Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 21

first rewind previous Page / 2 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  membership
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 2 next fast forward last
EN
This paper answers the question about the alternatives to the European Union membership (and its consequences) conceptualised by the inhabitants of Lower Silesia. To achieve this goal, this text delivers and discusses the empirical data, both quantitative and qualitative, answering the sub-questions if and how their lives have changed as a result of the accession to the EU as well as what are the alternatives, namely: How would our lives have looked like if Poland had not joined the EU in 2004? The article is empirical at its heart. It is built on some fresh data from an extensive research project conducted in 2014 – at the occasion of the tenth anniversary of the EU ‘big bang’ enlargement. At the same time it is the only study conducted in Poland which explores the question of citizens’ perceptions on the Europeanisation effects in such a complex and comprehensive way on the regional level. This study focuses on explaining the Lower Silesians’ opinions exclusively, which allows to see one of the most economically successful regions of Poland in the eyes of its inhabitants.
EN
Research on political party members started on a grand scale at the beginning of the 1990s and it has gone in three main directions: (1) members and activists as a resource for the parties; (2) members as constituting “the party on the ground”; and (3) political participation of the members (van Haute, Paulis & Sierens 2017). In this article we are drawing from all three traditions of the research. The paper is based on empirical investigation from the project “Political Parties and their Social Environment. An Analysis of the Organization and Communication Activities of Polish Political Parties”, in which in-depth interviews with the parties’ leaders and parliamentarians were conducted and questionnaires were collected from the grassroots members and activists. To structure our research we put forward the following theses: (1) The parties’ elites declaratively appreciate the role of rank-and-file members in the organizations, but in practice rarely undertake activities to encourage people to join the parties or to engage the members they already have in party work. (2) The grassroots members would like to have more influence on party decisions. (3) The factor that is more important in differentiating the parties on their roles and expectations towards the organizations is the party age rather than its parliamentary or extra-parliamentary status.
EN
Poland had to meet various political, legal and economic criteria in order to become a member of the European Union; the EU itself also had to prepare for it in institutional and financial respect. Although fulfilling acquis communautaire standards, then accession negotiations and completion of formalities lasted 10 years and the anti-EU campaign before a national referendum about Polish integration with the EU caused serious doubts and concerns connected with the accession, still on the 1 May 2004 Poland became a member of the EU. Now, after 10 years of membership there are several questions how Poland has used its presence in this organization. Has it been a time of prosperity and success or rather a failure and a historical mistake? What and how has Poland been changed over this time? Have social doubts connected with the EU integration been allayed? These are just a few questions raised in this article and the author tries to answer them.
EN
The aim of this article is to depict and analyse Britain’s relations with the European Union, their historical context, the present time and possible scenarios for the future. These relations have always been strained. Europe has been seen as a menace rather than an opportunity. Britain used to slow down the process of integration and consequently has often fallen behind and had no choice but to catch up. However, the portrayal of Britain as an “awkward partner” is only partly justified. Based on its specific understanding of national sovereignty, Britain has developed a much more pragmatic and instrumental approach towards Europe. Nevertheless, the country was a strong driving force of integration in many crucial fields, like the single market, trade or defence policy. Britain has always accepted its membership in the EEC/EU only when exclusion from them could threaten Britain’s national interests, mainly in economic dimension. The European integration has always been a contentious issue and an important tool of domestic policy. Britain decided to join the EEC in 1973 mainly because of its poor economic performance. Nowadays one of the most burning issues is the announced referendum concerning Britain’s further membership in the EU. The withdrawal from the EU is possible, but there is little probability of it, because of strong economic ties. However, if eurozone integration proceeds without Britain and so deeply that the single market starts to fragment, the strongest argument for British membership could be undermined. Generally, we should expect further cooperation between Britain and the EU based on mutual pragmatism.
EN
The major propose for this article is to examine ten years of Polish membership in the European Union. This paper analyzes characteristics of the system of Europe, as well as the process of “Europeanization”. It also covers the depiction of relations between the Centre and the Periphery of European integration and investigates the Polish role in a process of diffusion of norms and procedures within our continent. The main hypothesis of this paper is that nowadays Poland remains suspended somewhere between Centre and Periphery of European integration, without a real capacity of joining the “hard-core” of the EU in the predictable future.
7
Publication available in full text mode
Content available

Uzbekistan on Its Way to the WTO

63%
EN
In Decemƅer 1994, the application of intention to access the WTO in the fuɩɩ-fɩedged memƅer status was sent to the WTO on ƅehalf of the Government of the Repuƅlic of Uzƅekistan. The application received positive respond and the Working Group was formed to direct Uzƅekistan’s accession to the WTO. In Septemƅer 1998, the presentation of Memorandum on Uzƅekistan foreign trade regime was organised in WTO. Written answers to questions asked ƅy a numƅer of countries-WTO memƅers were prepared and sent to the Secretariat of this organisation. The current phase of accession to the WTO is characterised ƅy the implementation of works that help to resolve a ƅroad range of organisational, legislative, technical and other issues relevant to the preparation for the oncoming meetings of the Working Group.
PL
W grudniu 1994 roku w imieniu rządu Republiki Uzbekistanu do Światowej Organizacji Handlu (WTO) wysłano wniosek o przystąpienie do WTO ze statusem pełnoprawnego członka tej organizacji. Wniosek uzyskał pozytywny odzew, po czym utworzono Grupę Roboczą do kierowania procesem przystąpienia Uzbekistanu do WTO. We wrześniu 1998 roku w siedzibie WTO zorganizowano prezentację Memorandum ws. systemu handlu zagranicznego Uzƅekistanu. Przygotowano i wysłano do Sekretariatu tej organizacji pisemne odpowiedzi na pytania zadane przez wiele krajów członkowskich WTO. Obecna faza akcesji do WTO charakteryzuje się realizacją prac, które pomogą rozwiązać szeroki wachlarz organizacyjnych, prawnych, technicznych i innych zagadnień istotnych dla przygotowania się do nadchodzących posiedzeń Grupy Roboczej.
PL
Esej stanowi historyczną analizę kategorii Obcego. Autor wyszczególnia dwa jej rozumienia, które pojawiły się w dwudziestowiecznej myśli społecznej. Pierwsze traktuje obcość jako własność odnoszącą się do zewnętrznych relacji grupy, drugie zaś jako charakterystykę relacji grupy względem funkcjonujących w jej obrębie mniejszości. Na bazie tego rozróżnienia autor proponuje dwa modele Obcego: oparty na kategorii członkostwa oraz oparty na kategorii uznania. Omawia je bazując na tekstach takich klasyków jak Simmel i Schütz, oraz autorów współczesnych, jak Taylor i Bauman. W trakcie prowadzonych analiz historycznych wskazane zostaje bliskie pokrewieństwo obu tych modeli. Współczesny model uznania implikuje mianowicie traktowanie przedstawicieli różnorodnych tradycji kulturowych jako członków tej samej wspólnoty moralnej. Autor zwraca również uwagę na podobną zależność w przypadku zjawiska radykalnego Obcego, gdzie brak uznania łączy się ściśle z aktem wykluczenia moralnego. Przedstawione analizy mają na celu identyfikację głównych nurtów interpretacyjnych kategorii Obcego oraz wskazanie tendencji, jakim rozumienie tej kategorii współcześnie podlega.
EN
The article presents a historical analysis of the category of “the stranger”. The author distinguishes two conceptualizations that emerged in twentieth-century social thought. One treats strangeness as a feature of a group’s external relations, while the other – as a characteristic of a group’s relations with the minorities functioning within it. Based on this distinction, the author proposes two models of “the stranger”: one based on the category of membership and the other based on the category of recognition. Both are discussed with the reference to the classical texts, such as the ones by Simmel or Schütz, as well as to the contemporary authors, such as Taylor and Bauman. The historical analysis allows to establish a close relationship between the two models. The contemporary model of recognition implies that the representatives of various cultural traditions are treated as the members of a shared moral community. The author draws attention to a similar relationship in the case of the “radical stranger” phenomenon, in which the lack of recognition is closely related to the act of moral exclusion. The article aims at identifying the main historical conceptualizations of “the stranger” and indicating the current trends in approaching this category.
Facta Simonidis
|
2009
|
issue 2
139-150
PL
Ustawa o partiach politycznych i statuty poszczególnych ugrupowań zawierają informacje między innymi na temat struktury i organizacji partii. Jednym z aspektów, którymi się zajmują jest instytucja członkostwa w partiach politycznych. Artykuł opisuje zasady i wymogi członkostwa w polskim systemie partyjnym, a w szczególności w kilku najważniejszych ugrupowaniach parlamentarnych polskiej sceny politycznej po 1989 roku. Zagadnienie członkostwa nie jest zbyt szczegółowo unormowane w polskim prawie. Mamy raczej do czynienia z kilkoma ogólnymi zasadami i wskazówkami. Istnieją także dwie szczególne instytucje prawne: zakaz przynależności do partii politycznych oraz zawieszenie członkostwa w partii na czas sprawowania określonej funkcji. Dotyczą one określonych profesji czy funkcji wykonywanych w ramach systemu politycznego RP. Są to rozwiązania kontrowersyjne, ponieważ stoją w sprzeczności z zasadami konstytucyjnymi. Statuty partii politycznych również nie zawierają zbyt szczegółowych rozwiązań dotyczących instytucji członkostwa. Powtarzają w zasadzie zapisy ustawowe i konstytucyjne. Są też w większości ugrupowań podobne do siebie, chociaż warto zauważyć, że nie wszystkie partie preferują członkostwo otwarte. Niektóre stwarzają dodatkowe wymogi dla swoich przyszłych członków
XX
Political parties Law and parties’ statutes contain some information about party structure and organization. One of its aspects is the institution of membership. The article describes rules and requirements of membership in Polish party system and in particular in some of the most important political formations that had or still have its parliamentary representatives. The problem of membership is not edited in details in Polish law. There are some abstract ideas and clues. There are also two special institutions: prohibition of membership in political parties and suspension of membership. They regard some professions and functions in political system of Poland. They are also very controversial because seem to be inconsistent with constitution. Political parties’ statutes aren’t too complicated in the matter of membership as well. They usually contain the revision of legal matters. They are similar in most of parties, but what’s interesting not all of parties project an open membership. Some of them expect their future members to fulfi ll additional conditions.
PL
Wojna syryjska radykalnie zmieniła Bliski Wschód. Dynamika regionalna i aktorzy wywarli głęboki wpływ na wojnę w Syrii. Turcja jest jednym z krajów Bliskiego Wschodu, które najbardziej wywarły wpływ na ten konflikt. Turcja utrzymuje bliskie stosunki z UE, aby stać się jej pełnoprawnym członkiem. Wojna syryjska spowodowała wiele problemów między Turcją a UE. Kryzys uchodźczy, interwencje wojskowe Turcji w Syrii i spory wschodniośródziemnomorskie są głównymi problemami między Turcją a UE. Wojna w Syrii kładzie kres stosunkom Turcji i UE. W niniejszym artykule autor zamierza omówić skutki wojny w Syrii dla relacji Turcja-UE.
EN
Syrian war has changed Middle East radically. Regional dynamics and actors have deeply influenced by Syrian war. Turkey is one of the Middle Eastern countries, which has influenced from this conflict most. Turkey has close relations with the EU in order to become its full member. Syrian war caused many problems between Turkey and the EU. Refugee crisis, Idlib problem, military interventions of Turkey in Syria and Eastern Mediteraanian disputes are chief problemler between Turkey and the EU. Syrian war brings Turkey and the EU relations to the end. In this paper, we intend to discuss the effects of Syria war on Turkey-the EU relations.
EN
The acquisition of membership of states in international organizations depends only on their individual and independent will. Article 90 of the Constitution of the Republic of Poland refers to such a possibility, but does not refer to the procedure for the withdrawal of a Member State from an international organisation, its exclusion or suspension of rights. However, the membership bond may be limited by an effective procedure for suspending membership rights. However, this is not the only form of sanctioning the behavior of states belonging to international organizations, including the International Civil Aviation Organization. At the initiative of ICAO, a Member State may be excluded from that organisation, and at the initiative of a Member State it may withdraw from that organisation. ICAO provides for each of the indicated procedures in its statutory provisions, presenting at the same time specific reasons for initiating proceedings in this regard.
PL
Nabycie członkostwa państw w organizacjach międzynarodowych uzależnione jest jedynie od ich indywidualnej i niezależnej woli. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej w art. 90 wskazuje na taką możliwość, nie odnosi się jednak do procedury wystąpienia państwa członkowskiego z organizacji międzynarodowej, jego wykluczenia lub też zawieszenia uprawnień. Więź członkowska może jednak ulec ograniczeniu poprzez skuteczną procedurę zawieszenia uprawnień członkowskich. Nie jest to jednakże jedyna forma sankcjonowania zachowań państw należących do organizacji międzynarodowych, w tym także do Międzynarodowej Organizacji Lotnictwa Cywilnego. Z inicjatywy ICAO państwo członkowskie może zostać wykluczone z tej organizacji, z kolei z inicjatywy państwa członkowskiego może ono wystąpić z tej organizacji. ICAO przewiduje w swoich przepisach statutowych każdą ze wskazanych procedur, prezentując jednocześnie konkretne przyczyny wszczynania postępowań w tym przedmiocie.
EN
Membership of states in an international organization may be limited through a suspension procedure, or it may be terminated by the withdrawal of a member state or its exclusion. Pursuant to the statutory provisions of the Council of Europe, each of the above-mentioned procedures has been legally regulated. The current example of a member state that has been suspended in its powers and then excluded is Russia, which committed an act of aggression in Ukraine on February 25, 2022. The country also decided to initiate the withdrawal procedure from the Council of Europe in order to prevent a later exclusion, but the exclusion procedure was immediately carried out, which prevented the Russian Federation from successfully withdrawing from the Council of Europe.
PL
Członkostwo państw w organizacji międzynarodowej może zostać ograniczone za pośrednictwem procedury zawieszenia, może być też zakończone poprzez wystąpienie państwa członkowskiego lub też jego wykluczenie. Na gruncie postanowień statutowych Rady Europy każda z wyżej wskazanych procedur została prawnie uregulowana. Aktualnym przykładem państwa członkowskiego, które zostało zawieszone w swoich uprawnieniach, a w następnej kolejności wykluczone jest Rosja, która dokonała aktu agresji na Ukrainie 25 lutego 2022 r. Państwo to zdecydowało również o uruchomieniu procedury wystąpienia z Rady Europy, chcąc zapobiec późniejszemu wykluczeniu, jednak postępowanie o wykluczenie zostało natychmiastowo przeprowadzone, przez co Federacja Rosyjska nie zdążyła skutecznie wystąpić z Rady Europy.
PL
Doświadczenia transformacji polskiej spółdzielczości koncentrowały się wokół odbudowy organizacyjnej, powrotu do zasad i wartości spółdzielczych, przygotowaniu nowego prawa spółdzielczego, waloryzacji udziałów członkowskich, przywracających podmiotowość spółdzielcom. Inspiracji poszukiwano w demokratycznych rozwiązaniach prawnych II Rzeczypospolitej. Istotną rolę w tych przeobrażeniach odegrało uznanie własności spółdzielczej za własność prywatną członków spółdzielni, co ograniczyło prywatyzację majątku spółdzielczego, lecz nie doprowadziło do odtworzenia strat spółdzielczości poniesionych w wyniku doktrynalnej prywatyzacji. Akcesja do UE umożliwiła korzystanie z pomocowych programów i adaptacji nowych wzorów spółdzielczej współpracy.
EN
Experiences of the past in the transformation of Polish cooperatives have concerned mainly the area of ideas and law-organisational concepts. The most important was democratic and voluntary spirit and the real value of members’ shares, which had consolidated the position of members as owners of co-ops. The inspiration was a search in the inter war period democratic tradition of the II Republic and its cooperative law passed in 1920. This tendency was strong in particular at the beginning of the transformation and later on, after solving the most urgent problems and legal issues, the consideration of cooperators turned in the middle of the 1990ties into the adaptation of UE solutions in every area of public life. A perspective on the past was replaced by observation of current state of cooperatives in UE and high developed countries as well as of tendencies toward further perspectives in global economy.
Facta Simonidis
|
2009
|
vol. 2
|
issue 1
141-153
EN
Political parties Law and parties’ statutes contain some information about party structure and organization. One of its aspects is the institution of membership. The article describes rules and requirements of membership in Polish party system and in particular in some of the most important political formations that had or still have its parliamentary representatives. The problem of membership is not edited in details in Polish law. There are some abstract ideas and clues. There are also two special institutions: prohibition of membership in political parties and suspension of membership. They regard some professions and functions in political system of Poland. They are also very controversial because seem to be inconsistent with constitution. Political parties’ statutes aren’t too complicated in the matter of membership as well. They usually contain the revision of legal matters. They are similar in most of parties, but what’s interesting not all of parties project an open membership. Some of them expect their future members to fulfi ll additional conditions.
PL
Ustawa o partiach politycznych i statuty poszczególnych ugrupowań zawierają informacje między innymi na temat struktury i organizacji partii. Jednym z aspektów, którymi się zajmują, jest instytucja członkostwa w partiach politycznych. Artykuł opisuje zasady i wymogi członkostwa w polskim systemie partyjnym, a w szczególności w kilku najważniejszych ugrupowaniach parlamentarnych polskiej sceny politycznej po 1989 roku. Zagadnienie członkostwa nie jest zbyt szczegółowo unormowane w polskim prawie. Mamy raczej do czynienia z kilkoma ogólnymi zasadami i wskazówkami. Istnieją także dwie szczególne instytucje prawne: zakaz przynależności do partii politycznych oraz zawieszenie członkostwa w partii na czas sprawowania określonej funkcji. Dotyczą one określonych profesji czy funkcji wykonywanych w ramach systemu politycznego RP. Są to rozwiązania kontrowersyjne, ponieważ stoją w sprzeczności z zasadami konstytucyjnymi. Statuty partii politycznych również nie zawierają zbyt szczegółowych rozwiązań dotyczących instytucji członkostwa. Powtarzają w zasadzie zapisy ustawowe i konstytucyjne. Są też w większości ugrupowań podobne do siebie, chociaż warto zauważyć, że nie wszystkie partie preferują członkostwo otwarte. Niektóre stwarzają dodatkowe wymogi dla swoich przyszłych członków.
|
2022
|
vol. 25
|
issue 2
81-98
PL
Niniejszy artykuł poddaje analizie członkostwo krajów Grupy Wyszehradzkiej (Czech, Polski, Słowacji i Węgier) w Unii Europejskiej. Przedstawiono realizowany w badanych krajach równolegle proces fundamentalnej transformacji ustrojowej i integracji z UE. Wskazano ich drogę począwszy od stowarzyszenia ze Wspólnotami Europejskimi, jako okresu przejściowego do uzyskania członkostwa, podjęcia działań dostosowawczych do wymogów członkostwa i akcesji do UE. Analiza porównawcza głównych wskaźników makroekonomicznych, rozwoju handlu czy napływ bezpośrednich inwestycji zagranicznych, pokazała, że podjęte działania i członkostwo tych krajów w Unii Europejskiej miało pozytywny wpływ na ich ogólny rozwój społeczno‑gospodarczy, w szczególności w kontekście modernizacji i restrukturyzacji ich gospodarek, co ostatecznie przełożyło się na realizację przez badane kraje skoku cywilizacyjnego.
EN
This paper analyzes the membership of the Visegrad Group countries (the Czech Republic, Poland, Slovakia, and Hungary) in the European Union (EU). It presents the parallel process of fundamental systemic transformation and integration with the EU in the analyzed countries. Their integration path is shown, starting from the association with the European Communities, a transitional period to membership, through adjustments to the requirements related to EU accession and membership. A comparative analysis of the main macroeconomic indicators, trade development, and the inflow of foreign direct investment showed that the adopted measures and the membership of these countries in the EU positively impacted their overall socio‑economic development, in particular in the context of modernizing and restructuring their economies, which ultimately translated into the civilizational leap of the analyzed countries.
EN
The Deutscher Dan-Trager und Budo-Lehrer Verband e.V. (DDBV e.V.) was founded in 1979 and uses two different kinds of fabric badges to be applied to Karate or Jiu-Jitsu Gis. The standard badge can be worn by all members of the association, while the “Budo Lehrer” (Budo Teacher) badge is reserved for members of the association who have acquired the certificate as a “DDBV Budo- Lehrer”. In addition, there are badges of honour issued by the DDBV e.V. to long-term members and for extraordinary accomplishments fostering the statutory objectives of the association
PL
Stowarzyszenie Deutscher Dan-Traeger und Budo-Lehrer Verband e.V. zostało założone w 1979 roku i używa dwóch różnych rodzajów znaczków z tkaniny dla Karate lub Jiu-Jitsu keikogi. Standardowa odznaka może być noszona przez wszystkich członków stowarzyszenia, natomiast odznaka “Budo Lehrer” (Nauczyciel Budo) jest zarezerwowana dla członków stowarzyszenia, którzy uzyskali certyfikat “DDBV Budo-Lehrer”. Ponadto, istnieją przypinki honorowe, które są wydawane długoletnim członkom oraz za nadzwyczajne osiągnięcia wspierające cele statutowe stowarzyszenia.
EN
The World Trade Organization (WTO), an international organization established in 1995, plays a special role of the global rules-based anchor that makes trade relations fairer and predictable. One of the challenges confronting WTO is to enhance liberal trade policies. Governments recognised the importance of trade liberalisation as a means to economic growth and progress. Open markets, non-discrimination, and transparency in international trade are essential to foster world economy through trade on the basis of global competitiveness. Thus, respecting various aspects of the multilateral trade disciplines is indispensable to boost trade and to support development strategy of the world economy. Global economic crisis revealed however, a number of major deficiencies within the WTO system. Among some significant weaknesses drawing an attention are: difficulties to resist protectionist pressures, the issue of efficiency of the WTO system for the actual "traders", and the issue of universal membership. The purpose of the paper is to discuss these potential dangers as there is a need for increased vigilance to support the WTO system fulfilling its objectives. In general, deficiencies of the WTO system require members to work together to ensure its strength and vibrancy to adapt and adjust to existing and emerging trade priorities, especially in the context of the paralysis in the negotiating functions of the WTO (fears about unsuccessful conclusion of the Doha Round).
PL
[Abstrakt tylko w j. polskim / Abstract only in Polish] Przemiany w Ewangelickim Kościele Luterańskim w Finlandii w świetle aktualnych debat Petra Kuivala, studentka teologii na Uniwersytecie w Helsinkach, nakreśla kilka charakterystycznych rysów Kościoła luterańskiego w Finlandii. Jak sama zaznacza, w tekście znajduje się więcej pytań niż odpowiedzi wobec współczesnych wyzwań Kościoła, którego jest aktywnym członkiem. Całość została podzielona na trzy zasadnicze części. Pierwsza dotyczy analizy bieżącej sytuacji w oparciu o dane statystyczne, druga jest poszukiwaniem odpowiedzi na pytania, które stawia współczesność, trzecia – zakończeniem. W cel pracy wpisuje się również badanie wiarygodności Kościoła. Pierwszy rozdział (Przynależność kościelna i duchowość Finów w świetle badań statystycznych) stanowi próbę charakterystyki fińskiego sposobu przeżywania wiary. Według statystyk obecnie 78,2% ludności Finlandii należy do Kościoła luterańskiego, co daje 4.2 mln wyznawców. W 2010 r. jednak ponad 83000 wiernych opuściło Kościół, o połowę więcej niż w roku 2009. Z drugiej strony w 2010 do Kościoła wstąpiło ok. 13000 osób, co nie jest perspektywą pocieszającą. Z 77% Finów, deklarujących się jako luteranie w 2009 r., tylko 45% utrzymuje, że aktualnie wierzy na sposób chrześcijański. Stąd łatwo dostrzec, że bycie luteraninem jest w Finlandii częścią tożsamości narodowej. Z drugiej podkreśla się tolerancję wobec innych wyznań. Główne Kościoły tam obecne to: Kościół katolicki, prawosławny, zielonoświątkowcy, Świadkowie Jehowy, małe grupy buddystów i hinduistów oraz szybko rosnąca wspólnota muzułmanów. Tylko 13% Finów nie należy do żadnej grupy religijnej. Przyczyny rezygnacji z aktywności w Kościele są dwie: inna wizja teologiczna Kościoła niż ta prezentowana przez oficjalne organy kościelne (biskupów i sobór) oraz postrzeganie Kościoła przez większość wyłącznie jako instytucji. Warto zauważyć, że tylko 4% ludzi określa siebie jako ateistów. Jeśli chodzi o religijność, to 61% osób twierdzi, że są religijni. To znaczy w ich mniemaniu, że odnajdują w sobie jakiś rodzaj duchowości chrześcijańskiej. 74% mówi, że wierzy w Boga, ale tylko 47% wierzy w to, co Kościół naucza o Bogu. Warto dodać, że 50% Finów wierzy w anioły, podczas gdy tylko 33% uznaje istnienie szatana jako osobowego zła. Następnie omówiona jest aktywność religijna w Finlandii. Tylko 14% osób raz w miesiącu uczestniczy w jakimś nabożeństwie, przy czym niekoniecznie jest to msza święta [oczywiście inaczej rozumiana niż w Kościele katolickim czy prawosławnym – przyp. red.]. Członków Kościoła można podzielić na trzy grupy. Pierwsza, mniejszościowa, to wierni aktywni, którzy poświęcają czas na działalność religijną, zwykle są to ludzie starsi, dorośli po wieku średnim oraz aktywna młodzież. Druga grupa to ci, którzy prawie wcale nie uczestniczą w nabożeństwach czy wydarzeniach religijnych. Należą do Kościoła ze względów tradycyjnych, tożsamości narodowej czy profitów materialnych (otrzymywanie pomocy od organizacji charytatywnych). Są w nim, ponieważ zawsze w nim byli. To jest również grupa, która najmocniej reaguje na debaty publiczne. Trzecia grupa, do której należy najwięcej członków Kościoła luterańskiego to ci, którzy utrzymują, że posiadają tożsamość chrześcijańską i system wierzeń, nawet jeśli aktualnie tego nie pokazują. Często określa się ich jako członkowie ogólni, Kościół stabilny, wierzący niepraktykujący. 47% Finów modli się przynajmniej raz w miesiącu. Powyższe dane zostały zinterpretowane jako przejaw duchowości prywatnej nastawionej raczej na indywidualne przeżywanie wiary niż wyrażanie jej publicznie. Wraz z młodszym pokoleniem w Kościele powstaje nowa kultura duchowości. Zawiera ona elementy pochodzące z kultur młodzieżowych, czyli muzyki rockowej lub metalowej w czasie liturgii, a nawet rytmy latynoamerykańskie. Dobrze ocenia się przygotowanie w ramach tzw. szkoły bierzmowania do przyjęcia Pierwszej Komunii. Na taki półroczny kurs zakończony tygodniowym obozem uczęszcza 91% 15-latków. Jako ilustracja powyższych danych może służyć powiedzenie, że Finowie oczekują od Kościoła trzech rzeczy: wody, ryżu i piasku. Są to symbole trzech najważniejszych momentów w życiu: urodzin, małżeństwa oraz śmierci, których Finowie nie wyobrażają sobie bez religijnych ceremonii mocno wrośniętych w ich kulturę. Generalnie Kościół w niewielkim stopniu oddziałuje na życie codzienne swoich członków, chociaż w chwilach ważnych jest obecny. Ponadto ludzie doceniają zaangażowanie społeczne Kościoła. W opinii publicznej na temat Kościoła przeważa jednak głos krytyki jego instytucjonalności, hermetyczności języka oraz rozmijania się podejmowanych tematów z życiem codziennym. Druga część artykułu (Współczesne kontrowersje w fińskim Kościele luterańskim) dotyczy aktualnych wyzwań i trudności. Pierwszą z nich jest ordynacja kobiet, możliwa od roku 1986. Następnie problem stanowi brak jedności w reprezentowaniu Kościoła na zewnątrz. Na jego czele stoi 10 biskupów, z których wszyscy są sobie równi. Z racji różnicy zdań między nimi co do spornych kwestii, obraz Kościoła, zwłaszcza przedstawiany w mediach, różni się w zależności od tego, który z biskupów się wypowiada. Nie ma jasnego autorytatywnego przedstawiania rozwiązań w debacie o Kościele, skutkiem czego wydaje się on pękać od środka. Kolejną kwestią sporną jest sposób czytania i interpretowania Biblii. Katechizm Ewangelików Luterańskich zaleca czytać Pismo Święte w kluczu historii zbawienia, jednak nie podaje już, na ile ściśle należy to czynić. W związku z tym różne wspólnoty różnie interpretują słowo Boże. Ciekawym zagadnieniem jest różnorodność ruchów wewnątrz tego Kościoła. Odnajdujemy w nim pięć mniejszościowych ruchów, z których każdy ma swoje teologiczne i moralne akcenty. W działalności ruchów można zauważyć wiele pozytywów, m.in. praktykowanie wiary w bardziej intensywny sposób oraz gromadzenie podczas letnich festiwali więcej niż 100000 ludzi na modlitwie. Z drugiej strony stosunek ruchów do Kościoła macierzystego jest często zachwiany, co naświetlają media. Najbardziej znany to ruch ewangeliczny. Podkreśla się w nim radość z wiary, wolność od grzechu i smutku oraz dziękczynienie za codzienne życie. Odrzuca się święcenia kobiet. Msze organizowane przez ten ruch są celebrowane wyłącznie przez mężczyzn. Innym przykładem jest Fundacja Luterańska, grupa która również nie święci kobiet oraz uznaje jedynie literalną interpretację listów św. Pawła. Warto dodać, że jeśli chodzi o księży-kobiety, to stanowią one 38% ogółu duchownych, liczących 2300 osób. Ważną kwestią dyskutowaną powszechnie jest stosunek Kościoła do homoseksualizmu. O randze tego problemu może świadczyć fakt, iż po publicznej debacie z października 2010r. na ten temat w ciągu trzech miesięcy odeszło z Kościoła 80000 osób. Przyczynę upatruje się w unikaniu tego problemu przez Kościół zbyt długo. W sprawie małżeństw homoseksualnych na razie Kościół luterański wypowiada się negatywnie, choć dopuszcza asystencję i modlitwę księdza przy takim akcie. To rodzi kolejne napięcia między poszczególnymi frakcjami w Kościele, gdzie liberałowie chcą iść dalej aż do pełnej zgody, a konserwatyści chcą utrzymać status quo. W związku z tym zostaje postawione pytanie o stopień zgody, do jakiego można się jeszcze posunąć w ramach tolerancji. Tolerancja była zawsze siłą Kościoła w Finlandii, który jawił się jako różnoraki w praktyce i wierze. Jednak gdzie znajdują się ramy, poza którymi nie można już będzie mówić o jedności? Artykuł wieńczy stwierdzenie o daleko posuniętej segmentaryzacji Kościoła luterańskiego w Finlandii. Co więcej, pomimo znacznego wpływu, jaki posiada Kościół na życie społeczne i kulturalne, trzeba szybko nakreślić linie rozwoju i podjąć decyzje w oficjalnej polityce, które muszą być respektowane. Pocieszającym może być fakt, iż ludzie wciąż pukają do drzwi Kościoła i dlatego tak długo, jak będą wierni, tak długo Kościół ma zadanie do wypełnienia.
UK
Приводом для написання тексту послужило те, що я, як адвокат, вела 18 судових справ щодо осіб, проти яких житловий кооператив подав позов про визнання недійсними договорів, укладених у 2011 та 2012 роках у письмовій формі на будівництво та обіцянку встановити окремy власність на односімейний будинок. Ці особи на момент укладення договорів не входили до складу житлового кооперативу. Після отримання статусу членів кооперативу (у 2011 та 2012 роках) мої клієнти уклали договори у формінотаріального акту: спочатку попередні, а потім остаточні. Кожен заплатив за будівництво своїх будинків. У зв’язку з тим, що у спірний період договори на будівництво будинків можна було укладати лише з членами кооперативу (мої клієнти отримали цей статус у 2012 році), у 2015 та 2016 роках житлові кооперативи подали позови про визнання укладених договорів недійсними. Метою проведеного дослідження було відповісти на питання про юридичну силу укладених договорів купівлі житла у житловoмy кооперативi особами, які «розпочали» процес придбання, не будучи членами житлового кооперативу. У статті використaнo догматичний метод. Я провела тлумачення норми закону, що діяв протягом усього періоду (з 2010 року по теперішній час), судових рішень, ключового рішення Конституційного Трибуналу від 5 лютого 2015 року. В статті надано відповідь на запитання, чи відсутність статусу члена житлового кооперативу моглa призвести до визнання укладених договорів недійсними
RU
Предлогом для написания настоящей статьи послужил факт, что Автор, как адвокат, провела 18 судебных дел от имени лиц, против которых жилищные кооперативы подали иски о признании недействительными договоров, заключенных в 2011 и 2012 годах в письменной форме с жилищными кооперативами на строительство и обещание установить отдельное право собственности на одноквартирный жилой дом. На момент заключения договоров эти лица не являлись членами жилищного кооператива. После получения статуса членов кооператива (в 2011 и 2012 годах), клиенты заключили договоры в форме нотариального акта: сначала предварительные, а затем основные договоры. Все они оплатили строительство домов. В связи с тем, что в указанный период договоры на строительство домов могли заключаться только с членами жилищных кооперативов (мои клиенты получили их в 2012 году), в 2015 и 2016 годах жилищные кооперативы подали иски о признании заключенных договоров недействительными. Цель проведенного исследования заключалась в том, чтобы ответить на вопрос о юридической силе заключенных договоров, связанных с приобретением жилого помещения у жилищного кооператива лицами, которые «начали» процесс приобретения, не являясь членами жилищного кооператива. В статье используется догматический метод. Автор истолковывала правовые положения, действовавшие в течение всего периода (с 2010 года по настоящее время), судебную практику, ключевое решение Конституционного суда от 5 февраля 2015 года по данному вопросу. Автор ответила на вопрос, могло ли отсутствие статуса члена кооператива на момент заключения договора на строительство домов сделать заключенные договоры недействительными.
PL
Pretekstem do napisania tekstu było prowadzenie przeze mnie jako adwokata 18 spraw sądowych na rzecz osób, przeciwko którym spółdzielnie mieszkaniowe wytoczyły powództwa o unieważnienie umów zawartych w 2011 i 2012 r. w formie pisemnej ze spółdzielniami mieszkaniowymi o wybudowanie i przyrzeczenie ustanowienia odrębnej własności domu jednorodzinnego. Osoby te w chwili zawierania umów nie były członkami spółdzielni mieszkaniowej. Po uzyskaniu statusu członków spółdzielni (w 2011 i 2012 r.) moi klienci zawarli umowy w formie aktu notarialnego: najpierw umowy przedwstępne, a potem umowy przyrzeczone. Wszyscy zapłacili za wybudowanie domów. Ze względu na to, że w spornym okresie umowy o wybudowanie domów mogły być zawierane tylko z członkami spółdzielni (moi klienci uzyskali je w 2012 r.), w latach 2015 i 2016 spółdzielnie mieszkaniowe wytoczyły powództwa o stwierdzenie nieważności zawartych umów. Celem podjętych badań było udzielenie odpowiedzi na pytanie o skuteczność prawną zawartych umów, związanych z nabyciem budynku mieszkalnego od spółdzielni mieszkaniowej przez osoby, które „rozpoczęły” proces nabywania, nie będąc członkami spółdzielni mieszkaniowej. W artykule posłużyłam się metodą dogmatyczną. Dokonałam wykładni obowiązujących w całym okresie (od 2010 r. do chwili obecnej) przepisów prawa, orzecznictwa sądowego, kluczowego w tej sprawie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 5 lutego 2015 r. Udzieliłam odpowiedzi na pytanie, czy brak statusu członka spółdzielni w chwili zawierania umowy o budowę domów mógł powodować nieważność zawieranych umów.  
EN
The motivation for writing this article was that I, as a solicitor, have conducted 18 court cases on behalf of persons who had actions brought against them by housing cooperatives aiming to terminate residential construction contracts concluded in 2010 and 2011 by and between the cooperatives and my clients. A common factor for all my clients was that they were not members of the housing cooperatives at the time they entered into these contracts. After becoming housing cooperative members in 2012, my clients concluded the contracts in the form of notarial deeds: first preliminary and then final contracts. All clients paid the agreed-upon price for house construction. This is because, at the time, residential construction contracts could only be concluded with cooperative members and my clients only acquired membership later in 2012. Between 2015 and 2016, the housing cooperatives brought actions against my clients, demanding that the contracts they concluded with the clients be declared void. The validity and relevance of the problem I have researched are evidenced by the fact that some of the court proceedings have not resulted in a final decision to this day. The research aims to determine the validity of the contracts entered into by my clients in connection with their purchases of buildings from housing cooperatives. The most significant problem was the ‘commencement’ of the acquisition process without being a cooperative member. To this end, I used the method of dogmatic analysis of the law and interpreted the legal provisions and court decisions in force throughout the period (from 2010 until today), as well as the most important decision of the Constitutional Tribunal on this issue, i.e. that of 5 February 2015. I have answered the question of whether the lack of cooperative member status at the time of concluding a building construction contract could render the contract null and void, and therefore, whether the claims of housing cooperatives deserve to be dismissed or admitted.
EN
Poland belonged to the original members of the League of Nations, organization that began its activity a hundred years ago – in 1920. The legal basis for the organization’s functioning was the Covenant of the League of Nations, incorporated into peace treaties concluded after the First World War. To a recently reborn Polish state aspiring to shape its relations in the international community, the membership in this organization was of great importance. Poland was the first state to establish the permanent delegation to the League of Nations. Polish representatives participated in the works of the main League’s bodies: the Assembly and the Council. Poland sought to obtain a permanent seat in the Council, while it was a semi-permanent member there. Poland was also a state that often participated in proceedings before the Permanent Court of International Justice. However, in the 1930s, due to organization’s ineffectiveness in preventing the international conflicts and resolving international disputes, has grown disappointment with the activities of the League of Nations among the Polish diplomacy.
PL
Polska należała do pierwotnych członków Ligi Narodów, która rozpoczęła działalność sto lat temu – w 1920 r. Podstawę prawną funkcjonowania organizacji stanowił Pakt Ligi Narodów, włączony do traktatów pokojowych, zawartych po I wojnie światowej. Członkostwo w organizacji miało duże znaczenie dla odrodzonego państwa polskiego, które kształtowało swoje stosunki w społeczności międzynarodowej. Polska była pierwszym państwem, które ustanowiło przy Lidze swojego stałego delegata. Polscy przedstawiciele uczestniczyli w pracach głównych organów Ligi: Zgromadzeniu i Radzie. Polska starała się o uzyskanie stałego miejsca w Radzie, natomiast była w niej członkiem półstałym. Była też państwem, które często uczestniczyło w postępowaniach przed Stałym Trybunałem Sprawiedliwości Międzynarodowej. W latach 30. XX w. w kręgach polskiej dyplomacji wzrastało rozczarowanie działalnością Ligi Narodów spowodowane jej nieskutecznością w zakresie zapobiegania konfliktom międzynarodowym i rozwiązywania sporów międzynarodowych.
first rewind previous Page / 2 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.