Search results

1

Lost in Translations? Maleness, Masculinity, Dandyism, Literature and Criticism

100%

Pham-Thanh G.

Roczniki Humanistyczne

|

2018

|

vol. 66

|

issue 5: Neofilologia

128-141

EN

The study focuses on the system of translation that combines the figures of dandyism, masculinity, maleness, literature and literary criticism. In an extensive corpus that includes literary works composed between mid-eighteenth century and early-twentieth century, the dandiacal character embodies the more or less problematic association of masculine, feminine and effeminate features. Between conformity and transgressiveness, the hero-dandy reveals the plastic, performative part inherent in individuation, while dramatizing the limits of the grand narratives of heteronormativity and patriarchy.

PL

Studium koncentruje się na systemie tłumaczenia, który łączy postaci dandyzmu, maskulinizmu, męskości, literatury i krytyki literackiej. W obszernym korpusie, zawierającym utwory literackie z połowy XVIII wieku i początku XX wieku, charakter dandysowaty uosabia mniej lub bardziej problematyczny związek cech męskich, kobiecych i zniewieściałych. Pomiędzy zgodnością a transgresją bohater-dandys ujawnia plastyczną, performatywną część związaną z indywiduacją, jednocześnie dramatyzując granice wielkich narracji heteronormatywności i patriarchatu.

FR

L’étude porte sur le système de translations qui permet d’associer les figures du dandysme, de la masculinité, du mâle, de la littérature et de la critique littéraire. Dans un corpus élargi constitué par des œuvres littéraires composées entre la moitié du 18e siècle et le début du 20e siècle, le personnage dandyesque incarne l’association plus ou moins problématique des caractères masculin, féminin et efféminé. Entre conformité et transgression, le héros-dandy révèle la part plastique et performative de l’individuation, tout en mettant en scène la limite des grands récits de l’hétéronormativité et de l’idéologie patriarcale

2

Reading the city: Edwin Morgan’s “Glasgow Sonnets” as a contemporary urban sonnet sequence

80%

Wącior S.

Roczniki Humanistyczne

|

2015

|

vol. 63

|

issue 11: Anglica

291-307

EN

This essay is an analytical study of a ten-poem sequence of sonnets written by Morgan in the seventies of the twentieth century. In it the late Scottish Makar creates a sophisticated poetic map of the city’s dynamic architectonic and sociological mutations by means of sophisticated language patterns. The poetic strategies used by Morgan in this cycle of sonnets aim at rendering the social and political problems of a modern city through equally advanced and amorphous linguistic operations. A detailed analysis and interpretation of all ten sonnets creates a poetic map of Glasgow with its characteristic and randomly chosen places, populated by people who find it difficult to accommodate there. Morgan’s sequence of sonnets becomes a refined and compound structure which, while relying on traditional motifs and patterns of Renaissance sonnets, transforms most of them and creates their modern unconventional lyrical equivalents.

PL

Artykuł niniejszy to studium sekwencji dziesięciu sonetów napisanych przez szkockiego poetę narodowego Edwina Morgana na początku lat siedemdziesiątych XX wieku. W artykule tym autor próbuje prześledzić sposoby odwzorowania współczesnej rzeczywistości szkockiej metropolii w końcu dwudziestego wieku za pomocą kanonicznej formy sonetu, stworzonej w trzynastym wieku głównie do wyrażania uczuć wysokich takich jak miłość. Szczegółowa analiza wszystkich dziesięciu wierszy cyklu potwierdza oryginalną tezę, iż złożoność uwarunkowań ekonomicznych, społecznych i politycznych w jakich funkcjonuje współczesny Glasgow, determinuje użycie równie skomplikowanej materii językowej do jego właściwego literackiego odwzorowania.

3

Periodization and the notion of the baroque and (neo)baroque in British literature and culture

71%

Modrzewska M.

Beyond Philology: An International Journal of Linguistics, Literary Studies and English Language Teaching

|

2016

|

issue 13

179-194

EN

The paper is devoted to the category of the Baroque as a historical period of literature and culture, and the category of (neo)baroque, which has recently become relevant in the description of mod-ern/contemporary literary and cultural phenomena that exhibit the “crisis of representation” and the experience of dramatic movement and change of the world (this pertains to a large part of the so-called post-modernist literature). The article examines the relevance of these categories for the canon of English literature. The traditional periodi-zation of English literature does not usually reveal the historical peri-od of seventeenth-century Baroque and uses other categories instead, which are either Anglocentric/ethnocentric or refer to the style of the Italian Renaissance. The term “baroque” has become indispensable in literary-historical studies due to the necessity to create a transna-tional/simultaneous and more “spatial” history of literature(s) and culture(s) and because of the need for more universal tools of description.

FR

L’article présente la catégorie du baroque, comme une époque historique dans la littérature et la culture, et celle du (néo)baroque, comme une notion devenue importante pour la description des phénomènes littéraires et culturels contemporains révélant « la crise de la représentation » et l’expérience du mouvement dramatique et du changement dans le monde (cela concerne une bonne partie de la littérature que l’on appelle « postmoderne »). L’objectif de cet article est de présenter la pertinence de ces catégories pour le canon de la littérature anglaise. En général, la périodisation traditionnelle de la littérature britannique ne se réfère pas à l’époque historique du baroque au XVIIème siècle. Aux fins de la périodisation, on emploie d’autres catégories, anglo- et ethnocentriques ou relevant de l’esthétique de la renaissance italienne. Le terme « baroque » est devenu actuellement indispensable pour les études historiques et littéraires dû à la nécessité de créer une image de l’histoire de la littérature / des littératures et de la culture / des cultures qui soit plus transnationale / simultanée et plus « spatiale ». Il répond aussi au besoin d’un outil de description plus universel.

PL

Artykuł omawia kategorię baroku jako historycznej epoki literatury i kultury oraz (neo)baroku jako pojęcia, które stało się ważne dla opisu nowoczesnych/współczesnych zjawisk literackich i kulturowych ujawniających „kryzys reprezentacji” i doświadczenie dramatycznego ruchu i zmiany w świecie (dotyczy to sporej części tzw. literatury postmodernistycznej). Celem artykułu jest przedstawienie relewantno-ści tych kategorii dla kanonu literatury angielskiej. Tradycyjna perio-dyzacja literatury brytyjskiej zwykle nie uwzględnia historycznego okresu siedemnastowiecznego baroku. Dla celów periodyzacji stosuje się inne kategorie, które są anglocentryczne/etnocentryczne, bądź odnoszą się do stylistyki włoskiego renesansu. Termin “barok” stał się obecnie niezbędny dla studiów historyczno-literackich z powodu ko-nieczności tworzenia transnarodowego/symultanicznego i bardziej „przestrzennego” obrazu historii literatury/literatur i kultu-ry/ kultur, a także w odpowiedzi na zapotrzebowanie na bardziej uni-wersalne narzędzia opisu.

Refine search results

2 Roczniki Humanistyczne

1 Beyond Philology: An International Journal of Linguistics, Literary Studies and English Language Teaching

1 2018

1 2016

1 2015

1 Modrzewska M.

1 Pham-Thanh G.

1 Wącior S.

Lost in Translations? Maleness, Masculinity, Dandyism, Literature and Criticism

Reading the city: Edwin Morgan’s “Glasgow Sonnets” as a contemporary urban sonnet sequence

Periodization and the notion of the baroque and (neo)baroque in British literature and culture