Search results

1

La Crisi dei Missionari: At 16,6-10

100%

Crimella M.

Sympozjum

|

2012

|

issue 1(22)

9-24

EN

The passage of Acts 16:6-10 is analyzed according to the method of Narrative Criticism. The insistence on the Spirit shows that Paul and his companions are guided by God; but the narrator does not make explicit how. The vision of the Macedonian points the way to go. But when the will of God is clarified, there is a shift from the narrator’s voice to the characters’ voice and the account gives access to the perception of God filtered by their conscience. It follows that the believing conscience of the implied reader is urged.

2

Możliwości wykorzystania korespondencji misyjnej do badań nad historią wychodźstwa chłopskiego z terenów byłej Rzeczypospolitej na przełomie XIX i XX wieku

61%

Lis T. J.

Studia Historyczne

|

2019

|

vol. 61

|

issue 1 (241)

79-98

PL

The Possibility of Utilizing Missionaries’ Correspondence to Study the History of Peasant Migration (from the territories of former Polish Commonwealth) at the turn of the twentieth century The article presents new possibilities of research on the history of migration at the turn the 20th century using narrative sources, particularly the correspondence of missionaries. Peasants produced and left behind very few narrative sources, which results in migration historians rarely using them. The author indicates how to use alternative narrative sources produced by people of the Church to study the history of migration, in particular emigration from the territories of the former Polish Commonwealth.

3

Powołanie i przygotowanie do służby misyjnej wiernych Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich (mormonów)

61%

Anoszko S.

Annales Missiologici Posnanienses

|

2018

|

issue 23

93-110

PL

Serving on a mission is almost an indispensable part of the image of the adherents of the Church of Jesus Christ of Latter-day Saints, commonly known as Mormons, quasi-Christian new religious movement. The next text attempts to analyse and take a closer look at the theme of calling and preparing for the ministry of being a missionary as an attribute of this Church that was founded by Joseph Smith. Starting from an upbringing in the family and social expectations of the Church’s members through education in the Missionary Training Center, we can follow the vocation path and the creative process of the future Mormon missionary who preach the Gospel in various corners of the world. Missionary ministry is important in the life of each Mormon believer, even those who didn’t serve as a missionary, because it leaves a lasting imprint and affects the minds of the members of this new religious group for the rest of their lives.

4

[Recenzja]: Лев Р. Концевич, Хронолoгия стран Восточной и Централной Азии • Lev R. Kontsevich, Chronology of Far Eastern and Central Asian Countries, t. [1], Издательская Фирма «Восточная Литература» РАН, Москва 2010, ss. 808; t. [2] – Аd-denda, Издательс

61%

Prokop K. R.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

2018

|

vol. 109

455-460

5

Kościół i odkrycie Ameryki

51%

Olszycki M.

Łódzkie Studia Teologiczne

|

2019

|

vol. 28

|

issue 2

137-151

EN

The scope of historical transformation starting from 1492 could have been caused by the fact that Columbus’s voyages triggered off the process of re-defining rules and connections in the New World inhabited by various peoples. Important questions were raised: how to reconcile the variety of cultures and historical trajectories with a Christian impulse, and mainly with a universality of human values which could harmonize social relations with the variety of peoples and cultures, permeated by the power of otherness and inequality. Those issues brought about political and moral dilemmas for America’s conquerors. One can state that year 1492 symbolized an early dawn of our own era and many towns which were founded in America by Christopher Columbus and his successors became a symbol of struggle for justice, equality and peace for many nations, with memorable victories and failures, the majority of which have been too easily forgotten or ignored. But the most important sign of this significant year 1492 was kindling of the holy fire of the future, which gave hope to release a vital force of America’s peoples, regardless of their skin color and country of origin.

6

Zamknięcie małego seminarium w Krakowie prowadzonego przez Księży Misjonarzy św. Wincentego a Paulo w latach 1945-1962

51%

Piotrowski CM J.

Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce

|

2019

|

vol. 132

317-335

PL

Autor w powyższym artykule, na przykładzie małego seminarium Księży Misjonarzy w Krakowie, stara się przybliżyć czytelnikowi tematykę niższych seminariów. Zwraca uwagę na kontekst historyczny oraz społeczny istnienia tych placówek. Ukazuje, jaki wpływ na kształtowanie młodego człowieka miały takie szkoły i jak przebiegał w nich proces wychowania. Autor przedstawia, jak po drugiej wojnie światowej zmieniło się podejście władzy państwowej do szkół prowadzonych przez podmioty kościelne. W opracowaniu, autor stara się znaleźć prawdziwe powody likwidacji niższych seminariów w Polsce, ukazując, że sprawa ich zamknięcia nie była podyktowana dobrem dzieci, ale była decyzją czysto polityczną.

EN

The author of the article deals with minor seminaries on the basis of the minor seminary run by Vincentian fathers in Cracow. He pays attention to the historical and social context of these institutions. He shows the influence of these schools on young people and the education process. The author shows that after WWII the approach of Polish authorities towards the Catholic Church changed. He tries to find true reasons for dismantling minor seminaries in Poland. The closure was not driven by the good of the children, but by purely political factors.

7

Kronika domu Księży Misjonarzy św. Wincentego a Paulo we Lwowie (1939-1946) jako źródło do dziejów Polski i Kościoła katolickiego w Małopolsce Wschodniej. Edycja żródła

51%

Chajko G.

Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce

|

2014

|

vol. 121

183-262

PL

Niniejszy artykuł jest edycją źródłową fragmentu kroniki domu księży misjonarzy we Lwowie, obejmującego lata 1939-1946. Kronikarz, ks. Stanisław Kałężny, niemal z dzienną dokładnością przybliżył wydarzenia, jakie rozgrywały się na przestrzeni tych lat w Małopolsce Wschodniej, a zwłaszcza we Lwowie. Swoją uwagę skupił przede wszystkim na życiu miejscowej misjonarskiej społeczności zakonnej, problemach związanych z budową kościoła parafialnego p.w. św. Wincentego a Paulo oraz na szeroko rozumianej polityce okupantów: sowieckich i niemieckich. Nie pominął też problemu ratowania Żydów przez księży misjonarzy podczas rządów niemieckich we Lwowie (1941-1944). Dopełnieniem traumatycznych wydarzeń związanych z II wojną światową są obszerne opisy z 1945 i 1946 roku, ukazujące życie miejscowych Polaków, sióstr zakonnych oraz duchowieństwa rzymskokatolickiego, zmuszanych przez Sowietów do opuszczenia miasta i przeniesienia się w granice powstającej Polski Ludowej. Dzięki omawianemu dokumentowi poznajemy nie tylko samą faktografię w układzie chronologicznym, ale także mamy niepowtarzalną okazję towarzyszyć występującym postaciom, śledząc ich osobiste przeżycia oraz poznając ich losy, także powojenne.

EN

The present article is a source edition of the house chronicle of the Congregation of the Mission in Lvov from the years 1939-1946. The annalist, Fr. Stanisław Kałężny nearly with daily accuracy recorded events which took place at that time in Eastern Lesser Poland (Małopolska) and especially in Lvov. He paid attention mainly to the life of the local Vincentian monastic society, problems connected with building a parish church of St. Vincent de Paul as well as broadly understood policy of the Soviet and German occupants. He did not omit the problem of saving Jews by the Vincentian fathers during the German occupation of Lvov (1941-1944). The traumatic events connected with World War II are accompanied by extensive descriptions from the years 1945 and 1946, showing the life of local people, nuns and Roman Catholic clergy forced by the Soviets to leave the city and move to the newly forming Polish People’s Republic. Thanks to the document in question not only do we get to know the factual material in chronological order but we also have a unique opportunity to accompany the described persons, follow their personal life and history – both in the war and post-war period.

8

Dzieło misyjne Kościoła w doświadczeniu wiary według kardynała Roberta Saraha

51%

Adamiak G.

Studia Gdańskie

|

2021

|

vol. 49

85-104

EN

Cardinal Robert Sarah is one of the most recognizable Catholic hierarchs today. In his publications and speeches, he boldly paints the image of the contemporary Church, not afraid to talk about its crisis. Among his reflections we can also find missionary topics. The latter is interesting and valuable in that it comes from a pupil of the French mission in Guinea, who became one of those responsible for the missionary work of the entire universal Church. The African Cardinal tells his readers about his childhood spent in communion with missionaries. He points to the beneficial influence of missionaries on the history of his country and people. He emphasizes the necessity of a supernatural understanding of the nature of the mission ad gentes, its dynamism and fruitfulness, which stem from prayer. Outlines the spiritual profile of the missionary. He shows with hope an opportunity for the renewal of the Church and salvation for the whole civilization in the missionary nature of the Church, which implies an exchange of gifts between local Churches. He points to specific areas that can be a leaven of renewal of the Church and Western culture. He is also not afraid to boldly and critically touch the issues of inculturation. Cardinal Sarah proves that even when experiencing a local crisis, in its universal dimension the Church is still in a state of mission.

PL

Jednym z bardziej rozpoznawalnych hierarchów katolickich jest obecnie kardynał Robert Sarah. W swych publikacjach i wystąpieniach odważnie kreśli obraz współczesnego Kościoła, nie bojąc się mówić takżeo jego kryzysie. Wśród jego refleksji znajdziemy również tematykę misyjną. Ta ostania jest o tyle interesująca i wartościowa, że pochodzi od wychowanka francuskiej misji w Gwinei, który stał się jednym z odpowiedzialnych za dzieło misyjne całego Kościoła powszechnego. Wskazuje na dobroczynne oddziaływanie misjonarzy dla historii jego kraju i ludu. Podkreśla konieczność nadprzyrodzonego rozumienia natury misji ad gentes, jej dynamizm i owocność wyrosłe na gruncie modlitwy. Kreśli duchową sylwetkę misjonarza. Z nadzieją ukazuje szansę na odnowę Kościoła i ratunek dla całej cywilizacji w misyjnej naturze Kościoła. Wskazuje na konkretne obszary, które mogą być zaczynem odnowy Kościoła i kultury zachodniej. Uważna lektura dzieł kard. Saraha pozwala odkryć ciągłą wymianę darów między Kościołami, wskazuje jednak na zmianę kierunków tej wymiany. Analiza myśli kardynała z Afryki potwierdza naukę o misyjnej naturze Kościoła a jednocześnie wewnętrzne zmiany, jakie w niej się dokonują.

9

Colegios de Propaganda Fide w Nowym Świecie

51%

Szyszka T.

Nurt SVD

|

2023

|

issue 1

73-89

PL

Zainicjowanie funkcjonowania Kolegiów Propaganda Fide (Colegios de Propaganda Fide) w Nowym Świecie należałoby rozpatrywać jako ważki impuls ku odnowie zaangażowania misyjnego w XVII wieku. Ameryka Łacińska była już wówczas w znacznym stopniu schrystianizowana, aczkolwiek wiele obszarów stanowiło jeszcze ciągle aktualne, misyjne wyzwanie dla tamtejszego Kościoła. Inicjatorami przebudzenia misyjnego byli franciszkanie, którzy podjęli się zadania stworzenia stosownych ośrodków formacyjno-edukacyjnych z myślą o kształceniu misjonarzy wg aktualnych potrzeb na poszczególnych obszarach. W sumie powstało 17 kolegiów misyjnych, które podlegały bezpośrednio rzymskiej Kongregacji Propaganda Fide. Dzięki tym wysiłkom dzieło misyjne w XVII i XVIII wieku objęło wiele dotychczas pomijanych obszarów w Ameryce Środkowej i Południowej.

EN

The initiation of the functioning of the Colleges of Propaganda Fide (Colegios de Propaganda Fide) in the New World should be seen as a weighty impulse for the renewal of missionary commitment in the seventeenth century. Latin America was already to a large extent Christianized although many areas were still a valid missionary challenge for the Church there. The initiators of this missionary awakening were the Franciscans, who undertook the task of creating appropriate formation and educational centres, with a view to educate missionaries according to current needs in individual areas. In total, 17 missionary colleges were established, which were directly subordinate to the Roman Congregation for Propaganda Fide. Thanks to these efforts missionary work in the seventeenth and eighteenth centuries covered many previously neglected areas in Central and South America.

10

Nieznany kurier Piusa XII. Analiza postawy katolickiego misjonarza w sowieckim więzieniu i procesu jego rozpracowywania przez NKGB

51%

Adamski Ł.

Dzieje Najnowsze

|

2016

|

vol. 48

|

issue 2

PL

An Unknown Courier of Pope Pius XII. An Analysis of the Stance of a Catholic Missionary in a Soviet Prison and the Process of Investigating Him by the NKGBA major part of this article is based on recently rendered available sources from the SBU State Archives in Kyiv and reconstructs the last months in the life of Father Jerzy Moskwa (1910– 1941) - a Jesuit missionary and courier of Pius XIII and Metropolitan Andrzej Szeptycki (Andrey Sheptytsky). Arrested in January 1941 during his trip from the Vatican to Lviv, Father Moskwa was interrogated by the NKGB and invigilated by two co–inmates, whose detailed reports make it possible to expand knowledge about the methods and techniques applied by the Soviet services, the political and missionary plans of the Vatican involving the Soviet Union, and the infiltration of the Church in Eastern Galicia. Moreover, they comprise a study of a confrontation of the stand of a zealous Christian, represented by Father Moskwa, and Soviet mentality represented by Yevhen Hromovenko, former chief of the Intelligence of Soviet Ukraine, whom the Jesuit was converting in the cell to Christianity.

11

Program pokutny w dawnym kościele misjonarzy w Siemiatyczach

43%

Rolska I.

Roczniki Humanistyczne

|

2020

|

vol. 68

|

issue 4

175-190

EN

The Council of Trent confirmed the Church’s teaching on the law of penance, focusing on confession of sins and sacramental absolution. It was a response to the erroneous teaching of Protestantism, which rejected most of the sacraments by recognising only the sacraments of baptism and the Eucharist. The sacrament of penance was established by Christ on the day of the resurrection. The apostles, followed by priests, received the power to forgive sins. The doctrine of the Holy Sacraments, and especially of penance and the Eucharist, was preached by the members of the Congregation of the Mission founded by Vincent de Paul during missions in many European countries. The main task of the missionaries was to encourage the faithful to confess their sins and receive the sacrament of penance. This sacrament was perceived as a spiritual cure for the sinners and through repentance they could return to the merciful God. The missionaries came to Siemiatycze in 1717. They took over the parish and the church, which they expanded and re-equipped, inter alia by adding six oak regency confessionals (ca. 1744). The finials of the confessionals featured paintings of penitents absolved by God: Mary Magdalene, King David, the prodigal son and St. Peter. The purpose of the scenes in the paintings was to make it clear to the faithful that the sacrament of penance is a sign that God never leaves people, but always opens the way for their return. Through the paintings in the finials, the sinners were to be assured that repentance and confession of sins to the priest and the penance given by him lead to the forgiveness of sins by God by virtue of the “power of the keys” – the priestly absolution. The images in the confessionals also indicated that for the sinner, the confession is the way back to and the source of God’s mercy. This was emphasised by two consecutive images in the confessionals: the Good Shepherd finding the stray sheep and the scene showing St. Peter and Christ at the moment of handing over the keys. For the faithful, the figure of St. Peter indicated that he would strengthen and guard the faith against all human weakness.

PL

Sobór Trydencki potwierdził naukę Kościoła o prawie pokutnym, skupiając się na wyznaniu grzechów i sakramentalnym rozgrzeszeniu. Była to odpowiedź na błędną naukę protestantyzmu, który odrzucał większość sakramentów, uznając tylko sakramenty chrztu i Eucharystii. Sakrament pokuty ustanowił Chrystus w dniu zmartwychwstania. Apostołowie otrzymali władzę odpuszczenia grzechów, a po nich kapłani. Naukę o Sakramentach Świętych, a szczególnie o pokucie i Eucharystii głosili członkowie Zgromadzeni Misji Wincentego a Paulo na misjach w wielu krajach Europy. Głównym zadaniem misjonarzy podczas głoszenia prowadzonych przez nich misji było zachęcanie wiernych do odbycia spowiedzi i przyjęcia sakramentu pokuty. Sakrament ten miał być duchowym lekarstwem dla grzesznika, a jego nawrócenie – drogą powrotu do miłosiernego Boga. Do Siemiatycz misjonarze przybyli w roku 1717. Objęli parafię i kościół, który rozbudowali i na nowo wyposażyli, m.in. wstawiając sześć dębowych, regencyjnych konfesjonałów (ok. 1744). W zwieńczeniach konfesjonałów zostały umieszczone malarskie przedstawienia pokutników, którym Bóg przebaczył winy: Marii Magdalenie, królowi Dawidowi, synowi marnotrawnemu i św. Piotrowi. Zadaniem scen przedstawionych na obrazach było unaocznienie wiernym, iż sakrament pokuty jest znakiem, że Bóg nigdy nie opuszcza człowieka, lecz zawsze otwiera przed nim drogę powrotu. Umieszczone w zwieńczeniach konfesjonałów malarskie przedstawienia pokutników miały przekonać grzeszników, że żal i wyznanie grzechów kapłanowi, nałożona przez niego pokuta i udzielona, na mocy „władzy kluczy”, absolucja prowadzą do odpuszczenia grzechów przez Boga. Obrazy w konfesjonałach wskazywały również, że spowiedź jest dla grzesznika drogą powrotu i źródłem miłosierdzia Bożego. Podkreślały to dwa kolejne przedstawienia w konfesjonałach: Dobry Pasterz odnajdujący zbłąkane owce oraz scena ukazująca św. Piotra i Chrystusa w momencie przekazania kluczy. Postać św. Piotra dla wiernych miała być znakiem, że będzie on umacniał i strzegł wiary przed wszelką ludzką słabością.

12

Rola zakonników w dziele misyjnym Kościoła

41%

Szyszka T.

Sympozjum

|

2019

|

issue 2(37)

55-75

PL

Misyjne zaangażowanie zakonników reprezentujących rozmaite zakony oraz zgromadzenia misyjne stanowi w dużej mierze o dynamizmie misyjnym Kościoła. Od dawien dawna bowiem, zakony są postrzegane jako awangarda w dziele misyjnym. W tym kontekście jawią się zasadne pytania: jaka jest ich rola i czym się konkretnie zajmują? Nie mniej frapującym zagadnieniem jest to, czy konsekracja zakonna, czyli życie ślubami, przekłada się czy też ułatwia albo utrudnia misyjne zaangażowanie? Czy monastyczny tryb życia ma rację bytu na obszarach misyjnych? Poniższy tekst stara się odpowiedzieć na powyższe kwestie. Zarazem pragnie zachęcić czytelnika do dalszej pogłębionej refleksji nad rolą zakonników we współczesnym dziele misyjnym Kościoła. Nie ulega bowiem wątpliwości, że nowe paradygmaty misyjne, wskazane przez ostatnich papieży, stanowią wielkie wyzwanie również dla zakonników, zaangażowanych w dzieło misyjne.

EN

The missionary commitment of religious men and women representing different religious orders and mission societies are seen as the source of the missionary dynamism of the Church. In fact, the religious orders have been seen as the vanguard (avant-garde) of the missionary work. These realities cause arising of some well-founded questions like; What is the role of the missionary orders and mission societies in evangelization and what exactly these religious bodies do? No less puzzling issue is whether consecrated life, or life in the religious vows, helps or hinders missionary activities? Does the monastic life make any sense in the missionary territories? The following text looks for answers for the above questions. At the same time, the author wishes to encourage the readers to go into reflection on the role of the religious and monks in the Church’s contemporary mission work as there are no doubt that the new missionary paradigms, indicated by the recent popes, are a great challenge for the religious and monks who are involved in the missionary work.

13

Polacy w Boliwii

41%

Piotrowicz A.

Studia Polonijne

|

2015

|

vol. 36

27-70

EN

The article provides examples of our compatriots staying among the Indian tribes in Bolivia since the end of the 19th century (which was the period of emigration and research expeditions of Polish scientists: Józef Jackowski, Rudolf Zuber, Władysław Kluger, Roman Kozłowski, Jan Kalinowski, Józef Warszewicz). The missionary work of Poles in Bolivia began in the second half of the 20th century. The first ones who arrived were the Salesians and Redemptorists. The Franciscans came in the 1970. Missionary activity has been also performed by the missionary sisters from various religious orders and assemblies (including the Dębickie Servant Sisters, the Albertine Sisters, the Sacred Heart Sisters). The article presents the silhouettes of prominent Polish women and men serving in Bolivia: Friar Piotr Nawrot (Divine Word Missionary and musicologist), Bishop Krzysztof Białasik (Divine Word Missionary, the “Polish shepherd of Bolivian mountaineers”), Friar Kazimierz Strzępek – called “El Misionero,” Friar Kacper Nowakowski (Franciscan, OFM Conv.), Grzegorz Stachowiak (CR), Sister Miriam (of the Sacred Heart Sisters). In addition, the author recalls these Poles who passed away, but are still present in the hearts of Bolivians: Fr Bernard Czaja (Divine Word Missionary), Fr. Tomasz Strudzik, and Fr. Mariusz Graszek. Henryk Nowak and Mileniusz Spanowicz (a photographer of Bolivian nature) who are currently living in Bolivia, are also presented in the article.

PL

Artykuł zawiera przykłady pobytu naszych rodaków wśród plemion indiańskich w Boliwii od końca XIX wieku (okres emigracji i wypraw badawczych polskich naukowców: Józefa Jackowskiego, Rudolfa Zubera, Władysława Klugera, Romana Kozłowskiego, Jana Kalinowskiego, Józefa Warszewicza). Prace misyjne w tym kraju Polacy rozpoczęli w drugiej połowie XX wieku. Jako pierwsi przybyli salezjanie i redemptoryści, a w latach siedemdziesiątych XX wieku – franciszkanie. Posługę misyjną pełnią również misjonarki z różnych zakonów i zgromadzeń (m.in. służebniczki dębickie, albertynki, sercanki). Artykuł prezentuje sylwetki wybitnych Polaków i Polek posługujących w Boliwii: o. Piotra Nawrota (werbista i muzykolog), bpa Krzysztofa Białasika (werbista, „polski pasterz boliwijskich górali”), o. Kazimierza Strzępka – „El Misionero”, o. Kacpra Nowakowskiego (franciszkanin OFM), o. Grzegorza Stachowiaka (zmartwychwstańcy), s. Miriam (sercanki). Ponadto autorka wspomina tych Polaków, którzy już odeszli, a na zawsze pozostali w sercach Boliwijczyków: o. Bernarda Czaję (werbista), ks. Tomasza Strudzika, ks. Mariusza Graszka. Prezentuje także obecnie mieszkających w Boliwii – Henryka Nowaka i Mileniusza Spanowicza, fotografa boliwijskiej przyrody.

14

Kolonizacja i chrystianizacja a teatr – spojrzenie z perspektywy XX i XXI wieku

36%

Delimata M.

Ogrody Nauk i Sztuk

|

2011

|

issue 1

PL

Artykuł porusza temat procesu kolonizacji i chrystianizacji, prowadzonej przez europejskich misjonarzy od czasu tzw. „wielkich odkryć geograficznych”. Celem nie jest jednak opisanie historii kolonizacji, lecz spojrzenie na dzisiejsze oblicze artystyczno-sakralnych działań, obecnych w postkolonialnym świecie. Opisane zostały przykłady współczesnych widowisk i performansów sakralnych w Iztapalapie (Meksyk), na Filipinach (prowincje: Aklan, Pampanga, Rizal) oraz jawajski teatr cieni wayang wahyu. Ich charakter należy odczytywać jako hybrydyczny, a zatem taki, który nigdy nie powstałby bez prekolonialnych korzeni, kolonizacyjno-chrystianizacyjnej działalności misjonarzy oraz postkolonialnego Nowego Porządku.

EN

The article discusses the issue of colonization and Christianization processes conducted by European missionaries from the time of so-called “Age of Discovery”. However, the aim of the article is not creating a description of colonization history, but taking a look at today’s vision of artistic and religious activities present in postcolonial world. In the article there were described examples of religious shows and performances in Iztapalapa (Mexico) and Philippines (provinces: Aklan, Pampanga, Rizal) as well as Java shadow play called wayang wahyu. Character of these forms of art should be defined as hybrid – they would not exist without pre-colonial origins, colonization- and Christianization-related activities of missionaries and postcolonial New World Order.

15

Działalność Zgromadzenia Sióstr Służebniczek Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej jako realizacja misyjnego posłannictwa Kościoła

31%

Machalski J.

Annales Missiologici Posnanienses

|

2020

|

vol. 1

|

issue 25

133-145

EN

Since the apostolic times, the Church has continuously fulfi lled the invitation addressed by Jesus to his disciples: Go ye into all the world, and preach the Gospel to every creature (Mark 16:15). The Second Vatican Council, writing about the missionary nature of the Church, clearly emphasized the importance of the task of bringing the Good News to all people on Earth. This mission includes the activity of the Sisters Servants of the Holy and Immaculate Virgin Mary, a congregation founded by blessed Edmund Bojanowski. Although the congregation was not established with missionary work in mind, the fi rst Sisters left Poland as early as 1928, realizing the deep missionary awareness that had always been present in Bojanowski. Currently, the Sisters work almost on all continents, running schools and nurseries for children, serving the sick in clinics and hospitals, working for charity, parishes and pastoral care. The spring months faced the Sisters with the challenge of dealing with the covid-19 virus epidemic, which aff ected, among others, the functioning of the hospitals and schools run by the Sisters, putting many children in poor health at risk because of the conditions in which they live. The Sisters often added a request for prayer and support to the current news published on the Internet. Although due to the epidemic, the departures of volunteers became impossible, many people of good will supported and continue to support the missionary activity of the Sisters, remembering the words ofChrist: Truly I say to you, to the extent that you did it to one of these brothers of Mine, even the least of them, you did it to Me (Matthew 25:40).

Refine search results

La Crisi dei Missionari: At 16,6-10

Możliwości wykorzystania korespondencji misyjnej do badań nad historią wychodźstwa chłopskiego z terenów byłej Rzeczypospolitej na przełomie XIX i XX wieku

Powołanie i przygotowanie do służby misyjnej wiernych Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich (mormonów)

Kościół i odkrycie Ameryki

Zamknięcie małego seminarium w Krakowie prowadzonego przez Księży Misjonarzy św. Wincentego a Paulo w latach 1945-1962

Kronika domu Księży Misjonarzy św. Wincentego a Paulo we Lwowie (1939-1946) jako źródło do dziejów Polski i Kościoła katolickiego w Małopolsce Wschodniej. Edycja żródła

Dzieło misyjne Kościoła w doświadczeniu wiary według kardynała Roberta Saraha

Colegios de Propaganda Fide w Nowym Świecie

Nieznany kurier Piusa XII. Analiza postawy katolickiego misjonarza w sowieckim więzieniu i procesu jego rozpracowywania przez NKGB

Program pokutny w dawnym kościele misjonarzy w Siemiatyczach

Rola zakonników w dziele misyjnym Kościoła

Polacy w Boliwii

Kolonizacja i chrystianizacja a teatr – spojrzenie z perspektywy XX i XXI wieku

Działalność Zgromadzenia Sióstr Służebniczek Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej jako realizacja misyjnego posłannictwa Kościoła