Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: literatura mniejszości narodowych

Sort By:

Limit search:

Nowy naród nad Bałtykiem? Kaszubskie powieści Artura Jabłońskiego

100%

Kalinowski D.

Porównania

2014

vol. 15

295-309

The article includes a description of the ideological and artistic contents of two novels Namerkôny(2012) and Smùgã (2014) by Artur Jabłoński. The author of this literature is a historian, journalist, local politician, the former president of Kashubian-Pomeranian Association and the co-founder of Stowarzyszenie Osób Narodowości Kaszubskiej „Kaszëbskô Jednota” (The Association of Kashubian People „Kaszëbskô Jednota”). His novels make specific, ethnic interpretation of thehistory and the present of the Kashubians. In the first novel, the title protagonist is a stigmatizedman who is rebellious and inquisitive. He seeks the Kashubian identity, which will be free ofPolish and German political aims. The second novel in partial distance only declared in the titledescribes the contemporary reality of Pomerania from afar. This reality is full of materialism andconsumerism whereas the unique individuals must somehow struggle with the hostile world. Inboth cases, the novel’s main character is subject to changes in their personality which lead themto become nationality-wise aware Kashubian men. The differences in plot and style between thenovels stem from the fact that this development is carried out in the style of political fiction andsocial utopia (Namerkôny) or in the criminal or drama convention (Smùgã).

Artykuł zawiera opis treści ideowych oraz artystycznych dwóch powieści Artura JabłońskiegoNamerkôny (2012) oraz Smùgã (2014). Autor tej literatury – historyk, dziennikarz, samorządowiec, dawny prezes Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego oraz współzałożyciel Stowarzyszenia Osób Narodowości Kaszubskiej „Kaszëbskô Jednota” napisał utwory, które dokonują specyficznej, narodowościowej interpretacji historii i współczesności kaszubskiej. W myśl pierwszej powieści, tytułowym naznaczonym lub też napiętnowanym jest człowiek niepokorny, dociekliwy i dążący do kaszubskiej tożsamości, która będzie wolna od polskich czy niemieckich racji politycznych. Druga powieść w częściowym tylko deklarowanym w tytule dystansie i z boku opisuje współczesną rzeczywistość pomorską, w której panuje materializm i konsumeryzm, zaś wyjątkowe jednostki muszą zmagać się nieprzychylnym światem. W obydwu powieściowych przypadkach główny bohater podlega przemianom osobowościowym doprowadzającym go do bycia uświadomionym narodowo Kaszubą. Różnica fabularna i stylistyczna pomiędzy utworami polega wszakże na tym, że ów rozwój dokonuje się w poetyce politycznej fikcji i socjalnej utopii (Namerkôny) albo w konwencji kryminalno-obyczajowej (Smùgã).

Барбара Квапіш: лодзінская экзафаністка з падляскім сэрцам

100%

Espinosa Ruiz A.

Acta Albaruthenica

2021

vol. 21

81-95

У артыкуле даследуюцца вядомыя апублікаваныя лірычныя творы Бар¬бары Квапіш (1949г. н.), паэткі польскага паходжання, якая вывучыла бела-рускую мову пасля таго, як пераехала ў Белавежу працаваць настаўніцай і ўступіла ў кантакт з мясцовай беларускай этнічнай меншасцю, яе звычаямі і культурай. Для таго, каб прааналізаваць паэзію Б. Квапіш, мы звярнуліся да штотыднёвіка "Ніва", а таксама да літаратурнага альманаха "Белавежа" за 1980 год. Нам удалося выявіць у агульнай колькасці 11 вершаў за 1976–1980 гг., якія мы прааналізавалі з моўнага і літаратурнага пункту гледжання. Пасля вывучэння твораў Б. Квапіш мы прыйшлі да высновы, што яе паэзія заслугоўвае як прызнання, так і навуковай увагі, бо яна адначасова ёсць ключавою прадстаўнічкай з'явы экзафаніі на беларускай мове і выдатнай паэткай.

W niniejszym artykule analizujemy znane publikowane utwory liryczne Barbary Kwapisz (1949), urodzonej w Polsce poetki, która po przeprowadzce do Białowieży dla pracy nauczycielskiej zetknęła się z lokalną białoruską mniej-szością etniczną, jej obyczajami i kulturą, oraz nauczyła się języka białoruskiego. W celu analizy poezji B. Kwapisza skorzystaliśmy z archiwum tygodnika „Niva” oraz wydania almanachu literackiego „Belaveža” 1980 roku. Udało nam się znaleźć łącznie 11 wierszy z lat 1976–1980, które przeanalizowaliśmy pod względem językowym i literackim. Po przestudiowaniu twórczości B. Kwapisz doszliśmy do wniosku, że jej poezja zasługuje zarówno na uznanie, jak i na uwagę naukową, ponieważ jest ona zarówno kluczowym przedstawicielem zjawiska egzofonii w języku białoruskim, jak i wybitną poetką.

This article explores the known published lyrical works of Barbara Kwapisz (1949), a Polish-born poet who learnt Belarusian upon moving to Białowieża to work as a teacher and coming into contact with the local Belarusian ethnic minority, their customs and culture. In order to analyse Kwapisz's poetry, we consulted the archive of the weekly magazine "Niva", as well as the 1980 edition of the "Belaveža" literary almanac. We managed to find a total of 11 poems dating from 1976 to 1980 which we analysed from the linguistic and literary point of view. After our study of Barbara Kwapisz's works, we came to the conclusion that her poetry deserves both recognition and scientific attention, since she is both a key representative of the phenomenon of exophony in the Belarusian language and a notable poet.

Refine search results

1 Acta Albaruthenica

1 Porównania

1 2021

1 2014

1 Espinosa Ruiz A.

1 Kalinowski D.

Search results

Nowy naród nad Bałtykiem? Kaszubskie powieści Artura Jabłońskiego

Барбара Квапіш: лодзінская экзафаністка з падляскім сэрцам