Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 21

first rewind previous Page / 2 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  metody aktywizujące
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 2 next fast forward last
1
Content available remote

Od didaskalocentrycznego do interaktywnego rozumienia metod kształcenia w dydaktyce – przykład fizyki

100%
Karwasz G., Kruk J.
Problemy Wczesnej Edukacji
|
2011
|
vol. 7
|
issue 15(3)
63-77
PL
In the paper we discuss learning and teaching with activising methods, referring in particular to physics. From the perspective of the representational theory of mind and the classic authors in didactics, it is possible to define active learning as a process which is primarily a result of the personal readiness of the student and his activity, and to a smaller extent, of the teacher’s actions. Didascalocentrism – the focus on the actions of the teacher, rather than on the student and his environment, is the main obstacle to interactive learning and the acceleration of the cognitive process. We conduct the analysis in the context of learning physics and corresponding natural concepts in schools and other educational institutions.
2

Techniki i ćwiczenia harmonizujące pracę półkul mózgowych w nauczaniu języka polskiego jako obcego

88%
Prędota J.
Kwartalnik Polonicum
|
2017
|
issue 24
10-15
EN
Techniques and excercises influencing both, right and left hemispheres of the brain in teaching Polish as a foreign language briefly shows how people are learning foreign language and how to make this process more effective using methods and techniques of stimulating right hemisphere of the brain.
3
Publication available in full text mode
Content available

Kapłan gwiazdor, showman i inkwizytor: Zagrożenia aktywizmem w posłudze katechetyczno‑duszpasterskiej

75%
Cichosz W.
Studia Gdańskie
|
2010
|
issue 26
109-129
PL
Przez analizy prowadzone w tekście przewija się zasadnicze pytanie: czy usprawiedliwione jest stosowanie metod aktywizujących w nauczaniu religii i pracy duszpasterskiej? Nowe trendy w teologii i nauczaniu religii mają bez wątpienia wiele zalet; podkreśla się zwłaszcza wynikającą z nich efektywność nauczania. Czynią także zadania ucznia bardziej atrakcyjnymi i ułatwiają pracę nauczyciela. Z ich zastosowaniem wiążą się jednak pewne niebezpieczeństwa, przede wszystkim przecenienie roli psychologii w podejściu do doświadczenia religijnego i koncentracja raczej na metodzie uczenia niż na jego celu. Stąd w podejściu do metod aktywizujących należy zachować arystotelesowski „złoty środek” – właściwą równowagę.
EN
On 19th June 2009, Pope Benedict XVI inaugurated the Year for Priests which will last till 19th June 2010. The motto of this year is “The faithfulness of Christ, the faithfulness of a priest”. The Year was established on the occasion of the 150th anniversary of death of St John Baptist Marie Vianney, the parish priest of Ars. The question about the role of a priest in society, especially in a parish, at school and in local communities seems to be of great importance nowadays. A contemporary man is often exposed to the influence of numerous experimentalists, showmen and pedagogical inquisitors, and the rapid expansion of psychology in our lives, which sometimes leads to a complete takeover, is present in most areas of everyday life. This process also concerns the religious sphere, and the subjectivization of a religious experience makes people feel as if they are left on their own. The overuse of psychology in religious experiences is dangerous as it might be connected with moving the sphere of the sacred onto the plane of the personal experience of a man, and it carries with it the lack of any needs to participate in religious observances and redefining ethical and social norms. In this situation priests and religious educators must choose suitable methods of evangelization with a great deal of responsibility and care. At the same time they cannot follow the modern teaching fashions too closely, because then the main aim of their work, which is leading people to God and salvation, might be deprecated. It might lead to so‑called religious infantilism – the religious experience lasts as long as the stimulus (influencing the senses) is at work. When the stimulus disappears, so does the religious experience. This situation may take place when a priest‑showman puts the teaching method in the first place and neglects the very essence and aim of his teaching. Although active‑learning methods stimulate creative actions and creativity, they also carry with them the dangers of knowledge which has not been consolidated and which is superficial. They threaten religious educators by assuming the role of a showman or an inquisitor. Religious educators and priests should treat themselves with a certain dose of reserve, so that God is always at the centre of the process of religious education. A fundamental question runs throughout the analyses that has been carried out – is using active‑learning methods in religious education and pastoral service justified? New trends in methods of education and theology are definitely in their favour, and they emphasize the correlation between using active‑learning methods and the effectiveness of teaching. This process concerns both working at school and in the parish. Undoubtedly, they make teaching more attractive and they facilitate the learning process. However, they are also connected with the danger of the over use of psychology when looking at religious experience and of placing too much emphasis on the teaching method itself rather than its aim. Thus, what we should wish for is that active‑learning methods should be used while preserving the Aristotelian golden mean – a proper use of the desirable balance between two extremes, finding a compromise and moderation between them, according to the saying nec temere, nec timide (neither rashly nor timidly).
4
Publication available in full text mode
Content available

PRESCHOOL TEACHER IN MODERN EDUCATIONAL STRATEGY

75%
Wojciechowska K.
Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Humanitas. Pedagogika
|
2015
|
issue 10
159-169
EN
In the article, one demonstrated a modern concept of preschool education expressed in the self-activation of a child. One analyzed the use of activating methods by a preschool teacher, resulting from problematic strategy. The use of activating methods stimulates a child to involve itself in independent problem solving, which provides new knowledge and discovery of new links with the knowledge already gained. The study involved 158 female teachers. The data on knowledge and the use of activating methods in work with preschool children was collected based on a questionnaire. Based on their analysis, it was found that activating methods are moderately known, however often used by the vast majority of respondents.
PL
W artykule ukazano współczesną koncepcję wychowania przedszkolnego wyrażającą się w aktywizacji własnej dziecka. Poddano analizie wykorzystanie przez nauczyciela przedszkola metod aktywizujących wynikających ze strategii problemowej. Stosowanie metod aktywizujących pobudza dziecko do zaangażowania się w samodzielne rozwiązywanie problemów, co prowadzi do zdobywania przez nie nowej wiedzy i odkrywania nowych powiazań z wiedzą już zdobytą. W badaniu wzięło udział 158 nauczycielek. Dane dotyczące znajomości i wykorzystania metod aktywizujących w pracy z dzieckiem przedszkolnym zebrano w oparciu o kwestionariusz ankiety dla nauczyciela. Na podstawie ich analizy stwierdzono, że zdecydowana większość badanych zna przeciętnie, ale często wykorzystuje metody aktywizujące.
5
Publication available in full text mode
Content available

Metody aktywizujące w klasie integracyjnej

75%
Lipowska-Kuźba A., Dłutowska-Osik H.
Student niepełnosprawny. Szkice i rozprawy
|
2019
|
issue 19(12)
273-286
EN
Activating methods used in the work of teachers significantly help the social inclusionof children (integration of children with disabilities into a classroom). Teachers’ own experiencesand research show that children (when equipped with adapted methods) naturallyintegrate with one another. This proves why inclusion classes are greatly needed in generaleducation schools, where children without disabilities notice that some peers beside requiremore assistance than they do. In this way, children are taught empathy and understanding.Adults learn that, too. Teachers’ work becomes more effective when they use creative thinkingtechniques. The aim of this paper is to find justification for the formation of inclusionclassrooms in general education schools and the use of activating methods in the opinions ofteachers and parents at one of the schools within Grodzisk Mazowiecki County.
PL
Metody aktywizujące stosowane w pracy nauczyciela bardzo pomagają w inkluzji społecznej dzieci (włączeniu dzieci z niepełnosprawnością do klasy). Na podstawie własnych doświadczeń i badań widać, jak dzieci (mając przystosowane metody) w naturalny sposób integrują się ze sobą. Dlatego tak ważne jest tworzenie klas integracyjnych w szkołach ogólnodostępnych, gdzie dzieci pełnosprawne dostrzegają, że są obok nich rówieśnicy bardziej niż one potrzebujący wsparcia. W ten też sposób dzieci uczą się empatii, zrozumienia. Uczą się tego też dorośli. Z kolei praca nauczyciela jest bardziej efektywna, gdy korzysta z metod twórczego myślenia. Celem niniejszej pracy była próba ustalenia zasadności tworzenia klas integracyjnych w szkołach ogólnodostępnych i pracy metodami aktywizującymi w opinii nauczycieli i rodziców jednej ze szkół w powiecie grodziskim.
6
Publication available in full text mode
Content available

Metody aktywizujące w wychowaniu przedszkolnym

75%
Danielewicz A.
Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Gospodarki, seria Edukacja - Rodzina - Społeczeństwo
|
2021
|
issue 5
73-89
EN
The aim of the article is to present the activating methods used in preschool education and to indicate their main advantages. The preparation of the article was preceded by a literature study on general didactics and the role of a teacher in the development of a child’s activity of activating methods and their use at the pre-school level. The article refers to the results of own research conducted among teachers of pre-school education from the Warmian-Masurian Voivodeship, the aim of which was to find out the opinions of kindergarten teachers on the usefulness and degree of use of activating methods in the educational process, as well as the advantages and frequency of their use in working with children in preschool age.
PL
Celem artykułu jest przedstawienie metod aktywizujących wykorzystywanych w nauczaniu przedszkolnym oraz wskazanie ich głównych zalet. Opracowanie artykułu poprzedziło studium literatury dotyczącej dydaktyki ogólnej i roli nauczyciela w rozwoju aktywności dziecka metod aktywizujących i ich wykorzystania na poziomie edukacji przedszkolnej. W artykule odniesiono się do przeprowadzonych wśród nauczycieli wychowania przedszkolnego z województwa warmińsko-mazurskiego wyników badań własnych, których celem było poznanie opinii nauczycieli przedszkoli na temat przydatności i stopnia wykorzystania metod aktywizujących w procesie edukacyjnym, a także zalet i częstotliwości ich stosowania w pracy z dziećmi w wieku przedszkolnym.
7
Publication available in full text mode
Content available

Projekt edukacyjny „Poszukiwacze ukrytych skarbów” jako przykład zastosowania metody Storyline w przedszkolu

71%
Skołożyńska K., Wojczyńska A.
Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce
|
2020
|
vol. 15
|
issue 2(56)
47-61
EN
The article presents the Storyline method on the example of the author’s educational project entitled “Hidden Treasures Hunters”, carried out from January till February 2020. The project was created in cooperation between the Student Scientific Group called “AGO” (Faculty of Educational Studies, AMU, Poznan) and one of the public kindergartens in Poznan, Poland. The main assumption of the project was to arouse the children’s cognitive curiosity and ability to work in a team, by offering them various activities based on the Storyline method. During the workshops, the children were to play the roles of detectives who conducted an investigation concerning theprofessions of a paleontologist, a traveler, a miner, an astronaut, and a diver. The first part of the article describes the Storyline method in the context of work with preschool children, highlighting the social and emotional development  of  children.  The next  part  presents  the  description of  the  project  and  a  detailed  plan  of  the  workshop  concerning a  paleontologist’s  profession.  The last  part  of  the  article  presents the authors’ conclusions and reflections on the effectiveness of the Storyline method in pre-school education. In conclusion, the article’s aim is to present student’s activities and creativity in the perspective of practical work with children, and to inspire future and current preschool teachers to use their own creative potential in educational work.
PL
  W artykule zaprezentowano metodę Storyline na przykładzie autorskiego projektu edukacyjnego pt. „Poszukiwacze ukrytych skarbów”, zrealizowanego w okresie styczeń–luty 2020 roku. Projekt powstał we współpracy studenckiego Koła Naukowego Pedagogów-Terapeutów „AGO” (WSE UAM w Poznaniu) z Przedszkolem Publicznym nr 110 „Wesoły Domek” w Poznaniu. Głównym założeniem projektu było rozbudzenie ciekawości poznawczej dzieci oraz kształtowanie umiejętności współdziałania w grupie, poprzez zaproponowanie im podczas warsztatów zróżnicowanych aktywności, zgodnych z zasada- mi metody Storyline, m.in. dzieci pełniły role detektywów rozwiązujących śledztwo o paleontologu, podróżniku, górniku, astronaucie oraz płetwonurku. W pierwszej części artykułu opisano metodę Storyline w kontekście pracy z dziećmi w wieku przedszkolnym, podkreślając rozwój społeczny i emocjonalny dziecka. W kolejnej części zaprezentowano opis projektu oraz szczegółowy scenariusz warsztatu, dotyczący zawodu paleontologa. W ostatniej części artykułu przedstawiono wnioski i refleksje autorek w zakresie efektywności metody Storyline w nauczaniu przedszkolnym. W konkluzji, celem artykułu jest zaprezentowanie działalności i twórczości studenckiej w perspektywie praktycznej pracy z dzieckiem oraz zainspirowanie przyszłych i obecnych nauczycieli wychowania przedszkolnego do wykorzystywania własnego potencjału twórczego w pracy z dziećmi.
8
Publication available in full text mode
Content available

Wykorzystanie metod aktywizujących przez nauczycieli przedszkoli i klas I–III – raport z badań

63%
Ordon U.
Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce
|
2015
|
issue 3(37)
129-144
PL
Celem przeprowadzonych badań było poznanie opinii nauczycieli przedszkoli i klas I–III na temat przydatności i stopnia wykorzystania metod aktywizujących w procesie edukacyjnym w przedszkolu i w klasach I–III, a także walorów i częstotliwości wykorzystania tych metod w pracy z dziećmi w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym. Na podstawie przeprowadzonego badania sondażowego można wnioskować, iż ważnym zadaniem współczesnej szkoły, zwłaszcza na poziomie edukacji przedszkolnej i wczesnoszkolnej, powinno być stosowanie różnorodnych metod pracy, a przede wszystkim aktywizowanie dzieci i uczniów. Nauczyciele cenią i bardzo często wykorzystują metody aktywizujące. Do najbardziej przydatnych w ich opinii należą gry dydaktyczne oraz metody i techniki integracyjne. Należy podkreślić, iż badani dostrzegają wiele walorów metod i technik aktywizujących. Ich stosowanie, w świetle zebranych wypowiedzi, korzystnie wpływa na wzrost aktywności dzieci, poprawę atrakcyjności zajęć, poprawę komunikacji, współdziałania i współpracy w grupie dziecięcej, kształtowanie kreatywności, poczucia pewności oraz wiary we własne możliwości dziecka. Metody te przyczyniają się również do poprawy relacji między nauczycielem a uczniem. Co bardzo ważne – blisko połowa badanych dostrzega wyraźną poprawę efektów procesu kształcenia przy zastosowaniu metod aktywizujących. We współczesnym systemie edukacyjnym podstawą nauczania stają się metody i formy aktywne, które powoli zaczynają wypierać metody podające, pozbawiające dziecko czynnego uczestnictwa zarówno w zabawie, jak i w nauce. W związku z tym niezwykle korzystnym zjawiskiem jest deklarowanie przez badanych nauczycieli częstego wykorzystania metod aktywizujących na poziomie edukacji przedszkolnej i wczesnoszkolnej i oczekiwanie dobrych efektów na przyszłość.
EN
The purpose of this study is to identify the opinions of teachers working in both pre-school institutions and Years I–III, regarding the usefulness and applicability of activating methods in the educational process at these levels, and to determine the advantages and optimum frequency of use of these methods when working with children of pre-school and earlyschool ages. On the basis of the survey conducted, we can conclude that an important task for contemporary schools, especially at the level of preschool and early-school education, is the putting into practice of a variety of working methods – amongst these, those that activate children and pupils. The survey conducted reveals that teachers do appreciate the value of activating methods, and very often use them in their work. According to the respondents, the most useful methods are didactic games and activating techniques. Looked at in the light of the answers collected, their use is seen as having a positive influence in respect of increasing children’s activity, enhancing the attractiveness of classes, improving communication, cooperation and reciprocity in groups, and developing children’s creativity and self-confidence. Moreover, these methods contribute to improving relations between teachers and pupils. It is, moreover, highly significant that almost half of the respondents noticed major improvements in respect of the effectiveness of the educational process when the latter was organized so as to include making use of activating methods. In the contemporary education system active methods and forms of teaching have become fundamental, and are gradually replacing expository methods, which deprive children of active participation both in play and in learning. The fact that the teachers examined in the course of this study declare that they often use activating methods in their work at the level of pre-school and early-school education may thus be considered a very positive tendency, and we may expect to see positive results issuing from this in the future.
9
Publication available in full text mode
Content available

La classe de langue à l’ère du digital. Quelques réflexions sur l’intégration des compétences numériques en didactique des langues étrangères

63%
Gałan B.
Neofilolog
|
2021
|
issue 56/2
169-184
EN
Digital skills are an important part of the skills required in the 21st century, enabling users to better utilise information and communication technologies (ICT) in different spheres of life. This article examines the integration of these skills into foreign language teaching. The first part of the article studies the notion of digital skills through initiatives undertaken at the European and the national level as well as the current role of digital technology in the language classroom. The second part of the article focuses on the possible integration of digital skills with the development of productive language skills through active methods (collaborative learning, project-based learning, problem-based learning). The preliminary examination shows that the use of these teaching strategies could possibly ensure the parallel development of language and digital skill.
10
Publication available in full text mode
Content available

Nauczyciele Puszczy Zielonej o edukacji regionalnej

63%
Gogolewska-Tośka M.
Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego
|
2010
|
vol. Zeszyt
|
issue XXIV
59-66
EN
The purpose of the article was to give survey of teachers of primary and secondary education on the region. To achieve this objective diagnostic survey was carried out, which showed that the content of the development of knowledge about the culture of their own region and its links with European culture are taken by three-quarters of surveyed respondents.
PL
Celem artykułu było zaprezentowanie opinii badanych nauczycieli szkoły podstawowej i gimnazjum na temat edukacji regionalnej. Aby powyższy cel zrealizować, przeprowadzono sondaż diagnostyczny, który wykazał, że treści z zakresu rozwijania wiedzy o kulturze własnego regionu i jej związków z kulturą europejską są podejmowane przez ¾ badanych respondentów.
11
Publication available in full text mode
Content available

Praca metodami aktywizującymi podczas zajęć z uczniami edukacji wczesnoszkolnej w szkole specjalnej

63%
Borowska M.
Edukacja Humanistyczna
|
2021
|
issue 2
127-141
PL
Od wielu lat jesteśmy świadkami zmian zachodzących w polskiej szkole. Jedną z nich stał się sposób przekazywania wiedzy poprzez rozbudzanie w uczniach ciekawości poznawczej, która zachęcałaby ich do eksplorowania otaczającej rzeczywistości. W osiągnięciu tak szczytnego celu mają posłużyć m.in. metody aktywizujące, które w ostatnim czasie przeżywają swój „renesans”. Z drugiej strony po raz kolejny pojawia się koncepcja włączania uczniów z niepełnosprawnościami do szkolnictwa ogólnodostępnego. Autorka niniejszego opracowania podjęła się próby przedstawienia, czy i w jakim stopniu metody aktywizujące można z powodzeniem stosować w pracy z uczniami edukacji wczesnoszkolnej szkoły specjalnej ze zdiagnozowaną niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim, także ze sprzężeniami (zaburzenia ze spektrum autyzmu, choroby przewlekłe, niepełnosprawność ruchowa, w tym afazja) oraz w pracy z uczniami zagrożonymi niedostosowaniem społecznym, których obowiązuje ta sama podstawa programowa jak w przypadku uczniów w normie intelektualnej. W artykule wyodrębnione są dwie części: teoretyczna i empiryczna. W części teoretycznej, w odniesieniu do literatury przedmiotu, zostało wyjaśnione, czym są metody aktywizujące oraz co je wyróżnia od tradycyjnych metod nauczania. W części empirycznej, opierając się na zebranym materiale badawczym, dokonano hierarchizacji najczęściej stosowanych przez nauczycieli metod z grupy metod aktywizujących w pracy z uczniami edukacji wczesnoszkolnej w jednej ze szkół specjalnych na terenie województwa zachodniopomorskiego. Zwrócono również szczególną uwagę na trudności, które często pojawiają się w pracy z tą grupą uczniów.
EN
For many years we have been witnessing changes taking place in Polish schools. One of them was the method of transferring knowledge by awakening the students' cognitive curiosity, which would encourage them to explore the surrounding reality. In achieving such a noble goal are used, among others, active methods- which have recently experienced their "renaissance". On the other hand, the concept of including students with disabilities in mainstream education appears once again. The author of this study made an attempt to present whether and to what extent the active methods can be successfully used in work with students of early childhood education from a special school with a diagnosed mild intellectual disability, couplings (autism spectrum disorders, chronic diseases, motor disabilities, including aphasia) and in work with students at risk of social maladjustment, who follow the same core curriculum as in the case of students in the intellectual norm. The article has two parts: theoretical and empirical. In the theoretical part, with regard to the literature on the subject, it was explained what active methods are and what distinguishes them from traditional teaching methods. In the empirical part, based on the collected research material, the most often used active methods in work with early school education students from one of the special schools in the West Pomeranian region were prioritized. Special attention was also paid to the difficulties that often arise in working with this group of students.
12
Publication available in full text mode
Content available

Wykorzystanie innowacyjnych metod nauczania przez współczesnych nauczycieli w klasach I–III szkoły podstawowej

63%
Marzec H., Depczyńska D.
Kultura i Wychowanie
|
2020
|
vol. 18
|
issue 2
35-52
EN
The aim of contemporary educational system is to find optimal methods of work both for a teacher and for a pupil. The methods applied are supposed to use the full potential of children by attractive and effective organization of didactic and educational process. It is emphasized that there is a change of the organization of a teacher – pupil work. Traditional system of teaching, which was based on passing knowledge to pupils and controlling the mastering of the material, is abandoned. New, more friendly for a child model is being introduced. It is based on modern activating methods which apply contemporary informative technologies. The essence of contemporary education becomes versatile stimulation of a pupil by creative work of a teacher. On early education level each child’s character and personality is being intensively shaped therefore a teacher must carefully choose educational content and introduce it in the right way, using stimulating methods and innovative activities.
PL
Współczesny system edukacyjny nastawiony jest na poszukiwanie metod pracy optymalnych zarówno dla ucznia, jak i nauczyciela. Mają one w pełni wykorzystać potencjał rozwojowy dzieci poprzez atrakcyjną i skuteczną organizację procesu dydaktyczno-wychowawczego. Podkreśla się zmianę organizacji pracy nauczyciela z uczniem. Odchodzi się od systemu tradycyjnego, który opierał się przede wszystkim na przekazywaniu wiedzy i kontroli stopnia jej opanowania, a wprowadza system bardziej przyjazny i otwarty dla dziecka, który opiera się na nowatorskich metodach aktywizujących, wykorzystujących nowoczesne technologie informacyjne. Istotą współczesnego kształcenia staje się wszechstronna aktywizacja ucznia poprzez kreatywną pracę nauczyciela. Na poziomie edukacji wczesnoszkolnej bardzo intensywnie kształtuje się charakter i osobowość każdej jednostki, dlatego ważnym zadaniem nauczycieli jest odpowiedni dobór treści wychowawczych i właściwy sposób ich realizacji, także dobór odpowiednich metod aktywizujących i działań innowacyjnych.
13

Dydaktyczne aspekty przedszkolnej edukacji muzycznej

63%
Gandzel A.
Roczniki Pedagogiczne
|
2015
|
vol. 7(43)
|
issue 2
107-126
PL
Biorąc pod uwagę znaczenie edukacji muzycznej w rozwoju i wychowaniu dziecka w wieku przedszkolnym, warto podejmować zagadnienia związane z tym tematem i analizować je pod kątem teoretycznym, implikując wnioski dla praktyki pedagogicznej. Dlatego artykuł dotyczy dydaktycznych aspektów edukacji muzycznej w przedszkolu. Autorka porusza problem celów przedszkolnej edukacji muzycznej, jej uwarunkowań oraz aktywnych form kontaktu dzieci z muzyką, do których należy śpiew, gra na instrumentach, ruch przy muzyce oraz słuchanie i tworzenie muzyki.
EN
Musical education plays a significant role in the development and education of preschool children. It is important to take into consideration issues related to this topic and analyze them in terms of theoretical, implying conclusions for practice teaching, which is why this article is about the educational aspects of musical education in preschool. The author discusses the problem of preschool musical education purposes, its conditions and active forms of exposure of children to music, which include singing, playing instruments, movement and listening to music and making music.
14
Publication available in full text mode
Content available

Drama w edukacji wczesnoszkolnej

63%
Majewicz B.
Język. Religia. Tożsamość
|
2022
|
issue 2 B (26)
145-156
PL
Pierwszy etap edukacji szkolnej ma charakter nauczania zintegrowanego, co oznacza, że nauczyciel organizuje zajęcia według ustalonego programu obejmującego treści zgrupowane wokół określonych rodzajów edukacji. Nabywanie różnych umiejętności uwzględnia dziecięcy styl działania i myślenia, a działania nauczyciela odwołują się do jego natury, uwzględniając temperament, szybkość podejmowanego działania, koncentrację i zainteresowanie tym, co robi. Poprzez aktywność w działaniu i współżyciu, wypełnianiu zadań, tworzeniu, eksperymentowaniu rodzą się w dziecku pytania, wątpliwości i problemy. Uzyskiwanie pożądanych efektów nauczania warunkuje stosowanie w pracy z dziećmi edukacji wczesnoszkolnej metod aktywizujących, które w toku działalności edukacyjnej swoją aktywnością przewyższają aktywność nauczyciela. Jedną z bardziej znanych i wykorzystywanych metod, stosowanych w nauczaniu zintegrowanym jest drama. Drama wykorzystuje właściwą naturze człowieka spontaniczną ekspresję aktorską oraz skłonność do zabawy i naśladownictwa. Uczy samodzielnego myślenia i działania, otwartości i aktywności, rozwija wyobraźnię, fantazję i emocje, także elokwencję i plastykę ciała, wyrabia umiejętności współdziałania i pracy w grupie, rozwija i wzbogaca słownictwo dzieci oraz osobiste zainteresowania uczniów.
EN
The first stage of school education is based on integrated teaching, which means that the teacher organizes classes according to a curriculum and their content and topics are grouped around specific areas of education. The acquisition of various skills takes into account the child’s style of action and thinking, and the teacher’s actions refer to their nature, specifically temperament, pace of activity, concentration and interest in what they do. Questions, doubts and problems arise in the child through active participation in action and social coexistence, completing tasks, creating and experimenting. Obtaining the desired learning outcomes requires the use of activating methods in working with children, who, in the course of their educational activities, exceed the activity of the teacher. One of the best known and commonly used methods in integrated learning is drama. Drama uses the spontaneous acting expression typical of human nature and the tendency to play and imitate. It teaches independent thinking and action, openness and activity; it develops imagination, fantasy and emotions, as well as eloquence and body plasticity; enhances the ability to cooperate and work in a group, develops and enriches the vocabulary of children and the personal interests of students.
15
Publication available in full text mode
Content available

Use of the activating technique – mind mapping – in the implementation of the subject: Economic security

63%
Rychły-Lipińska A.
Studia nad Bezpieczeństwem
|
2021
|
issue 6
39-55
EN
The aim of this paper is to present and encourage the use of activation methods in conducting classes with students. The article describes one activation technique – Mind Mapping. The author also describes the course of summary classes in the subject of ‘Economic Security’, during which this technique was used. The main objectives of conducting the above mentioned classes using Mind mapping were: 1. To include all students from a given group in the process of summarizing the knowledge of a given subject; 2. To motivate students to independently systematize the content learned during the classes. The author also asked herself the questions: 1. Is it worth combining the so-called traditional forms of teaching with activating methods? Do students like classes with the use of active methods? On the basis of literature review and students’ answers to a survey conducted at the end of classes, it can be definitely confirmed that it is worthwhile incorporating activation methods during classes as they actively engage students in the learning process. The use of activation methods leads to a significant increase in efficiency and improvement of the entire didactic process. The following research methods are used in this paper: a literature review on the presented topic and a survey questionnaire. The purpose of the literature review is to introduce the reader to the activation methods, their division and the individual steps of creating mind mapping. The purpose of the questionnaire survey among students was to obtain feedback on how to conduct classes with the use of the mind mapping activation method. The article presents a map made by students of the National Security major, as part of the final classes of the course ‘Economic Security’ implemented in the academic year 2018/2019, who prepared a summary of the acquired knowledge using the discussed activation technique.
PL
Celem artykułu jest przedstawienie i zachęcenie do stosowania metod aktywizacyjnych w prowadzeniu zajęć ze studentami. Artykuł opisuje jedną technikę aktywacji – Mind Mapping. Autorka pisze również o przebiegu zajęć podsumowujących z przedmiotu „Bezpieczeństwo ekonomiczne”, podczas których zastosowano tę technikę. Głównymi celami prowadzenia w/w zajęć z wykorzystaniem Mind Mapping były: 1. Włączenie wszystkich studentów z danej grupy w proces podsumowania wiedzy z danego przedmiotu; 2. Zmotywowanie studentów do samodzielnego usystematyzowania treści poznanych na zajęciach. Autorka zadała sobie również pytania. 1. Czy warto łączyć tzw. tradycyjne formy nauczania z metodami aktywizującymi? Czy uczniowie lubią zajęcia z wykorzystaniem metod aktywnych? Na podstawie przeglądu literatury oraz odpowiedzi studentów na ankietę przeprowadzoną na zakończenie zajęć można z całą pewnością stwierdzić, że warto na zajęciach stosować metody aktywizujące, które aktywnie angażują studentów w proces uczenia się. Stosowanie metod aktywizacyjnych prowadzi do znacznego wzrostu efektywności i usprawnienia całego procesu dydaktycznego. W pracy wykorzystano następujące metody badawcze: przegląd literatury przedmiotu oraz kwestionariusz ankiety. Celem przeglądu literatury jest zapoznanie czytelnika z metodami aktywizacji, ich podziałem oraz poszczególnymi etapami tworzenia map myśli. Celem badania ankietowego wśród uczniów było uzyskanie informacji zwrotnej na temat prowadzenia zajęć z wykorzystaniem aktywizacyjnej metody mapowania umysłu. W artykule przedstawiono mapę wykonaną przez studentów kierunku Bezpieczeństwo Narodowe w ramach zajęć końcowych realizowanych w roku akademickim 2018/2019 kursu „Bezpieczeństwo ekonomiczne”, którzy przygotowali podsumowanie zdobytej wiedzy z wykorzystaniem omawianej techniki aktywizacyjnej.
16

Czytanie jako twórcze działanie

51%
Strawa E.
Edukacja
|
2012
|
issue 2(118)
60-67
PL
W obliczu kryzysu czytelnictwa należy zastanowić się, w jaki sposób budzić w młodych ludziach potrzebę kontaktu z literaturą. Artykuł jest poświęcony metodzie projektu edukacyjnego (project-based learning, PBL), która może sprawić, że spotkanie z książką stanie się dla uczniów niezapomnianą przygodą. W tej metodzie polonista tworzy sytuację problemową i zachęca do działania, do twórczych poszukiwań, a uczniowie mają szansę poczuć się jak prawdziwi badacze literatury, odkrywcy nowych znaczeń, intertekstualnych odniesień. W projekcie dotyczącym teksów literackich najtrudniejsze wydaje się zaproponowanie uczniom ciekawego pytania-problemu, który byłby punktem wyjścia do działania. Na to zagadnienie położono największy nacisk.
EN
In a reading crisis it is necessary to think about how to encourage young people to be excited about literature. The article presents project-based learning (PBL) as an interesting teaching method which can make reading an unforgettable experience for the student. The teacher in PBL creates a problem scenario to encourage student actions and motivates creative research. The student has the opportunity to experience being a scholar discovering new meanings and inter-textual references. One of the most demanding aspects of PBL is to pose the question that will be the starting point for the project.
17

Edukacja muzealna dla dzieci. Alternatywne przestrzenie

51%
Pater R.
Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce
|
2013
|
issue 4(30)
55-76
PL
Muzeum jest dzisiaj postrzegane jako alternatywne miejsce dla edukacji szkolnej. Wypracowane metody upowszechniania i udostępniania zbiorów odnoszą się w znacznej mierze do teorii uczenia się Johna Deweya, Jeana Piageta, Jeromego Brunera, Marii Montessori, Davida Kolba czy Howard Gardnera. Współczesna edukacja muzealna dzieci polega na przyjaznym, relacyjnym uczeniu się w zorganizowanej i zaaranżowanej przestrzeni. Centrum stanowi człowiek i jego aktywność własna, metody poglądowe przeplatają się z możliwością dotykania obiektów, sprawdzania ich funkcji. Stosowane są edukacyjne metody prowadzące do odkrywania, odczytywania znaczeń i sensów. Współczesne muzea są również przestrzeniami otwartymi dla wielopokoleniowych, i zróżnicowanych grup uczących się. Rozwijają rodzaj krytycznej świadomości, umożliwiają udział w zbiorowych działaniach. Wpływając pośrednio na zmiany osobiste, stają przestrzeniami socjalizacji dla najmłodszych. Artykuł przedstawia problematykę alternatywnej edukacji najmłodszych w działaniach podejmowanych przez współczesne muzea. Nawiązując do rozwijających się w Europie i na świecie muzeów dla dzieci, prezentuje nowe praktyki edukacyjne w polskich muzeach.
EN
Nowadays museums are considered as an alternative place for modern school education. Methods worked out to make the collections universal and easy available are mostly related to the “learning theories” by Jean Piaget, Jerome Bruner, Maria Montessori, David Kolb or Howard Gardner. Contemporary museum education bases on friendly, relaxing way of learning, placed in well-organized and specially arranged space. The man and his own activity are the centre, visual methods meet the possibility to touch the objects and to check their functions. There areeducational methods leading to discover and to read meanings and senses. Present-day museums are also the room open for multigenerational and diversified groups of school-age students. Museums help to develop a special kind of critical self-consciousness and allow to take part in collective activities. By influencing on personal changes museums become great socializing spaces for the youngest. This article presents the aspects of alternative education of the youngest pupils as a part of modern museums’ activities. According to “kids museums” evolving in Europe and worldwide, the article describes new educational forms in polish institutions.
18
Publication available in full text mode
Content available

Implementing an Integrated Conception of Education in Classes I–III by Means of the Project Method

51%
Szczotka M.
Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce
|
2015
|
issue 3(37)
57-70
EN
Educational activities have always been accompanied by a tendency to look to achieve optimal results. New and better teaching methods have been searched for, that would not only accelerate the learning process itself, but also make it more attractive and efficient. In present-day earlyschool education, we are dealing with a new type of pupil, using a set of learning methods and techniques that are totally different from those used previously. In this scenario, traditional learning methods may come to seem inadequate from the point of view of ensuring the attractiveness and efficiency of the educational process. From the very beginning, the implementation of an integrated conception of education in the context of reforming early-school education has raised fears that such reforms could bring about a deterioration into mere routines. The materials prepared for teachers in the form of many didactic studies, programs and methodical guidebooks, for the most part contain, at the level of their methodological planning, just one way of implementing this idea: namely, so-called methodical cycles. Presenting in principle just one form of implementation of such integration naturally leads to uniformity and descends into mere routine – at least where the implementation of such an educationally important idea is concerned. If we are looking for interesting solutions for early-school education, then it is surely worth noting the interesting and valuable form of integrated work known as the project method. This refers to an active methodology based on the exploratory activities of pupils, whose main goal is to bring it about that the knowledge entertained by pupils is of an integrated nature, making it coherent and systematic, and thus dynamic, flexible, and maximally available for the individual – both for purposes of reflection and in the form of a readiness to act in various situations. The basic value of this method just consists in teaching how to act, manage one’s own work, and make use of one’s own experience in various teaching situations. At the same time, it builds up skills connected with communication, negotiation, decision-making, and coping with atypical situations, releasing leadership potential and instilling selfconfidence – something that in turn allows one to function actively in society, planning one’s life in a fully conscious way.
PL
Dążenie do osiągania optymalnych wyników towarzyszyło działaniom edukacyjnym od zawsze. Poszukiwano nowych, lepszych metod nauczania, które nie tylko znacznie przyspieszą sam proces uczenia się, ale uczynią go też bardziej atrakcyjnym i efektywnym. We współczesnej edukacji wczesnoszkolnej mamy do czynienia z nowym typem ucznia, do którego należy dotrzeć przy pomocy zupełnie innego niż dotychczas zestawu metod i technik nauczania. Tradycyjne metody nauczania mogą okazać się niewystarczające dla zapewnienia atrakcyjności i skuteczności procesu edukacji. Wprowadzenie w reformie edukacji wczesnoszkolnej zintegrowanej koncepcji kształcenia od początku budziło obawy o schematyzm realizacyjny. Przygotowane dla nauczycieli materiały w formie wielu opracowań dydaktycznych, programów, przewodników metodycznych zawierają głównie w swej warstwie metodycznej jedną formę realizacji tej idei, czyli tzw. cykle metodyczne. Eksponowanie głównie jednej formy realizacji integracji prowadzi do jednostajności i schematyzmu w realizacji tak istotnej dla edukacji idei. Poszukując ciekawych rozwiązań w edukacji wczesnoszkolnej, warto zwrócić uwagę na interesującą i wartościową formę pracy zintegrowanej, jaką jest metoda projektów. Nawiązuje ona do metodyki aktywnej opartej na badawczej aktywności ucznia. Jej głównym celem jest dążenie do tego, aby wiedza w umyśle uczniów miała charakter zintegrowany, a więc była spójna i systemowa, a przez to dynamiczna, elastyczna, dostępna jednostce jako refleksja i gotowość do działania w zróżnicowanych sytuacjach. Podstawowa wartość tej metody polega właśnie na uczeniu działania, organizacji pracy własnej, wykorzystywaniu doświadczenia w różnych sytuacjach uczenia się. Buduje sprawność komunikowania, negocjowania, podejmowania decyzji, radzenia sobie w sytuacjach nietypowych. Wyzwala umiejętności przywódcze, uruchamia pewność siebie, pozwalającą na aktywne funkcjonowanie w społeczeństwie i w pełni świadome planowanie własnego życia.
19
Content available remote

„Nauczyciel jest takim troszeczkę dozorcą” – koncepcyjne i metodyczne nieporozumienia wokół pracy grupowej w klasie szkolnej

51%
Pilecka M.
Problemy Wczesnej Edukacji
|
2013
|
vol. 9
|
issue 3(22)
89-96
EN
The article concerns a current issue of children’s group work in Polish primary schools. The author collates the original assumptions of this teaching method with its practical use in Polish elementary classes, based on collected data. The qualitative interviews, held from January to May 2013, resulted in getting a worrying overview of the place of group work in Polish schools. Although the interviewed teachers do know a lot about the theory of children’s group work and do rather appreciate the positive effects of this kind of teaching/learning, their statements reveal their fear and distrust of the method. Group work seems to be neglected or just avoided – but even if it occurs, the teachers are not able to ensure favourable work conditions (such as a creative task or a thought-provoking topic).
20
Content available remote

Metoda „pro-kontra” w edukacji ustawicznej

51%
Marszałek A.
Edukacja Ustawiczna Dorosłych
|
2020
|
issue 3
71-83
EN
The article presents the meaning, the origin, specificity and the course of the “pros and cons method”. The theoretical considerations are supplemented with a description of classes using the “pros and cons” method, as well as the course and results of testing its usefulness in lifelong learning. The method is a variety of discussion, which is one of the basic methods that allows shaping a number of key skills. This method is derived from antilogy – a method of deduction developed in ancient Greece, consisting in considering a problem from two opposite sides. The research conducted on 43 teachers of vocational and general education schools shows that the pros and cons discussion is a little known method. The vast majority of teachers, after completing the course during which they got acquainted with the method, speak for its great usefulness, ease of implementation and ensure its systematic and effective use in the educational process.
PL
W artykule przedstawiono znaczenie, rodowód, specyfikę oraz przebieg metody pro-kontra. Rozważania teoretyczne uzupełnia opis zajęć z wykorzystaniem metody „pro-kontra” oraz przebieg i wyniki badania jej przydatności w kształceniu ustawicznym. Metoda „pro-kontra” jest odmianą dyskusji, która jest jedną z podstawowych metod umożliwiających kształtowanie szeregu umiejętności kluczowych. Metoda ta wywodzi się z antylogii – opracowanego w starożytnej Grecji sposobu wywodu, polegającego na rozpatrywaniu zagadnienia z dwóch przeciwstawnych stron. Badania przeprowadzone na 43 nauczycielach szkół zawodowych i ogólnokształcących pokazują, że dyskusja „pro-kontra” jest metodą mało znaną. Zdecydowana większość nauczycieli po ukończeniu kursu, na którym zapoznała się z metodą, wypowiada się za jej dużą przydatnością, łatwością wdrożenia i zapewnia o systematycznym i efektywnym stosowaniu jej w procesie kształcenia.
first rewind previous Page / 2 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.