Małżeństwo i rodzina jest rzeczywistością szeroko opisywaną w porządku naturalnym i doczesnym przez różne dyscypliny naukowe takie jak psychologia, socjologia, pedagogika, biologia i inne. Jan Paweł II osadza ją w porządku nadprzyrodzonym i wiecznym. Oblubieńczy aspekt miłości, życie w męskości i kobiecości, miłość do której wzywa sakrament małżeństwa stały się przedmiotem refleksji Karola Wojtyły – Jana Pawła II, a dzisiaj domagają się przypomnienia, nowego odczytania i ukazania wielkiej troski o tę najmniejszą komórkę życia społecznego.
EN
Marriage and the family is a reality widely described in the natural order and the temporal by various scientific disciplines such as psychology, sociology, pedagogy, biology and others. John Paul II embeds it in the supernatural and eternal . Spousal aspect of love, life in masculinity and femininity, love which is called by the sacrament of marriage have become the subject of reflection of Karol Wojtyla - John Paul II , and today they demand a new reading, reminders and showing great concern about the smallest structure of social life.
Miłość Boga doświadczona przez proroka Ozeasza (VIII w. przed Chr.) jest w swym opisie, zawartym w Oz 2,4-25, ściśle powiązana z kontekstem historycznym i egzystencjalnym: bałwochwalstwem Izraela oraz zdradą ze strony żony Proroka. W obliczu zaistniałej sytuacji miłość ta ujawnia jej oblubieńczy charakter. Składa się na nią „zazdrość” – żarliwa troska o wyłączność relacji wraz z jednoczesną nieakceptacją cudzołóstwa, co wiąże się z wymiarem sprawiedliwości. Dopełnia go jednak drugi: miłosierdzie – gotowe przebaczyć i zrobić wszystko, by ocalić niewierną małżonkę oraz przywrócić utraconą jedność. Zarysowana przez Ozeasza małżeńska miłość Boga znajdzie swe ucieleśnienie w osobie Jezusa Chrystusa – Oblubieńcu Kościoła.
EN
The Love of God experienced by the prophet Hosea (8th century BC) is closely linked in its description, which is contained in Hos 2,4-25, with the historical and existential context: Israel’s idolatry and the marital infidelity of the Prophet’s wife. In the face of this situation this Love reveals its spousal character. It is characterized by ‘jealousy’ – fervent concern for the relationship’s exclusiveness with simultaneous intolerance of adultery, the latter being connected with the dimension of justice. This aspect, however, is complemented by another: mercy – the readiness to forgive and do anything to save the unfaithful wife and to restore the lost unity. The marital Love of God outlined by Hosea will find its embodiment in the Person of Jesus Christ – the Spouse of the Church.
True marital community is based on disinterested mutual gift which the spouses give of themselves. The capability of self-giving comes from the fact of the man’s personal character. Love is a principle and a legal validity of marital community, enables the total return oneself for second person. By giving oneself back in love to other person a special form of love is developing, with which we are defining as nuptial love. The unselfish gift from itself is gaining the special significance in the marriage, is standing at his bases, carrying loves into not a particular dimension. Nuptial love accepting the person as the multidimensional good.
PL
Prawdziwa wspólnota małżeńska opiera się na bezinteresownym wzajemnym darze, który małżonkowie dają z siebie. Z faktu osobowego charakteru człowieka wynika możliwość darowania siebie. Miłość jest zasadą i mocą wspólnoty małżeńskiej, umożliwia całkowite oddanie się drugiej osobie. Przez oddawanie siebie w miłości innej osobie rozwija się szczególna forma miłości określana jako miłość oblubieńcza. Bezinteresowny dar z siebie posiada specjalne znaczenie w małżeństwie, stoi przy jego podstawach, nadając miłości szczególny wymiar. Miłość oblubieńcza uznaje osobę za wielowymiarowe dobro.
Celem artykułu jest przedstawienie propozycji odpowiedzi na kryzys zjawiska przyjaźni, w szczególności przyjaźni między młodymi ludźmi. Taką propozycją, która wydaje się aktualna, może być model duchowej przyjaźni Aelreda z Rievaulx. W swoim najsłynniejszym dziele „De spirituali amicitia” krytykuje on relacje oparte wyłącznie na użyteczności, przyjemności i proponuje przyjaźń opartą na miłości Chrystusa. Według cysterskiego Opata przyjaźń z Chrystusem może stanowić punkt wyjścia dla relacji międzyludzkich. Z drugiej strony zaś strony, przyjaźń z ludźmi może doprowadzić nas do bliskiej więzi z Bogiem. Młodym ludziom, którzy są dziećmi swoich czasów, niezwykle trudno jest budować relacje oparte na prawdziwej miłości, dlatego propozycja Aelreda może być lekarstwem na ich problemy, pojawiające się w relacjach interpersonalnych, a nawet prawdziwa przyjaźń, oparta na miłości agapicznej, może okazać się rodzajem duchowej terapii dla młodych ludzi. Ponadto koncepcja duchowej przyjaźni może służyć ewangelizacji młodego pokolenia. Wreszcie młodzi ludzie, którzy pragną znaleźć współmałżonka na całe życie i stworzyć rodzinę, dzięki kultywowaniu prawdziwych przyjaźni, mogą nauczyć się jak żyć w głębokich relacjach. Teologia przyjaźni Aelreda z Rievaulx stanowi więc szkołę cnót dla współczesnej młodzieży.
W artykule przedstawiono teologiczną interpretację fenomenu miłości oblubieńczej pod kątem zbadania korelacji z tematyką dotyczącą powołania do świętości. Opracowanie należy do obszaru badań hagiologicznych, którego celem jest przedstawienie argumentuw kościelnej strategii obrony życia ludzkiego. Analizie poddano wypowiedzi papieskie i pisma filozoficzne Jana Pawła II/ Karola Wojtyły na temat miłości oblubieńczej oraz zależności osoby i czynu od Prawdy i Dobra. Wskazano na chrystologiczno-soteriologicznyaspekt miłości oblubieńczej jako warunkujący uświęcenie osoby. Uwarunkowania aksjologiczne powiązane z założeniem chrystologicznym nazwano Blaskiem Bóstwa, utożsamiając to z przestrzenią oddziaływania zbawczego na człowieka, który zostaje uświęconymiłością oblubieńczą Chrystusa i powołany do rozwijania etosu opartego na tej miłości.
EN
The article presents the theological interpretation of the phenomenon of spousal love in terms of examining its correlations with the call to holiness. This study belongs to the field of hagiological research aiming at developing a new concept that defines arguments in the Church’s strategy concerning the defence of every human life. The analysis concerns the statements and philosophical writings of Karol Wojtyła and then John Paul II on spousal love and the dependence of the person and his actions on the Truth and Good. The Christological-soteriological aspect of spousal love as conditioning the sanctification of the person has been indicated. The axiological conditions related to the Christological assumption have been termed as “the Splendour of Divinity,” identifying it with the space of the salvific influence on a person, sanctified by Christ’s spousal love and called to develop an ethos based on this love.
Dzisiaj możemy obserwować kryzys relacji seksualnych między mężczyzną a kobietą. Są one często skoncentrowane na sobie, nietrwałe i oderwane od relacji małżeńskiej. Tą prawidłowość można dostrzec w badaniach nad satysfakcją seksualną, które nie uwzględniają aspektu relacyjnego i są skupione na jednostce. Autor artykułu pragnie zaproponować skalę personalnego postrzegania małżonka, która oparta jest na personalizmie chrześcijańskim i na teologii ciała a ma za zadanie uwzględnić relacyjny aspekt współżycia seksualnego. Jest to propozycja narzędzia, które może wzbogacić badania nad seksualnością człowieka.
Nel recente magistero dei papi si trovano alcune affermazioni concernenti la correlazione teologica fra la Trinità e la famiglia umana. Il modello originario della famiglia deve essere ricercato nel mistero trinitario della vita di Dio. Il tema della famiglia come immagine della Trinità rappresenta una sfi da per larifl essione teologica. Qual è il fondamento, la portata e i limiti di un’autentica analogia familiare della Trinità?
PL
We współczesnym papieskim nauczaniu podjęty został wątek korelacji teologicznych między Trójcą Świętą i ludzką rodziną. Pierwowzoru wspólnoty rodzinnej należy szukać w trynitarnej tajemnicy Życia Bożego. W tym obszarze tematycznym trwa dyskusja teologów systematyków; formułowane są pytania dotyczące fundamentu, znaczenia i ograniczeń „rodzinnej” analogii Trójcy. Z jednej strony Trójca jest zwierciadłem rodziny, źródłowym paradygmatem jej stworzonej tożsamości, z drugiej zaś strony rodzina jawi się jako widzialne odbicie niewidzialnej Trójcy. Obie te perspektywy pozostają w interakcji. Refl eksja na temat rodziny chrześcijańskiej jako żywej ikony Trójcy ma znaczenie nie tylko w obszarze dogmatycznym, lecz również etycznym i duchowym.
EN
Recent papal teaching has raised the topic of the theological relationship between the Trinity and the human family. The primordial model of the family is to be sought in the Trinitarian mystery of God’s life. This whole area is still under discussion by theologians; they formulate questions about the foundation, meaning and limitations of an analogy of the family with the Trinity. On the one hand, the Trinity is the mirror of the family, the source paradigm of its created identity; on the other hand, the family is seen as a visible reflection of the invisible Trinity. These two perspectives interact with each other. Refl ection on the Christian family as a living icon of the Trinity is important not only in the dogmatic but also in the ethical and spiritual forums.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.