Search results

1

Problemy współczesnej komunikacji językowej. Kilka uwag o budowaniu relacji nadawca–odbiorca

100%

Pytel-Pandey D.

Slavica Wratislaviensia

|

2020

|

vol. 171

111-120

EN

This article discusses the problems of modern language communication associated with setting up contacts between the listener and the speaker. The author analyzes the communicative model of four ears, which was proposed by the German psychologist Friedemann Schultz von Thun for the interpretation of speech messages, and Paul Watzlawick’s five axioms of communication. The paper presents their influence on building relationships between interlocutors during a language contact.

RU

В настоящей статье рассматриваются проблемы современной языковой коммуникации, связанные с построением контактов между слушающим и говорящим. Автор анализирует коммуникативную модель „четырёх ушей”, которую предложил немецкий психолог Фридеманн Шульц фон Тун для интерпретации речевых сообщений, и аксиомы человеческой коммуникации Пола Вацлавика. В работе представлено их влияние на построение отношений между собеседниками во время языкового контакта.

2

Kategoria „nowości” w polskich dyskusjach awangardowych przełomu lat 60. i 70. XX wieku publikowanych na łamach „Ruchu Muzycznego”

84%

Mika B.

Aspekty Muzyki

|

2011

|

vol. 1

130-149

EN

The reception of the second avant-garde in Poland was initiated, as is commonly agreed, in 1956 with the fi rst “Warsaw Autumn” festival, and consisted of two phases. The fi rst phase, lasting ten years until around 1966, was the most important, as during this phase Polish listeners became acquainted with avant-garde innovations, music from the Darmstadt and New York schools, and electronic music from the studios in Paris and Cologne. The second phase of the avantgarde reception in Poland began in the symbolic year of 1965 with St. Luke Passion by Penderecki. In this work, the composer recalled the heritage and values of traditional music together with innovations from a synthesis of avant-garde experiments and values. In my paper, I concentrate on articles published in Polish musical press from the late 1960s and early 1970s, where readers could deduce signs of turning away from affi rmative reception of the avant-garde. I con sider issues such as the function of avant-garde art, its new relationship with the listener, creative experimentation, all of which constitute the category of “novelty”. These issues were undertaken by outstanding Polish critics: Stefan Kisielewski, Bohdan Pociej, Zygmunt Mycielski, Marian Wallek-Walewski, and Krystyna Tarnawska-Kaczorowska. I select only a few texts as a representation of the body of the published discourse.

3

Słuchacz jako współtwórca homilii

84%

Kowalski R.

Polonia Sacra

|

2021

|

vol. 25

|

issue 1

EN

The text, referring to theological sciences and studies on communicology, proves the thesis that a listener of the homily should be treated not as a passive recipient of the Word of God preached during the liturgy, but as an entity that has such a great impact on the content and manner of preaching the Gospel, that he can be described as a coauthor of the sermon. The author divides work on the homily into three stages: preparation of the text, preaching the Word of God in the liturgical context, and the time after the liturgy, confirming that at each of these stages it is necessary for the preacher to cooperate with the persons to whom he directs his preaching. Sometimes the presence of listeners is virtual, some other time – real. However, this presence is always so important that disregarding it will have a negative impact on the quality of preaching the Word of God.

PL

Tekst, odwołując się do nauk teologicznych oraz badań z zakresu komunikologii, uzasadnia tezę o konieczności traktowania słuchacza homilii nie jako biernego odbiorcy głoszonego w liturgii słowa Bożego, ale jako podmiotu, który ma tak duży wpływ na treść i sposób przepowiadania Ewangelii, że można go określić mianem współtwórcy kazania. Autor pracę nad homilią dzieli na trzy etapy: przygotowania tekstu, wygłoszenia słowa Bożego w kontekście liturgicznym oraz czasu po zakończeniu liturgii, potwierdzając, że na każdym z nich niezbędna jest współpraca kaznodziei z osobami, do których kieruje on swoje przesłanie. Za jednym razem obecność słuchaczy ma charakter wirtualny, innym razem – realny. Jakkolwiek zawsze jest to obecność na tyle ważna, że jej zlekceważenie wpłynie negatywnie na jakość przepowiadania słowa Bożego.

4

Tιμιώτερα Books, Talking Objects, Honour and Shame in the Phaedrus

84%

Caserta C.

Peitho. Examina Antiqua

|

2015

|

vol. 6

|

issue 1

113-146

EN

In the Phaedrus, the expression τὰ γεγραμμένα φαῦλα ἀποδεῖξαι, „to demonstrate the inadequacy of its own written” could mean „to make a palinody.” The requirements to define someone as a philosopher that Socrates provides (Phdr. 278) describe in theoretical and normative form what the dialogue has already represented in its dramatic form. Plato has targeted the speech of Lysias and the first speech of Socrates as belonging to a literary genre that is still in statu nascendi: a sophistic conference in which the writing is supposed to be read aloud and there is established a particularl emotional relationship between the reader and listener with the subordination of the latter to the former. For Socrates this relationship should be different and the speeches as well as books should have a completely different intent, content and form: philosopher must offer to the one whom he loves a chaste and virtuous conduct: such conduct, in its imitation of the divine, is precisely what distinguishes him from other scholars: τιμιώτερα. The philosophical relationship must involve a different kind of reading: a silent one that can neutralize the deleterious and seductive effects of the voice. This does not imply, however, that all books are the same. Philosophical writing is not a palindrome on a statue, like a picture. Its qualifying element is the linear and irreversibile sequence. Time flows between one segment and the next. Thus, thoughts presented in writing move in space, whereas characters that have thoughts in them also move over time, changing and modifying themselves. That is precisely how philosophical writing, such as the platonic dialogue, can reproduce logos.

5

Różnice w recepcji jednostek przepowiadania na przykładzie homilii wygłoszonej przez ks. Mirosława Drzewieckiego 13 stycznia 1982 roku we wrocławskiej katedrze

67%

Kowalski R., Duda R.

Wrocławski Przegląd Teologiczny

|

2022

|

vol. 30

|

issue 2

171-194

EN

The fundamental question that the text raises is: how did the officers of the Police and the Security Service of the People’s Republic of Poland accept and interpret homilies delivered during church services, at the time of martial law imposed by the communist authorities in Poland on December 13, 1981 and lifted on July 22, 1983. The authors base their argument on the homily delivered by Wrocław academic priest Mirosław Drzewiecki in Wrocław Cathedral on January 13, 1982, which led to the accusation of the priest of the crime of disseminating false information that could cause public unrest or riots. On the basis of previously unpublished materials, collected in the archives of the Institute of National Remembrance, we learn about the vision outlined by the priest himself and the goals set by him. We are familiarized with the reception of the content of the homily by the participants of the Eucharist (including another clergyman and a teenage girl) who were interrogated as witnesses testifying in the case against Rev. Drzewiecki, to finally, on the basis of reports and questions posed to the clergyman and witnesses, and we learn about the reception of the content heard in the church by the functionaries of the law enforcement ministries of the communist authorities. The authors try to draw conclusions of a more general nature: how can people who are unfavorably disposed to the Catholic Church interpret the texts preached by the clergy during the services, and whether this negative attitude in any way obscures the comprehension of the message.

PL

Zasadnicze pytanie postawione w niniejszym tekście brzmi: w jaki sposób funkcjonariusze Milicji Obywatelskiej oraz Służby Bezpieczeństwa PRL odbierali i interpretowali homilie i kazania głoszone podczas nabożeństw w kościołach, szczególnie w okresie stanu wojennego wprowadzonego przez władze komunistyczne w Polsce 13 grudnia 1981 i trwającego do 22 lipca 1983 roku. Autorzy opierają wywód na homilii wygłoszonej przez wrocławskiego duszpasterza akademickiego ks. Mirosława Drzewieckiego w katedrze wrocławskiej 13 stycznia 1982 roku, za którą duchowny został oskarżony o przestępstwo rozpowszechniania fałszywych informacji mogących wywołać niepokój publiczny lub rozruchy. Na podstawie niepublikowanych dotychczas materiałów, zgromadzonych w archiwach Instytutu Pamięci Narodowej, poznajemy wizję samego kaznodziei oraz to, jakie cele przyświecały księdzu głoszącemu omawiane kazanie. Następnie jesteśmy zapoznawani z odbiorem treści homilii przez uczestników Eucharystii (m.in. innego duchownego i nastoletnią dziewczynę), którzy zostali przesłuchani jako świadkowie w sprawie przeciw ks. Drzewieckiemu, by w końcu na podstawie raportów oraz pytań stawianych duchownemu i świadkom poznać sposób odbioru treści usłyszanych w kościele przez funkcjonariuszy resortów siłowych władz komunistycznych. Autorzy próbują wyciągnąć wnioski natury ogólnej – zaobserwować, w jaki sposób osoby nieprzychylnie nastawione do Kościoła katolickiego mogą interpretować teksty głoszone w czasie nabożeństw przez duchownych oraz czy to negatywne nastawienie w jakiś sposób zaciemnia sposób odbioru przekazywanych treści.

6

Kaznodzieja, coach czy influencer? Kogo preferuje współczesny odbiorca medialny?

51%

Ostafiński W.

Polonia Sacra

|

2021

|

vol. 25

|

issue 4

135-149

EN

Universal internet access and technological innovation in posting audio and video content online has become a new media and social reality, which requires reconsidering the way God’s Word is preached in the modern world. New technologies offer new chances and greater opportunities to influence recipients who seek answers not only to existential, but also to spiritual, religious and transcendental questions. The more prominent online presence of God’s Word preachers and expanding their competences to include coaching and influencer’s skills creates opportunities for more fruitful evangelism and more effective presentation of evangelical content.

PL

Powszechność Internetu, innowacyjność technologiczna w publikowaniu treści audio i video w sieci internetowej to nowa rzeczywistość medialna i społeczna, która domaga się zrewidowania sposobu głoszenia słowa Bożego we współczesnym świecie. Nowe technologie stwarzają nowe szanse i większe możliwości wpływu na odbiorców poszukujących odpowiedzi nie tylko na egzystencjalne, ale także na duchowe, religijne i transcendentalne pytania. Większa obecność głosicieli słowa Bożego w Internecie oraz poszerzenie ich kompetencji o umiejętności coachingowe i influencerskie stwarza szanse do efektywniejszej ewangelizacji i skuteczniejszej prezentacji treści ewangelicznych.

Refine search results

2 Polonia Sacra

1 Aspekty Muzyki

1 Peitho. Examina Antiqua

1 Slavica Wratislaviensia

1 Wrocławski Przegląd Teologiczny

1 2022

2 2021

1 2020

1 2015

1 2011

2 Kowalski R.

1 Caserta C.

1 Duda R.

1 Mika B.