Results found: 1

Search results

Search:
in the keywords: masses of the dead

Sort By:

Limit search:

Les crises de l’église régulière parisienne au XVIIIe siècle

100%

Perluss P. M.

Hereditas Monasteriorium

2015

vol. 7

45-77

W XVIII w. w paryskich klasztorach dało się zauważyć kilka wewnętrznych sprzeczności, które w pewnym momencie osiągnęły punkt krytyczny. Spory doktrynalne zajmowały zakonników, którzy dążyli do zachowania surowej dyscypliny w swoich praktykach religijnych; zakonnicy ci znajdowali wsparcie wśród księży jansenistów. Jednakże tego rodzaju postawy prowadziły do represji ze strony monarchii. Do podziałów wewnętrznych dochodziły również kolejne kryzysy, które sprawiały, że zakonnicy nie byli w stanie odprawiać mszy za zmarłych. Ponadto oświecona monarchia dążyła do kasacji najmniej licznych zakonów oraz do zamknięcia klasztorów ze zbyt małą obsadą. Niektóre klasztory, szczególnie te wykazujące się finansową roztropnością, prosperowały albo dzięki zagospodarowaniu nieruchomości na wynajem na terenach miejskich, albo dzięki ponownej wycenie rozległych majątków rolnych. Jednak koniec lat 80. XVIII w. to czas malejących ofiar oraz opłat za msze pogrzebowe. Wiele czynników przyczyniło się więc do osłabienia klasztorów; połączenie przyczyn zewnętrznych i wewnętrznych ostatecznie doprowadziło do upadku klasztorów w rewolucyjnej Francji.

The 18th century was marked by several internal contradictions among Parisian monasteries, which at some point came to a head. Doctrinal conflicts affected monks who sought maintain rigor in their devotional practices; these monks found support among the Jansenist clergy. However, such positions led to repressive measures imposed by the monarchy. Aside from internal splits, successive financial crises left various monasteries without the wherewithal to celebrate funeral masses. Moreover, the enlightened monarchy sought to suppress the least numerous orders and to close understaffed monasteries. Several monasteries, in particular those demonstrating financial sagacity, prospered either through developing rental property in urban areas or revaluating leases on extensive agricultural estates. In general, however, collection of donations and fees for requiem masses dwindled towards the end of the 1780s. Thus a number of factors conspired to weaken the monasteries; a combination of internal and external factors ultimately led to the demise of the religious orders in Revolutionary France.

Refine search results

1 Hereditas Monasteriorium

1 2015

1 Perluss P. M.

Search results

Les crises de l’église régulière parisienne au XVIIIe siècle