Search results

1

CLINICAL COMMUNICATION AS A NEED OR OBLIGATION IN TEACHING PHYSIOTHERAPY STUDENTS

100%

Lewandowska M., Korabiewska I., Boguszewski D., Rongies W., Białoszewski D.

Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Humanitas. Pedagogika

|

2018

|

issue 16

393-405

EN

Teaching clinical communication is a new challenge in the medical fields of study in Polish higher education. The Medical University of Warsaw was the only school to teach this subject to physiotherapy students. To fulfil this obligation, education is indispensable, as a need and obligation, based on programmes and standards that systematise knowledge and skills, as well as social and clinical competences.

PL

W polskim szkolnictwie wyższym, kształcenie w przedmiocie komunikacja kliniczna jest nowym wyzwaniem na kierunkach medycznych. Warszawski Uniwersytet Medyczny był jedyną uczelnią kształcącą w tym przedmiocie studentów kierunku Fizjoterapia. W celu realizacji tych postanowień niezbędne jest kształcenie jako potrzeba i obowiązek na podstawie programów oraz standardów, które usystematyzują wiedzę, umiejętności i kompetencje społeczne i kliniczne.

2

But let your ‘Yes’ be ‘Yes,’ and your ‘No,’ ‘No.’ Meaning construction in medical encounters

100%

Kárpáti E., Kleiber J.

Linguistics Beyond and Within

|

2019

|

vol. 5

46-60

EN

This paper investigates interpretation in medical context. Our question is how institutional context influences the utterance meaning: if it is really triple layered (literal, utterance-type or pragmatic, Levinson 2000), or rather a continuum (Wilson 2016). Even idiomatic language use (Kecskes 2017) can induce uncertainty and obscurity, which can be and has to be solved in the given dialogue or discourse context (Wilson and Kolaiti 2017). The paper analyzes various medical encounters in a formal pragmasemantic model called ÂeALIS (Alberti and Kleiber 2014). The benefit of applying this system is that it represents the interlocutors’ mental states (beliefs, desires, and intentions) supplemented by the parameter of authority, by which the occurring mismatches can be captured formally. We have found that two main types of mismatch can be differentiated, and both of them can be originated from the fact that the context is not the same for the participants. Our findings support the view that meaning construction is rather flexible and context-sensitive: it can be considered as wandering along the meaning continuum without any clues.

3

Esteville. Przykład gry dydaktycznej jako narzędzia wspomagającego dydaktykę komunikacji medycznej

100%

Śleboda S., Oronowicz-Jaśkowiak W.

Konteksty Pedagogiczne

|

2022

|

vol. 2

|

issue 19

139-153

EN

Nowadays, video games are said to be an inherent part of many people’s everyday lives. They are frequently used for entertainment purposes. However, to say that this is their sole purpose would be far from the truth. There exists a special kind of video games, whose creator had in mind another goal aside from providing simple entertainment. These educational video games, as they are called, are created with an aim to improve users’ skills in a given field and to enable them to gain new knowledge by involving some learning process. The publication presents results of a study conducted with the use of one of such games ‒ Esteville. It shares its core structure with currently popular RPG games. Players control a virtual character, whose task is exploring game’s open world and searching for NPCs in need of the aid, then conducting medical interview with them. The current version of the game is best used for students of medicine, as well as students of other fields, providing the possibility of a future professional career rich in interpersonal interactions on a professional-patient basis. Ultimately, it is to be a tool that significantly increases the effectiveness of learning in the modern educational process.

PL

Gry wideo stają się nieodłącznym elementem życia wielu ludzi. Wykorzystywane są głównie w celach rozrywkowych, jednak mogą mieć również inne zastosowania. Specjalnym ich rodzajem są gry dydaktyczne, których głównym przeznaczeniem nie jest zapewnienie użytkownikowi rozrywki, lecz przekazanie mu wiedzy bądź umożliwienie doskonalenia umiejętności z wybranej dziedziny. Artykuł prezentuje wyniki badania przeprowadzonego przy użyciu gry edukacyjnej Esteville o strukturze charakterystycznej dla gier typu RPG. Gracz wciela się w wirtualną postać, której zadaniem jest eksploracja stworzonego świata, aby prowadzić rozmowy z innymi po-staciami komputerowymi pełniącymi tu rolę jego pacjentów. Celem gry jest zdobywanie i rozwijanie kompetencji w zakresie przeprowadzania skutecznego wywiadu i nawiązywania profe-sjonalnej relacji między lekarzem a pacjentem. Obecnie gra ma największe zastosowanie wśród przyszłych lekarzy, a także wśród studentów innych kierunków, których przyszła praca zawodowa będzie wymagała interakcji interpersonalnych w ramach relacji profesjonalista‒pacjent. Ostatecznie gra Esteville ma być narzędziem w sposób znaczący zwiększającym skuteczność uczenia się w toku nowoczesnego procesu edukacyjnego.

4

Polskojęzyczne opisy przypadku z zakresu psychiatrii i psychologii – model tekstowy czy wyjątek? Część I.

75%

ŻELAZOWSKA-SOBCZYK M., ZABIELSKA M.

Applied Linguistics Papers

|

2019

|

issue 26/1

65-83

EN

The aim of this series of articles is to identify and characterize the main linguistic and struc-tural features of medical case reports in the field of psychiatry and psychology. The series of papers is divided into to two parts: theoretical and empirical. The main purpose of the first part is to present the theoretical background of the discourse of psychiatry and psychology as well as the characteristics of case reports of these disciplines. In the paper, the present authors also demonstrate the structure of the case reporting of psychiatry and psychology, including the instruction for authors given by the American Psychological Association. Also, the narrative approach, the patient’s stories appearing in these texts as well as one of the main elements of the case reports, i.e. ‘case conceptualization’ are discussed. The second part will be an empirical one. The main research question is whether the case reports of psychiatry and psychology are typical representatives of the microgenre or whether they are different with respect to particular levels of the texts. The case reports of psychiatry and psychology will be compared with the case reports of clinical and surgical disciplines, for instance from cardiology or otorhinolaryngology.

5

Polskojęzyczne opisy przypadku z zakresu psychiatrii i psychologii – model tekstowy czy wyjątek? Część II

75%

Żelazowska-Sobczyk M., Zabielska M.

Applied Linguistics Papers

|

2019

|

issue 26/2

1-19

EN

The aim of this series of articles is to identify and characterize the main linguistic and structural features of medical case reports in the field of psychiatry and psychology. The series is divided into to two parts: theoretical and empirical. The main purpose of the first part is to present the theoretical background of the discourse of psychiatry and psychology, including the characteristics of case reports of these disciplines and instructions for authors for preparing this type of text, as well as the narrative approach, case conceptualization etc. The second part is an empirical one. The main research question is whether the case reports of psychiatry and psychology are typical representatives of the microgenre or whether they are different with respect to particular levels of the texts. The present authors focus on the structure of case reports and their rhetorical character – the way of presenting particular information and its linguistic representation. The psychiatric and psychological case reports will be compared with the case reports from clinical and surgical disciplines, for instance cardiology or otorhinolaryngology. The study presents both differences and similarities between the two types of case reports, which are illustrated with representative examples from the research material.

6

Czynniki wpływające na komunikację w relacji lekarz-pacjent.

63%

Gędek A. M., Materna M., Gędek M.

Rozprawy Społeczne

|

2021

|

vol. 15

|

issue 2

126-139

EN

Abstract The aim of the study was to assess the impact of the communication method on satisfaction with a medical visit and to identify and analyze selected factors influencing the doctor-patient relationship from the patient's perspective. Material and methods An original survey conducted with the use of social networks was used for the study. Results The time devoted to the patients during the visit did not affect their satisfaction. For patients, the following were particularly important in the doctor's attitude: showing respect, introducing oneself during the visit, show interest in his/her feelings and choosing treatment together. In addition, they valued the doctor's use of comprehensible language, maintaining eye contact and formal attire. The doctor's sex, age and medical title were not important to most patient. Conclusions Knowing patients' expectations can improve physican-patient communication, which benefits the treatment process. More research is needed to show the patients' perspective and can enrich medical communication courses.

PL

Streszczenie Celem pracy była ocena wpływu sposobu komunikacji na satysfakcję z wizyty lekarskiej oraz identyfikacja i analiza wybranych czynników, wpływających na relację lekarz - pacjent, z perspektywy pacjenta. Materiał i metody Do badania użyto autorskiej ankiety przeprowadzonej za pomocą portali społecznościowych. W analizie statystycznej uwzględniono 284 kwestionariusze. Wyniki Czas poświęcony pacjentom podczas wizyty nie wpływał na ich zadowolenie. Jednocześnie, większość z nich uważa, że wizyta powinna trwać około 15 minut. Dla pacjentów, w postawie lekarza, istotne było szczególnie: okazywanie szacunku, przedstawianie się podczas wizyty, okazywanie zainteresowania jego uczuciami oraz wspólny wybór leczenia. Ponadto cenili oni sobie posługiwanie się zrozumiałym językiem, utrzymywanie kontaktu wzrokowego oraz formalny strój (biały fartuch). Płeć, wiek oraz tytuł naukowy lekarza, dla większości pacjentów, nie miały istotnego znaczenia. Wnioski Znajomość oczekiwań pacjentów może poprawić komunikację między lekarzem a pacjentem, co wpływa korzystnie na sam proces leczenia. Potrzebne są kolejne badania, które ukażą perspektywę pacjentów i będą mogły wzbogacić kursy z komunikacji medycznej.

7

Świadoma zgoda na znieczulenie dziecka – konstrukcja formularza w świetle badań nad prostym językiem

63%

Kozioł-Chrzanowska E., Niepytalska-Osiecka A., Romanik W., Rafałowicz P.

Język Polski

|

2022

|

vol. 102

|

issue 2

79-94

EN

The tendency to simplify texts in public space has been on the rise in recent years in Poland. The idea is now reaching offices, banks, state institutions and the doctor-patient communication. The presented text is concerned with medical communication. It discusses the needs of the patient as a participant of this communication, from the perspective of plain language and the comprehensibility of the messages addressed to him or her. The main aims of the paper are: (1) checking the intelligibility of 16 chosen parent’s informed consent forms for anesthesiological procedure using the Jasnopis tool, (2) creating documentation of informed consent which is intelligible for people with primary education and compliant with legal requirements, (3) comparing new, plain documentation with 16 forms from medical facilities, (4) describing the examples of simplification which are possible to apply in chosen parts of 16 original informed consents.

PL

W ostatnich latach wzrasta w Polsce zainteresowanie upraszczaniem tekstów, które funkcjonują w przestrzeni publicznej. Idea zaczyna trafiać do urzędów, banków, instytucji państwowych, a także do komunikacji lekarz – pacjent. Prezentowany tekst dotyczy komunikacji medycznej. Porusza temat potrzeb pacjenta jako uczestnika tej komunikacji z perspektywy prostego języka i zrozumiałości kierowanych do pacjenta komunikatów. Główne cele artykułu to: (1) sprawdzenie za pomocą narzędzia Jasnopis zrozumiałości 16 wybranych formularzy zgody rodziców na postępowanie anestezjologiczne w czasie zabiegu ich dziecka, (2) stworzenie dokumentacji składającej się na świadomą zgodę na znieczulenie dziecka, która byłaby zrozumiała dla odbiorcy z wykształceniem podstawowym i jednocześnie zgodna z wymogami prawa, (3) porównanie utworzonej dokumentacji z 16 formularzami z placówek medycznych, (4) omówienie przykładów uproszczeń, które można zastosować, na fragmentach wybranych z 16 oryginalnych formularzy zgody.

8

Przeszkody prawne w komunikacji medycznej

63%

Okoński J.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica

|

2021

|

vol. 97

73-85

EN

This paper discusses medical communication as an issue, important from the point of view of the functioning of the health service. Attention is paid to the spheres of interpersonal and institutional communication, and selected legal obstacles in medical communication are presented, mainly in the relationship between medical personnel and the patient. The communicological aspect of the discussed issue was especially taken into account. For this purpose, the concept of communicology and the associated terminological problems have been presented. The discussed matter was analyzed through the prism of the thesis about excessive juridization of the sphere of communication.

PL

Artykuł w swojej treści odnosi się do komunikacji medycznej jako zagadnienia istotnego z punktu widzenia funkcjonowania służby zdrowia. Zwrócono uwagę na sfery komunikacji interpersonalnej oraz instytucjonalnej, a także przedstawiono wybrane przeszkody prawne w komunikacji medycznej, przede wszystkim obecne w relacji personel medyczny – pacjent. Wzięto szczególnie pod uwagę aspekt komunikologiczny omawianego zagadnienia. W tym celu dokonano przedstawienia pojęcia komunikologii i towarzyszących tej nazwie kłopotów terminologicznych. Omawianą materię poddano próbie analizy przez pryzmat tezy o nadmiernej jurydyzacji sfery komunikacji.

9

Socjolingwistyczny wymiar komunikacji medycznej w nauczaniu języka polskiego jako obcego

51%

Oczko P.

Socjolingwistyka

|

2021

|

vol. 35

105-124

EN

The article is a contribution to the discussion on the issue of sociolinguistic competence in teaching Polish as a foreign language for specialist purposes. The text has a research character and constitutes one of the concepts of achieving a definition of sociolinguistic competence. An in-depth analysis of the content (the existing state) of the textbooks on teaching Polish medical language is placed in the linguistic and socio-cultural stream of linguistic research, while the functional context of the tested materials places the presented considerations within the methodological specificity of glottodidactics. In the cognitive dimension, the aim is to broaden the knowledge of the development of sociolinguistic competence in teaching specialist languages on the example of medical language. The first part of the article presents theoretical approaches to sociolinguistic competence in language teaching for general and professional purposes. The second part presents the authors’ concepts concerning the presence of a sociolinguistic component in the materials for teaching Polish medical language. The third part confronts these concepts with the actual state and content of the textbooks. The analysis of the glottodidactic materials made it possible to indicate the most frequently used techniques for teaching sociolinguistic skills, to which the fourth part of the article is devoted. The results of the analysis have shown that in the vast majority of textbooks the authors do not explicitly emphasise sociolinguistic competence in the description of the objectives of teaching Polish medical language, although in the textbook materials themselves the sociolinguistic component is present to a greater or lesser extent. The weak points of the analysed materials include the presentation of only doctor-patient dialogue situations, omitting at the same time doctor-patient family, doctor-doctor, doctor-medical staff communication. As a result, the sociolinguistic component is not fully presented to the learner.

PL

Artykuł stanowi głos w dyskusji nad zagadnieniem kompetencji socjolingwistycznej w nauczaniu języka polskiego jako obcego do celów specjalistycznych. Tekst ma charakter badawczy i przedstawia jedną z koncepcji dochodzenia do definicji kompetencji socjolingwistycznej. Przeprowadzone pogłębione analizy treści (stanu zastanego) podręczników do nauczania polszczyzny medycznej umieszczono w lingwa- i socjokulturowym nurcie badań lingwistycznych, natomiast kontekst funkcjonalny badanych materiałów lokuje prezentowane rozważania w obrębie specyfiki metodologicznej glottodydaktyki. Głównym celem jest diagnoza świadomości autorów i twórców materiałów do nauczania polskiego języka medycznego pod kątem konieczności rozwijania kompetencji socjolingwistycznej w komunikacji medycznej. W wymiarze poznawczym celem staje się poszerzenie wiedzy w zakresie rozwijania kompetencji socjolingwistycznej w nauczaniu języków specjalistycznych na przykładzie języka medycznego. W pierwszej części artykułu przedstawiono ujęcia teoretyczne kompetencji socjolingwistycznej w nauczaniu języka do celów ogólnych i zawodowych. W drugiej części zaprezentowano koncepcje autorów dotyczące obecności komponentu socjolingwistycznego w materiałach do nauczania polskiego języka medycznego. W części trzeciej skonfrontowano te koncepcje ze stanem rzeczywistym i zawartością podręczników. Analiza materiałów glottodydaktycznych pozwoliła wskazać najczęściej używane techniki służące kształceniu umiejętności socjolingwistycznych, którym poświęcono część czwartą artykułu. Wyniki przeprowadzonych analiz wykazały, że w przeważającej większości podręczników autorzy nie akcentują wyraźnie kompetencji socjolingwistycznej w opisie celów nauczania polskiego języka medycznego, choć w samych materiałach podręcznikowych komponent socjolingwistyczny jest obecny w mniejszym bądź większym stopniu. Do słabych punktów analizowanych materiałów można zaliczyć prezentowanie wyłącznie sytuacji dialogowych lekarz – pacjent, a z pominięciem komunikacji w sytuacjach lekarz – rodzina pacjenta, lekarz – lekarz, lekarz – personel medyczny. To powoduje, że komponent socjolingwistyczny nie jest w pełni przedstawiony osobie uczącej się. Natomiast zaletą podręczników w zakresie aspektu socjolingwistycznego okazuje się zaprezentowanie licznych form powitań, zwrotów adresatywnych oraz zwrotów grzecznościowych. Problem badawczy zasygnalizowany w artykule nie wyczerpał omawianego zagadnienia, daje jednak asumpt do kolejnych badań zorientowanych socjolingwistycznie.

Refine search results

CLINICAL COMMUNICATION AS A NEED OR OBLIGATION IN TEACHING PHYSIOTHERAPY STUDENTS

But let your ‘Yes’ be ‘Yes,’ and your ‘No,’ ‘No.’ Meaning construction in medical encounters

Esteville. Przykład gry dydaktycznej jako narzędzia wspomagającego dydaktykę komunikacji medycznej

Polskojęzyczne opisy przypadku z zakresu psychiatrii i psychologii – model tekstowy czy wyjątek? Część I.

Polskojęzyczne opisy przypadku z zakresu psychiatrii i psychologii – model tekstowy czy wyjątek? Część II

Czynniki wpływające na komunikację w relacji lekarz-pacjent.

Świadoma zgoda na znieczulenie dziecka – konstrukcja formularza w świetle badań nad prostym językiem

Przeszkody prawne w komunikacji medycznej

Socjolingwistyczny wymiar komunikacji medycznej w nauczaniu języka polskiego jako obcego