2017

|

vol. UCS 2017

|

issue UCS 2017: 19(2)

39-47

EN

Contradiction and inconsistency of the liquid modernity in terms of culture – the theme issues focus on contradictions in the cultural system of complex postmodern societies. Culture as a pattern of norms and values has paramount importance in building structure of social and individual life. As a result, the modernization is increasingly at odds with the real welfare unit, due to the impact of different voltages and incompatibility compared to the cultural trends and traditions. Issues of social progress become relative, because technological determinism is not offset by humanistic reflection for the purpose and meaning of social change. State of the permanent change leads to erosion and inconsistencies of relational activities, which does not meet the demands of integrity. Additionally, it increasingly resembles a performance or the theatre of everyday life. The reality of current civilization processes shows the fulfilment of negative vision created by some sociologist and humanists involved in the social prognosis. On the threshold of late modernity, they wrote about the future shock (A. Toffler) uncertainty (J.K. Galbraith) and discontinuities (P.F. Drucker). Accordingly, the achieved social status cannot be fully subjective. Contemporary, stratification forms approach society rather to the global pre-precaric existence than expected prosperity. In contrast, postmodernism culture is in a prominent manner, which intensifies threats and does not show the scenarios for the future of humanity.

8

The Four Faces of Human Suffering in the Sociology of Zygmunt Bauman-Continuity and Change

75%

Hviid Jacobsen M., Marshman S.

Polish Sociological Review

|

2008

|

vol. 161

|

issue 1

3-24

EN

In this piece, the authors detect and delineate an often neglected core concern within the sociology of Zygmunt Bauman-social suffering. They trace this concern with suffering from the early year writing within a Marxist framework focusing on the working class through middle periods concerned with the Holocaust, Jews, strangers and the Other to the later years and the preoccupation with the victims of consumerism. The authors document how social suffering has remained a significant leitmotif in Zygmunt Bauman’s sociology but suggest how his writings on misery and suffering paradoxically point to a world of human possibility and responsibility.

9

‘The Activating Presence’ -What Prospects of Utopia in Times of Uncertainty?

75%

Jacobsen M. H.

|

2006

|

vol. 155

|

issue 3

337-356

EN

The work of Zygmunt Bauman is often classified by commentators and critics as either representing the thoughts of a proponent of postmodernism or as those of a valiant defender of a humanistic variant of Marxism. This article, however, focuses on a specific and often neglected leitmotif-sometimes hidden, sometimes explicit-running through Bauman’s work from the early years until the most recent publications, the utopian mentality. Bauman’s work is dissected along the lines of its contribution to utopian thought, however without it ever proposing a sketch of an ‘ideal society’ or ‘the common good’ as so many other utopian writers. Bauman is classified among the band of critical social thinkers-including the likes of Ernst Bloch and Leszek Kołakowski-for whom utopianism is an undying motif in human life, but who also, in varying degrees, fear the detrimental consequences of an actual implementation of Utopia. Moreover, they all, and especially Bauman, insist that the currently lived-through version of (in)human reality is not the only one possible and that we may still muster and imagine alternatives to the stubborn present.

10

Kulturotwórczy potencjał nowych mediów

63%

Augustyn K.

Zagadnienia Rodzajów Literackich

|

2019

|

vol. 62

|

issue 1 (129)

115-130

EN

The article is a proposal to answer the question of how we are shaped by the digital experience. Considerations taken in the context of transforming the culture of writing and printing into digital culture, aim to show how our ways of writing and reading, and with them thinking, cognition and constructing and expressing oneself through the increasing access to modern technologies and the Internet, are changing. The research is also aimed at determining the possible consequences of transformations in the field of culture and anthropology. As a starting point, I take Zygmunt Bauman's concept of liquid modernity, Erich Fromm’s ideas on having and being, as well as the analysis of post-media condition by Piotr Celiński, literacy in the era of digital culture by Henning Lobin and network society by Manuel Castells.

11

Płynna nowoczesność: czas zabawy i karnawału

63%

Fudala R.

Ogrody Nauk i Sztuk

|

2014

|

issue 4

121-127

PL

Rzeczywistość w której żyjemy, określana jest przez Zygmunta Baumana płynną nowoczesnością. Jednym z wielu jej symptomów jest niestałość wszelkich struktur kulturowych, powstałych w dobie modernizmu jako fundamenty społeczeństwa. Ludzie żyjący w płynnej nowoczesności nieskorzy są do podejmowania wysiłku – poszukują rozwiązań wymagających minimalnej inwestycji własnych sił. Jeszcze lepiej, gdyby każde zadanie mogło być zabawą, aktywnością niezwykle ważną dla dziecka, ale niekoniecznie najistotniejszą dla osoby dorosłej. Celem artykułu jest ukazanie, że żyjemy w czasie permanentnego karnawału, okresu zabawy i swawoli, w którym zawieszone zostały niektóre społeczne normy i zasady. Okres ten miał trwać jedynie chwilę, być ucieczką, odpoczynkiem od codziennego trudu. Przedłużył się jednak znacząco, i nikt nie chce już wracać do wcześniejszej, w porównaniu z nim ascetycznej rzeczywistości.

EN

The reality in which we live is determined by Zygmunt Bauman as liquid modernity. One of many liquid modernity symptoms is instability of all cultural structures, which were the foundation of modern societies. People living in liquid modernity are trying to avoid any effort. They look for easy, undemanding solutions. Even better, if any task could be fun – a very important activity for the child, but not necessarily the most important for an adult. The main purpose of the paper is to reveal that we live in times of perpetual carnival, the period of fun and frolic, in which some social norms and rules are suspended. This period was to last only a moment, to be a refuge, rest from daily toil. However, significantly extended, and no one wants to go back to an earlier, compared with the ascetic reality.

12

Czy społeczeństwa doby płynnej nowoczesności są otwarte? Dwie wizje: Karl Popper i Zygmunt Bauman

63%

Sielski K.

Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej

|

2015

|

vol. 2(11)

120-130

PL

Tematem artykułu jest próba połączenia dwóch, zdawałoby się znacząco odmiennych punktów widzenia: tego reprezentowanego przez Zygmunta Baumana, powszechnie uznawanego za postmodernistę, oraz tego typowego dla Karla Poppera, znanego jako scjentysta i krytyczny racjonalista. Bronię tezy, że mimo iż ci dwaj myśliciele reprezentują tak radykalnie odmienne tradycje filozoficzne, to można zidentyfikować daleko idące podobieństwa pomiędzy koncepcją płynnej nowoczesności Zygmunta Baumana i modelem społeczeństwa otwartego Karla Poppera.

EN

The topic of this paper is an attempt to combine two, seemingly very divergent points of view: represented by widely recognized as the postmodernist Zygmunt Bauman and by Karl Popper, who is known as a critical rationalist and a scientist. I’m going to defend the thesis that despite the fact that these thinkers represent so radically different philosophical traditions, one can identify a far-reaching similarity between Bauman’s concept of liquid modernity and Popper’s model of an open society.

13

Procesy adiaforyzacji we współczesnej polskiej polityce w świetle teorii Zygmunta Baumana

63%

Czapnik S.

Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne

|

2023

|

vol. 77

29-45

PL

Celem artykułu jest zarysowanie procesów adiaforyzacji (termin ten ukuł polsko-angielski socjolog Zygmunt Bauman, który był subtelnym analitykiem zjawiska władzy) we współczesnej, kapitalistycznej Polsce po upadku systemu realnego socjalizmu. Niniejszy tekst składa się z trzech rozdziałów. Autor rozpoczyna wywód od zarysowania podobieństw i różnic między adiaforyzacją w dwóch fazach nowoczesności: „ciężkiej” („solidnej”) i „płynnej” („elastycznej”); ta pierwsza była charakterystyczna dla społeczeństwa wytwórców (robotników i żołnierzy), druga zaś dla społeczeństwa konsumentów. Następnie autor przechodzi do omówienia nacjonalizmu jako źródła adiaforyzacji, którego doświadczył osobiście sam Bauman jako lewicowiec o żydowskich korzeniach. Ostatnia część skupia się na kwestii zaprowadzania ładu i jego ofiarach ubocznych, w tym „wybrakowanych konsumentach”.

EN

The aim of this article is to outline the processes of adiaphorization (the term which was coined by the Polish-English sociologist Zygmunt Bauman, who was a subtle analyst of the issue of power) in contemporary capitalist Poland after the collapse of the real socialism system. This text consists of three chapters. The author begins by outlining the similarities and differences between adiaphorisation in the two phases of modernity: ‘heavy’ (‘solid’) and ‘liquid’ (‘flexible’); the former was characteristic of the society of producers (workers and soldiers), while the latter was characteristic of the society of consumers. It then moves on to nationalism as a source of adiaphorization, which Bauman himself experienced personally as a leftwinger of Jewish origin. The final section focuses on the establishment of order and its collateral victims, including ‘flawed consumers’.

14

Stany graniczne literatury. Przypadek lektury szkolnej

63%

Pieniążek M.

Studia Slavica

|

2014

|

vol. 18

|

issue 2

27-38

EN

The article discusses the problem of obsolete modernist educational project, requiring the student to conform to the system and programmed way of reading literature. As a counterbalance to the non-functional today methods of interpretation the author proposes to draw attention to the benefits of restitution in the school reading of the so-called compensative model. He presents the idea of sampling literature and the thesis of the need for free crossing of theoretical models to run the game with the world of literature. This process allows students to perceive textuality of the world in the course of everyday language and mental social interaction.

15

Hypermodernism as Deceleration, Re-stabilisation and Reconciliation

63%

Trepczyński M.

Edukacja Filozoficzna

|

2018

|

issue 66

163-184

EN

In this paper I refer to and comment on some diagnoses concerning the current state of modernity. I present and argue three statements: 1) today’s modernity is not accelerated, but decelerated; 2) today’s “liquid” modernity seems to be seeking fixed points; 3) we went beyond postmodernity or postmodernism to reach over-modernity (hypermodernity) or over-modernism (hypermodernism). Within the considerations devoted to the last thesis I offer my own definition of hypermodernism (as a kind of reconciliation of modernism and postmodernism) and discern it i.a. from metamodernism. In the last part I also briefly outline the problem of truth in the hypermodern approach.

PL

W artykule tym odnoszę się do głównych diagnoz dotyczących obecnego stanu nowoczesności. Prezentuję i argumentuję trzy następujące tezy: 1) dzisiejsza nowoczesność nie jest przyspieszona, lecz spowolniona; 2) dzisiejsza „płynna” nowoczesność zdaje się poszukiwać stałych punktów, 3) wykroczyliśmy poza ponowoczesność lub postmodernizm, wkraczając w nadnowoczeność (hipernowoczeność) lub nadmodernizm (hipermodernizm). W ramach rozważań nad ostatnią z tych tez przedstawiam własną definicję hipermodernizmu (jako pojednania modernizmu z postmodernizmem), odróżniając go m.in. od metamodernizmu. W ostatniej części pokrótce zarysowuję też problem prawdy w ujęciu hipermodernistycznym.

16

Temporary architecture in the 21st century as an expression of changes taking place in contemporary society

63%

Mańkowska A., Zaguła A.

Architectus

|

2022

|

issue 1 (69)

PL

Temat artykułu nawiązuje do kondycji współczesnego społeczeństwa jako czynnika kształtującego naszą architektoniczną rzeczywistość. Przedmiotem rozważań jest ponowoczesne społeczeństwo krajów wysokorozwiniętych XXI w. w ujęciu Zygmunta Baumana, nacechowane indywidualizmem, samotnością, życiem w ciągłym ruchu i konsumpcjonizmem, uznające krótkoterminowość za bezpieczną formę zawierania wszelakich „umów”, oraz współczesna architektura tymczasowa jako odpowiedź na tego rodzaju społeczne potrzeby. W niniejszym artykule, na podstawie studium wybranych przypadków, przedstawiona została propozycja typologii współczesnej architektury tymczasowej. Propozycja ta wraz z analizą różnorodnych relacji między tym zjawiskiem a potrzebami społeczeństwa ponowoczesnego prowadzi do próby wyodrębnienia ponowoczesnej architektury tymczasowej.

EN

The subject of the article refers to the condition of contemporary society as a factor shaping our architectural reality. The subject of the considerations is the postmodern society of the highly developed countries of the 21st century, as perceived by Zygmunt Bauman, characterized by individualism, loneliness, life in constant movement and consumerism, recognizing short-termism as a safe form of concluding all kinds of "contracts", and contemporary temporary architecture as a response to this kind of social need. This article, based on a study of selected cases, presents the proposed typology of contemporary temporary architecture, which, together with the analysis of various relations between this phenomenon and the needs of a postmodern society, leads to an attempt to distinguish postmodern temporary architecture.

17

Nieusuwalna – Zygmunt Bauman jako analityk i ambasador ambiwalencji

63%

Jacobsen M. H.

Studia Litteraria et Historica

|

2022

|

issue 11

PL

W pracach Zygmunta Baumana problematyka ambiwalencji raz po raz wyraziście zaznacza swoją obecność w analizach nowoczesności, a następnie płynnej nowoczesności. Wprawdzie szczególnie poczesne miejsce zajmuje ona w jego książce Modernity and Ambivalence z roku 1991 (wyd. pol. Wieloznaczność nowoczesna. Nowoczesność wieloznaczna, 1995), lecz wątek ambiwalencji przewija się także w późniejszych książkach Baumana poświęconych życiu w społeczeństwie płynnej nowoczesności. Co więcej, socjologiczna perspektywa przyjęta przez Baumana jako taka przepojona jest ambiwalencją, a wiele zagadnień, którymi pasjonował się i które zgłębiał w całej swojej twórczości – na przykład, wolność, moralność, nieśmiertelność lub utopia – same w sobie ucieleśniają ambiwalencję. Bauman zawsze podkreślał, że kształt świata nie jest niezmienny czy ustanowiony raz na zawsze, a ludzie mogą podważać go i przeobrażać. Ambiwalencja zatem jest nie tyle bolączką, którą należałoby leczyć, ile raczej faktem, który trzeba zaakceptować. Niniejszy artykuł poświęcony jest tematyce ambiwalencji jako lejtmotywowi pism Baumana. Autor pokrótce kreśli i omawia ciągłą refleksję Baumana nad ambiwalencją, aby wskazać, że zagadnieniem tym socjologia być może powinna zająć się z większą uwagą niż dotychczas.

EN

In Zygmunt Bauman’s work, ambivalence was a topic that recurred explicitly several times in his analyses of modernity and later liquid modernity. This was particularly evident in his book Modernity and Ambivalence (1991). But ambivalence also appears as an underlying theme in later books on life in liquid-modern society. Moreover, Bauman’s sociological perspective itself oozes ambivalence, and many of the topics he explored and embraced throughout his career – such as freedom, morality, immortality and utopia – are themselves fundamental expressions of ambivalence. In addition, Bauman always insisted that the world is not fixed once and for all, but that humans can challenge and change it, and in this way ambivalence is not an ailment to be cured but rather a fact to be accepted. This article explores the theme and leitmotif of ambivalence in the writings of Bauman. The article seeks to provide a concise presentation and discussion of Bauman’s continuous engagement with ambivalence in order to show that sociology perhaps ought to take the topic of ambivalence more seriously than is currently the case.

18

Młodzież akademicka wobec mobilności w czasach płynnej nowoczesności

63%

Marciniak M.

Forum Oświatowe

|

2017

|

vol. 29

|

issue 1(57)

65-76

EN

The article discusses conditions in the society of liquid modernity in lightof Zygmunt Bauman’s diagnosis. Because of those conditions, mobility (generallyspeaking, the lack of strong bonds with physical and social space) became very important.The article aims to discuss the point to which Bauman’s diagnosis coincideswith the characteristics of Poles who grew up after accession to the European Unionin 2004. The issue is analyzed on the basis of author’s pilot research into the mobilityof university students (N=92) of the Faculty of Educational Studies of Adam MickiewiczUniversity in Poznań. It concludes with an attempt to explain the researchfindings.

PL

W artykule, w nawiązaniu do myśli Zygmunta Baumana, zostały omówione warunki w społeczeństwie płynnej nowoczesności, które sprawiły, że mobilność stała się dla jego członków jedną z podstawowych wartości (wyznacznikiem sukcesu). Celem tekstu jest próba ustalenia, w jakim stopniu płynnonowoczesny stosunek do mobilności (najogólniej mówiąc: brak przywiązania do określonej przestrzeni fizycznej i społecznej) jest obecny wśród młodych Polaków, wychowanychw Polsce po 2004 roku (po akcesji do Unii Europejskiej). Kwestia jest analizowanana podstawie wyników badań pilotażowych (N=92) nad mobilnością młodzieży akademickiej (studentów Wydziału Studiów Edukacyjnych UAM w Poznaniu). Rozważania kończy próba wyjaśnienia uzyskanych rezultatów badań.

19

Dynamika, nieliniowość, niestabilność świata impulsami inicjującymi porządek

51%

Malikowski J.

Podstawy Edukacji

|

2015

|

vol. 8

15-34

EN

The view becoming widespread about the creative and life-giving chaos permeating the universe lets triumph for mind. Even very much regular linear associations in the end can become irregular and unordered, if we leave them to ourselves enough long. The chaos theory is highlighting, that even instead of the total randomness some order being the underlying reason can exist in chaotic systems. From the perspective antropical and anthropological hope for forming world according to aims in life grows as such, backed up with the human mind which is effort of reducing the chaos for order. It is also in practice occurring educational, because the chaotic nature is a constitutive feature of teaching situations, and not only, and can still in the large degree – of protective and education situations. Explanatory mechanism in the run of the evolution both genetic modifications, how and cognitive expansion and cultural is shown homeostatic impulse.

PL

Upowszechniający się pogląd o przenikającym wszechświat twórczym i życiodajnym chaosie pozwala tryumfować rozumowi. Nawet bardzo regularne liniowe związki w końcu mogą stać się nieregularne i nieuporządkowane, jeśli pozostawimy je samym sobie dostatecznie długo. Teoria chaosu uwypukla, że nawet w systemach bezładnych zamiast całkowitej przypadkowości może istnieć jakiś leżący u podstaw porządek. Z perspektywy antropicznej i antropologicznej rośnie nadzieja na uformowanie świata według celów życia jako takiego, wspieranego umysłem ludzkim, który jest wysiłkiem zmniejszania chaosu na rzecz porządku. Zachodzi to również w praktyce edukacyjnej, bowiem chaotyczność jest konstytutywną cechą sytuacji dydaktycznych, i nie tylko, a może jeszcze w większym stopniu – sytuacji opiekuńczych i wychowawczych. Mechanizmem wyjaśniającym w biegu ewolucji zarówno modyfikacje genetyczne, jak i ekspansję poznawczą oraz kulturową okazuje się impuls homeostatyczny.

20

Czy dziedzictwo jest płynne?

51%

Murzyn M.

Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka

|

2018

|

vol. 99

|

issue 1

110-125

EN

In the 1970s the UNESCO Convention Concerning the Protection of the World Cultural and Natural Heritage introduced a new term regarding historic preservation – heritage. It has replaced the previously used term “cultural object”. It was a time when postmodern tendencies started being popular. The goal of this article is to find an answer to the question: is heritage postmodern? For this purpose the mechanisms observed and explained by Zygmunt Bauman in Liquid modernity were compared and referred to the rudiments of heritage.

Refine search results

Wybrane aspekty współczesnej kultury języka polskiego

Społeczeństwo, jednostka i obcość w kontekście nowoczesności i płynnej nowoczesności. Analiza „The Shape of Water” Guillermo del Toro inspirowana myślą Zygmunta Baumana

O sumieniu granic

Iosif Brodski i Nikołaj Rubcow – o tożsamościowych kontekstach dwóch wierszy

Tailor-made Identities: Problem Illustrated with the Example of Stories of Selected Literary Characters Based on the Liquid Modernity Concept by Zygmunt Bauman

CREDO – model edukacji osób dorosłych

Contradiction and inconsistency of the liquid modernity in terms of the culture

The Four Faces of Human Suffering in the Sociology of Zygmunt Bauman-Continuity and Change

‘The Activating Presence’ -What Prospects of Utopia in Times of Uncertainty?

Kulturotwórczy potencjał nowych mediów

Płynna nowoczesność: czas zabawy i karnawału

Czy społeczeństwa doby płynnej nowoczesności są otwarte? Dwie wizje: Karl Popper i Zygmunt Bauman

Procesy adiaforyzacji we współczesnej polskiej polityce w świetle teorii Zygmunta Baumana

Stany graniczne literatury. Przypadek lektury szkolnej

Hypermodernism as Deceleration, Re-stabilisation and Reconciliation

Temporary architecture in the 21st century as an expression of changes taking place in contemporary society

Nieusuwalna – Zygmunt Bauman jako analityk i ambasador ambiwalencji

Młodzież akademicka wobec mobilności w czasach płynnej nowoczesności

Dynamika, nieliniowość, niestabilność świata impulsami inicjującymi porządek

Czy dziedzictwo jest płynne?