Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 9

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  międzynarodowe prawo karne
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Artykuł przybliża wstępne badania nad przeniesieniem prawnej koncepcji ludobójstwa na 113 jurysdykcji. W pierwszej części uwzględnia się uwarunkowania tego przeniesienia w systemach karnych jak i powiązań z międzynarodową definicją prawną ludobójstwa. Przeanalizowano sytuacje komunikacyjne, w których uwypuklił się koncept ludobójstwa by ukazać ich zakres i rozległość jak i określić, w jakim stopniu przyczyniły się one do przeformułowania koncepcji ludobójstwa. Ustalenia wskazują na sytuację, w której pomimo ludobójstwa na szczeblu międzynarodowym koncepcja ludobójstwa została przekształcona przez wachlarz krajowych języków prawnych i systemów prawnych, do których została transponowana, a tym samym wzmocniła relację między konfiguracją języka i prawa a trudnością tłumaczenia.
EN
This article discusses preliminary findings of a study on the transposition of the legal concept of genocide into 131 national jurisdictions. The specificities of this transposition into national criminal systems, as well as those related to the international legal definition of genocide, are described in the first part. The communicative situations in which the concept of genocide has been transposed are then examined in order to show their scope and breadth, and to which extent they contribute to the transformation of the concept of genocide. Trends related to the object of transformation in the definition and their effect on meaning are subsequently outlined. The findings point to a situation where, despite having been the object of multiple consensus at the international level, the concept of genocide has been transformed by the vast array of domestic legal languages and legal systems into which it has been transposed and thereby reinforce the relation between the configuration of the language and law, and the difficulty of translation.
EN
The issue of death penalty under international law can be described by pointing out specific legal norms or lack of them in treaties regarding human rights (e.g. International Covenant on Civil and Political Rights), humanitarian law (i.e. Geneva Conventions), international criminal law (i.e. Rome Statute). Moreover, international institutions address issue of death penalty in soft law and in judicature. Following history of those norms, abolistic tendencies are explicit and particularly strong in the post-World War II international society.
PL
Zagadnienie kary śmierci w aktach prawnomiędzynarodowych można opisać poprzez wskazanie odpowiednich unormowań lub ich braku w traktatach dotyczących dziedziny praw człowieka (jak np. Międzynarodowy Pakt Praw Obywatelskich i Politycznych), prawa humanitarnego (m.in. konwencje genewskie) czy międzynarodowego prawa karnego (m.in. Statut Rzymski). Organy międzynarodowe odnoszą się również do tej problematyki w tzw. soft law oraz w orzecznictwie. Śledząc historię tych unormowań, szczególnie widoczny jest trend abolicjonistyczny, charakteryzujący społeczność międzynarodową, który zauważalnie przybrał na sile w okresie po II wojnie światowej.
EN
Frequently, on the basis of regulating crimes against humanity, justified interpretational doubts arise as to the meaning of the expressions used by the legislator. The first of these involves parallel application of acts of international law. The second one can be reduced to numerous allegations concerning the legislator’s failure to comply with the principles of correct legislative technique. This creates or increases interpretational confusion of the law. This article presents the most important problems related to the structure of the elements of the crimes against humanity.
PL
Częstokroć na gruncie regulacji zbrodni przeciwko ludzkości pojawiają się uzasadnione wątpliwości interpretacyjne co do znaczenia wyrażeń, którymi posługuje się ustawodawca. Pierwsza z tych wątpliwości wiąże się ze stosowaniem aktów prawa międzynarodowego. Z kolei druga sprowadza się do nieprzestrzegania przez ustawodawcę zasad poprawnej legislacji, przyczyniającej się do powstania lub zwiększenia zamętu interpretacyjnego. W tym stanie rzeczy przedmiotem badań należy uczynić to, co stanowi istotny problem w właściwym zdekodowaniu znamion zbrodni przeciwko ludzkości.
|
2018
|
vol. 1
|
issue 1-2
130-137
PL
Adam Redzik: Za kilka dni minie 70 lat od dnia, gdy Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych uchwaliło Konwencję w sprawie zapobiegania i karania zbrodni ludobójstwa. Miało to miejsce w Paryżu 9 grudnia 1948 r. Niedługo potem została ona ratyfikowana i weszła w życie. Poniżej publikujemy artykuł, który ukazał się na łamach „Głosu Prawa” w 1933 r. W tekście tym “Dr. Rafał Lemkin, podprokurator Sądu Okr. (Warszawa)”, zapowiedział uregulowanie przez społeczność międzynarodową najcięższych zbrodni iuris gentium, które „będą ścigane i karane niezależnie od miejsca popełnienia przestępstwa i od przynależności państwowej sprawcy, stosownie do ustawy obowiązującej w miejscu ścigania”. W tamtym czasie niestety nie doszło do szerszej dyskusji nad propozycjami polskiego prawnika, a sam Lemkin nie pojechał też do Madrytu na konferencję, na którą zgłosił swoje tezy. Odwołanie Lemkina z polskiej delegacji bywa przedmiotem nadinterpretacji. Prawdopodobne wydaje się, że doszło do kumulacji kilku ważnych zdarzeń na forum międzynarodowym. Tylko tytułem zasygnalizowania należy przypomnieć trzy zdarzenia mające miejsce w 1933 r. wpływ na polską aktywność na forum międzynarodowym. W styczniu Hitler doszedł do władzy w Niemczech. Józef Piłsudski nie miał złudzeń i wysłał tajną misję do Francji celem zorientowania się, czy są szanse na interwencję w Niemczech. Francja – po doświadczeniu I wojny światowej – nie miała zamiaru podejmować żadnych ruchów przeciwko Niemcom. Piłsudski postanowił więc podjąć rozmowy z Hitlerem, aby zabezpieczyć interesy Polski ze strony Niemiec. W efekcie, 26 stycznia 1934 r. podpisana została deklaracja polsko-niemiecka o niestosowaniu przemocy. W trakcie rozmów z Niemcami postanowiono, że tezy referatu Lemkina mogą być niewygodne. W konsekwencji Lemkin, jako przedstawiciel rządu polskiego został odwołany z delegacji. Dodać należy, że w następnych delegacjach uczestniczył, chociaż już jako adwokat. W tekście oryginalnym dokonano wyłącznie kosmetycznych korekt, wynikających z prawideł współczesnej ortografii polskiej, poprawiono oczywiste omyłki oraz uzupełniono nieznacznie przypisy. Artykuł Rafała Lemkina w tym samym czasie (w 1934 r.) ukazał się po francusku w Paryżu, a w nieco skróconych wersjach w Madrycie (także po francusku) oraz we Wiedniu (po niemiecku). Zawierał on pierwszą wersję opisu zbrodni, którą w 1944 r. Lemkin nazwał „genocydem” – „ludobójstwem”. Przedrukowujemy go jako materiał źródłowy – z archiwum „Głosu Prawa” adw. dr. Anzelma Lutwaka. W kolejnych zeszytach przypomnimy kilka innych – naszym zdaniem ważnych – artykułów, które ukazały się na łamach najbardziej „niezależnego czasopisma prawniczego” okresu II RP – jak zwykł pisać o nim sam redaktor.
EN
The section „Fontes” is dedicated to short legal research papers which were published many years ago, and today are not known. Preprint is preceded by introductory remarks about the paper and its author. In the first volume we preprint an article by Rafał (Raphael) Lemkin from the times when he was a Polish prosecutor and a delegate of the Polish government to international congresses. In 1933 he formulated a proposal to the international community to regulate in international law the gravest crimes against the person which were called “barbarity” and “vandalism”. From these terms, in 1944 the word “genocyd” was created, and Lemkin’s proposals from 1933 eventuated after the trauma of Holocaust in the form of the UN Convention from 9 December 1948 on the Prevention and Punishment of the Crime of Genocide. The preprinted article was published as motions during the 5th International Conference on the Unification of Criminal Law in Madrid. It also appeared in the “Voice of Law” 1933, issue 10. At that time it was published in slightly modified versions in French (in Paris and in Madrid) and in German (in Vienna).
|
2018
|
vol. 1
|
issue 1-2
172-177
EN
On October 25-26, 2018, the International Conference “Holocaust and International Law” took place at the Odesa House of Scientists, which was dedicated to the 70th anniversary of the adoption of The Convention on the Prevention and Punishment of the Crime of Genocide on December 9, 1948. The conference took place at the memorable dates of the murder of the Jewish population of Odesa in the gunpowder warehouses in 1941. The organizers of the conference have focused on the influence of the Holocaust in the formation of the doctrine and practice of international law on the prevention and punishment of the crime of genocide, as well as on the reflection of these tragic events in the international legal consciousness.
EN
The study is a slightly modified version of the book published in English in 2017 (Rafał Lemkin (1900-1959) co-creator of international criminal law. Short biography, Warsaw 2017) [Raphael Lemkin (1900-1959), co-creator of international criminal law. Short biography]. Owing to the circumstances, including the constantly uncovered crimes committed by the Russian army against the Ukrainian population, we decided to publish an article devoted to Rafał Lemkin in Ukrainian, also because Lemkin himself noticed the tragedy of Ukraine already in the mid-XX century, when he labelled the Holodomor and the policy of Ukraine’s denationalization by Russians, and subsequently by the Soviet Russians, a genocide (see the Polish version of Lemkin’s 1953 - p. 141-148). This article is published in Ukrainian. For help in the paper’s translation and the preparation for publication, the author thanks Dr Ihor Zeman and Ms. Krystyna Potapenko.
PL
Opracowanie jest nieco zmienioną wersją książeczki, która ukazała się w 2017 r. w języku angielskim (Rafał Lemkin (1900-1959) co-creator of international criminal law. Short biography, Warsaw 2017). Z uwagi na okoliczności, w tym ujawniane stale zbrodnie dokonywane przez rosyjskie wojsko na ludności ukraińskiej, postanowiliśmy opublikować artykuł poświęcony Rafałowi Lemkinowi w języku ukraińskim, także dlatego, że Lemkin dostrzegał tragizm Ukrainy już w połowie XX w., gdy Hołodomor i politykę wynaradawiania Ukrainy przez Rosjan, a następnie Sowieckich Rosjan, nazwał ludobójstwem (zob. polską wersję referatu Lemkina z 1953 r. – niżej s. 141–148 ). Za pomoc w tłumaczeniu i przygotowaniu do druku opracowania dziękuję serdecznie Panu docentowi dr. Ihorowi Zemanowi oraz Pani Krystynie Potapenko.
EN
The article analyses the significance of the so-called “Medical Case” before the United States Military Tribunal I in Nuremberg from the perspective of criminal law. The object of this trial, which resulted with a judgment of 19th and 20th August 1947, was the criminal liability of perpetrators of experiments conducted in Nazi concentration camps. The legal qualification adopted in this judgment recognized these practices as a way of committing war crimes and crimes against humanity. It has found continuation in the law of armed conflicts, although attempts to criminalize in international law the research exploitation of a human at a more extensive scope failed. The Nuremberg trial also demonstrated the inadequacy of classical institutions excluding the unlawfulness of an act to the research experiment. At the same time, it provided a basis for the development of specific conditions for the admissibility of medical research, grounded on the principle of primacy of the human being over collective interests.
PL
Artykuł poddaje analizie znaczenie tzw. procesu lekarzy przed Amerykańskim Trybunałem Wojskowym nr 1 w Norymberdze z perspektywy prawa karnego. Przedmiotem tego procesu, zakończonego wyrokiem z 19 i 20 sierpnia 1947 r., była odpowiedzialność karna sprawców eksperymentów prowadzonych w hitlerowskich obozach koncentracyjnych. Przyjęta w wyroku ATW nr 1 kwalifikacja prawna uznała te praktyki za sposób popełnienia zbrodni wojennych i zbrodni przeciwko ludzkości. Znalazła ona kontynuację w prawie konfliktów zbrojnych, chociaż nie powiodły się próby szerszej kryminalizacji w prawie międzynarodowym badawczego wykorzystania człowieka. Proces norymberski ukazał zarazem nieadekwatność klasycznych instytucji wyłączających bezprawność czynu do eksperymentu badawczego, dając podstawy dla wykształcenia się szczególnych warunków dopuszczalności badań medycznych opartych na zasadzie prymatu człowieka nad interesami zbiorowymi.
EN
The issue of military command is an issue, which under the rules of international criminal law involves numerous issues, related to the regime of commander liability. Since the Nuremberg Tribunal, the issue of superior responsibility has undergone extensive changes. The article presents the influence of the jurisprudence of the Yugoslav Tribunal on the formation of regulations on military command. This is because it was the first international court that had to face this issue. The International Criminal Court built on its experience, clarified the concept of commander's liability and supplemented it with new components.
PL
Problematyka rozkazu wojskowego jest zagadnieniem, które na gruncie przepisów międzynarodowego prawa karnego wiąże się z szeregiem licznych zagadnień, powiązanych z reżimem odpowiedzialności dowódcy. Od czasu Trybunału Norymberskiego problematyka superior responsibility została poddana szerokim zmianom. W artykule zaprezentowano wpływ orzecznictwa Trybunału Jugosłowiańskiego na ukształtowanie się uregulowań dotyczących rozkazu wojskowego. Był to bowiem pierwszy międzynarodowy sąd, któremu przyszło się zmierzyć z tą problematyką. Na jego doświadczeniach bazował Międzynarodowy Trybunał Karny, który doprecyzował koncepcję odpowiedzialności dowódcy i uzupełnił ją o nowe komponenty.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.