Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 5

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  lubelska szkoła teologii fundamentalnej
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
This article discusses the understanding of Divine Revelation within the Lublin School of Fundamental Theology. After presenting the significance of the reflection on the category of Revelation, the article presents the most important characteristics of the reflection on this category typical of the group of theologians associated with John Paul II Catholic University of Lublin, i.e. the personalist understanding of Divine Revelation, the meaning of Divine Revelation in the theological interpretation of religion and the comprehension of the Revelation’s credibility.
PL
W 100-letnią tradycję istnienia Wydziału Teologii na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim Jana Pawła II wpisuje się dziedzina określana jako teologia fundamentalna. Znalazła się w programie studiów teologicznych od samego początku, tak iż z perspektywy ostatnich lat można powiedzieć o powstaniu lubelskiej szkoły teologii fundamentalnej. Autor niniejszego artykułu postanowił przedstawić, w jaki sposób w obrębie tej szkoły rozumie się Boże Objawienie, czyli jedno z istotnych zagadnień, które jest zarówno podstawą wszelkiej teologii, jak również przedmiotem namysłu w obrębie teologii fundamentalnej. W tym celu autor przedstawił najpierw znaczenie refleksji nad pojęciem Objawienia Bożego, a następnie wskazał autorów, których działalność naukowa związana była z istnieniem lubelskiej szkoły teologii fundamentalnej i którzy zajmowali się refleksją nad Bożym Objawieniem. W kolejnych punktach artykułu przedstawione zostało rozumienie Bożego Objawienia w kategoriach personalistycznych, właściwych dla wspomnianego środowiska teologicznego, znaczenie Bożego Objawienia w teologicznej interpretacji religii oraz pojmowanie wiarygodności Objawienia.
EN
Celem niniejszego artykułu jest ukazanie dorobku lubelskiej szkoły teologii fundamentalnej w zakresie chrystologii. W części pierwszej przedstawiono krótki zarys badań chrystologicznych z równoczesnym uwyraźnieniem najważniejszych publikacji naukowych lubelskiego ośrodka w zakresie chrystologii. W części drugiej zaprezentowano istotne cechy lubelskiej chrystologii fundamentalnej.
EN
Fundamental theology as a discipline and academic centre conducting research as well as didactic and organisational activity has existed at John Paul II Catholic University of Lublin since its beginning, first as Department of Fundamental Theology (1918-20), then Section of Fundamental Theology (1920-99), and since 1999 as Institute of Fundamental Theology. As it has developed, the centre began to take the shape of a school of science – the Lublin School of Fundamental Theology. Its foundations were laid by Rev. Edward Kopeć. Subsequently, it was developed by, among others, Rev. Stanisław Nagy, Rev. Romuald Łukaszyk, Rev. Henryk Zimoń (religious scholar), and especially by Rev. Marian Rusecki (student of Rev. E. Kopeć) – the main co-founder of the school and its most prolific author, whose scientific achievements are the showcase of the school and have influenced the contemporary Polish fundamental theology. During his time, especially from the beginning of the 21st century, the school reported the most significant scientific and organisational achievements. Currently, it is developed by the students of Rev. M. Rusecki who work at the Institute of Fundamental Theology and its graduates working in other centres. This article presents the scientific characteristics (historical outline, features and main trends) of the Lublin School of Fundamental Theology (Section 1) and its most important achievements (Section 2): main publications, organisational achievements as well as national and international cooperation.
PL
Teologia fundamentalna, jako dyscyplina i ośrodek akademicki prowadzący działalność naukowo-badawczą, dydaktyczną i organizacyjną, istnieje w KUL od jego początku, najpierw jako Katedra Teologii Fundamentalnej (1918-20), potem Sekcja Teologii Fundamentalnej (1920-99), a od 1999 Instytut Teologii Fundamentalnej. W trakcie rozwoju ośrodek ten zaczął przybierać kształt szkoły naukowej – lubelskiej szkoły teologii fundamentalnej. Jej podwaliny położył ks. Edward Kopeć. Potem rozwijali ją m.in. ks. Stanisław Nagy, ks. Romuald Łukaszyk, religioznawca ks. Henryk Zimoń, a zwłaszcza ks. Marian Rusecki (uczeń ks. Kopcia) – główny współtwórca szkoły i jej najpłodniejszy autor, którego naukowe dokonania są wizytówką szkoły i oddziałują na współczesną polską teologię fundamentalną. Za jego czasów, zwłaszcza od początku XXI w., szkoła odnotowała najwięcej najbardziej znaczących dokonań naukowych i organizacyjnych. Aktualnie starają się ją rozwijać uczniowie ks. Ruseckiego pracujący w Instytucie Teologii Fundamentalnej KUL, a także jej absolwenci pracujący w innych ośrodkach. W niniejszym artykule została przedstawiona naukowa charakterystyka (rys historyczny, cechy i główne nurty badawcze) lubelskiej szkoły teologii fundamentalnej (punkt 1) oraz jej najważniejsze osiągnięcia (punkt 2): główne publikacje, osiągnięcia organizacyjne oraz współpraca krajowa i międzynarodowa.
EN
Scientific research in the field of ecclesiology have been conducted at John Paul II Catholic University of Lublin (KUL) from the beginning of its existence, among others, in the Department of Fundamental Theology headed from 1918 by Rev. Piotr Kremer. The research intensified after the creation of the second Department of Fundamental Theology – Ecclesiology (on 23 June 1958), which in the years 1964-91 was headed by Rev. Stanisław Nagy (Cardinal from 2003), along with the development of the Lublin School of Fundamental Theology, to which Rev. Marian Rusecki was the most prominent contributor. The aim of this article is to present the achievements of the Lublin centre (authors, works, research problems, its development) in the field of ecclesiology. The article will not repeat the content of other articles included in this volume1 and it will be composed of the following sections: (1) the ecclesiological contents before the establishment of the Lublin School of Fundamental Theology, (2) the ecclesiological contents in the works of Rev. Edward Kopeć, (3) the ecclesiological achievements of Rev. Stanisław Nagy and his students, (4) the ecclesiological achievements of Rev. Marian Rusecki and his students, and (5) conclusion.
PL
Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie dorobku (autorów, dzieł, zagadnień, przemian) lubelskiego ośrodka teologii fundamentalnej w zakresie eklezjologii. Artykuł składa się z następujących punktów: treści eklezjologiczne przed zainicjowaniem lubelskiej szkoły teologii fundamentalnej (1), treści eklezjologiczne w twórczości ks. Edwarda Kopcia (2), eklezjologiczny dorobek ks. Stanisława Nagyego i jego uczniów (3), eklezjologiczny dorobek ks. Mariana Ruseckiego i jego uczniów (4) oraz zakończenia. W podsumowaniu stwierdzono, że w badaniach w zakresie eklezjologii zachodziły przemiany analogiczne do przemian w europejskiej eklezjologii katolickiej na przestrzeni ostatnich stu lat. Najpierw była to eklezjologia dogmatyczno-apologetyczna i polemiczna z prawosławiem rosyjskim (ks. P. Kremer), potem – u ks. E. Kopcia i ks. S. Nagyego – tradycyjna, utrzymana jeszcze w duchu apologetyki intelektualistycznej. W późniejszym okresie ks. Nagy przekształcał ją w eklezjologię posoborową o coraz wyraźniejszym profilu teologicznym i ekumenicznym, co czynił też ks. R. Łukaszyk. Największy wkład wniósł ks. M. Rusecki, który synchronizował eklezjologię z chrystologią (u ks. Kopcia i ks. Nagyego były one niezależne) i poszerzył argumentację na rzecz wiarygodności Kościoła. Jego dorobek jest rozwijany przez jego uczniów.
EN
This article touches mostly on two points: the relation­ship between faith, reason, and science (1) and John Paul II's explanation of the growth of secularization (2) as a very important context of the transmission of the Christian faith today. 1. Faith and reason need each other and support each other. Christian faith is not a natural product of human reason and always provokes reason to open itself and to see much more than reason alone can see. Genuine science is not in conflict with Catholic Christianity. Science, which came to exist thanks to Judeo-Christian Revelation, is a different order of knowledge that has its own built-in logic and dignity. Science wants to know better the material side of nature, while faith is a personal and active answer to God's Revelation which was fulfilled in Jesus Christ. Its credibi­lity has many reasons. Some of them are confirmed by scientists investigating nature but more of them are the subject of Fundamental Theology which is a successor of Apologe­tics. The Catholic Church owes very much to science and scientists and honors their genius. Good science makes many peoples' lives better: medical care, the production of more food, the confirmation of the authenticity of The Shroud of Turin, the confirmation of medical miracles are all products of good science. 2. John Paul II was aware of a phenomenon of growing secularization, especially in the western world. He knew that this phenomenon is explained by some people as proof of the fact that Christian faith is going to end. According to him, secularization seems to grow only in the western world and is a proof of its cultural and ethical crisis. This is the crisis of man, of vision, and the vocation of men. This culture needs repairs, needs a new spirit, a new certain hope to be able to survive. It might be given by the Christian faith which offers a full meaning of human life and answers all existential questions.
PL
Ten artykuł, mający na celu udzielenie syntetycznej odpowiedzi na postawiony problem, złożony jest głównie z dwóch części: relacji między wiarą, rozumem i nauką (1) oraz św. Jana Pawła II interpretacji zjawiska rosnącej sekularyzacji (2). Obydwa te zagadnienia są istotne dla przekazu wiary chrześcijańskiej w czasach współczesnych i ukazywania jej wiarygodności. Nierzadko bowiem chrześcijanie spotykają się ze stwierdzeniem, że od początku nowożytności rozum i nauka skutecz­nie zakwestionowały prawdziwość wiary dając początek nowej epoce, czego skutkiem jest rosnąca dziś sekularyzacja i zjawiska w rodzaju tzw. nowego ateizmu. 1. W świetle wypowiedzi Magisterium Kościoła oraz teologów wiara chrześcijań­ska i ro­zum nie tylko potrzebują się wzajemnie oraz wspomagają, lecz także od początku istnienia chrześcijaństwa były ze sobą ściśle związane. Wiara chrześcijańska nie jest wytworem ludzkie­go rozumu i zawsze prowokuje go do poznania rzeczywis­tości, do których sam nie jest w sta­nie dotrzeć. Właściwie rozumiana i uprawiana nauka (jako science, czyli nauki przyrodnicze) nie wcho­dzi w konflikt z chrześcijaństwem katolickim. Nauka, która notabene nie mogłaby powstać bez Objawienia judeochrześcijańskiego, jest innym od wiary ro­dzajem poznania, posiadającym uzasadnioną metodologię. Dąży do poznania material­nej, empirycznej strony rzeczywistości, podczas gdy wiara jest angażującą całą ludz­ką osobę odpowiedzią na Boże Objawienie, którego pełnia dokonała się w Jezusie Chrystusie. Wiarygodność tego Objawienia posiada liczne racje i argumenty. Na niektóre wskazują naukowcy badając przyrodę, lecz o liczniejszych traktuje teologia fundamentalna będąca sukcesorką apologetyki. Ogromny wkład w jej rozwój wniósł ks. prof. dr hab. Marian Rusecki (1942-2012) – współtwórca lubelskiej szkoły teologii fund­a­mentalnej. Kościół katolicki o nauce i naukowcach wypowiada się bardzo pozytywnie, do­strzegając ich geniusz. Nauka szanująca godność oraz dobro człowieka uczyniła i czyni bardzo wiele dla poprawy jakości ludzkiego życia; wystarczy pomyśleć o opiece medycznej i produkcji żywnoś­ci. Kościół wiele zawdzięcza też naukowcom biorącym udział w rozpoznawaniu cudów czy badaniach nad Całunem Turyńskim. 2. Bł. Jan Paweł II był świadomy wzrastającej obecnie sekularyzacji, zwłaszcza w świecie zachodnim, oraz tego, że ten fenomen jest przez niektórych interpretowany jako dowód na zanikanie chrześcijaństwa, jego „przeżycie się” czy wprost niewiary­godność. Według Papieża sekularyzacja jest znakiem kulturowego i moralnego kryzy­su cywilizacji zachodniej. Jest to kryzys antropologiczny, kryzys człowieka, jego rozumienia, pojmowania jego natury, egzysten­cji i powołania. Kultura dotknięta tym kryzysem potrzebuje odnowy i nowej nadziei, by w ogó­le przetrwała. Według Jana Pawła II źródłem odnowy może być wiara chrześcijańska, która oferuje pełną, obja­wioną wizję człowieka oraz odpowiada na wszystkie pytania i niepokoje egzystencjalne.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.