Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 5

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  micrology
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
Pamiętnik Literacki
|
2020
|
vol. 111
|
issue 3
204-211
PL
Recenzja chwali książkę Andrzeja Kotlińskiego i Aleksandra Nawareckiego Dialog troisty. Colloquia o Juliuszu Słowackim [Colloquia on Juliusz Słowacki: A Trilogue] (2019), podzieloną na siedem części, z których każda składa się z dwóch osobnych studiów połączonych wspólnym tematem. Mimo różnic pisarskich indywidualności obydwaj autorzy ukazują świat wyobraźni i antropologii poety poprzez precyzyjne analizy, wzorcowe filologiczne odczytanie tekstu, odkrywcze potraktowanie m.in. roli deminutywów, instrumentacji akustycznej, motywów ornitologicznych, zajmując się często utworami zaniedbanymi w tradycji badawczej. Nadają też lekturze Słowackiego intymną perspektywę, wpisując ją wyraziście we własne doświadczenia.
EN
The review praises Andrzej Kotliński and Aleksander Nawarecki’s book “Dialog troisty. Colloquia o Juliuszu Słowackim” (“Colloquia on Juliusz Słowacki: A Trilogue”, 2019), divided into seven parts, each of which consists of two separate studies joined by a common topic. In spite of the various writing individualities of the authors, both of them display the poet’s world of imagination and anthropology in their accurate analyses, model philological reading of the text, revealing treatment of, inter alia, diminutives, acoustic instrumentation, and ornithological motifs, while often dealing with the pieces that are neglected in research tradition. The authors also give Słowacki’s reading an intimate perspective, clearly setting this reading into their own experience.
EN
The text recalls the history of “micrological” studies at Silesian University in Katowice: the three collective volumes of Miniatury i mikrologii literackiej 2000-2003; Skala mikro w badaniach literackich (2005) and the book written by the cycle’s editor, A.Nawarecki, Mały Mickiewicz (2003) as well as the monographs by J.Ryba, B.Mytych, A.Kunce, W.Bojda. 40 authors participated in the series; the idea of studies in the small, minute and despised was inspired by the masters of the “art of interpretation,” I.Opacki and Cz. Zgorzelski. The Silesian school is compared with its Poznań counterpart (E.Domańska, P.Czapliński), its innovative aspects, regional and provincial roots, and initial philological impulse (Baka’s “micropoetics”) discussed as well as its historical, political, and religious contexts (including Pope Francis’s theology emphasizing the piccolo).
PL
Tekst przypomina historię badań „mikrologicznych” na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach: 3 tomy zbiorowe Miniatury i mikrologii literackiej 2000-2003; Skala mikro w badaniach literackich (2005) i książkę redaktora cyklu A. Nawareckiego Mały Mickiewicz (2003) oraz monografie J. Ryby, B. Mytych, A. Kunce, W. Bojdy. W serii uczestniczyło 40 autorów, studia nad tym, co drobne, znikome i wzgardzone patronują mistrzowie „sztuki interpretacji” I. Opacki i Cz. Zgorzelski. Szkoła śląska porównywana jest z poznańską (E. Domańska, P. Czapliński), rozważa się jej innowacyjny charakter, zakorzenienie regionalne i prowincjonalne, początkowy impuls filologiczny („mikropoetyka” Baki) oraz konteksty historyczne, polityczne, religijne (teologia piccolo papieża Franciszka).
EN
This interpretative essayistic article is devoted to a detailed micrological analysis of Krystyna Miłobędzka’s poems in her book Imiesłowy (Participles). The author attempts to show how three punctuation signs – two commas and one hyphen – can diametrically alter the surface interpretation of a work in the event of such seemingly minor details being omitted. In his conclusion, the author raises the question of whether it is possible, within a micrological analysis, to speak of separating interpretation from the philologist-collector’s pure overinterpretation.
PL
Artykuł-szkic interpretacyjny poświęcony jest szczegółowej, mikrologicznej analizie dwóch wierszy Krystyny Miłobędzkiej z tomiku Imiesłowy. Autor stara się pokazać, jak trzy znaki interpunkcyjne – dwa przecinki oraz jeden dywiz – potrafią diametralnie zmienić powierzchowną interpretację utworów, w której obecność wspomnianych detali zostałaby pominięta. W zakończeniu autor stawia pytanie o to, czy w ramach analizy mikrologicznej możliwe jest mówienie o oddzieleniu od siebie interpretacji od czystej nadinterpretacji filologa-kolekcjonera.
4
45%
EN
The paper discusses the writing and philosophy of Jolanta Brach-Czaina, connecting it to micrology and maieutics. This poetological reflection considering the function of detail and work of similarities and differences in Brach-Czaina’s most significant works (Sofa, Szczeliny istnienia, Błony umysłu) identifies two tendencies of her philosophy: searching for a textual “representation of meaning” and a sensual description of “particles of being”. The paper discusses Brach-Czaina’s ambivalent approach to metonymy and synecdoche, and characterizes her style, which combines a focus on inconspicuous detail and non-conclusiveness of paradoxes. Absorption of concrete and abstraction, creating an impression of precision, and at the same time vagueness are key features of Brach-Czaina’s poetics. Her philosophy has much in common with Italo Calvin and Anne Carson, whose parallel way to seeking the essence of cognition and poetic language has led to the Socratic theory of Eros. 
PL
Artykuł omawia pisarstwo i filozofię Jolanty Brach-Czainy, wiążąc je z projektem mikrologii i sokratejską majeutyką. Poetologiczna refleksja nad działaniem detalu, pracy podobieństwa i różnicy, w najważniejszych utworach (Sofie, Szczelinach istnienia, Błonach umysłu) wydobywa dwie tendencje myśli Brach-Czainy: poszukiwanie tekstowego „przedstawicielstwa znaczenia” i zmysłowego opisu „drobin bytu”. Artykuł omawia ambiwalentne podejście filozofki do metonimii i synekdochy oraz charakteryzuje styl pisarstwa, który łączy skupienie na niepozornym detalu oraz niekonkluzywność paradoksów. Kluczową cechą poetyki Brach-Czainy jest absorpcja konkretu i abstrakcji, wywołanie jednoczesnego efektu dokładności i nieokreśloności. Projekt Brach-Czainy wiele łączy z poetologicznymi refleksjami Itala Calvina oraz, przede wszystkim, Anne Carson. Ich równoległa droga w poszukiwaniu istoty poznania i języka poetyckiego doprowadziła do sokratejskiej teorii erosa.
EN
This article is an analysis of the animal motifs in Piotr Skarga's Żywoty świętych [The Lives of the Saints]. It might initially seem that they do not play an important role in this monumental work. However, when we pay more attention to them, it turns out that they convey valuable information related to the way in which views on the place of man and animals in the Christian universe were formed. An analysis of the motifs collected in the article shows that there is no justification for those stereotypes which result mainly from an erroneous interpretation of the biblical phrase: „Be fruitful and multiply and fill the earth and subdue it”, according to which, from the very beginning, Christianity as a religion was supposed to be characterised by a lack of respect for the created world and a merely instrumental approach to animals. Similarly, the conviction that only St. Francis of Assisi had a friendly relationship with „friars minor”, while other saints were not interested in relationships with them, is also erroneous. The presented text methodologically refers to the findings of the so-called Silesian „school” of micrology, and therefore it aims to concentrate on those parts of the examined work which are considered to be fragments, scraps or „miniatures” – messages that (at first glance) do not determine its value. The present study supplements the article „Znać iżeście i bestyj podlejszy”: zoomorficzne inkarnacje szatana w „Żywotach świętych” Piotra Skargi published in the journal Terminus (2/2019).
PL
Artykuł stanowi analizę motywów zwierzęcych występujących w Żywotach świętych P. Skargi. Mogłoby się wydawać, że nie pełnią one istotnej roli w monumentalnym przecież dziele. Jednak kiedy zwrócimy na nie baczniejszą uwagę, okazuje się, że są nośnikami cennych informacji, związanych z tym, w jaki sposób na gruncie chrześcijaństwa kształtowały się poglądy dotyczące miejsca człowieka i zwierząt we wszechświecie. Analiza zebranych w artykule motywów ukazuje, że nie mają racji bytu rozpowszechnione (zwłaszcza w ostatnim czasie) stereotypy, wynikające głównie z błędnego odczytania biblijnej frazy: „Czyńcie sobie ziemię poddaną”, w świetle których chrześcijaństwo jako religię już od samego początku cechować miał jakoby brak szacunku do stworzonego świata i instrumentalne podejście do zwierząt. Podobnie błędne jest przeświadczenie, że przyjazne relacje z „braćmi mniejszymi” miał tylko św. Franciszek z Asyżu, zaś inne święte osoby nie były związkami z nimi zainteresowane. Prezentowany tekst metodologicznie nawiązuje do ustaleń tzw. śląskiej „szkoły” mikrologii, a zatem zakłada skupienie się na tych częściach badanego dzieła, które są uznawane za fragmenty, odpryski, słowem − „miniatury” − komunikaty, które (na pierwszy rzut oka) nie przesądzają o jego wartości. Studium stanowi dopełnienie artykułu „Znać iżeście i bestyj podlejszy”: zoomorficzne inkarnacje szatana w „Żywotach świętych” Piotra Skargi, który został opublikowany w czasopiśmie „Terminus” (2/2019).
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.