Search results

1

The Barriers of Co-Creative Service Development Models in the Context of Disadvantaged Rural Areas in Hungary

100%

Csoba J., Sipos F.

Polish Political Science Yearbook

|

2023

|

issue Specjalny

85-105

EN

The paper is based on the observation of the process of reviving the forgotten culture of household economy, horticulture and livestock farming in disadvantaged rural areas and, through this, to develop a new service model for rural communities to strengthen the role of grassroots initiatives and enhancing the mechanisms of the co-operative model of local economy and democracy. Our research has shown that bottom-up models have several barriers to local governments in rural areas. The change in the political and governmental model of the last ten years has resulted in the restraint of local government autonomy and the vacancy of the role of local governments as public service providers. In this system, we can observe the strengthening of administrative dependence, the devaluation of the local elected political leadership (mayors) and the emergence of new rules of local power. In small settlements with less than 2,000 inhabitants, central state and political dependence intensified. Attempts to strengthen local communities have proved to be a major challenge in a highly centralised model of government. The present study gathers the factors that hinder the success of co-creative approaches in the local context and shows how the public service innovations organised by local governments are determined by the political and economic culture prevailing at the national level.

2

Wielokadencyjność bez afiliacji partyjnej? Spostrzeżenia po reelekcjach „wiecznych prezydentów” w 2014 r.

81%

Drzonek M.

Przegląd Politologiczny

|

2016

|

issue 1

81-90

EN

Since 2002, town mayors in Poland have been elected in direct elections every four years. In thirty towns with county rights the same persons were elected in the years 2002–2010. They are named ‘everlasting mayors’ (multi-term mayors, incumbents). In the 2014 local elections three of them resigned from the campaign for re-election, ten ‘everlasting mayors’ lost the elections and seventeen of them won the elections once again. Their successes provide the starting point for determining the position of political parties and nonpartisan committees on local political scenes. The assumption is made that the political position of parties is powerful if the ‘everlasting mayor’ is effective in trying to gain re-election while formally representing this party on the local political scene. And conversely – parties have a weaker political position on the local political scene when the incumbent prefers to lead a nonpartisan election committee in the rivalry for re-election (an electoral committee of voters, or an electoral committee of a nongovernmental local organization). The final conclusion of the analysis is the following: in the 2014 local elections in Poland most of the ‘multi-term mayors’ were re-elected as representatives of nonpartisan committees. Only in two cities (Gdańsk, Świnoujście) were mayors’ seats won by party political incumbents.

PL

Od 2002 r. prezydenci miast są wybierani co 4 lata w wyborach bezpośrednich. W 30 miastach na prawach powiatu w latach 2002–2010 wybierano na prezydentów te same osoby. Określa się ich mianem „wiecznych prezydentów” (wielokadencyjni prezydenci). W 2014 r. trzech z nich zrezygnowało z walki o reelekcje, a dziesięciu przegrało wybory, a zatem siedemnastu kolejny raz wygrało wybory. Ich zwycięstwa są punktem wyjścia do określenia pozycji partii politycznych i komitetów pozapartyjnych na lokalnych scenach politycznych. Przyjęto bowiem założenie, że pozycja partii politycznej jest mocna, o ile dotychczasowy wielokadencyjny włodarz miasta skutecznie ubiega się o reelekcję, formalnie ją reprezentując. A contrario – jeśli inkumbent w walce o reelekcję wybiera start z komitetu pozapartyjnego (komitet wyborczy wyborców albo komitet wyborczy organizacji pozarządowej) to świadczy to o słabszej pozycji partii politycznej w danym mieście. Analiza pokazała, że w 2014 r. większość „wiecznych prezydentów” dokonała reelekcji, startując w wyborach jako reprezentanci komitetów pozapartyjnych. Tylko w dwóch przypadkach (Gdańsk, Świnoujście) fotele włodarzy miast zostały zajęte przez partyjnych inkumbentów.

3

Wskaźniki badania pozycji politycznej „wiecznych prezydentów”

72%

Drzonek M.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego ACTA POLITICA

|

2015

|

vol. 33

|

issue 3

91-108

EN

Since 2002 in Poland the mayors of towns there have been elected in direct elections. In 17 towns with county rights the same persons were chosen for the four times (elections of the years 2002, 2006, 2010, 2014). They are so called “everlasting mayors” (multi-term mayors, incumbents). Their successes are the starting point to determine and generalize the indicators that can define their political position on the local political scenes.

PL

Od 2002 roku w wyborach samorządowych prezydenci miast są wybierani w sposób bezpośredni. W 17 miastach na prawach powiatu te same osoby wybierano czterokrotnie (w wyborach w 2002, 2006, 2010, 2014 r.). Określa się ich mianem „wiecznych prezydentów” (wielokadencyjni prezydenci). W artykule wyodrębniono i uogólniono wskaźniki, które pozwalają na określenie ich pozycji politycznej na lokalnych scenach politycznych.

4

Rola komitetów partyjnych i niepartyjnych w kreowaniu burmistrzów i prezydentów miast – przykład województwa zachodniopomorskiego

72%

Szymański P.

Acta Politica Polonica

|

2017

|

vol. 42

|

issue 4

95-104

EN

Elections to local self-government are, together with the elections to the parliament, a common way of electing representatives of power by the public. In both cases, all actors of the political scene participates equally. Political parties have a definite advantage over nonparty committees in the election to the state organs. On the other hand, the non-party committees gain the greater the more local authority is elected. This is related to the fact that in the lower territorial levels, local party systems reflect the national system only to a limited extent. In Polish realities, in many local government units, party identification does not play a greater role. The aim of the study is to analyze the results of the presidential and mayoral elections of cities in the West Pomeranian voivodeship in the years 2006-2014, in terms of the winners being supported by particular types of election committees. The study was conducted in 65 cities, including three cities with district rights – Szczecin, Koszalin and Świnoujście. In the work in particular will analyze the phenomenon of so-called “multi-term city leaders”, who have held positions for at least three terms, since 2006.

PL

Wybory do samorządu terytorialnego stanowią, wraz z wyborami do parlamentu, powszechny sposób wybierania przedstawicieli władzy przez społeczeństwo. W obu przypadkach, na równych zasadach, mogą brać udział wszyscy aktorzy sceny politycznej. Partie polityczne zdecydowaną przewagę nad komitetami pozapartyjnymi uzyskują w wyborach do organów państwowych. Komitety pozapartyjne zyskują natomiast tym większe znaczenie, im bardziej lokalny jest organ, do którego trwa elekcja. Z powyższym wiąże się to, że na niższych szczeblach terytorialnych lokalne systemy partyjne tylko w ograniczonym stopniu odzwierciedlają system ogólnokrajowy, a w polskich realiach w wielu jednostkach samorządu terytorialnego identyfikacje partyjne nie odgrywają większej roli. Celem pracy jest analiza wyników wyborów prezydentów i burmistrzów miast w województwie zachodniopomorskim w latach 2006–2014, pod kątem udzielanego zwycięskim kandydatom poparcia przez poszczególne rodzaje komitetów wyborczych. Badaniu poddane zostały elekcje w 65 miastach, w tym trzech miastach na prawach powiatu – Szczecinie, Koszalinie i Świnoujściu. W pracy w sposób szczególny przeanalizowano zjawisko tzw. wielokadencyjnych włodarzy, a więc prezydentów i burmistrzów miast, którzy stanowisko piastują od co najmniej trzech kadencji, czyli od 2006 roku.

5

Organ wykonawczy gminy – czynniki dysfunkcyjne

72%

Szczesna G.

Zeszyty Naukowe Zbliżenia Cywilizacyjne

|

2017

|

vol. 13

|

issue 2

76-89

PL

Gmina zajmuje szczególną pozycję w strukturze ustrojowej samorządu terytorialnego. Jest społeczną przestrzenią, w której potrzeby, interesy oraz aspiracje jej mieszkańców są najbardziej widoczne. Na tym poziomie podejmowane są działania zmierzające do coraz pełniejszej realizacji zadań społecznych związanych z rozwiązywaniem codziennych, indywidualnych spraw i problemów obywateli oraz spraw i problemów życia zbiorowego. Z uwagi na rangę gminy, nie bez powodu określanej jako jednostka podstawowa samorządu terytorialnego, w literaturze naukowej, w publicystyce i rozmaitego typu debatach podkreśla się znaczenie odpowiednich rozwiązań dotyczących charakteru, kompetencji, zasad funkcjonowania, a także sposobu kreowania organów tej jednostki. Już w początkowym okresie po restytucji samorządu terytorialnego coraz częściej pojawiały się postulaty sugerujące potrzebę zmian kształtu organu wykonawczego, jego składu oraz trybu powoływania. Pozycja i funkcje organu wykonawczego gminy to niezwykle ważny problem ustrojowo-prawny. Przyjęta w Polsce w 2002 r. nowa w tym zakresie regulacja wciąż budzi wiele wątpliwości. Przede wszystkim dotyczą one relacji wójt (burmistrz, prezydent miasta) – rada gminy (miasta). Dostrzec można również osłabienie pozycji rady, będącej organem stanowiącym i kontrolnym gminy, wobec znacznie wzmocnionego monokratycznego organu wykonawczego. Jednak należy podkreślić, że obecne rozwiązania przyniosły wzrost efektywności administracji samorządowej gminy. Artykuł opisuje najważniejsze dysfunkcje organu wykonawczego gminy oraz dylematy wymagające głębokiej analizy i zaproponowania nowych, skutecznych rozwiązań prawnych, które pozwolą dbać o rozwój gmin i ich mieszkańców.

EN

The commune take a special position in the institutional structure of the local government. It is a social space in which the most visible are needs, ventures and aspirations of its residents. On this level, there are undertaken actions which are leading to realize social tasks connected with resolving the daily, individual citizens’ issues and problems as well as issues and problems of the collective life. In view of the commune’s position, not without reason called the base unit of the municipal government, in scientific literature, journalism and various debates is underlined the importance of proper solutions involving the character, competencies, operating proce¬dures and also the way of creating authorities of this unit. Already in the initial period, after the restitution of the municipal government the postulates suggesting a need of changing the form of executive body, its composition and the way of its empaneling were increasingly apearing. The position and function of commune executive body are extremely important structural and legal problems. The new in this range regulation accepted in 2002 in Poland still raises many questions. Most of all they involve the relation between the head of commune (mayor, president of the city) and commune (city) council. We can also detect the weakness of council’s position against the significantly weighted single executive body. However, it should be underlined that present solutions have brought an effectivity increase of commune local government. This article describes the principal disfunctions of commune executive body and problems needing a deep analysis and proposing new, effective legal solutions which enable a care of commune and its residents development.

6

Wybory organu wykonawczego gminy w wielkich miastach – determinanty sprzyjające utrzymaniu władzy

72%

Szczesna G.

|

2016

|

vol. 12

|

issue 4

36-59

PL

Dokonana w 2002 r. istotna zmiana zasad i trybu wyboru organu wykonawczego samorządu w jego podstawowych jednostkach organizacyjnych otwierała kolejny etap rozwoju polskiego samorządu terytorialnego. Wówczas nastąpiło odejście od wyboru wójta (burmistrza, prezydenta miasta) przez radę gminy/miasta. Ustanowiona została zasada bezpośredniej elekcji tego organu, dokonywanej przez mieszkańców. Od 2002 r. prezydenci miast są wybierani co 4 lata w wyborach bezpośrednich. Kolejne wybory przynosiły ponowne zwycięstwo urzędującym prezydentom w wielu miastach. Określa się ich mianem „wiecznych prezydentów” (wielokadencyjni prezydenci). Wyznaczając przestrzenny zakres empirycznego pola badawczego, wybrałam trzy największe miasta Polski: Kraków, Gdańsk i Wrocław. Przebieg kampanii związanych z wyborami prezydentów tych miast odsłania szczególnie interesujące aspekty pozycji i trudnej w modernizującej się Polsce realizacji zadań przypisanych po 2002 r. prezydentom. Artykuł jest próbą pokazania specyfiki władania prezydenta polskiego miasta wybieranego co najmniej trzykrotnie. Moim celem badawczym było prześledzenie wydarzeń i okoliczności, które determinowały pozycję organu wykonawczego gminy i sprzyjały reelekcji.

EN

The significant change of the principles and manner of electing the executive body of the local government in its basic organizational units introduced in 2002 opened another chapter of development of the Polish local government. The principle of electing the village mayor (mayor, president of the city) by the commune/city council was cancelled. It was established that this body would be elected directly, by the commune dwellers. Since 2002, town mayors in Poland have been elected in direct elections every four years. The next elections were bringing the renewed victory of presidents-in-office in many cities. They are named „everlasting mayors” (multi-term mayors). While defining the territorial scope of the empirical research I chose three of the biggest cities in Poland: Cracow, Gdansk and Wroclaw. The course of campaigns connected with the election of presidents of these cities displays particularly interesting aspects of the position and the difficulties in fulfillment of tasks assigned to the presidents after 2002 in Poland under modernization. The article is an attempt to show the specificity mayor of Polish city who is in term of office for at least three times. My research objective was to analyze the events and circumstances which determined the position of the commune executive body and conduced to re-election.

7

Władza lokalna nie dla partii? Przypadek Pawła Adamowicza w rywalizacji 2018 roku

71%

Drzonek M.

Przegląd Politologiczny

|

2020

|

issue 2

105-117

EN

The subject of the research undertaken in the article is the competition for local authority in Gdańsk in 2018. In the previous elections (the years: 2002, 2006, 2010, 2014) the presidency of the city were permanently won by Paweł Adamowicz. He always officially represented the very popular political party in Gdańsk – Platforma Obywatelska (PO). In 2018, however, Adamowicz started from his own committee (KWW Paweł Adamowicz Wszystko dla Gdańska – Everything for Gdańsk). In that year he competed for the chair of the city president with both the candidate of the PO (Jarosław Wałęsa) and the Prawo i Sprawiedliwość (PiS) candidate (Kacper Płażyński). The 2018 elections in Gdańsk were therefore an interesting casus: “the same” Paweł Adamowicz joined the fight, but already as a representative of his own nonpartisan committee. Moreover, he stood against the party he had earlier always represented. So it was an interesting case to seek the answer to the question – what will become the prevailing element in this competition: its partisan affiliation or personalization? Secondly, it was fascinating to check whether the transfer of the dominant nationwide division (the former “my–oni” division, and in the 2018 version: antyPiS vs. PiS) brings political parties effectiveness in the competition for local power? The following assumptions were made: a. The personal option is more important in competing for local authority than party sympathies; b. the new version of the division “my–oni” (PiS–antyPiS) does not bring effectiveness in the struggle for power on Gdańsk political scene. The value of the research is to use not only published sources but also unpublished qualitative research – anonymous interviews with local politicians.

PL

Przedmiotem badań podjętych w artykule jest rywalizacja o władzę lokalną w Gdańsku w 2018 r. Cztery wcześniejsze elekcje lat 2002–2014 w rywalizacji o prezydenturę miasta wygrywał Paweł Adamowicz, który zawsze oficjalnie reprezentował bardzo popularną w Gdańsku partię polityczną – PO. W 2018 r. Adamowicz wystartował jednak z własnego komitetu (KWW Pawła Adamowicza Wszystko dla Gdańska) i konkurował o fotel prezydenta miasta zarówno z kandydatem PO (Jarosław Wałęsa), jak i pretendentem PiS (Kacper Płażyński). Wybory z 2018 r. w Gdańsku były zatem interesującym casusem: do walki przystąpił „ten sam” Paweł Adamowicz, ale już jako reprezentant własnego, pozapartyjnego komitetu wyborczego, co więcej, wystąpił przeciwko partii, którą dotychczas zawsze reprezentował. Był to więc ciekawy przypadek do poszukiwania odpowiedzi na pytanie co w tej rywalizacji stanie się elementem przeważającym: jej upartyjnienie czy personalizacja? Po drugie frapujące było sprawdzenie czy przenoszenie dominującego podziału ogólnopolskiego (dawny podział my–oni, a w wersji z 2018 r.: anty-PiS vs. PiS) przynosi partiom politycznym efektywność w rywalizacji o władzę lokalną? Poczyniono następujące założenia: a) opcja personalna jest ważniejsza w rywalizacji o władzę lokalną od sympatii partyjnych; b) nowa wersja podziału „my–oni” (PiS–antyPiS) nie przynosi efektywności w walce o władzę na miejskiej scenie politycznej. Wartością badań jest wykorzystanie w nich nie tylko źródeł publikowanych, ale również niepublikowanych badań jakościowych – anonimowych wywiadów z lokalnymi politykami.

8

Występowanie zjawiska koabitacji w miastach województwa zachodniopomorskiego

58%

Szymański P.

Acta Politica Polonica

|

2018

|

vol. 43

|

issue 1

89-100

EN

The provisions of individual electoral law, and after the 2011 Code of Elections to a large extent determine the functioning of local self-government, including communal. It influenced a number of relations between the executive body and the controlling entity. This leads indirectly to the emergence of coexistence in municipalities - the situation in which the mayor derives from a different political option than the majority in the council. The aim of the study is to analyze the results of municipal elections in the communes of Western Pomerania voivodship in the years 2006-2014, in terms of the scale of coexistence. The study was conducted in 65 cities, including three cities with district rights - Szczecin, Koszalin and Swinoujscie.

PL

Przepisy poszczególnych ordynacji wyborczych, a po 2011 Kodeksu wyborczego, w dużym stopniu determinują funkcjonowanie samorządu terytorialnego, w tym gminnego. Wpływały i wpływają na relacje między organem wykonawczym, tj. wójtem, burmistrzem lub prezydentem miasta, a stanowiąco-kontrolnym, czyli radą gminy (miasta). Prowadzą też niekiedy do pojawienia się koabitacji, czyli układu, w którym wójt, burmistrz lub prezydent miasta wywodzi się z innego środowiska politycznego niż większość w radzie. Celem pracy jest analiza wyników wyborów samorządowych na poziomie gminnym w miastach województwa zachodniopomorskiego w latach 2006–2014 pod kątem występowania zjawiska koabitacji. Badaniu poddane zostały elekcje w 65 miastach, w tym w trzech miastach na prawach powiatu – Szczecinie, Koszalinie i Świnoujściu.

Refine search results

2 Acta Politica Polonica

2 Przegląd Politologiczny

2 Zeszyty Naukowe Zbliżenia Cywilizacyjne

1 Polish Political Science Yearbook

1 Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego ACTA POLITICA

1 2023

1 2020

1 2018

2 2017

2 2016

1 2015

3 Drzonek M.

2 Szczesna G.

2 Szymański P.

1 Csoba J.

1 Sipos F.

The Barriers of Co-Creative Service Development Models in the Context of Disadvantaged Rural Areas in Hungary

Wielokadencyjność bez afiliacji partyjnej? Spostrzeżenia po reelekcjach „wiecznych prezydentów” w 2014 r.

Wskaźniki badania pozycji politycznej „wiecznych prezydentów”

Rola komitetów partyjnych i niepartyjnych w kreowaniu burmistrzów i prezydentów miast – przykład województwa zachodniopomorskiego

Organ wykonawczy gminy – czynniki dysfunkcyjne

Wybory organu wykonawczego gminy w wielkich miastach – determinanty sprzyjające utrzymaniu władzy

Władza lokalna nie dla partii? Przypadek Pawła Adamowicza w rywalizacji 2018 roku

Występowanie zjawiska koabitacji w miastach województwa zachodniopomorskiego