Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 9

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  martial art
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

EWOLUCJA KARATE: OD PLEBEJSKIEJ FORMY WALKI DO SPORTU OLIMPIJSKIEGO

100%
Piepiora P. A., Witkowski K., Maśliński J.
Roczniki Naukowe Wyższej Szkoły Wychowania Fizycznego i Turystyki w Białymstoku
|
2016
|
issue 4(18)
18-30 s.
PL
Karate jest obecnie jedną z najpopularniejszych sztuk walki na świecie. Karate-jutsu, okinawska sztuka samoobrony ewulowała w karate-do – sztukę walki, gdzie aspekt fizyczny i duchowy połączyły się w jedność. Karate-do jest więc wynikiem włączenia karate-jutsu do grona japońskich sztuk wojennych budo. Moda na dalekowschodnie sztuki walki dopełniła reszty. I oto karate-do, pod wpływem bezlitosnego wymogu przetrwania sztuki przez sport, przekształciło się w karate. Granice między karate-jutsu, karate-do i karate zatarły się. Niezależnie od celów treningowych, wszystkie aspekty połączyły się w jedno – karate. Przyczyną takiego stanu rzeczy jest fakt, że karate może trenować każdy. Niezależnie od wieku, płci, budowy somatycznej, rozwoju psychicznego i motorycznego, sprawności w kontekście dysfunkcji. Każdy znajduje tu coś ciekawego dla siebie: skuteczną samoobronę, rywalizację sportową, a także formę rekreacji, czy rehabilitacji. Do tego dochodzą wartości moralne wynikające z filozofii karate. Karate stało się atrakcyjne dla wszystkich – jest nową dyscypliną olimpijską.
EN
Karate is now one of the most popular martial arts in the world. Karate-jutsu, okinawska martial arts evolved in karate-do - a martial art where the physical aspect and the spiritual merged in unity. Karate-do is so due to the inclusion of karate-jutsu to the group of Japanese martial arts Budo. Fashion on the Far Eastern martial arts fulfill the rest. And behold, karate-do, under the merciless requirement for the survival of art through sport transformed into karate. The boundaries between karate-jutsu, karate-do and karate blurred. Whatever the purpose of the training, all aspects merged into one - karate. The reason for this is the fact that Karate can train everyone. Regardless of age, gender, building somatic, mental and motor development, efficiency in the context of dysfunction. Everyone here is something interesting for everyone: an effective self-defense, sport competition, as well as a form of recreation, and rehabilitation. Then there are the moral values stemming from the philosophy of karate. Karate has become attractive for all - is the new Olympic discipline.
2
Publication available in full text mode
Content available

Karate, and the perception of the sport

100%
Ben Messaud W.
Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology
|
2016
|
vol. 16
|
issue 3
47-56
EN
Problem and Aim. Apart from delineating the borderline between the following terms; “martial art”, “budo”, “combat sport” and “fighting art”, this paper covers the main motives and factors for practicing karate in different countries. It attempts to distinguish the main trends based on the outputs of various sociological theories and studies. Method. This study relies strongly on reflections that are available in the literature concerning the topic. Results and Conclusions. Karate is considered a martial art, budo, combat sport and fighting art. It can sometimes even be a spectacle. Martial arts discipline the mind by disciplining the body. Budo is based on the warrior’s philosophy of life and is closely linked to the spiritual dimensions of the practice. Combat sports aim for continuous improvement of performance. The concept of budo is included in martial arts. Martial arts and combat sports have two completely divergent goals. “Fighting arts” is an umbrella term encompassing martial arts and combat sports. Karate is perceived differently depending on practitioners’ cultural background. The main reasons for practicing karate fall into three main categories: pragmatic motives concerning health and sport; philosophical factors which are about education, and thirdly, utilitarian motives which are linked to self defense.
PL
Problem i cel. Poza wyznaczeniem granicy między pojęciami: „sztuka walki”, „budo”, „sport walki” i „sztuka bojowa”, autor artykułu koncentruje się na głównych motywach i czynnikach skłaniających do ćwiczenia karate w różnych krajach. Stara się wyróżnić główne trendy oparte na wnioskach różnych teorii socjologicznych i badań np. fakt, że dla mężczyzn ważniejszy jest wygląd osiągnięty dzięki ćwiczeniom, a dla kobiet większe znaczenie ma ustalenie swojego miejsca w hierarchii i możliwość samoobrony. Liczne wyniki badań, które przytacza autor, analizują także motywacje do uczenia się karate tzn. wewnętrzne motywacje dotyczące wartości, radości, poczucia własnej wartości oraz potrzeby fizyczne i zewnętrzne, w tym rozwijanie umiejętności motywacji, ustanawianie prestiżu, zawarcie przyjaźni i branie udziału w rywalizacji. Inne badania wspominają rolę kultowych filmów o sztukach walki, a także zainteresowanie kulturą Wschodu. Metoda. Badanie to opiera się w dużym stopniu na spostrzeżeniach i refleksjach, które są dostępne w literaturze przedmiotu (analiza treści literatury przedmiotu). Wyniki i wnioski. Karate jest traktowane, jako sztuka walki, budo i sport walki. Czasami może to być nawet spektakl. Sztuka walki dyscyplinuje umysł poprzez dyscyplinowanie ciała. Budo opiera się na filozofii życia wojownika i jest ściśle powiązane z duchowym wymiarem praktyki. Sport walki ma na celu niekończącą się poprawę wydajności. Karate ma wiele zalet nie tylko na poziomie indywidualnym, gdzie rozwija samoocenę, poczucie bezpieczeństwa, samokontrolę emocjonalną, pewność siebie, wytrwałość, uczciwość i wolę, ale także na poziomie społecznym, gdzie poprawia pracę zespołową, umiejętności interpersonalne, komunikację i interakcję społeczną. Poza tym, uczy szacunku dla innych, jak również dla tradycji i autorytetu. Dotyczy to wszystkich ludzi, niezależnie od ich wieku czy statusu społecznego. Koncepcja budo zawiera się w sztukach walki. Sztuki walki i sporty walki mają dwa zupełnie rozbieżne cele. Sztuka bojowa (fighting art) jest pojęciem obejmującym sztuki walki i sporty walki. Karate jest postrzegane różnie w zależności od kontekstu kulturowego. Główne tendencje uprawiania karate można podzielić na trzy główne kategorie: po pierwsze, pragmatyczne motywy dotyczące zdrowia i sportu. Po drugie, czynniki filozoficzne dotyczące edukacji. Po trzecie, motywy utylitarne powiązane z samoobroną.
3
Publication available in full text mode
Content available

Muay Thai: the consolidation of an invented tradition as a martial art

100%
Muller-Junior I. L., Capraro A. M.
Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology
|
2022
|
vol. 22
|
issue 3
44-50
EN
Background. Some sources report Muay Thai has been part of Thailand’s history and heritage for hundreds of years. Problem. This study investigated whether Muay Thai originated from war contexts or was an invented tradition. Method. Analyzed books, scientific articles, and websites from professional and amateur Muay Thai organizations. Results and Conclusions. Muay Thai should not be considered an ancient martial art. In fact, Muay Thai is an invented tradition: a cultural heritage characterized by an artificial continuity with its remote past. Nevertheless, it is also considered a fighting art due to its cultural aspects, such as meditation, religion, music, dance, and the ritual of respect for one’s master. In most Western countries, this fighting modality is seen solely as a combat sport, disregarding its cultural aspects and emphasizing its technical efficiency and media appeal in MMA events. The Thai Government, through its cultural institutions and movie industry, spread this invented traditional narrative in an attempt to turn Muay Thai into one of Thailand’s Intangible Cultural Heritages.
PL
Tło. Niektóre źródła podają, że Muay Thai jest częścią historii i dziedzictwa Tajlandii od setek lat. Problem. W badaniu tym sprawdzano, czy Muay Thai wywodzi się z kontekstów wojennych, czy też jest wymyśloną tradycją. Metoda. Zanalizowano książki, artykuły naukowe i strony internetowe profesjonalnych i amatorskich organizacji Muay Thai. Wyniki i wnioski. Muay Thai nie powinno być uważane za starożytną sztukę walki. W rzeczywistości Muay Thai jest wymyśloną tradycją: dziedzictwem kulturowym charakteryzującym się sztuczną ciągłością z odległą przeszłością. Niemniej jednak uważana jest również za sztukę walki ze względu na jej aspekty kulturowe, takie jak medytacja, religia, muzyka, taniec i rytuał szacunku dla mistrza. W większości krajów zachodnich ten sposób walki jest postrzegany wyłącznie jako sport walki, pomijający jego aspekty kulturowe i podkreślający jego sprawność techniczną i atrakcyjność medialną w zawodach MMA. Rząd Tajlandii, za pośrednictwem swoich instytucji kulturalnych i przemysłu filmowego, rozpowszechnia tę wymyśloną narrację tradycji, próbując przekształcić Muay Thai w jedno z niematerialnych dziedzictw kulturowych Tajlandii.
4
Publication available in full text mode
Content available

The Effectiveness of Hand-Body Observation and Manipulation Methods on Taekwondo Taegeuk Learning Among Primary School Children

100%
Kusrin J., Shapie M. N. M., Hakim M. I. H. M., Nor M. A. M., Taib M. G., Linoby A., Muhyi M.
Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology
|
2022
|
vol. 22
|
issue 2s
31-36
EN
Background. A good teaching method allows better transfer of knowledge between teachers and students. Problems and aim. Taekwondo instructors lack exposure to the variety of methods of teaching Taekwondo to children makes children not interested in participating in Taekwondo. This study aimed to examine the effectiveness of two teaching methods; observation techniques and hand-body manipulation on Taekwondo Taegeuk 3 (TT3) learning among primary school children. Methods. The design of this study used pre- and post -test experimental research methods. The study population consisted of primary school children. A total of 40 children who are members of a Taekwondo club in Malaysia were involved in this study. All subjects followed the same pre -test session before the intervention session began. Subjects were divided into 2 experimental groups namely N1 = 20 (observation), N2 = 20 (hand-body manipulation) and attended 2 intervention sessions for 3 hours, to learn and practice TT3 with different methods. The selected study instrument was a TT3 score sheet. Scores before and after the test were recorded and analyzed using IBM SPSS Statistics. Result. The results of the data analysis showed that the pre-test scores obtained by both groups were quite similar because the same activities and amount of pre-test time were given. The post-test scores showed significant differences between both groups. Conclusion.Learning methods using observation techniques result in effective learning transfer because it saves time, subjects can witness TT3 demonstrations more often as well as teach many students.
PL
Tło. Dobra metoda nauczania pozwala na lepsze przekazywanie wiedzy między nauczycielem a uczniem. Problemy i cel. Instruktorzy Taekwondo nie mają możliwości zapoznania się z różnorodnymi metodami nauczania dzieci Taekwondo, co powoduje, że dzieci nie są zainteresowane uczestnictwem w zajęciach. Celem niniejszej pracy było zbadanie skuteczności dwóch metod nauczania: technik obserwacji i manipulacji ręka-ciało na naukę Taekwondo Taegeuk 3 (TT3) wśród dzieci ze szkoły podstawowej. Metody. W badaniu zastosowano eksperymentalne metody badawcze pre- i post-test. Badana grupa składała się z dzieci ze szkół podstawowych. W badaniu wzięło udział 40 dzieci należących do klubu Taekwondo w Malezji. Wszyscy uczestnicy przeszli tę samą sesję przedtestową przed rozpoczęciem sesji interwencyjnej. Uczestnicy zostali podzieleni na 2 grupy eksperymentalne: N1 = 20 (obserwacja), N2 = 20 (manipulacja ręka-ciało) i wzięli udział w 2 sesjach interwencyjnych trwających 3 godziny, aby nauczyć się i przećwiczyć TT3 różnymi metodami. Wybranym narzędziem badawczym był arkusz wyników TT3. Wyniki przed i po teście były rejestrowane i analizowane przy użyciu IBM SPSS Statistics. Wynik. Wyniki analizy danych pokazały, że wyniki przedtestowe uzyskane przez obie grupy były dość podobne, ponieważ wykonano te same ćwiczenia i przeznaczono na nie tyle samo czasu. Wyniki uzyskane po teście wykazały znaczące różnice między obiema grupami. Wnioski. Metody nauczania wykorzystujące techniki obserwacyjne pozwalają na efektywne przekazywanie wiedzy, ponieważ oszczędzają czas, uczestnicy mogą częściej oglądać demonstracje TT3, a także uczyć wielu uczniów.
5
Publication available in full text mode
Content available

Trends in studies on capoeira: a bibliometric analysis

100%
Mamede Ferreira da Cruz L., Correa U. C.
Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology
|
2024
|
vol. 24
|
issue 2
75-83
EN
Background. Over the last few decades, capoeira has been highlighted as one of the most fascinating human activities. Parallel to the growing number of practitioners worldwide, capoeira has increasingly been the focus of academic concerns, particularly in university contexts. Problem and aim. This study aimed to identify how capoeira has been addressed academically. For this purpose, it sought to develop a bibliometric analysis of published articles on capoeira over the last decade. Material and methods. 353 articles written in the Portuguese, English, Spanish and French languages were identified in the Pubmed (n = 27), Web of Science (n = 176), and Scopus (n = 150) databases, from 2010 to 2020, using the word “capoeira”. After that, 227 articles were removed because they were repeated, with unavailable access or dealt with another matter, resulting in 126 records for analysis. They were analysed based on the relative frequency of occurrences considering: (i) area of knowledge, (ii) authorship, (iii) type of research, and (iv) journal. Results. The articles on capoeira belonged in the disciplines of Social Sciences, Life Sciences and Biomedicine, and Arts and Humanities. The most frequent subareas were Sport Science, Education Educational Research, Hospitality Leisure Sport Tourism, and Social Sciences Interdisciplinary. The main journals were : Movimento, Archives of Budo, Ido Movement for Culture, Revista de Artes Marciales Asiaticas, and Periferia. Qualitative research was the method most utilised. Furthermore, most articles were published in co-authorship, which involved authors from different institutions from the same and different countries. Conclusions. These findings contribute to clarifying the state of research into the set of capoeira and as an important step for the researcher to raise questions, select research methods and define publication targets.
PL
Wprowadzenie. W ciągu ostatnich kilku dekad capoeira stała się jedną z ciekawszych sportowych aktywności. Równolegle do rosnącej liczby adeptów na całym świecie, capoeira jest coraz częściej przedmiotem zainteresowania akademickiego, szczególnie w kontekście uniwersyteckim. Problem i cel. Niniejsze badanie miało na celu określenie, w jaki sposób capoeira została potraktowana akademicko. W tym celu starano się opracować analizę bibliometryczną opublikowanych artykułów na temat capoeiry w ciągu ostatniej dekady. Materiał i metody. W bazach danych Pubmed (n = 27), Web of Science (n = 176) i Scopus (n = 150), od 2010 do 2020 roku, przy użyciu słowa “capoeira” zostały zidentyfikowane 353 artykuły napisane w języku portugalskim, angielskim, hiszpańskim i francuskim. Następnie usunięto 227 artykułów, ponieważ powtarzały się, były niedostępne lub dotyczyły innego zagadnienia, co dało 126 artykułów do analizy. Zostały one przeanalizowane na podstawie względnej częstotliwości występowania, biorąc pod uwagę: (i) obszar wiedzy, (ii) autorstwo, (iii) rodzaj badań oraz (iv) czasopismo. Wyniki. Artykuły na temat capoeiry należały do nauk społecznych, nauk przyrodniczych i biomedycyny oraz sztuki i nauk humanistycznych. Najczęstszymi poddziedzinami były nauki o sporcie, edukacja, badania edukacyjne, turystyka sportowa i interdyscyplinarne nauki społeczne. Movimento, Archives of Budo, Ido Movement for Culture, Revista de Artes Marciales Asiaticas i Periferia były głównymi czasopismami. Najczęściej stosowaną metodą były badania jakościowe. Większość artykułów została opublikowana we współautorstwie, w którym uczestniczyli autorzy z różnych instytucji z tego samego i różnych krajów. Wnioski. Wyniki te przyczyniają się do wyjaśnienia stanu badań nad capoeirą, co jest ważnym krokiem dla badacza w celu postawienia pytań, wyboru metod badawczych i określenia celu publikacji
6
Publication available in full text mode
Content available

The European karate today: The opinion of experts

80%
Cynarski W. J.
Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology
|
2014
|
vol. 14
|
issue 3
10-21
EN
Aim. From the perspective of the “humanistic theory of martial arts” [Cynarski 2004, 2006a] and the “general theory of fighting arts” [Cynarski, Sieber 2012] the author tackles the problem of the main directions of changes and institutional development of karate in Europe. He puts forward a hypothesis that sportification is not a dominant direction of changes in karate. Method. Three complementary test methods for qualitative analysis were used: an analysis of subject matter literature; long-term participatory observation and the method of competent judges / expert courts. There were five questions to karate experts (prepared in 3 languages). 1. What is the main purpose of the karatedō? 2. What are the trends in karate (in Europe)? 3. How is karate spreading – how many people are participating in different countries? 4. What is the percentage of people participating in sports karate (for competitions)? 5. How compatible is the karate now practised in your country with its Japanese and Okinawan origins? There were answers from 7 experts from Europe, all holders of the highest ranks 8-10 dan in different varieties (styles, schools, organisations) of karate / karatedō. Results. The institutionalisation of karate includes the creation of: organisations, new schools and regulations (e.g. concerning sports, fighting and arbitration), the teaching methods adopted and promotion through the ranks, the granting of licences to instructors and referees, promotion to higher sports classes, etc. This leads to the establishment of new schools, most of which are inauthentic or eclectic. Many experts point out that sports rivalry is contrary to the spirit of karatedō. Some emphasise the teaching of real self-defence, whereas others stress the educational meaning of participation. Karate has been known in Europe for approximately sixty years and its sports formula, for the different varieties, has been developing alongside its practice. There is a large organisational breakdown, even within the framework of the same styles and also a clear trend to modernise “old” karate. Sportification of karate is not the only nor the most important change in European karate. It covers only a part of that area. Other trends in change concern the cultivation of old traditions, the modification of teaching and the progressive commercialisation (in recreational karate and services related to it). Conclusion. Generally, we can distinguish: 1) a “pedagogical” o “humanistic” approach, where karatedō is a way of improving one’s personality; 2) the recreational treatment of practising karate, and 3) a concentration on the utilitarian values of karate and the fight as an expression of the cult of power or for the need of safety.
PL
Instytucjonalizacja karate obejmuje powstawanie organizacji karate (kluby, stowarzyszenia, federacje), regulaminów (np. sportowych, dotyczących walki i sędziowania), przyjętych sposobów nauczania i promocji na stopnie, przyznawania uprawnień instruktorskich i sędziowskich, klas sportowych itd. Powstają nowe szkoły, najczęściej syntetyczne lub eklektyczne. Karate znane jest w Europie od około sześćdziesięciu lat i równolegle rozwijana jest jego formuła sportowa, w różnych odmianach. Ma miejsce duże rozbicie organizacyjne, nawet w ramach tych samych stylów. Wyraźna jest też tendencja do modernizacji „starego” karate. Usportowienie karate nie jest jedyną ani najważniejszą zmianą w „europejskim” karate. Obejmuje tylko część tego środowiska. Inne kierunki zmian dotyczą kultywowania starej tradycji, modyfikacji nauczania oraz wynikają z postępującej komercjalizacji (rekreacyjne uprawianie karate i usługi w tym zakresie). Wielu specjalistów zwraca uwagę, że rywalizacja sportowa jest sprzeczna z duchem karatedō. Niektórzy akcentują nauczanie realnej samoobrony. Inni – wychowawczy sens praktyki. Możemy ogólnie wyróżnić: 1) podejście „pedagogiczne” lub „humanistyczne”, gdy karatedō jest drogą doskonalenia osobowości; 2) traktowanie stricte rekreacyjne i rozrywkowe uprawiania karate; 3) koncentracja na wartościach utylitarnych karate, samoobronie i walce, co może być wyrazem kultu siły lub wynikać z potrzeby bezpieczeństwa.
7
Publication available in full text mode
Content available

Dissonance Issues Incurred with the Use of Taekwondo for Promoting Peace

80%
Lewis S., Johnson J. A.
Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology
|
2024
|
vol. 24
|
issue 1
20-28
EN
Background. Taekwondo organizations such as World Taekwondo and the International Taekwon-Do Federation have made it a goal to use martial art/combat sports for peace promotion, which is in line with the moral goals of the early pioneers of this martial art. Problem and Aim. Despite these best intentions, there is an intrinsic dissonance between the aim(s) of peace and the potential violent techniques that are innate to Taekwondo. Methods. A focused literature review was performed on academic articles, theses, dissertations, and lay Taekwondo materials through internet keyword searches. Taekwondo and Korean martial arts textbook publications dating back to the first use of the term ‘taekwondo’ were identified, read for passages that can now be interpreted as soft diplomacy efforts, and the data found were then codified. The data obtained were viewed through the General Theory of Fighting Arts and Peace Studies lenses, permitting interpretations of Taekwondo’s international governing bodies’ peacebuilding actions. Results. To address this dissonance, there has been a shift in focus away from self-defense and combat readiness to the sportification of Taekwondo. By rebranding Taekwondo primarily as a sport, the focus of practice is shifted from arguably violent “martial” techniques, to simply sports competitions. In so doing, the peace promotion goal is the pursuit through sports diplomacy, a type of soft diplomacy. However, a shift away from martial art practice to combat sport practice is problematic. Conclusions. Although the aim of using Taekwondo for soft diplomacy is commendable, a sportive focus may not be the best course for achieving Taekwondo’s peace promotion goal. Nevertheless, it is a sensible strategy within the social (i.e., organizational) and international levels, where sports diplomacy may be effectively applied.
PL
Tło. Organizacje taekwondo, takie jak World Taekwondo i Międzynarodowa Federacja Taekwon-Do, postawiły sobie za cel wykorzystanie tej sztuki walki/sportu walki do promocji pokoju, co jest zgodne z moralnymi celami pierwszych pionierów tej sztuki walki. Problem i cel. Pomimo najlepszych intencji, istnieje wewnętrzny dysonans między celem (celami) jakim jest zachowaniem pokoju a potencjalnymi brutalnymi technikami, które są nieodłączną częścią taekwondo. Metody. Przeprowadzono ukierunkowany przegląd literatury tematu wśród artykułów akademickich, prac dyplomowych, rozpraw doktorskich i popularno-naukowych materiałów dotyczących taekwondo poprzez wyszukiwanie słów kluczowych w Internecie. Dokonano przeglądu publikacji podręczników taekwondo i koreańskich sztuk walki sięgających czasów pierwszego użycia terminu “taekwondo”, przeczytano je pod kątem fragmentów, które można obecnie interpretować jako wysiłki miękkiej dyplomacji (soft diplomacy), a następnie skodyfikowano znalezione dane. Uzyskane dane zostały przeanalizowane przez pryzmat Ogólnej Teorii Sztuk Walki i Studiów nad Pokojem, umożliwiając interpretację działań międzynarodowych organów zarządzających taekwondo na rzecz budowania pokoju. Wyniki. Aby zaradzić dysonansowi,nastąpiło przesunięcie punktu ciężkości z samoobrony i gotowości bojowej na usportowienie taekwondo. Poprzez rebranding taekwondo przede wszystkim jako sportu, punkt ciężkości praktyki został przeniesiony z prawdopodobnie brutalnych technik “walki” na zwykłą rywalizację sportową. W ten sposób cel promocji pokoju jest realizowany poprzez dyplomację sportową, rodzaj miękkiej dyplomacji. Jednak odejście od praktyki sztuk walki na rzecz praktyki sportów walki jest problematyczne. Wnioski. Chociaż cel wykorzystania taekwondo do miękkiej dyplomacji jest godny pochwały, sportowe ukierunkowanie może nie być najlepszym sposobem na osiągnięcie celu promocji pokojowego podejścia w taekwondo. Niemniej jednak jest to rozsądna strategia na poziomie społecznym (tj. organizacyjnym) i międzynarodowym, gdzie dyplomacja sportowa może być skutecznie stosowana
8
Publication available in full text mode
Content available

From technique to way: an investigation into taekwondo’s pedagogical process

80%
Johnson J. A.
Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology
|
2017
|
vol. 17
|
issue 4
3-13
EN
Background. Martial arts in general provide character building traits, but how those qualities are acquired has not been elucidated fully for taekwondo (TKD) practitioners. Problem and Aim. Despite TKD being one of the most widely taught martial arts in the world, its pedagogy remains undefined. Musul (무술, 武術, martial technique), muye (무예, 武藝, martial artistry), and mudo (무도, 武道, martial way), three terms used in Korean martial arts, were defined etymologically to determine their validity and to elucidate TKD’s pedagogy. Methods. Musul, muye, and mudo were redefined according to their hanja (Chinese ideograms used in written Korean) definitions. Then, those definitions were compared and correlated to martial arts education and skill acquisition literature. Results. Musul was defined as martial skill or martial technique, muye as martial artistry, and mudo as martial way. These terms correlate to Western and Eastern skill acquisition models, including shuhari, the established Japanese martial art pedagogy. Conclusions. Musul, muye, and mudo are a stratified pedagogy. They express how TKD skills and knowledge are learned, adapted, and then adopted into daily life routines, respectfully. Determining exactly what and how TKD teaches provides new insights into the art and may permit improvements in its educational practices.
PL
Tło. Sztuki walki ogólnie zapewniają cechy służące budowaniu charakteru, ale sposób, w jaki te cechy zostają nabyte, nie został w pełni wyjaśniony dla adeptów taekwondo (TKD). Problem i cel. Mimo, iż TKD jest jedną z najbardziej popularnych sztuk walki na świecie, jego pedagogika pozostaje niezdefiniowana. Musul (무술, 武術, technika walki), muye ( 무예, 武藝, sztuka walki) i mudo (무도, 武 道, droga walki) – to trzy terminy używane w koreańskich sztukach walki, które zostały zdefiniowane etymologicznie w celu określenia ich ważności i wyjaśnienia sposobu nauczania TKD. Metody. Musul, muye i mudo zostały ponownie zdefiniowane według ich hanji (chińskie ideogramy używane w pisanym języku koreańskim) definicji. Następnie te definicje zostały porównane i skorelowane z nauczaniem sztuk walki i literaturą dotyczącą zdobywania umiejętności. Wyniki. Musul zostało określone, jako umiejętność walki lub techniki walki, muye jako sztuka walki i mudo jako droga walki. Terminy te są skorelowane z zachodnimi i wschodnimi modelami zdobywania umiejętności, w tym z shuhari, uznaną japońską pedagogiką sztuk walki. Wnioski. Terminy musul, muye i mudo stanowią pedagogikę o strukturze warstwowej. Wyrażają one sposób, w jaki umiejętności i wiedza TKD są zdobywane, adaptowane, a następnie przyjmowane do codziennych procedur życia. Określenie dokładnie, czego i jak uczy TKD, daje nowe spojrzenie na sztukę walki i może wpłynąć na poprawę jego praktyk edukacyjnych.
9
Publication available in full text mode
Content available

Motivation of Inbound Tourists to learn Muay Thai in Thailand as a Destination Choice

80%
Satchapappichit S., Iesue J.
Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology
|
2022
|
vol. 22
|
issue 2
65-75
EN
Background. Muay Thai, known as ‘Thai Boxing’, is a famous sports tourist attraction in Thailand, and it is essential for marketing and tourism development professionals to understand the motivations that attract foreign inbound tourists to use their vacation time to learn Muay Thai. Problem and Aim. Few studies have focused on the push-and-pull motivational factors affecting this to determine if these motivations fit past research on the decision to participate in sports or martial arts. This study was designed to identify and assess the roles of push-and pull factors in the decision to learn Muay Thai among inbound tourists visiting gyms in Bangkok, Thailand. Methods. Quantitative analysis of a total of 384 valid responses was analyzed by confirmatory factor analysis. Results. The results show that the decision to learn Muay Thai in Thailand by international tourists is more influenced by pull factors such as Thailand being the country of origin for Muay Thai, over push factors, such as the desire to attain success and achievement. Conclusions. These results provide essential marketing implications for national branding and tourism development utilizing the sports industry. In particular, they identify market segmentation based on demographic data, focusing on five push factors and five pull factors to design promotional programs and decision-making regarding sports destination development. The findings contribute to the tourism and marketing literature on travel motivation, destination choice, and decision-making behavior among international tourists.
PL
Tło. Muay Thai, znany jako “tajski boks”, jest znaną sportową atrakcją turystyczną Tajlandii, dlatego też istotne jest, aby specjaliści od marketingu i rozwoju turystyki zrozumieli motywacje, które przyciągają zagranicznych turystów przyjezdnych do wykorzystania czasu wakacji na naukę Muay Thai. Problem i Cel. Niewiele badań koncentrowało się na czynnikach motywacyjnych oraz na określeniu, czy motywacje te pasują do wcześniejszych badań dotyczących decyzji o uczestnictwie w sporcie lub sztukach walki. Niniejsze badanie miało na celu zidentyfikowanie i ocenę roli czynników wypychających (push) i przyciągających (pull) w decyzji o nauce Muay Thai wśród turystów przyjezdnych odwiedzających siłownie w Bangkoku w Tajlandii. Metody. Analizie ilościowej poddano 384 ważne odpowiedzi, które poddano konfirmacyjnej analizie czynnikowej. Wyniki. Wyniki pokazują, że na decyzję o podjęciu nauki Muay Thai w Tajlandii przez turystów międzynarodowych większy wpływ mają czynniki typu pull, takie jak bycie krajem pochodzenia Muay Thai, niż czynniki wypychające typu push, takie jak chęć osiągnięcia sukcesu i dobre rezultaty. Wnioski. Wyniki te dostarczają istotnych implikacji marketingowych dla brandingu narodowego i rozwoju turystyki z wykorzystaniem branży sportowej, szczególnie w zakresie identyfikacji segmentacji rynku w oparciu o dane demograficzne, koncentrując się na pięciu czynnikach typu push i pięciu czynnikach pull w celu projektowania programów promocyjnych i podejmowania decyzji dotyczących rozwoju destynacji sportowych. Wyniki badań stanowią wkład do literatury z zakresu turystyki i marketingu w odniesieniu do motywacji podróży, wyboru miejsca docelowego i zachowań decyzyjnych wśród turystów międzynarodowych.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.