Search results

1

Vznik žánru české laické katolické liturgiky jako součást procesu katolické konfesionalizace

100%

Sklenář M.

Historie – Otázky – Problémy (History, Issues, Problems)

|

2022

|

vol. 14

|

issue 2

9-25

EN

This interdisciplinary paper discusses the situation in the Czech lands in the early modern period with regard to Catholic theology, liturgics and the development of these disciplines. Given the large number of religious texts that emerged in this period, it focuses on the beginnings of Czech liturgical education and formation aimed at the laity within the Roman Catholic Church in the 17th century, i.e. liturgical manuals written in Czech.

2

Powstanie i historyczny rozwój pobożności pasyjnej w ujęciu Jerzego Józefa Kopcia CP

84%

Pękul P.

Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie

|

2016

|

issue 23

191-200

PL

Celem artykułu jest ukazanie wzajemnych relacji między liturgią a pobożnością ludową, szczególnie w okresie średniowiecza. To zwłaszcza w tym okresie nastąpiło rozbicie jedności misterium paschalnego w umysłach wiernych. Efektem przemian religijno-kulturowych dokonujących się w wiekach średnich było powstanie pobożności pasyjnej, mniej teologicznej, bardziej nastawionej na emocjonalne przeżywanie relacji z Chrystusem.

EN

The main purpose of this article is to show the relationship between the liturgy and popular piety especially in the Middle Ages. Particularly at that time the unity of Paschal Mystery was broken up in the faithfull’s minds. Due to the religious and cultural changes in the medieval period the passion devotion was born as less theological form of experiencing the relationship with Jesus Christ focused more on its emotional aspect.

3

"Wykład liturgii Kościoła Katolickiego" biskupa A.J. Nowowiejskiego po kilkudziesięciu latach

84%

Wyczawski H. E.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

1988

|

vol. 56

383-404

EN

-

4

Cisza w nabożeństwie prawosławnym

67%

Ławreszuk M., p., Ławreszuk M., Kostiuczuk J., Ignatiuk K., p., Ławreszuk M., Ignatiuk K.

ELPIS

|

2017

|

issue 19

PL

Analizując współczesną prawosławną tradycję liturgiczną z trudem odnajdziemy w niej ciszę. Niniejszy artykuł ma za zadanie ukazać, że element ten nie jest w prawosławnej liturgice obcy oraz że posiada w niej swoje miejsce i celowość.

5

Wpływ lokalnych tradycji na kalendarz liturgiczny Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego

67%

Ławreszuk M.

ELPIS

|

2015

|

vol. 17

121-126

PL

W niniejszym artykule chciałbym scharakteryzować współczesną praktykę liturgiczną Kościoła prawosławnego w Polsce. Krótka analiza skupi się na charakterystyce tradycji liturgicznej wskazanej przez kalendarz liturgiczny. Z wielu elementów tworzących roczny cykl liturgiczny, treść artykułu skoncentruje się na lokalnych, charakterystycznych jedynie dla Kościoła prawosławnego w Polsce obrzędach i świętach.

EN

In this article I would like to describe the contemporary liturgical practice of the Orthodox Church in Poland. A brief analysis will focus on the characteristics of the liturgical tradition indicated by the liturgical calendar. The content of the article will focus on local, characteristic only for the Orthodox Church in Poland rituals and festivals.

6

Charakterystyka śpiewów liturgicznych w nabożeństwach starotestamentowych i wczesnochrześcijańskich

67%

Białomyzy G.

Rocznik Teologiczny

|

2016

|

vol. 58

|

issue 3

455-469

PL

Muzyka ze względu na niezwykłą siłę oddziaływania na człowieka oraz swoistą zdolność wyrażania ekspresji od zawsze wiązała się ze sferą sacrum. Już w Starym Testamencie śpiew psalmów był ważnym elementem celebracji ówczesnych nabożeństw. Śpiew liturgiczny cechowała ta prostota, jaka charakteryzowała formy wokalne starożytności. Formuły melodyczne zapamiętywano i przekazywano w tradycji ustnej, zaś utwory liturgiczne wykonywano w formie melorecytacji, oraz tradycyjnie pojętego śpiewu. Wykonywano go unisono, był diatoniczny i nie wykazywał cech enharmonicznych i chromatycznych. Za czasów króla Dawida wystąpił największy rozkwit śpiewu synagogalnego. Kształcono m.in. kantorów, wyodrębniono chóry, których wokal stał się bardziej urozmaicony i naprzemienny. Dla pierwszych chrześcijan śpiew również stanowił ważny środek w komunikacji z Bogiem. Chociaż zakorzeniona w świadomości wiernych tradycja judaistyczna w dalszym ciągu dominowała zarówno w obrzędowości, jak i towarzyszącym jej wyrazie muzycznym, to rosnąca wiara i przynależność religijna powodowały zmiany w dotychczasowej estetyce muzycznej. Nastąpił powrót do źródeł. Śpiewano hymny, psalmy i pieśni w muzycznie prostych melodiach, przez co uzyskiwano ekspresję tego, co uznawano za najważniejsze – słowa. Poprzez wspólne wysławianie Zmartwychwstałego Chrystusa wierni różnych kultur i narodów jednoczyli się w myśli i modlitwie, czerpiąc pocieszenie i duchową radość, a także kształtując swą nową tożsamość religijną.

EN

Music, in the reason of impressive strength of influence to man and specific ability of expression, was always connected with the sphere of sacrum. Although in the Old Testament singing psalms was important moment of celebration of the services in that time. The liturgical singing characterized this simplicity which characterized vocal forms of ancient times. Melodic formulas were remembered and transmitted to the oral tradition, but liturgical songs were performed in the form of recitation and traditionally understood singing. It was performed by unison, diatonic and showed no enharmonic and chromatic characteristics. In the days of king David there was the biggest flourishing of synagogue singing. Among others, there were educated singers, distinguished choirs which vocal became more varied and alternating. Singing was also very important mean in contact with God for the first Christians. Although Judaic tradition rooted in the consciousness of the faithful still dominated both of the rituals and the accompanying musical expression, growing faith and religious affiliation caused changes in previous musical aesthetics. There took place a return to the sources. There sung hymns, psalms and songs with simple musical melodies, thus obtained expression which was recognized most important – words. Through the common praise of the Resurrected Christ believers of different cultures and nations were united in thought and prayer, deriving comfort and spiritual joy and also forming their new religious identity.

7

Edykt tolerancyjny a rozwój tradycji liturgicznej

67%

Ławreszuk M. k.

Rocznik Teologiczny

|

2014

|

vol. 56

|

issue 1

73-88

PL

W 313 roku cesarze Licyniusz i Konstantyn Wielki skierowali list do zarządców wschodnich prowincji, w którym przyznali chrześcijanom prawo swobodnego wyznawania wiary. Dokument ten stał się znany jako tzw. „Edykt Mediolański” i bezpośrednio wpłynął na dynamiczny rozwój Kościoła. W niniejszym artykule spróbujemy odpowiedzieć na pytanie, w jaki sposób „Edykt Mediolański” wpłynął na chrześcijańską tradycję liturgiczną? Artykuł wskaże rozwój pisemnej tradycji, zmiany w architekturze sakralnej i ich wpływ na rozwój praktyki liturgicznej. W tekście zostaną również ukazane najbardziej charakterystyczne nowe elementy chrześcijańskiej tradycji liturgicznej IV i początków V wieku.

EN

In 313, the emperors Licinius and Constantine the Great directed a letter to the administrators of the Eastern Provinces. In this letter they admitted the rights for the Christians to freely practice their faith. This document, known as the “Edict of Milan”, directly affected the dynamic growth of the Church. This article tries to answer the question how the “Edict of Milan” affected the Christian liturgical tradition. Article shows the development of a written tradition, changes in Church architecture as well as its influence on the development of liturgical practice. In the text the most characteristic new elements of the liturgical tradition of the fourth and early fifth century were depicted.

8

W poszukiwaniu obszarów współracy liturgiki i katechetyki

59%

Bednarczyk R.

Studia Katechetyczne

|

2013

|

vol. 9

91-102

PL

Nauczanie i sakramenty (katecheza i liturgia) to uprzywilejowane sposoby komunikacji Boga z człowiekiem, które od początku były ze sobą ściśle powiązane. Katechetyka i liturgika należą do kręgu dyscyplin teologii praktycznej, które zgodnie z własnymi celami i metodologią reflektują nad nauczaniem oraz sprawowaniem kultu. Istnieje przy tym wiele podobieństw między nimi. Obie te dyscypliny poprzez refleksję pastoralną troszczą się o rozwój wiary w konkretnym człowieku. Pomimo naturalnych powiązań nie zawsze w historii istniała między nimi właściwa kooperacja. Dopiero za sprawą J. A. Jungmanna oraz reform Soboru Watykańskiego II nastąpiło ponownie zbliżenie tych dwóch dziedzin. Do tej pory na katechezie uczyniono wiele, aby współczesny katolik mógł owocnie i świadomie uczestniczyć w liturgii. Najważniejszymi płaszczyznami współpracy katechetyki z liturgiką są: przekaz treści liturgicznej, wprowadzanie metod liturgicznych, katecheza inicjacyjna, katechetyczny wymiar liturgii, formacja liturgiczna grup parafialnych. Nadal jednak należy troszczyć się o formację liturgiczną katechetów i formację katechetyczną duszpasterzy, aby wzajemnie zbliżać obie te dziedziny praktyki kościelnej.

EN

Teaching and sacraments (the catechesis and the liturgy), as privileged ways of God’s communication with the man, have been closely connected with each other from the beginning. Catechetics and liturgics belong to a range of practical theology disciplines which, according to their own goals and methodology, are interested in teaching and the performance of worship. There are many similarities between them. Both disciplines (through pastoral reflection) care about the development of the faith in the man. In spite of natural connections, the real cooperation between them has not always existed. Thanks to Jungmann and the reforms of the Second Vatican Council these two disciplines were brought closer again. So far, on catechesis, a lot of has been done to enable the contemporary Catholic to participate fruitfully and consciously in the liturgy. The most important areas of the cooperation between catechetics and liturgics are: the delivery of liturgical contents, the introduction of liturgical methods, the initiation catechesis, the catechetical dimension of liturgy, the liturgical formation of the parish groups. Still however, one should care about the liturgical formation of catechists and the catechetical education of priests, in order to integrate both fields.

IT

Insegnamento e sacramenti (catechesi e liturgia) è un mezzo privilegiato di comunicazione tra Dio e l’uomo, che sin dall'inizio sono strettamente collegati. Catechesi e Liturgia appartengono alle discipline di teologia pratica, che, in conformità con i propri obiettivi e metodi riflettono sull’insegnamento e sull’esercizio del culto. Ci sono le molte somiglianze tra di loro. Nonostante i legami naturali non è sempre esistita nella storia tra loro una cooperazione corretta. È stato solo J.A. Jungmann e le riforme del Concilio Vaticano II alla grazie delle quali queste aree si sono di nuovo avvicinate. Le più importanti aree di cooperazione fra catechesi e la liturgia sono: comunicare il contenuto della liturgia, l’introduzione di metodi liturgici, catechesi dell’iniziazione, dimensioni catechetici della liturgia, formazione dei gruppi liturgici parrocchiali. Eppure, si dev’essere preoccupato per la formazione liturgica dei catechisti e per la formazione catechetica dei sacerdoti, per avvicinare reciprocamente queste due aree di pratica ecclesiale.

9

Działalność piśmiennicza duchowieństwa diecezji częstochowskiej w latach 1925-1939

43%

Kapuściński J.

Roczniki Historii Kosciola (Annals of Church History)

|

2012

|

vol. 4(59)

113-144

EN

Between the year 1925 and the outbreak of World War II, the Diocese of Częstochowa had 473 priests. Apart from their pastoral duties, some priests engaged in writing. They were educated for that purpose, and some of them had had previous authorship experiences in other Dioceses. The most prolific were priests coming from the Diocese of Włocławek. Essays and papers by the Częstochowa Diocese priests were published by university and Diocese publishing houses. Clerical publishing was strongly supported by the Diocese leaders, such as Bishop Teodor Kubina, who emphasized the importance of these activities. The publications in question concerned a variety of issues and domains. Most works concerned theology. Some of these were strictly scientific papers, others were of more popular character, yet others were targeted at a wider public. The publications were in Polish and Latin. Apart from theology, some priests wrote texts in the field of humanities: literature, documentaries and journalism. Altogether, in the years 1925-1939, at least 57 priests were active writers, which equalled 12% of the total of the clergy in the Diocese.

Refine search results

2 ELPIS

2 Rocznik Teologiczny

1 Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

1 Historie – Otázky – Problémy (History, Issues, Problems)

1 Roczniki Historii Kosciola (Annals of Church History)

1 Studia Katechetyczne

1 Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie

1 2022

1 2017

2 2016

1 2015

1 2014

1 2013

1 2012

1 1988

2 Ławreszuk M.

1 Bednarczyk R.

1 Białomyzy G.

1 Ignatiuk K.

1 Kapuściński J.

1 Kostiuczuk J.

1 Pękul P.

1 Sklenář M.

1 Wyczawski H. E.

1 p.

1 Ławreszuk M. k.