Search results

1

Docent Karol Zdzisław Dąbrowski (4.11.1907-29.05.1992)

100%

Stawicki S.

Ochrona Zabytków

|

1992

|

issue 4

388-390

2

Artysta w obiektywie czasu. Jacek Krupnik (1961-2020)

51%

Wyrobiec P., Witkowski M.

Wadoviana. Przegląd historyczno-kulturalny

|

2020

|

issue 23

142-145

EN

Memories of Jacek Krupnik (1961 – 2020), co-founder of the Grafikon printing house and publishing house. Born in Wadowice, he studied, inter alia, in at the State Secondary School of Fine Arts in Krakow and at the Jagiellonian University. Thanks to his interests and commitment, Grafikon has published numerous publications with attention to editorial skills.

3

Jeniec cywilny Marian Ruzamski w Charkowie w latach 1914–1918

51%

Zych T., Ślusarek K., Kuzicki J.

Prace Historyczno-Archiwalne

|

2021

|

issue Tom XXX

183-204

EN

Marian Ruzamski, the most outstanding painter connected with Tarnobrzeg, a graduate of the Academy of Fine Arts in Kraków, a pupil of Wyczolkowski and Malczewski,was taken as a so-called “civilian prisoner” after Tarnobrzeg was occupied by the Russian army in 1914. He spent the next 5 years of his life imprisoned in Kharkiv. He survived due to the help of his family, friends and the activities of the “Polskie TowarzystwoPomocy Ofiarom Wojny” (Polish Society to the Aid of War Victims). He also made a living by selling his works, painted on commission or simply exchanged for food. During his stay in Kharkiv, Ruzamski also experienced the horrors of the Bolshevik Revolution and civil war. These experiences would become an extremely important reference points in his later years. He returned to the independent Poland in 1919 with the rest of his works, which make up the so-called Kharkiv period of his art.

PL

Marian Ruzamski, najwybitniejszy malarz związany z Tarnobrzegiem, absolwent krakowskiej ASP, uczeń Wyczółkowskiego i Malczewskiego, po zajęciu Tarnobrzega w 1914 r. przez wojska rosyjskie, został przez nie uprowadzony z miasta jako tzw. jeniec cywilny. Osadzony w Charkowie, spędził tam 5 kolejnych lat swego życia. Przeżył dzięki pomocy rodziny, przyjaciół i działalności Polskiego Towarzystwa Pomocy Ofiarom Wojny. Utrzymywał się także ze sprzedaży swoich prac, malowanych na zamówienie bądź wymienianych za żywność. Podczas pobytu w Charkowie doświadczył również okropności rewolucji bolszewickiej i wojny domowej. Doświadczenia te stały się ogromnie ważnym punktem odniesienia w jego dalszym życiu. Do wolnej Polski powrócił w 1919 r. wraz z ocalałymi pracami, które składają się na tzw. okres charkowski jego twórczości.

4

Tadeusz Adam Zieliński (4 II 1907, Trzebinia – 25 XI 1993, Londyn) — polski artysta rzeźbiarz i malarz jako żołnierz Armii generała Andersa i po zakończeniu działań wojennych

51%

Zybert E. B.

Roczniki Kulturoznawcze

|

2017

|

vol. 8

|

issue 2

29-80

PL

Artykuł poświęcony jest porucznikowi Tadeuszowi Adamowi Zielińskiemu (4 II 1907 – 25 XI 1993), polskiemu artyście rzeźbiarzowi i malarzowi, żołnierzowi Armii generała Władysława Andersa. Zaprezentowano jego prace, począwszy od płaskorzeźby Matki Boskiej Zwycięskiej-Kozielskiej, wykonanej w obozie w Kozielsku, gdzie przebywał, prace w Palestynie (w Tyberiadzie: ołtarz-monument dedykowany Matce Boskiej Częstochowskiej-Królowej Korony Polskiej; w Jerozolimie: mozaika w absydzie Bazyliki Agonii; wystrój rzeźbiarski w III i IV stacji Drogi Krzyżowej), prace na emigracji, przede wszystkim w Wielkiej Brytanii (m.in. Londyn: rzeźba Matki Bożej Światłości; ołtarz w kościele pw. św. Andrzeja Boboli; Birmingham: figura Madonny z Dzieciątkiem; rzeźby eksponowane na wystawach; kaplica-pomnik w Carfin koło Glasgow) oraz w Nazarecie (mozaika w krużganku Bazyliki Zwiastowania)

EN

The paper is dedicated to Lieutenant Tadeusz Adam Zielinski (4 February 1907 – 25 November 1993), Polish artist, sculptor and painter, soldier in general Anders’ Army. A presentation of his work begins with the reliefs of Our Lady of Victory-Kozielska, made in the camp in Kozelsk where he stayed. It follows with the work done in Palestine (in Tiberias: an altar-monument dedicated to Our Lady of Czestochowa-Queen of the Polish Crown; in Jerusalem: mosaics in the apse of the Basilica of the Agony; sculptures in the 3rd and 4th station of the Way of the Cross). Third, it includes his work done in exile, mainly in the UK (London: the statue of Our Lady of Light, the altar in St. Andrew Bobola church; Birmingham: the statue of the Madonna and Child; sculptures exhibited in exhibitions; chapel-monument in Carfin near Glasgow), and Nazareth: mosaic in the portico of the Basilica of Annunciation).

5

Stanisław Wroński – artysta, powstaniec, sybirak

38%

Leszczyńska D.

Radzyński Rocznik Humanistyczny

|

2019

|

vol. 17

53-68

PL

Na cmentarzu parafialnym w Radzyniu Podlaskim zachował się XIX-wieczny pomnik nagrobny mało dziś w Polsce znanego artysty malarza – Stanisława Wrońskiego (1840-1898). Prawdo-podobnie mamy do czynienia z jedyną realizacją warszawskiego warsztatu kamieniarskiego Andrzeja/Leonarda Pruszyńskich w Radzyniu, a może i w regionie. Stanisław Wroński urodził się na Lubelszczyźnie, od 1857 r. studiował w Szkole Sztuk Pięknych (późniejszej Akademii). Był zdolnym, obiecującym malarzem pejzażystą, cenił zwłaszcza twórczość Jana Matejki, Hen-ryka Siemiradzkiego oraz szwajcarskich mistrzów pejzażu. W okresie przedpowstaniowym zaangażował się w działalność patriotyczną, a w 1863 r. dołączył do oddziałów w Lubelskiem. Aresztowany został w pierwszych dniach marca 1863 r. w Rossoszy, gdy jako kurier przewoził depesze naczelnika powiatu radzyńskiego. Po kilkumiesięcznym śledztwie pozbawiono go praw stanu i skazano na 10 lat ciężkich robót w twierdzach syberyjskich. Początkowo przeby-wał w Piotrowsku, Siwakowej, Darasuniu nad Turą, a następnie w Irkucku. Wroński był towa-rzyszem około bajkalskich ekspedycji innego zesłańca, wybitnego badacza Syberii – Bene-dykta Dybowskiego. Wykonywał m.in. rysunki z natury do jego prac naukowych. Wytrwale tworzył i wysyłał swoje obrazy do Warszawy, Petersburga, Sztokholmu. Niektóre pozostały na Syberii (np. w Irkucku), tylko nieliczne trafiły do kraju. Na rodzimym rynku sztuki są dzisiaj wielką rzadkością.

EN

On the parish graveyard in Radzyń Podlaski, there is a 19th century tombstone of Stanisław Wroński (1840-1898), a painter relatively unknown in Poland nowadays. Most likely, it is the only tombstone in Radzyń – maybe even in the only one in the region – from the Warsaw-based masonry workshop of Andrzej and Leonard Pruszyński. Stanisław Wroński was born in the Lubelskie region, and in 1857 began studies at the School (later Academy) of Fine Arts. He was a talented and promising landscapist, who particularly appreciated works by Jan Matejko, Henryk Siemiradzki and Swiss landscape masters. Before the January Uprising, he was active in patriotic circles, and in 1863 he joined Polish fighters in the Lubelskie region. He was ar-rested in early March 1863 in Rossosz, when transporting dispatches from the commander of the Radzyń area. After a few months of investigation, he was stripped of the nobleman’s privi-leges and sentenced to 10 years of hard labour in Siberian strongholds. Initially, he was sent to Piotrovsk, Sivakova, Darasun upon Tur, then to Irkutsk. Wroński accompanied Benedykt Dybowski, another Polish exile and eminent explorer of Siberia in his expeditions to Lake Baikal. For example, he drew pictures of various specimens Dybowski found and described in his works. Incessantly, he continued to create and send his paintings to Warsaw, Petersburg, Stockholm. Some of his works remained in Siberia (e.g. in Irkutsk) and only a few arrived to Poland. Nowadays, they are very rare in Polish art market. Having returned to Poland, Stanisław Wroński alternated between Lubelskie area (Podlasie?) and Warsaw, and in 1892 eventually settled in the capital, in Krucza 25, where he had his studio. Despite health prob-lems and difficult material situation, he continued to create, exhibit, and travel. He died sud-denly, on 5 January 1898 in Zbulitów near Radzyń, probably in his brother’s house.

Refine search results

1 Ochrona Zabytków

1 Prace Historyczno-Archiwalne

1 Radzyński Rocznik Humanistyczny

1 Roczniki Kulturoznawcze

1 Wadoviana. Przegląd historyczno-kulturalny

1 2021

1 2020

1 2019

1 2017

1 1992

1 Kuzicki J.

1 Leszczyńska D.

1 Stawicki S.

1 Witkowski M.

1 Wyrobiec P.

1 Zybert E. B.

1 Zych T.

1 Ślusarek K.

Docent Karol Zdzisław Dąbrowski (4.11.1907-29.05.1992)

Artysta w obiektywie czasu. Jacek Krupnik (1961-2020)

Jeniec cywilny Marian Ruzamski w Charkowie w latach 1914–1918

Tadeusz Adam Zieliński (4 II 1907, Trzebinia – 25 XI 1993, Londyn) — polski artysta rzeźbiarz i malarz jako żołnierz Armii generała Andersa i po zakończeniu działań wojennych

Stanisław Wroński – artysta, powstaniec, sybirak