Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: metapoetyka

Sort By:

Limit search:

Zgodnie z zasadą 'decorum'. Przyczynek do wyjaśnienia wątków metapoetyckich w "Trenach" Jana Kochanowskiego

100%

Banaś-Korniak T.

Napis. Pismo poświęcone literaturze okolicznościowej i użytkowej

2013

issue 19

13-27

The essay is an analysis of the so-called „framework” elements in Kochanowski's "Laments" (including the title, dedication, "Epitaph for Hanna Kochanowska"), and metapoetic fragments of the mourning cycle, particularly where the poet refers to the contemporary judgements about the status of poetry and the poet. The author concludes that the author of "Laments" in the late stage of his work not only greatly modified his views on theoretical issues in the art of poetry (because he even contradicts in "Laments" some of his opinions expressed in the previously written poetic manifesto – "The Muse"), but also offered his contemporaries and posterity, more subjective interpretation of the principle of appropriateness ('decorum'), held in a spirit of modernity and in search for new poetic solutions.

Obiektyw kamery Stefanii Zahorskiej

61%

Hendrykowska M.

Forum Poetyki

2021

issue 23

246-259

The vast and varied literary output of Stefania Zahorska (1889-1961) including, among others, articles on art history and theory, philosophy, psychology, history of culture, out of which reflections on film theory and criticism have the most prominent position. Zahorska was the most distinguished film critic of the Polish interwar period, due not only to her talent for writing and criticism, but also her erudition, education, and most importantly, independent judgment. While in the 1930s film was commonly seen as a parasite preying on literature, Zahorska in her essay “What literature owes film”, published in 1934 in Kurier Literacko-Naukowy, states that the novel was also slowly getting something from film. She focused on the contemporary Polish novel and the potential benefits which literature could gain from film. She convincingly demonstrated how film inspirations influenced literary concreteness, how – under film’s influence – the spatiotemporal model changed in literature. By analyzing novels “infected” with film, she pointed to its role in shaping contemporary literary metaphors. Her originality of thought stemmed from her breaking from popular discourse regarding the similarities between an adaptation and its source, and her indicating that the relation between film and literature is not simply unidirectional: from literature to film. It can be described beyond the traditional domain of adaptation, in terms of metapoetics and the aesthetics of word and moving pictures. In Poland hers was an important, pioneering voice in terms of how the relations between film and literature were seen.

W obszernym i różnorodnym dorobku Stefanii Zahorskiej (1889–1961) obejmującym m.in. publikacje z zakresu historii i teorii sztuki, filozofii, psychologii, historii kultury, istotne miejsce zajmuje refleksja teoretyczno- i krytycznofilmowa. Stefania Zahorska była najwybitniejszym krytykiem filmowym dwudziestolecia międzywojennego. Decydował o tym nie tylko jej talent pisarski, krytyczny, ale erudycja, rozległe wykształcenie, a przede wszystkim niezależność sądów. Gdy w latach trzydziestych dość powszechnie traktowano film jako hubę żerującą na organizmie literatury, Zahorska w artykule Co powieść zawdzięcza filmowi opublikowanym w 1934 roku na łamach „Kuriera Literacko-Naukowego”, stwierdza, że także powieść powoli zaczyna być dłużnikiem widowiska filmowego. Autorka skupia swoją uwagę na polskiej powieści współczesnej i na potencjalnych zyskach, jakie dla literatury płyną ze strony filmu. Przekonująco pokazuje, w jaki sposób inspiracja filmowa wpłynęła na literacki konkret, jak pod wpływem filmu zmienił się model czasoprzestrzeni w literaturze. Analizując „zainfekowanie” powieści filmem, wskazuje na jego udział w kształtowaniu współczesnej metafory literackiej. Oryginalność jej spojrzenia polega na przełamaniu popularnego dyskursu na temat podobieństw między ekranizacją a pierwowzorem oraz wskazaniu, że relacja między obiema dziedzinami nie przebiega wyłącznie jednokierunkowo: od literatury w stronę filmu. Można ją opisać poza tradycyjną domeną samej adaptacji, w kategoriach metapoetyki oraz estetyki słowa i ruchomego obrazu. W Polsce to ważny i prekursorski głos w sposobie widzenia głębszych relacji pomiędzy filmem a literaturą.

Refine search results

1 Forum Poetyki

1 Napis. Pismo poświęcone literaturze okolicznościowej i użytkowej

1 Banaś-Korniak T.

1 Hendrykowska M.

1 2021

1 2013

Search results

Zgodnie z zasadą 'decorum'. Przyczynek do wyjaśnienia wątków metapoetyckich w "Trenach" Jana Kochanowskiego

Obiektyw kamery Stefanii Zahorskiej