Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 4

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  migracje przymusowe
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
In response to the „refugee crisis” of 2015 – resulting in the arrival in Europe of many thousands of people fleeing the armed conflict in Syria – the Polish Law and Justice party and the Polish government adopted negative attitudes towards refugees. The Polish mass media promoted anti-refugee narratives focused on terrorism and „threats of Islamisation”of Europe. However, these anti-refugee narratives have been countered by local antihate campaigns, including activities undertaken by local ethnologists and anthropologists. This article offers an analysis of educational activities undertaken in 2017 by the Centre for Migration Studies at Adam Mickiewicz University in Poznan, Poland. These activities took a form of two initiatives: „Adopt a vest” and „Let’s talk about refugees”. Both projects aimed at shaping attitudes of openness towards refugees and increasing awareness of refugees among the residents of Poznan, including school children. Additionally, these activities aimed to increase and support the people willing to disseminate knowledge about refugees and impart openness and respect for forced migrants. Such activism isguided by the idea that it is essential not only to get to know the world better, but also to imagine it differently and create an alternative vision of the world where solidarity with refugees and migrants prevails (cf. Fischman, McLaren 2005).
PL
Od 2015 roku w reakcji na „kryzys uchodźczy” – przybycie wielu tysięcy osób uciekających przed skutkami konfliktu w Syrii do Europy – przedstawiciele partii Prawo i Sprawiedliwość oraz polskiego rządu przyjęli negatywny stosunek do uchodźców, a w wielu polskich mass mediach pojawił się antyuchodźczy przekaz łączący zjawiska terroryzmu, „zagrożenia islamizacją” i uchodźstwa. Nie jest to jednak jedyna narracja i postawa obecna w Polsce. W artykule przedstawione są lokalne inicjatywy, które miały na celu przeciwdziałanie antyuchodźczej kampanii nienawiści, a także zwiększenie kompetencji i zaangażowania środowiska etnologicznego. Analizie poddano działania edukacyjne podejmowane i inspirowane przez Centrum Badań Migracyjnych na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu od 2017 roku – projekty „Zaadoptuj kamizelkę” i „Porozmawiajmy o uchodźcach”. Oba projekty miały na celu kształtowanie postaw otwartości wobec uchodźców oraz zwiększenie wiedzy odbiorców – szeroko rozumianej społeczności mieszkańców i mieszkanek Poznania oraz dzieci i młodzieży szkolnej. Inicjatywy zespołu realizującego te projekty służyły poszerzeniu i wzmocnieniu grupy osób chcących zaangażować się w upowszechnienie wiedzy oraz postaw otwartości i szacunku dla drugiego człowieka. Działania te podyktowane były przeświadczeniem o znaczeniu nie tylko lepszego poznania świata, ale też wyobrażenia go sobie inaczej i stworzenia alternatywy w duchu solidarności z innymi (por. Fischman, McLaren 2005).
PL
Celem artykułu jest przeanalizowanie problemu migracji przymusowej na obszarze poradzieckim w kontekście zachodzących tam procesów społeczno-politycznych. Kluczowe znaczenie ma przybliżenie genezy, skali i konsekwencji masowej migracji przymusowej, wywołanej konfliktami zbrojnymi, prześladowaniem określonych grup narodowych, etnicznych, religijnych czy politycznych. Niemożność uregulowania szeregu „zamrożonych” konfliktów posowieckich niesie ze sobą ryzyko dalszej destabilizacji regionu, co może mieć niepośledni wpływ na bezpieczeństwo nie tylko obszaru poradzieckiego, ale także regionów sąsiednich, w tym Europy Środkowo-Wschodniej oraz ogólnie całej Unii Europejskiej.
XX
The aim of the article is to familiarize the problem of forced migration in the post-Soviet area in the context of socio-political processes taking place there. It is crucial to highlight the causes, nature, effects and scale of mass forced migration caused by armed conflicts, persecution of certain national, ethnic, religious groups, and by discrimination. The inability to regulate these conflicts brings the risk of further destabilization of the region, which will make difficult to provide effective assistance to the victims of military convicts in the region, which may have a significant impact on the security not only of the post-Soviet area, but also of neighbouring regions, including Central Europe and generally the entire European Union.
EN
The scope of this paper focuses on the issues of forced migration. We aim to present the approaches of the European Union and the United States of America towards defining who is a forced migrant. Our analysis is based on official documents and other works published by the EU and U.S. federal government. This study is a continuation of our papers from 2016-2017 devoted to different aspects of complex migratory reality in the EU and U.S. We conclude that understanding of forced migration by both entities as expressed in the language used (and changed in time) differs, therefore prudence is necessary when comparing their policies in this field.
PL
Ludzie uciekają przed różnymi zagrożeniami dla swojego życia i codziennej egzystencji, które mogą mieć podłoże zarówno w działaniach innych ludzi, jak i w czynnikach naturalnych. Migracje przymusowe są zjawiskiem globalnym, którego przejawem jest m.in. ostatni kryzys migracyjny i uchodźczy w Europie. Nie tylko UE musi wypracować kompleksowe podejście do migracji przymusowych. W podobnej sytuacji znajdują się również Stany Zjednoczone, które doświadczają rosnącej skali migracji przymusowych z Afryki, Bliskiego Wschodu, Azji Południowej oraz Ameryk Południowej i Środkowej. Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie podejścia UE i USA do definiowania migranta przymusowego. W opracowaniu wykorzystano dorobek prawny i wybrane materiały publikowane przez UE i jej instytucje oraz przez amerykańskie instytucje rządowe pod kątem określonych pojęć wraz z ich definicjami, które odnoszą się do migracji przymusowych. Artykuł jest kontynuacją publikacji autorów z lat 2016-2017, poświęconych problematyce terminologii używanej do opisu poszczególnych wycinków rzeczywistości migracyjnej w UE i USA.
PL
W artykule migracje przymusowe zostały zawężone do pojęcia wysiedlenia. Za Krystyną Kersten przyjęto definicję wysiedleń, jako przymusowych i zorganizowanych przemieszczeń określonej zbiorowości – na mocy porozumień lub decyzji międzynarodowych lub też jako jednostronny akt przeprowadzającej ją władzy. O ile migracje przymusowe nie są zjawiskiem, którego geneza sięga XX wieku, to dopiero jednak w ubiegłym stuleciu zaczęto je stosować, jako środek służący konsolidacji państw narodowych. W czasie II wojny światowej doszło do apogeum sprzężenia idei nacjonalistycznych z wysiedleniami ludności, co wiązało się z próbą fizycznej eksterminacji określonych grup etnicznych. Na skutek polityki germanizacyjnej na polskich ziemiach wcielonych do III Rzeszy doszło do masowych wysiedleń mieszkających tam dotychczas Polaków – zgodnie z ideą „czysto niemieckich ziem”. Z drugiej strony, mocarstwa obradujące na konferencji w Londynie i w Waszyngtonie w latach 1942-1943 były zgodne co do tego, że wysiedlenia ludności niemieckiej są jedynym możliwym środkiem mogącym zapobiec kolejnym konfliktom w powojennej Europie. Stanowisko to znalazło oparcie w rozdziale XIII umowy poczdamskiej przewidującym transfer Niemców z Polski, Czechosłowacji i Węgier. To rozwiązanie popierali również polscy komuniści. W artykule wykazano, że nowe władze postrzegały wysiedlenia jako środek konieczny w realizacji ideału państwa homogenicznego pod względem etnicznym, który kształtował się w czasie wojny. W konstruowaniu koncepcji państwa dominowały odwołania do patriotyzmu, jedności narodowej, a paradygmat walki klas odgrywał w tym procesie drugorzędną rolę. Wynikiem tych poglądów były działania władz w kierunku jak najszybszego przeprowadzenia wysiedleń Niemców z tzw. „Ziem Odzyskanych” po wojnie, a następnie integracji tych terytoriów w ramach nowego państwa narodowego zgodnie z założeniami polityki „repolonizacji”.
EN
In this article, the term 'forced migrations' has been narrowed down to mean expulsions. The definition of expulsion proposed by Krystyna Kersten has been adopted according to which an expulsion is a forced and organized displacement of a given group carried out as a result of an international agreement or decision, or of an act imposed by the authorities. Although the phenomenon of forced migrations does not date back to the 20th century, it was only in the last century that they started to be used as an instrument of consolidation of nation-states. During World War II both nationalist ideas and expulsion-oriented activities reached their apogeum, which resulted in the attempt to exterminate certain ethnic groups. The germanisation policy carried out on the Polish territories let to mass expulsions of the Poles living there, in line with the idea of 'purely German lands.' As it has been shown in the article, the new authorities considered expulsions as a necessary part of the fulfillment of the ideal of an ethnically homogenous country. Central to that vision of the state were references to patriotism and national unity, while the paradigm of class warfare was regarded as secondary. In consequence, after the war the aim of the authorities was to carry out, as rapidly as possible, expulsions of Germans from the so-called 'Recovered Territories' and then, carry out the integration of these territories as part of the new nation-state project realised in line with the policy of repolonisation.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.