Search results

1

Wittgenstein 1929–1930 – problem dwóch kolorów w tym samym miejscu

100%

Nowak S.

Diametros

|

2015

|

issue Diametros 46

55-73

EN

The colour incompatibility claim was first introduced by Wittgenstein in the Tractaus. It states that there can be only one colour in one place and time. It is commonly believed that Wittgenstein abandoned his conception of logical atomism after he had understood the consequences of his colour incompatibility claim. The main goal of this article is to provide an interpretation of the colour incompatibility claim in terms of Wittgenstein's phenomenology. I will focus on two works which are of great significance for the colour incompatibility claim, namely, Some Remarks on Logical Form and Philosophical Remarks. The period between 1929 and 1930 is the time when these two works came into existence, and it is the beginning of the “middle period” of Wittgenstein's philosophy. My attention will not only concern the fact that Wittgenstein formulated the colour incompatibility claim, but I will also address the issue of how this claim was justified. The grasp of Wittgenstein's justification of the colour incompatibility claim will help to understand his phenomenology and his theory of philosophical grammar.

PL

Już w Traktacie Wittgenstein sformułował tezę o ekskluzji kolorów. Głosiła ona, że w jednym miejscu i czasie może być tylko jeden kolor. Powszechnie uważa się, że ponowne przemyślenie tej właśnie tezy skłoniło Wittgensteina do odrzucenia podstawowych założeń logicznego atomizmu. Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie filozoficznej interpretacji tezy o ekskluzji kolorów. W naszych dociekaniach skupimy się na dziełach, w których problem ekskluzji kolorów zajmuje szczególne miejsce. Pierwszym jest artykuł Kilka uwag o formie logicznej, drugim natomiast obszerniejszy tekst pod angielskim tytułem Philosophical Remarks. Lata 1929–1930, czas powstania obu dzieł, zapoczątkowały tak zwany „średni okres” filozofii Wittgensteina. Przede wszystkim zwrócimy uwagę na sposób, w jaki teza o ekskluzji kolorów była uzasadniania w Kilku uwagach o formie logicznej, a w jaki w Philosophical Remarks. Sposób uzasadniania tej tezy przez Witgensteina będzie miał istotne znaczenie dla kształtowania się jego koncepcji fenomenologii oraz gramatyki filozoficznej.

2

Wittgenstein 1929-1930 – problem dwóch kolorów w tym samym miejscu

100%

Nowak S.

Diametros

|

2015

|

issue Diametros 43

118-136

EN

Wittgenstein introduced his claim about colour incompatibility originally in the Tractatus Logico-Philosophicus, where he stated that there could be only one colour in one place and time. It is commonly believed that Wittgenstein abandoned his conception of logical atomism when he realized the consequences of this claim. The aim of this article is to provide an interpretation of the colour incompatibility claim in terms of Wittgenstein’s phenomenology. I will focus on two works of great significance for the claim: Some Remarks on Logical Form and Philosophical Remarks. These two works were written between 1929 and 1930, which is the beginning of the “middle period” in Wittgenstein’s philosophy. I will focus not only on Wittgenstein’s formulation of the colour incompatibility claim, but also on how this claim was justified. The explanation of Wittgenstein’s justification of this claim will help to understand his phenomenology and theory of philosophical grammar.

PL

Już w Traktacie Wittgenstein sformułował tezę o ekskluzji kolorów. Głosiła ona, że w jednym miejscu i czasie może być tylko jeden kolor. Powszechnie uważa się, że ponowne prze-myślenie tej właśnie tezy skłoniło Wittgensteina do odrzucenia podstawowych założeń logicznego atomizmu. Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie filozoficznej interpretacji tezy o ekskluzji kolorów. W naszych dociekaniach w sposób szczególny skupimy się na dziełach, w których problem ekskluzji kolorów zajmuje szczególne miejsce. Pierwszym jest artykuł Kilka uwag o formie logicznej, drugim natomiast obszerniejszy tekst pod angielskim tytułem Philosophical Remarks. Lata 1929–1930, czas powstania obu dzieł, zapoczątkowały tak zwany „średni okres” filozofii Wittgen-steina. W sposób szczególny zwrócimy uwagę na sposób, w jaki teza o ekskluzji kolorów była uza-sadniania w Kilku uwagach o formie logicznej, a w jaki w Philosophical Remarks. Sposób, w jaki owa teza była przez Witgensteina uzasadniania, będzie miał istotne znaczenie dla kształtowania się Wittgensteinowskiej koncepcji fenomenologii oraz gramatyki filozoficznej.

3

Mysticism and Early Analytic Philosophy

100%

Dobrzeniecki M.

Warszawskie Studia Teologiczne

|

2021

|

vol. 34

|

issue 1

109-126

EN

Early analytic philosophy is known for its logical rigor that seems to leave no place for non-rational sources of knowledge such as mystical experiences. The following paper shows on the example of Bertrand Russell and Ludwig Wittgenstein that despite of this early analytic philosophy was interested in mysticism and it also shows the roots of this interest. For Russell an application of logical methods to solving philosophical puzzled was an expression of a more fundamental striving – to know the world as it is, sub specie aeternitatis – which is mystical in nature. In turn early Wittgenstein’s philosophy sets the limits of meaningful propositions and provides the distinction between what can be said and what can only be shown and what manifests itself in the world. The latter belongs to the realm of the mystical.

4

Conceptual thinking in Hegel’s Science of logic

61%

Stekeler-Weithofer P.

ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal

|

2013

|

vol. 3

|

issue 2

445-474

PL

Filozofia analityczna po logicyzmie Fregego i atomizmie logicznym Russella odziedziczyła szereg założeń związanych z istnieniem rodzajowej dziedziny bytów indywidualnych, których tożsamość i elementarne określenia już mamy zdefiniowane. Te „indywidua” istnieją tylko w idealnych „światach możliwych” i nie są niczym innym jak zbiorami posiadającymi strukturę bądź czystymi zbiorami matematycznymi. W przeciwieństwie do takich czysto abstrakcyjnych modeli, Hegel analizuje rolę pojęciowych rozróżnień i odpowiednich brakujących inferencji w rzeczywistym świecie. Tutaj wszystkie obiekty są przestrzennie i czasowo skończone. Nawet jeśli rzeczywiste rzeczy poruszają się zgodnie z pewnymi formami, są tylko momentami w całościowym procesie. Wszelako, formy te nie są przedmiotami bezpośredniej, empirycznej obserwacji, lecz zakładają udane i powtarzalne działania i akty mowy. W rezultacie żadna semantyka odnoszącej się do świata referencji nie może obyć się bez kategorii Heglowskich, które wykraczają daleko poza narzędzia opartej wyłącznie na relacjach logiki matematycznej.

EN

Analytical philosophy after Frege’s logicism and Russell’s logical atomism presupposes sortal domains of individual ‘entities’ for which we already have defined their identities and el- ementary predicates. Such ‘things’ exist only in ideal ‘possible world’ which are nothing but structured sets of purely mathematical sets. In contrast to such purely abstract models, Hegel analyses the role of conceptual differentiations and corresponding default inferences in the real world. Here, all objects are spatially and temporally finite. Even if real things move according to certain forms, they are only moments in holistic processes. Moreover, the forms are no objects of immediate empirical observation but presuppose successfully reproducible actions and speech acts. As a result, no semantics of world-related reference can do without Hegel’s categories, which go far beyond the means of merely relational mathematical logic.

Refine search results

2 Diametros

1 ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal

1 Warszawskie Studia Teologiczne

1 2021

2 2015

1 2013

2 Nowak S.

1 Dobrzeniecki M.

1 Stekeler-Weithofer P.

Wittgenstein 1929–1930 – problem dwóch kolorów w tym samym miejscu

Wittgenstein 1929-1930 – problem dwóch kolorów w tym samym miejscu

Mysticism and Early Analytic Philosophy

Conceptual thinking in Hegel’s Science of logic