Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 8

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  logopeda
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Głównym celem artykułu jest zwrócenie uwagi na potrzebę współpracy asystenta rodziny z logopedą, co w praktyce rzadko się zdarza. Asystent to kolejny zawód powołany do pracy z rodziną w obszarze jej wsparcia. „Głównym zadaniem asystenta jest wspieranie rodziców w prawidłowym wypełnianiu przez nich funkcji opiekuńczo-wychowawczej oraz kształtowanie umiejętności członków rodziny w zakresie znajdowania rozwiązań trudności życiowych” (Krasiejko, 2016, s. 5). Praca w tym zawodzie wymaga zatem ciągłego poszerzania kompetencji i ich dostosowania do potrzeb podopiecznych. W artykule przybliżony został jeden z tematów, z którym asystent rodziny może się spotkać w swojej pracy zawodowej i który może stanowić dla niego wyzwanie, a mianowicie temat prawidłowego i nieprawidłowego rozwoju mowy dziecka. Omówione zostały etapy rozwoju mowy, ze szczególnym zwróceniem uwagi na dzieci w wieku przedszkolnym. Zaprezentowany opis przebiegu rozwoju mowy (normatywny – opóźniony – zaburzony) pozwoli na wczesne wychwycenie przez asystenta rodziny odstępstwa od normy rozwojowej, zwrócenie opiekunom dziecka uwagi na konieczność logopedycznej oceny stanu rozwoju mowy oraz udzielenie pomocy w zorganizowaniu konsultacji z logopedą. W wyniku przeprowadzonego badania logopeda zdecyduje o ewentualnej konieczności rozpoczęcia terapii i skieruje na badania specjalistyczne (np. audiologiczne, laryngologiczne, ortodontyczne, psychologiczne).
PL
Celem artykułu jest ukazanie koncepcji i modeli kształcenia logopedów w Polsce oraz perspektyw rozwojowych kształcenia tych specjalistów. Rozpoznania dokonano na podstawie analizy aktów prawnych, literatury przedmiotu oraz wtórnej analizy badań już istniejących. Dziś w kontekście projektu Ustawy o niektórych zawodach medycznych jest to temat bardzo aktualny. Dokument powyższy bowiem z uwagi na wybiórcze, medyczne rozumienie roli logopedów sytuuje ich w miejscu, które zdaniem Polskiego Związku Logopedów, Polskiego Towarzystwa Logopedycznego, środowiska akademickiego oraz logopedów-praktyków jest niewłaściwe i może znacząco wpłynąć nie tylko na status zawodowy logopedy, jego miejsce w społeczeństwie, ale także na zmianę systemu kształcenia w powyższym zawodzie.
EN
The aim of the article is to show the concepts and models of educating speech therapists in Poland and the development perspectives of educating these specialists. The diagnosis was made on the basis of the analysis of legal acts, literature on the subject and secondary analysis of existing research. Today, in the context of the draft Act on certain medical professions, this topic is prevailing. The document above, due to the selective, medical understanding of the role of speech therapists, places them in a position which, according to the Polish Logopedics Association, the Polish Logopedic Society, the academic community and speech therapists-practitioners, is inappropriate and may significantly affect not only the professional status of a speech therapist, in society, but also change the education system in the said profession.
PL
Najnowsze badania mające na celu porównanie poziomu rozwoju werbalnego i niewerbalnego dzieci w normie rozwojowej i dzieci ze spektrum autyzmu nie ujawniły różnic w możliwości nabywania języka angielskiego przy zachowaniu języka ojczystego jako L1. Badania prowadzone wśród rodziców dzieci ze zdiagnozowanym autyzmem sugerują, że logopedzi nie powinni proponować nauczania tylko w języku angielskim (w nim prowadzona jest większość programów terapeutycznych) czy tylko ojczystym. Zadaniem logopedów i innych specjalistów jest zaplanowanie terapii w taki sposób, aby zachować szacunek dla kultury i języka swoich pacjentów. Wybór języka to złożona kwestia, uzależniona od struktury rodziny, wymagań sytuacyjnych, różnic w biegłości językowej oraz wielu innych ograniczeń i możliwości życia rodzinnego. To, w którym języku rodzice zdecydują się rozmawiać z dziećmi, powinno wynikać z ich osobistych decyzji. Decyzje te nie są ani dobre, ani złe, są jednak często podejmowane błędnie z powodu mylnego przekonania na temat negatywnego wpływu nauki dwóch języków na dzieci ze spektrum zaburzeń autystycznych. Logopedzi odgrywają ważną rolę w promowaniu wiedzy na ten temat – dzięki ich działalności rodziny mogą swobodnie korzystać z języka, który dobrze wpływa na samopoczucie i cele rodzin (utrzymanie języka dziedziczonego).
EN
The emerging research comparing verbal and non‑verbal development in typical individuals and those on the autism spectrum reveals no differences in the acquisition rate of specific features or concepts. Research on families suggests that what parents need is not to be given advice, but rather to be understood and supported by professionals who are family‑centered as well as culturally and linguistically responsive. Choices about language use in families are complex matters that shift dynamically over time. These shifts can include changes in family membership, situational demands, variations in language proficiencies and many other constraints and affordances of family life that require constant adaptation and fluidity. Which language parents choose to speak with their children comes from deeply personal decisions that are neither right nor wrong, but those decisions are often constrained under the weight of fear and misinformation. Speech‑language pathologists play an indispensable role in lifting this weight so that families feel the freedom to arrive at ways of speaking that promote their families’ wellness and goals.
4
Publication available in full text mode
Content available

Wizerunek i samoocena logopedy

84%
Logopedia
|
2018
|
vol. 47
|
issue 1
399-407
PL
W artykule przedstawiono badania i opinie dotyczące wizerunku i samooceny logopedy. Poruszono też kwestie związane z jego tożsamością , wykształceniem i wyceną usług logopedycznych. Omówiono również problem solidarności zawodowej oraz roli etyki i autorytetów. Podano również zarys koncepcji kształtowania pozytywnego wizerunku logopedy.
EN
The research and opinions regarding the image and self-evaluation of a speech therapist were presented in the article. The issue of his/her identity, education and the cost of logopedic services was raised. The problem of solidarity within the profession of a speech therapist was discussed, together with the role of ethics and role models. The outline of the concept of the speech therapist’s positive image was provided.
PL
W artykule zaprezentowano propozycję modelu współpracy logopedy i ortodonty w opiece nad pacjentem z wadą wymowy współistniejącą z nieprawidłowościami układu stomatognatycznego. Określono kompetencje obu specjalistów, zasady, na jakich współpraca powinna się opierać, jak również narzędzie pomocne w dokumentowaniu przebiegu diagnozy oraz terapii logopedycznej i leczenia ortodontycznego.
EN
This article presents the model of cooperation between a speech-language therapist and an orthodontist in the care of a patient with a speech disorder coexisting with dental stomatognathic system abnormalities. The competences of both specialists were determined, the principles on which cooperation should be based, as well as a tool helpful in documenting the course of diagnosis as well as speech-language therapy and orthodontic treatment.
EN
The global COVID-19 pandemic has changed the functioning of most professions. Speech therapists are one of the groups whose work has been significantly hindered. At work, the speech therapist is ought to have his mouth visible to demonstrate the correct placement of the lips and tongue to the patients – which is impossible with a protective mask on. The lack of a mask, in turn, increases the risk of infection dramatically. The patient’s mouth should also be visible to allow the therapist to correct any articulation errors. In the research presented in the text, the author decided to check whether speech therapists have undertaken any direct work with their patients during confinement, and if so, what protective measures they have implemented. During the interview speech therapists were also asked if they have noticed any changes in their frame of mind (e.g. decreased motivation, malaise) and, if they had already returned to work, if they have observed any changes in their patients behaviour (progress in therapy, mental condition, motivation). The aim of the research was also giving an answer to the question, if they had undertaken online work and how they have assessed it, bearing in mind that tactile therapy (e.g. using a spatula or speech therapy vibration tools), therapeutic speech massage and forming a relationship with the patient, e.g. during speech therapy games, are essential elements of speech therapy. The profession of a speech therapist is characterized by a close relationship with the patient, both children and adults, which, during the pandemic, may increase the risk of infection and might affect the overall comfort of work.
PL
Pandemia COVID-19 to czas, który zmienił funkcjonowanie większości zawodów. Logopedzi to jedna z grup, których praca została w szczególnym stopniu utrudniona. Podczas pracy logopeda powinien mieć widoczne usta – wymóg ten jest związany z koniecznością prezentowania pacjentom prawidłowego układu warg i języka, co jest niemożliwe z maseczką ochronną. Natomiast brak maseczki sprawia, że gwałtownie wzrasta ryzyko zarażenia. W trakcie terapii powinny być widoczne również usta pacjenta, by umożliwić logopedzie korektę nieprawidłowej artykulacji. Założeniem omawianego w tekście badania było sprawdzenie, czy logopedzi podejmowali pracę bezpośrednią podczas izolacji, a jeżeli tak, to w jaki sposób zabezpieczali się przed zagrożeniem. Pytano również o to, jakie zmiany zauważyli u siebie (np. spadek motywacji, złe samopoczucie), a jakie u swoich pacjentów (postępy w terapii, kondycja psychiczna, motywacja do ćwiczeń). Zastanawiano się również nad tym, czy podejmowali się pracy online i jak ją oceniali, pamiętając, że elementem terapii logopedycznej jest również manualne wywoływanie głosek (np. za pomocą szpatułki bądź wibratora logopedycznego), masaż, ale też budowanie relacji z pacjentem, na przykład podczas gier i zabaw logopedycznych. Zawód logopedy charakteryzuje się bliską relacją z uczestnikiem terapii, zarówno dzieckiem, jak i z dorosłym, co może jednak zwiększać ryzyko zarażenia się i wpływać na komfort pracy.
EN
The article presents the findings from two research projects on bullying among students with communication disorders. The aim of the first project is to survey the opinions of teachers (n = 53) and speech‑language therapists/pathologists (n = 59) on the prevalence of this phenomenon, its causes and potential remedies. Respondents were also asked whether children with speech‑language problems were more likely to become victims of bullying at school in their opinion. The study also accounts for the respondents’ opinions of potential forms of preventing bullying and preparing students for dealing with this problem in the school setting. In addition, the article presents the results of a pilot study carried out in the framework of workshop meetings organized at the University of Silesia in Katowice. During these workshops, educational activities were carried out with regard to the practical aspects of how to deal with bullying at school. The workshops involved both stuttering children and their parents/caregivers. The authors also discuss the results of a survey conducted among the workshop participants in the form of pre‑ and post‑workshop questionnaires. The paper also includes evaluation of issues such as, bullying at school and potential strategies of dealing with it. The final part of the article, provides examples of strategies of how to support students in dealing with bullying in schools.
PL
W artykule zaprezentowano wyniki dwóch projektów badawczych dotyczących mobbingu szkolnego wobec uczniów z zaburzeniami w komunikowaniu się. Celem pierwszego projektu było sondowanie opinii nauczycieli (n = 53) i logopedów (n = 59) na temat częstości występowania tego zjawiska, jego przyczyn oraz potencjalnych środków zaradczych. Respondenci byli również proszeni o ocenę, czy dzieci zmagające się z jakimkolwiek problemem logopedycznym częściej stają się ofiarami dokuczania i/lub znęcania w szkole. Rozpoznawano także opinie badanych na temat potencjalnych form przeciwdziałania mobbingowi szkolnemu oraz ich przygotowania do radzenia sobie z tym zjawiskiem na terenie szkoły. W opracowaniu przedstawiono również wyniki pilotażowego projektu badawczego realizowanego w ramach spotkań warsztatowych dla dzieci jąkających się i ich rodzin, organizowanych na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach. Podczas tych warsztatów przeprowadzono zajęcia edukacyjne z zakresu praktycznych aspektów radzenia sobie z mobbingiem szkolnym. W warsztatach wzięły udział zarówno dzieci jąkające się, jak i ich rodzice/opiekunowie. Autorki omówiły również wyniki sondażu przeprowadzonego wśród uczestników przed warsztatami i po ich wdrożeniu na temat mobbingu szkolnego i potencjalnych strategii radzenia sobie z tym zjawiskiem. W podsumowaniu artykułu zarekomendowano przykładowe formy wsparcia ucznia w radzeniu sobie z przejawami dokuczania lub/i prześladowania w szkole.
EN
The article presents the concept of activation and activity. The goals of human activation as well as its forms and stages have been highlighted with special attention paid to art therapy (concept, goals, functions, methods and techniques), especially its application in work with people with intellectual disabilities. The article provides a conclusions drawn from the results of the research conducted in Suwałki region, in institutions dealing with the disabled.
PL
W artykule przedstawiono pojęcie aktywizacji i aktywności. Wyeksponowano cele aktywizacji człowieka oraz formy i etapy aktywizacji. Szczególną uwagę poświęcono arteterapii (pojęcie, cele, funkcje, metody i techniki), a zwłaszcza jej zastosowaniu w pracy z osobami z niepełnosprawnością intelektualną. Ponadto zamieszczono wyniki badań prowadzonych w środowisku suwalskim w placówkach zajmujących się niepełnosprawnymi. Artykuł zamykają wnioski.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.