Search results

1

WENN WERBUNG ÜBER DIE WERBUNG SPRICHT. METAKOMMUNIKATIVE STRATEGIEN IN DER WERBUNG

100%

Opiłowski R.

Germanica Wratislaviensia

|

2010

|

vol. 131

125-135

EN

Among many advertising strategies there appeared recently a special one: an advertising which refersto itself in metacommunicative way. An advertising medium, a formal component (e.g. a headline), an advertising design as well as a transmitter and receiver become themselves a persuasive, directly verbalized theme of an advertising. This creates a unique metacommunicative parallel text, which forms together with other advertising elements through words and image a whole advertising. This self-referential strategy allows a recipient to recognize the advertising as a text class, because of his/ her passive knowledge. Through that an advertising meets the persuasive function of aestheticization, acceptability, comprehensibility and attractiveness.

2

Mediolingwistyka. O statusie i metodach (nadal) konstytuującej się dziedziny badawczej

100%

Stöckl H.

tekst i dyskurs - text und diskurs

|

2015

|

issue 8

37-61

PL

Niniejszy artykuł jest próbą zwięzłego przedstawienia statusu mediolingwistyki jako dyscypliny oraz jej podstaw teoretyczno-metodologicznych. Po krótkiej refleksji na temat znaczenia samego pojęcia zostanie poruszona kwestia różnych ujęć medium oraz zaproponowana, obecnie powszechnie stosowana na potrzeby badań językoznawczych nad komunikatami i procesami komunikacyjnymi, interpretacja medialności i przekazu medialnego. Na tej podstawie przedstawione zostaną trzy kluczowe kwestie i kierunki badawcze. W następnej kolejności zaprezentujemy pokrótce rozważania na temat typologii tekstów medialnych oraz ukażemy i skomentujemy najnowsze trendy rozwoju mediów. Głównym celem artykułu jest pokazanie uporządkowanego inwentarza stosowanych metod z zakresu analizy tekstu i języka w mediolingwistyce. Na koniec wymienione zostaną zagadnienia badawcze zasługujące przyszłości na wnikliwszą analizę. Sformułujemy także dezyderaty dotyczące mediolingwistyki.

3

Dermatologia malarska. Obraz skóry a skóra obrazu

100%

Smolińska M.

Artium Quaestiones

|

2016

|

issue 27

129-169

PL

Since the 1990s, the motif of mimetically reproduced human skin, concentrating the recipient’s attention on the sense of touch and on the surface which separates theinside from the outside, seems to have been more and more popular. It has been quite ostentatiously exposed in the works of such well-known artists as Ron Mueck, Patricia Piccinini, Pipilotti Rist, John Isaacs, and Nicole Tran Ba Vang, becoming anemblem of the present. The paradox is, however – and this is one of the claims formulated in the present essay – that the motif’s most complex versions do not appear in photography, installations or the new media, but in easel painting which has been often dismissed as inadequate to new ideas. To provide evidence – the paintings of Magdalena Moskwa, Bartosz Kokosiński, Paweł Matyszewski, Grzegorz Sztwiertnia, Saskia de Kleijn, and Marina Schulze – the author has distinguished the so-called painterly dermatology. The present time, which offers no striking generational manifestoes or dominant artistic currents, has brought us a revealing metaphor coined by Yuri Lotman who compares the activity of artists to the dissociated energy of a minefield where we can here random explosions but it is impossible to predict if and where they will actually take place. Thus, it is the author’s contention that the painterly dermatology can be perceived as one of such explosions – they can be distinctly “heard” on the contemporary global art stage and included as a singular phenomenon in a broader tendency connected to the exploration of the body in the era of media convergence. The selected artists, who have identified the motif of skin with the surface of a painting, have a initiated tension between the transformation of the body into the body of art, which is significantly close to the tradition of religious painting, and the transposition of the human skin into the skin of a painting, which stresses a metapainterly aspect and a dialog with the potential of the medium. The complexity of the painterly dermatology inaugurates a narrative which runs across not only of modernism and postmodernism, but also a centuries-old artistic tradition. Moreover, skin as a limit phenomenon is situated between the inside and the outside, putting this dualistic division into doubt. As a topic, it is both archaic and contemporary. Also, it should not be forgotten that the growing interest in the motif of skin is taking place in the context of changes of the hierarchy of the senses, downgrading sight in favor of touch and the tactile qualities of art which activate the sensomotoric and soma esthetic perception. After all, the sense of touch has always been located in the skin. Referring to Geoges Didi-Huberman, Hans Belting, and David Freedberg’s anthropology of painting as well as to Vilém Flusser’s extended philosophical dermatology, the author suggests that the easel painting provides the ground for the most complex artistic experiments in which the medium continues its self-critical work, being continuously reinvented, even though it does not remain as pure as Clement Greenberg wanted it to be. The question of the “painterly dermatology” corresponds to a claim of Rosalind Krauss that the “post-media era” does not dismiss the problem of the medium but readdresses it in a polemical context. The medium in the paintings of Moskwa, Matyszewski, Kokosiński, Sztwiertnia, de Kleijn, and Schulze, in which the picture of the skin is also the skin of the picture, has been defined in the essay as a network of conventions which determines a zone mediating between the material stratum of the painting and its aesthetic qualities, initiating critical and differentiating dialogs with the received tradition.

4

List

100%

Marzec L.

Forum Poetyki

|

2015

|

issue 1

86-97

EN

The article discusses the issue of the letter from the perspective of the cultural shift in theory and consists of two parts. The first is an attempt to identify the most important theoretical problems that the letter, as a genre, posed to literary theorists of subsequent methodological schools (formalism, structuralism, semiotics) of the 20th century, as well as key issues that, due to the complex ontology of the letter, were discussed in accordance with the latest theoretical approaches and interpretative practices of correspondence collections. The author proves that the letter is of a protean character, and the paradoxicality of the letter as a genre of literature is its ontological status. The second part of the work lists the existing and delineates the potential fields of interpretation of correspondence or individual letters from the perspective of a "disturbed" cultural theory, interested not so much in the ontology of the letter, but in its social and cultural meanings. The article looks in particular at the literary power of the letter and draws attention to the potential of the media-related approach to the letter, in which it is treated as a medium, one could ask, following the example of W.J.T. Mitchell, about the desire and agency of the letter, significantly changing the way of thinking about it in the area of literary theory.

PL

Artykuł ma na celu omówienie zagadnienia listu z perspektywy kulturowego zwrotu w teorii i składa się z dwóch części. Pierwsza jest próbą wskazania najważniejszych teoretycznych problemów, które list jako gatunek sprawiał teoretykom literatury kolejnych szkół metodologicznych (formalizm, strukturalizm, semiotyka) XX wieku oraz węzłowych zagadnień, które w związku ze skomplikowaną ontologią listu omawiano według najnowszych ujęć teoretycznych i w praktykach interpretacyjnych zbiorów korespondencji. Autorka dowodzi, że list ma charakter proteuszowy, a paradoksalność listu jako gatunku piśmiennictwa to jego ontologiczny status. Druga część pracy wymienia istniejące oraz wyznacza potencjalne pola interpretacji korespondencji czy pojedynczych listów z perspektywy „zmąconej”, kulturowej teorii, zainteresowanej nie tyle ontologią listu, co jego społecznymi, kulturowymi znaczeniami. Artykuł przygląda się szczególnie literaturotwórczej mocy listu oraz zwraca uwagę na potencjał medioznawczego ujęcia listu, w którym jest on traktowany jako medium, można by zapytać, biorąc za wzór W.J.T Mitchella, o pragnienie i sprawczość listu, zmieniając znacząco sposób myślenia o nim w obszarze teorii literatury.

5

Od nowej nowej poezji do nowej poezji i z powrotem

100%

Kałuża A.

Postscriptum Polonistyczne

|

2014

|

issue 2(14)

95-109

EN

The article refers to poetry that is regarded from a new media perspective. The author claims that both untraditional and traditional (inscriptive) forms of poetry require new media perspectives. Such an assumption seems essential now, especially since technology is becoming socialized and traditional systems of art have been deconstructed. The article aims at justifying such assumptions and describing the consequences for poetry.

6

„Takie jak w rzeczywistości”. Obraz fotograficzny - obiektywne odwzorowanie czy subiektywna kreacja? Fotografia w badaniach archeologicznych

100%

Markiewicz M.

Folia Praehistorica Posnaniensia

|

2023

|

vol. 28

207-230

EN

The article reviews the current state of knowledge on photography and the use of photographs in archaeological research. The discovery of photography was a breakthrough in the history of archaeology. The mechanical method of image registration, considered to be devoid of subjective human intervention, was supposed to guarantee the neutrality and objectivity of the visual representation. Belief in realism of photography has led to it becoming the primary form of documentation in archaeology, for boththe research process and the relics themselves. This article will attempt to answer the question of whether we can trust the reality captured by the photographer? The reading of a photograph is done through culturally shaped codes. The ability to decipher those codes depends on the knowledge and experience of the recipient. The photographic image relies on the photographer’s subjective view of the subject, as well as the medium used, which influences the nature of the representation.

7

Wielopole, wielopole Tadeusza Kantora. Między medium pamięci a medium fotografii

89%

Górska I.

Zagadnienia Rodzajów Literackich

|

2014

|

vol. 57/113 z. 1

135-149

PL

Celem artykułu jest pokazanie, że Tadeusz Kantor, podejmując w spektaklu Wielopole, Wielopole próby zrekonstruowania utrwalonych w pamięci obrazów rodzinnego domu i miasteczka, stawia w istocie niezwykle uniwersalny, niezależny od kultury i szerokości geograficznej problem niemożliwego powrotu do przeszłości. Odwołując się do medium pamięci i medium fotografii, artysta z uporem odtwarza obrazy tego, co minione, choć jednocześnie wyraża świadomość, że utraconego dzieciństwa nie można powtórzyć. Klisze pamięci poddawane w spektaklu nieustannym korekcjom i korektom zyskują fizykalny wymiar, stają się niemal dosłownie rozumianą przestrzenią działań artysty. Wywoływane z nich obrazy stanowią uobecnienie fotograficznego widzenia twórcy.

EN

This paper aims to show that, by attempting in his play Wielopole, Wielopole to reconstruct images of his family home and home town recorded in his memory, Tadeusz Kantor in fact poses an extraordinarily universal problem that is independent of culture and latitude: that of the impossibility of revisiting the past. By referring to the medium of memory and the medium of photography, Kantor perseveres in reconstructing images of the past, but at the same time expresses an awareness of the fact that a lost childhood cannot be repeated. The snapshots of memories, continually adjusted and corrected in the spectacle, acquire a physical dimension and become a space for the author’s endeavours that can be construed almost literally. The images retrieved from them create a presence of the author’s photographic vision.

8

Hydra czy hybryda? Liberatura jako gatunek (jednak) literacki

89%

Bazarnik K.

ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura

|

2016

|

issue 32

EN

The purpose of the article is to locate liberature within a greater historical and theoretical framework, and to propose an understanding of liberature as a genre. For many years, materiality of literature has been excluded from literary studies, finding its shelter either in library and information studies or among editors. Recently, this tendency has been changing rapidly, as the variety of studies and theories on electronic literacy, new media literacy or the visual aspects of widely recognised works do not cease to prove. Liberature is no exception in this matter. It is argued that the increasing interest in liberature, along with its reception, provides a fertile ground for reading it as an independent genre. With this assumption in mind, the very notion of genre should no longer be perceived as a fixed collection of bounding rules and categorising devices, but rather as the dialogic and creative space aiming at influencing and referring to other texts. In this sense, such a position of liberature, already recognised in Polish literary criticism, might genuinely serve its predominant purpose to explore the refreshing and effective methods of reading, which apply- but are not limited-to the germinating liberary tradition. In fact, they may stimulate new interpretations of diverse preceding texts, whose both materiality and visuality have been repressed.

PL

Celem niniejszego artykułu jest ulokowanie liberatury w szerszej perspektywie historycznej i teoretycznej oraz zaproponowanie jej rozumienia jako gatunku. Przez wiele lat, materialność literatury nie była pełnoprawnym przedmiotem badań literackich, znajdując schronienie jedynie w bibliotekoznastwie, badaniach nad informacjami, czy znajdując zainteresowanie u redaktorów. W ostatnim czasie, ten trend uległ gwałtownym przemianom, głownie dzięki licznym teoriom elektronicznej literackości, literackości nowomedialnej czy wizualnych aspektów dzieł literackich, a także licznym studiom badawczym traktującym o powyższych tematach. Liberatura nie jest w tej kwestii wyjątkiem. Rosnące zainteresowanie nią i jej repcja dostarczają obiecującej przestrzeni czytania jej jako samodzielnego gatunku. Podążając za takim założeniem, musimy jednak przemyśleć kategorię gatunku na nowo, nie jako zbiór wiążąchych reguł i porządkujących kategorii, a raczej jako dialogiczną i twórczą sferę wpływów i odniesień do innych teekstów. Tym smym, liberatura, zauważona poprzez polską krytykę literacką, może służyć swojemu najistotniejszemu celowi: odkrywania odświeżających i efektywnych metod czytelnicznych, które obejmują tradycję liberacką (choć nie tylko ją). W gruncie rzeczy, mogą one stymulować nowe interpretacje licznych, już istniejących tekstów, których aspekty wizualne i materialne były dotychczas niezauważalne.

9

Tekst (i) obraz w lingwistycznej analizie dyskursu

89%

Szczepaniak J.

Socjolingwistyka

|

2017

|

issue 31

7–20

PL

Niniejszy artykuł zwraca uwagę na konieczność semiotycznego spojrzenia na tekst w lingwistycznej analizie dyskursu, które pozwoliłoby precyzyjniej uchwycić istotne z punktu widzenia tworzenia sensów i znaczeń relacje między językiem a obrazem w szerszym kontekście społecznym oraz, co pozostaje w związku z powyższym, pełniej uwzględnić wymiar medialny, względnie medialnościowy analizowanych obiektów. Celem lingwistycznej analizy dyskursu byłoby zatem badanie społecznych praktyk konstruowania sensów i znaczeń, konwencjonalizacji oraz wytwarzania i dystrybucji wiedzy na podstawie przede wszystkim znaków językowych, ale z uwzględnieniem znaków innych modalności, realizowanych za pomocą różnych mediów (por. Meier 2011: 518).

EN

This article focuses attention on the need of a semiotic look at the text in linguistic discourse analysis, which would allow for more precise — important from the point of view of development of sense and meaning — capturing of relations between the language and image in a wider social context, and, which is related to the above statement, make better use of media or mediality dimension of the analyzed objects. Therefore, the purpose of linguistic discourse analysis would be studying of social practices of construction of sense and meaning, conventionalization as well as development and distribution of knowledge based primarily on language signs, taking into consideration signs of other modalities, performed with the use of various media (cf. Meier 2011: 518).

10

Wędrowcy antykwarycznej awangardy

89%

Sternak W.

Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka

|

2022

|

vol. 118

|

issue 2

152-164

EN

The intention of photography as a medium is to faithfully represent the reality (Barthes). However, given the advancement of photographic processes, particularly in the digitisation age, camera users are frequently reduced to involuntary executives of the will of algorithms whose opus operandi is no longer within our comprehension (Flusser). Alternative photography-focused movements are emerging that try to go beyond this mainstream. Their rebellion-inspired activities revolve around the search for the forgotten paths, both in the analogue photographic processes (e.g. paper negative, daguerreotype, talbotype) and optical systems reduced to a minimum (e.g. camera obscura). Their works are to provoke the viewer to focus on the surface of the photography rather than treat it as a transparent medium. This phenomenon is analysed in terms of post-tourism defined in opposition to the practices of mass tourism industry. The photographic projects discussed in this article (Decyk, Klupś, Krawiec, Sternak) reveal the potential of the ‘Antiquarian Avant-Garde’ (Rexer) in shifting the accents from must-sees and selfies to mindfulness-mediated personal travel experiences.

11

„Pokot” Agnieszki Holland i Olgi Tokarczuk - o tym, jak przekład intermedialny wpływa na konstrukt mentalny u odbiorcy

89%

Siemieniuk A.

Kultura i Edukacja

|

2019

|

issue 3(125)

152-162

EN

The narration is a phenomonenon not only in a linguistic field, but also cognitive one which is activates when receiver descriptes the message. The activisation has an influence on receiver’s mental costruct which is a script of narration. Depending on medium in which the story is realized the receiver in different way creates the script, even when the story has the same story’s core. This problem has a widen theoretical background, but still none of researches has analized how intermedial translation influcences on creating the mental construct. In the article I will try to fill this gap. The analize, using arrangements known from transmedial narratology and media comparating studies, will be conduct basing on a film „Pokot” filmed by Agnieszka Holland and its literary prototype - „Prowadź swój pług przez kości umarłych” written by Olga Tokarczuk.

PL

Narracja nie jest zjawiskiem wyłącznie językowym, lecz fenomenem o naturze kognitywnej aktywizującym się za sprawą odszyfrowania treści komunikatu. Owa aktywizacja warunkuje powstanie u czytelnika konstruktu mentalnego rozpatrywanego jako skrypt narracji. Zależnie od medium, w jakim następuje realizacja opowieści, odbiorca w odmienny sposób wytwarza skrypt, nawet jeżeli opowieść oparta jest na podobnym rdzeniu fabularnym. Problem ten ma szerokie zaplecze teoretyczne, jednak dotychczas żaden z badaczy nie pokusił się o przeanalizowanie na wybranym przykładzie, jak przekład intermedialny wpływa na wytworzenie konstruktu mentalnego. W niniejszym artykule zostaje podjęta próba uzupełnienia tej luki. Analiza, wykorzystująca ustalenia narratologii transmedialnej oraz komparatystyki mediów, zostanie przeprowadzona oparciu o film „Pokot” Agnieszki Holland i jego literacki pierwowzór - „Prowadź swój pług przez kości umarłych” Olgi Tokarczuk.

12

Obraz gry, obrazy w grze – Ernst Bloch w kontekście gier komputerowych

89%

Lekszycka M.

|

2017

|

vol. 9

|

issue 1

135-151

EN

On the one hand, the article plays with ageless motifs, and on the other hand, it attempts to present an introduction to studying images in contemporary computer games. Video games, which are products of contemporary culture, often seek new notions and categories that would capture their characteristic features, whereas the philosophy of images provides definitions for the images created by contemporary culture. Bloch’s talent for creating intersensual, intertextual and – to some extent – performative, viewer-oriented images may animate also contemporary culture. Some past motifs recur in new media without losing their merits. In the framework of playing with those motifs, the article attempts at linking the philosophy of images represented by Ernst Bloch with computer games – one of the latest media which convey the images.

13

Techniques reproductibles et artistiques dans L’Œuvre au Noir de Marguerite Yourcenar : transposition et référence communicative

89%

Abdelouahed H.

Quêtes littéraires

|

2015

|

issue 5

139-147

FR

Marguerite Yourcenar’s novel The Work in Black provides descriptions of artwork. Fingerprints artistic figurations in his novel become both a text and materiality of Intermediality Ut Pictura poesis. How is formed the symbiosis of the diegesis and Ekhprasis in the novel by Marguerite Yourcenar? Mannerist processes allow the author to play on two different display modes: the text and the image called by the text. How is this transposition within the Work in Black, a novel supposed to represent social circles of the Renaissance by taking the idea to Breughel and simultaneously echo the turpitude where there the contemporary world. Communication between the image and the text does not only nesting but also a representation that is created as a space, an "inner distance" in the words of Georges Poulet, which makes the work a bet abyss in the search for the essence the art work, the philosopher's stone which is the original experience of vision. The curveball opens an "inner space" as Claude Edmonde Magny analysis allowing the novel to open and expand this optical illusion, create connections, secret architectures. We will try to develop these problems merging form of osmosis The work at Black Yourcenar, at the intersection of disciplines and critical approaches that think the work of art in its many meanings and semiotic richness.

14

Znaczenie medium w sztuce i architekturze

89%

Bujak H.

Architectus

|

2018

|

issue 2(54)

83-94

PL

W artykule w sposób subiektywny i syntetyczny przedstawiono kilka kluczowych problemów związanych z pojęciem twórczości w odniesieniu do medium rozumianego jako tworzywo oraz materia dzieła sztuki. Zawarto tu refleksje oraz wnioski zdobyte na styku działalności dydaktycznej na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej z niezależną działalnością artystyczną na polu malarstwa oraz rzeźby. Podstawowym założeniem i celem artykułu jest podkreślenie czynnika materialnego w twórczości oraz wykazanie w tym kontekście dużego znaczenia samej twórczości jako procesu mającego cechy uniwersalne dla działalności związanej z projektowaniem. W kontekście omawianych zjawisk zostały przytoczone fragmenty myśli estetycznej, ukazano wybrane zjawiska z obszaru historii sztuki oraz konkretne przykłady prac własnych i studenckich realizowanych na zajęciach z rzeźby na Wydziale Architektury PWr.

XX

The article in a subjective and at the same time synthetic way presents a point of view on several key problems related to the concept of creativity in relation to the medium understood as a material and the matter of a work of art. It contains the reflections and conclusions gained thanks to the combination of didactic activity at the Faculty of Architecture Wrocław University of Science and Technology with the independent artistic activity in the field of painting and sculpture. The basic assumption and purpose of the article is to emphasize the material factor in the artistic work and to demonstrate the great importance of the creativity as a process that has universal features for activities related to design. In the context of the discussed problems, fragments of aesthetic thought, selected phenomena in the area of art history and specific examples of own works as well as student works created during the sculpture classes at the Faculty of Architecture are quoted here.

15

Teatr Telewizji jako medium edukacyjne – rola historiograficzna i popularyzatorska na przykładzie wybranych spektakli

89%

Mirek-Rogowska A.

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura

|

2020

|

vol. 12

|

issue 4

26-38

EN

Television Theatre is a genre on the border between theatre, film and television. One special example is the so-called art of fact, whose purpose is the reconstruction of events according to facts and reality. The following paper, which is based on the analysis of selected historical performances of the Polish Television Theatre, is an attempt at presenting it as a medium that plays an important role in education and popularisation of the Polish history of the 20th century. At the same time, it is an invitation to more detailed and interdisciplinary research into television theatre.

PL

Teatr Telewizji jest gatunkiem kształtującym się na pograniczu teatru, filmu i telewizji. Szczególnym jego rodzajem są utwory należące do tak zwanej sztuki faktu, której celem jest rekonstruowanie wydarzeń zgodnie z faktami i realiami. Niniejsza praca, oparta na analizie wybranych spektakli historycznych polskiego Teatru Telewizji, jest próbą ukazania go jako medium odgrywającego ważną rolę edukacyjną oraz w popularyzowaniu historii Polski XX wieku. Równocześnie jest zaproszeniem do bardziej szczegółowych i interdyscyplinarnych badań nad telewizyjnym teatrem.

16

W jednym pierścieniu. Zarys relacji intermedialnych literatury i sztuki jubilerskiej

89%

Suszek E.

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze

|

2021

|

issue 10

33-65

EN

The article is synthetic in character and attempts to outline of multi-faceted, elaborate, but unevenly structured relationships between literature and jewellery art products. Referring to examples of projects from different eras, the author aims to emphasise the importance of these relationships for the development of the two media, and to highlight the significance of examining this field, which has been rather marginalised by researchers so far. Not only does she analyse this issue by using Werner Wolf’s concept of medium and intermediality in the broad sense of the term, which is open to traditional arts, but also examines categories connected with intermediality, including extracompositional intermediality, intracompositional intermediality, and their subcategories. The author does not underestimate the usefulness of the ontological intermediality category; therefore, the conclusion of the paper includes reflection on jewellery-oriented metaphors.

PL

Artykuł ma charakter syntetyczny i stanowi próbę wstępnego zarysu wieloaspektowych i złożonych, choć nierównomiernie budowanych związków literatury z dziełami sztuki jubilerskiej. Autorka, przywołując przykłady projektów z różnych epok, stara się podkreślić znaczenie tych relacji dla rozwoju obu mediów oraz zaakcentować wagę podjęcia studiów w tym zakresie, dotąd dość marginalizowanych. Do analizy zagadnienia przyjmuje teorię medium i szeroko rozumianej intermedialności Wernera Wolfa, którą można aplikować do badań nad tradycyjnymi sztukami. Autorka wykorzystuje więc kategorie intermedialności wewnątrzkompozycyjnej i zewnątrzkompozycyjnej oraz związane z tymi obszarami podkategorie. Nie bagatelizuje jednak przy tym użyteczności kategorii intermedialności ontologicznej, dlatego w finale artykułu podejmuje również refleksję nad jubilerską metaforyką.

17

Medium tańca w ujęciu Arnolda Berleanta

89%

Bieszczad L.

Pamiętnik Teatralny

|

2023

|

issue 4(287)

121-137

EN

This article discusses the vision of dance in Arnold Berleant’s environmental aesthetics. The author recalls historical aesthetic concepts emphasizing the importance of the medium for the identity of the particular arts (Gotthold E. Lessing and Clement Greenberg) and identifies issues that arise when the human body is considered as the specific medium of dance. Against this background, she presents Berleant’s approach to dance as performance and argues that the notion of medium, as sometimes used by Berleant, has no ontological basis. This is because Berleant does not describe the world in terms of substance or matter, but in terms of processes and interactions; rather than isolating the arts or separating art from life, he emphasizes the continuity and holistic nature of experience. In his approach, dance is an integral experience in which movement creates the area of performance, unites the dancer and the spectator, body and consciousness, perception and thought. An important context for this theory, which does not separate aesthetic experience from environmental experience, is ecology.

PL

Artykuł jest poświęcony wizji tańca w estetyce środowiskowej Arnolda Berleanta. Autorka przywołuje historyczne koncepcje estetyczne podkreślające znaczenie medium dla tożsamości poszczególnych sztuk (Gottholda E. Lessinga i Clementa Greenberga). Charakteryzuje problemy, które wynikają z uznania ludzkiego ciała za specyficzne medium tańca. Na tym tle przedstawia sposób ujmowania tańca jako performance’u w pismach Berleanta i stawia tezę, że pojęcie medium, którym Berleant się niekiedy posługuje, nie ma u niego ontologicznego zaplecza. Berleant bowiem nie opisuje świata w kategoriach substancji czy materii, lecz w kategoriach procesów i interakcji, a zamiast separowania sztuk czy odrywania sztuki od życia akcentuje ciągłość i holistyczny charakter doświadczenia. Taniec jest w jego koncepcji integralnym doświadczeniem, podczas którego ruch kreuje obszar przedstawienia, zespala tancerza i widza, ciało i świadomość, percepcję i myśl. Ważnym kontekstem tej teorii, w której doświadczenia estetycznego nie oddziela się od doświadczenia środowiskowego, jest ekologia.

18

Fundraising competitive forces of small art and cultural NGOs during the crisis

88%

Radilova O., Ziomek A.

Ekonomia Społeczna

|

2020

|

issue 2 - Przedsiębiorczość społeczna w czasie kryzysu

92-106

EN

The paper provides an analysis on fundraising competitive forces of small art and culture organizations in order to identify optimal features of fundraising strategy development during and after crisis time when absence of donors becomes a pressing issue. The analysis is fulfilled based on Michael Porter five forces model structure. Fundraising strategies should focus on intensive development of advanced communication with donors through modern technology application and reflect an integral vision of social needs which is the key success factor of fundraising strategy implementation in independent autonomous organizations. Financial resources in nonprofit sector seriously affect the stability of programs implementation. The lack of stability undermines organization efficiency what is evident to donors. This requires formulation of strategy for professional and repetitive fundraising.

19

Emigracyjna epistolografia (1945-1989). Rekonesans

88%

Osiński J.

Zagadnienia Rodzajów Literackich

|

2018

|

vol. 61

|

issue 3(127)

39-51

EN

The article is devoted to Polish emigrants’ correspondence after the Second World War. The author indicates the lack of research on emigration epistolography although emigration letters are successively published. He also points to the most important areas of emigration correspondence research based on papers by Brigitte Diaz and by Paweł Rodak. First of all the author devotes attention to the textuality of these letters because in his opinion the most important function of these letters is a preservation of language outside of the country.

20

„Uksiążkowienie” jako problem estetyczno- -medialny. Obcy – ósmy pasażer Nostromo – studium przypadku

88%

Faulstich W., Strobel R.

Przestrzenie Teorii

|

2014

|

issue 22

231-259

EN

There is no literature (e.g. a novel, feature film) without a medium (e.g. a book, film), but one should be clearly differentiated from the other. Particular works can only be compared based on a comparison made between particular means of expression, i.e. media. A production-related and aesthetic approach, which has been regarded as unscientific for a long time, should be replaced by the much more appropriate media-related and aesthetic approach. Werner Faulstich and Ricarda Strobel’s reflections on the novelization of film refer to Ridley Scott’s picture titled Alien (1979), Richard J. Anobile’s movie novel (photonovel) which is based on Archie Goodwin and Walter Simonson’s comics as well as to Alan Dean Foster’s novelized screenplays. Moreover, references are also made to two popular-science books: Paul Scanlon and Michael Gross’s The Book of Alien (New York 1979) and H.R. Giger’s Giger’s Alien (Basel 1979), which are treated as “books written on the basis of a film”. The film Alien deals, in a disguised form, with the topic of a man’s fear of a woman as the one who gives birth. It describes the sequence of processes that occur in a woman’s body, from conception and pregnancy to birth, as seen by a man who is “on the outside”. A man perceives a woman’s reproductive capacity, which is unattainable to him, as something alien and disturbing.

Refine search results

WENN WERBUNG ÜBER DIE WERBUNG SPRICHT. METAKOMMUNIKATIVE STRATEGIEN IN DER WERBUNG

Mediolingwistyka. O statusie i metodach (nadal) konstytuującej się dziedziny badawczej

Dermatologia malarska. Obraz skóry a skóra obrazu

List

Od nowej nowej poezji do nowej poezji i z powrotem

„Takie jak w rzeczywistości”. Obraz fotograficzny - obiektywne odwzorowanie czy subiektywna kreacja? Fotografia w badaniach archeologicznych

Wielopole, wielopole Tadeusza Kantora. Między medium pamięci a medium fotografii

Hydra czy hybryda? Liberatura jako gatunek (jednak) literacki

Tekst (i) obraz w lingwistycznej analizie dyskursu

Wędrowcy antykwarycznej awangardy

„Pokot” Agnieszki Holland i Olgi Tokarczuk - o tym, jak przekład intermedialny wpływa na konstrukt mentalny u odbiorcy

Obraz gry, obrazy w grze – Ernst Bloch w kontekście gier komputerowych

Techniques reproductibles et artistiques dans L’Œuvre au Noir de Marguerite Yourcenar : transposition et référence communicative

Znaczenie medium w sztuce i architekturze

Teatr Telewizji jako medium edukacyjne – rola historiograficzna i popularyzatorska na przykładzie wybranych spektakli

W jednym pierścieniu. Zarys relacji intermedialnych literatury i sztuki jubilerskiej

Medium tańca w ujęciu Arnolda Berleanta

Fundraising competitive forces of small art and cultural NGOs during the crisis

Emigracyjna epistolografia (1945-1989). Rekonesans

„Uksiążkowienie” jako problem estetyczno- -medialny. Obcy – ósmy pasażer Nostromo – studium przypadku