Search results

1

Pajdeutyczny wymiar postaci mitologicznych w literaturze greckiej i komentarzach scholiastów

100%

Czerwińska J., Uniwersytet Łódzki W. F.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica

|

2015

|

vol. 08

PL

W artykule zostaje podjęty problemem typu bohatera i antybohatera wykreowanego w literaturze przez antyczną kulturę grecką. Z uwagi na to, że problem ten w aspekcie diachronicznym jest bardzo szeroki, dlatego, chcąc dokonać jego pogłębionej analizy, konieczne jest zawężenie pola badawczego. Artykuł podejmuje zatem omawianą kwestię w eposie Homera, przy czym zostają w nim zestawione stworzone przez epika paradygmaty postaw bohaterów mitologicznych z postaciami wykreowanymi przez Eurypidesa. O wyborze tym zadecydował fakt, że utwory obu poetów możemy uznać za reprezentatywne dla ukazania świata wartości epok, w których tworzyli, oraz to, że u wymienionych poetów te same postacie mitologiczne podlegają niekiedy zupełnie odmiennej waloryzacji.

EN

The paper discusses the types of heroes and anti-heroes established in literature by ancient Greek culture. In order to provide a full treatment of the subject, which in its diachronic aspect is very broad, the field of research has been limited. As a result, the present paper analyzes examples of mythological figures in the epic poems of Homer in juxtaposition with those found in Euripidean drama. The two authors have been chosen in view of the fact that their works are model representations of the values of their times as well as of the noticeable differences between them in evaluating the same mythological figures.

2

Metafora i piękno w Iliadzie Homera

100%

Grzybowski W.

Nurt SVD

|

2017

|

issue 1

309-324

PL

Iliada Homera jest wielowarstwową opowieścią o heroicznej przeszłości achajskiej arystokracji. Choć skażeni winą, ate, choć zaangażowani w niesprawiedliwą, łupieżczą wojnę, bohaterowie achajskiej historii dosięgają wzoru cnoty, arete – męstwa połączonego z mądrością. Wina zarówno Achajów – Achillesa i Agamemnona, jak i Trojan – Parysa i Hektora, przesłania oraz odbiera im część chwały, jaka winna wypływać z mądrego męstwa połączonego z szacunkiem dla zwyciężonych. Wina zrodzona z pokusy, której nie mogą się oprzeć jako śmiertelni, paradoksalnie obarcza ich odpowiedzialnością za zło, nad którym nie panują. Jednak spadająca na nich kara staje się ekspiacją i aktem odzyskania heroicznej cnoty. Znaczenia te zawarte są w przenośniach zastosowanych przez Homera, a także w złożonej strukturze Iliady. Zarówno homeryckie metafory, jak i przedstawianie postaci oraz narracja budują kompozycję znaczeń i harmonii, która w sposób naturalny poddaje się wytłumaczeniu za pomocą scholastycznych pojęć proportio, integritas i claritas, trzech podstawowych cech piękna. Tak pojęta kompozycja Iliady stanowi ważny krok w tworzeniu antycznej tradycji wyznaczonej przez kalokagathię, poszukiwanie prawdziwego piękna i dobra.

EN

The Illiad, traditionally attributed to Homer, is a multilayered story about the heroic past of the Achaean aristocracy. Though engaged in an unjust war and plunder, thus contaminated by guilt, ate, the Achaeans strive for the very model of virtue, arete – courage and wisdom paired with respect shown towards the defeted enemy. The glory of arete is compromised on both sides of the conflict, the Acheans (Achilles and Agamemnon) and the Trojans (Paris and Hector). Their guilt, born of temptation which they – as mortals – cannot resist, paradoxically makes them responsible for the evil they have no power to contain. Their punishment thus becomes their atonement for their wrongdoing and their chance to redeem their discredited heroism and virtue. All these ideas are conveyed by the metaphors employed by Homer throughout his complex masterpiece. His way of presenting the protagonists and narrating their stories creates a brilliant composition of meanings and harmony, which the European scholastics many centuries later described as the constituent elements of beauty: proportio, integritas and claritas. The Illiad marks an enormously important stage in the development of the ancient search of the true goodness and beauty, kalokagathia (Ancient Greek: nobility, goodness, from kalos: beautiful, kai: and, agathos: good).

3

Mnimuria wyspy Skiatos. Cmentarz w opowiadaniach Aleksandrosa Papadiamandisa

100%

Borowska M.

Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo

|

2012

|

issue 2(5)

283-297

EN

Mnimouria – a modest country cemetery plays an important role in the novels by Alexandros Papadiamantis. While the pretentious offi cial First Cemetery of Athens displays the wealth of the nouveaux riches who strive to imitate in an artifi cial and exaggerated manner various forms of tombs of the ancient Greek Kerameikos in an attempt to prove their ancient ancestry, Papadiamantis in his picture of Skiathos little koimeterion manages to place it both in the order of nature and in the world of culture. He shows us, sometimes not without a mild irony, how the old pagan beliefs and superstitions such as: evil-eye, curses, ghosts and apparitions still coexist harmoniously with sincere Christian faith of his simple compatriots in an island where one could hear the pipe of a young shepherd, who could have been perhaps a satyr, or glimpse a strange shape, possibly of a Nymph or a Naiad (neraida).

4

Metaforyka śmierci i archetyp niezniszczalnego życia

100%

Czerwińska J.

Roczniki Humanistyczne

|

2014

|

vol. 62

|

issue 3: Filologia Klasyczna

005-027

PL

Deliberations concerning the Greek metaphor of death and the archetype of indestructible life functioning in the Greek literature are the subject of the article. Their close correlation is most completely expressed by the graus methyse—anus ebria topos. For a proper understanding of the wealth of its meanings and symbols the cultural context is shown, in which the topos was created. In the article the phenomenon of the old age in Greek literature is analyzed in two basic aspects. The first one is perceiving the old age as contrasted with the worship of beauty and youth worked out by the antiquity; and the other one is showing it in the context of death, especially as compared with the symbolic image of Hades. The latter is accompanied by visions of overcoming the death that function in the Greek culture and are recorded in literature. One of them is presented in the symbolic image of graus methysē—anus ebria that is connected with the state of intoxication with wine and its benevolent giver, Dionysus.

Refine search results

1 Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica

1 Nurt SVD

1 Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo

1 Roczniki Humanistyczne

2 Czerwińska J.

1 Borowska M.

1 Grzybowski W.

1 Uniwersytet Łódzki W. F.

1 2017

1 2015

1 2014

1 2012

Pajdeutyczny wymiar postaci mitologicznych w literaturze greckiej i komentarzach scholiastów

Metafora i piękno w Iliadzie Homera

Mnimuria wyspy Skiatos. Cmentarz w opowiadaniach Aleksandrosa Papadiamandisa

Metaforyka śmierci i archetyp niezniszczalnego życia