Search results

1

Trójca Przenajświętsza w życiu mistycznym św. Faustyny Kowalskiej

100%

Pierzchała K.

Studia Bobolanum

|

2019

|

vol. 30

|

issue 2

83-92

EN

The article discusses the most important feature of the mysticism of St. Faustyna Kowalska in the context of the Trinitarian mysticism. The author’s intention is to propose to the reader an active participation in experiencing the mystery of the Holy Trinity in a life united with the person of the Son of God who has revealed the first and the most important attribute of God – His Mercy in the dimension of the Merciful Trinity. In mystical literature, the title of God as One in Trinity, appears for the first time in the Diary of St. Faustyna Kowalska, in many innovative wordings. The formulations of the mystic described, include descriptions of the vision of the Holy Trinity, as well as her personal thoughts, most often appearing inseparably, as a single conjunction of mystical reality.

PL

Artykuł omawia najważniejszą cechę mistycyzmu św. Faustyny Kowalskiej w wymiarze mistyki trynitarnej. Intencją autora jest zaproponowanie czytelnikowi czynnego uczestnictwa w przeżywaniu tajemnicy Trójcy Przenajświętszej w życiu zespolonym z Osobą Syna Bożego ujawniającą pierwszy i najważniejszy przymiot Boga – Jego miłosierdzie, w wymiarze Trójcy Miłosiernej. W piśmiennictwie mistyków tytuł Boga w Trójcy Jedynego pojawia się po raz pierwszy w Dzienniczku św. Faustyny Kowalskiej, w wielu nowatorskich sformułowaniach. Sformułowania opisywanej mistyczki obejmują opisy wizji Trójcy Przenajświętszej, jak i jej osobiste przemyślenia, najczęściej występujące nierozdzielnie, jako jeden splot mistycznej rzeczywistości.

2

Idea miłosierdzia Bożego w życiu duchowym

71%

Dłutowski M.

Studia Pelplińskie

|

2019

|

vol. 53

121-132

EN

The Church history demonstrates that the Divine mercy has always been a force that makes it possible to achieve the holiness of life to those who trust God immensely. Hence, mercy is, in a sense, the forge of the sanctity of Christian life as it contains the essence of the Gospel. God’s mercy is also a dimension of personal commitment to spiritual life filled with the grace of love and the hope of salvation. Because of mercy we realise that it is not the sin that dominates, but that, through the grace of purification, God still lives in his creation. Today as never before a new sensitivity and imagination is needed for the divine and the sacred.

PL

Dzieje Kościoła pokazują, że Boże miłosierdzie od zawsze było siłą dająca możliwość osiągania świętości życia tym, którzy bezgranicznie ufają Bogu. Stąd miłosierdzie jest, w jakimś sensie, kuźnią świętości życia chrześcijan, gdyż zawiera w sobie istotę Ewangelii. Boże miłosierdzie to również wymiar osobistego zaangażowania się w życie duchowe przepełnione łaską miłości i nadzieją na zbawienie. Dzięki miłosierdziu człowiek przekonuje się, że to nie grzech zwycięża, lecz drogą łaski oczyszczenia Bóg dalej mieszka w swoim stworzeniu. Dziś, jak nigdy dotąd, jest wielka potrzeba nowej wrażliwości i wyobraźni na to, co Boskie i święte.

3

Przebaczenie w optyce miłosierdzia.

57%

Lekan J.

Teologia w Polsce

|

2016

|

vol. 10

|

issue 2

59-77

PL

W refl eksji nad przebaczeniem widzianym w świetle Bożego miłosierdzia zechcemy pójść następującą drogą: Był taki moment w dziejach człowieka, że przebaczenie nie było potrzebne (harmonia stworzenia). Człowiek zburzył tę relację przez złe wykorzystanie swej wolności (grzech pierworodny). Bóg nie pozostawił jednak człowieka samego i wyszedł ku niemu (przebaczenie w Chrystusie). Przebaczenie to jest dostępne (w Kościele) w sposób zwyczajny, sakramentalny (sakrament pokuty i pojednania) i nadzwyczajny (pozasakramentalny). Posiada konkretne skutki antropologiczne (nowy człowiek). Boże przebaczenie jest niezbędne, aby dokonało się przebaczenie w relacjach międzyludzkich (jedno serce).

EN

Undertaking the problem of forgiveness as something which every man needs from God, it is necessary to look upon it in the perspective of God’s Mercy as one of the elements of the process of salvation. Without doubt, we have to consider a man as the greatest fruit of God’s creation (not forgetting about ontological abyss), invited to friendship with God from the very moment of creation. Also, the original sin and its effects, as well as God’s Mercy revealed in the gift of the Only Son, cannot be forgotten. In Him we reach forgiveness – all of us who ask for it with faith and open heart. This forgiveness is realized in the framework of the New Covenant. It is accessible in the Church both in a regular (sacramental) and an extraordinary way. It leads to the creation of the new heart in us and it enables us to forgive each other in order to build the Civilization of Love.

4

Przebaczenie w optyce miłosierdzia

57%

Lekan J.

Teologia w Polsce

|

2016

|

vol. 10

|

issue 2

59-77

EN

Undertaking the problem of forgiveness as something which every man needs from God, it is necessary to look upon it in the perspective of God’s Mercy as one of the elements of the process of salvation. Without doubt, we have to consider a man as the greatest fruit of God’s creation (not forgetting about ontological abyss), invited to friendship with God from the very moment of creation. Also, the original sin and its effects, as well as God’s Mercy revealed in the gift of the Only Son, cannot be forgotten. In Him we reach forgiveness – all of us who ask for it with faith and open heart. This forgiveness is realized in the framework of the New Covenant. It is accessible in the Church both in a regular (sacramental) and an extraordinary way. It leads to the creation of the new heart in us and it enables us to forgive each other in order to build the Civilization of Love. In that way, it reveals the truth that creation and redemption are correlated because redemption does not destroy the work of the Creator but the work of the tempter.

PL

W refleksji nad przebaczeniem widzianym w świetle Bożego miłosierdzia zechcemy, by pójść następującą drogą: Był taki moment w dziejach człowieka, że przebaczenie nie było potrzebne (harmonia stworzenia). Człowiek zburzył tę relację przez złe wykorzystanie swej wolności (grzech pierworodny). Bóg nie pozostawił jednak człowieka samego i wyszedł ku niemu (przebaczenie w Chrystusie). Przebaczenie to jest dostępne (w Kościele) w sposób zwyczajny, sakramentalny (sakrament pokuty i pojednania) i nadzwyczajny (pozasakramentalny). Posiada konkretne skutki antropologiczne (nowy człowiek). Boże przebaczenie jest niezbędne, aby dokonało się przebaczenie w relacjach międzyludzkich (jedno serce).

5

Chryzostomowe Homilie na Księgę Rodzaju

43%

Kaczmarek S.

Ruch Biblijny i Liturgiczny

|

2008

|

vol. 61

|

issue 2

EN

The series of the eight homilies on Genesis written by John Chrysostom include many clues to why the article was chosen. It is considered on the grounds that it is leitmotiv. It is the clue of the order of beings – settled at the moment of creation, spoiled by sin, looked to be restored by human effort and fully realized in Christ. This order, which consists on the different relations, is shown as the important point of interest in the examination of the others clues. We are referring to the dignity of the man created in God’s image as well as similitude; the system of the dependencies between the beings; the significance of the sin of the people at the beginning and other sins; the idea in which God loves man; the salvation and the reward of the Kingdom of Heaven. This article tends also to show, how Chrysostom looks to help his followers during their meeting Christ, in the way of the studying the Scrip- ture, of dogmas and of the life, which should be coherent to the Scripture.

Refine search results

2 Teologia w Polsce

1 Ruch Biblijny i Liturgiczny

1 Studia Bobolanum

1 Studia Pelplińskie

2 2019

2 2016

1 2008

2 Lekan J.

1 Dłutowski M.

1 Kaczmarek S.

1 Pierzchała K.

Trójca Przenajświętsza w życiu mistycznym św. Faustyny Kowalskiej

Idea miłosierdzia Bożego w życiu duchowym

Przebaczenie w optyce miłosierdzia.

Przebaczenie w optyce miłosierdzia

Chryzostomowe Homilie na Księgę Rodzaju