Search results

1

Dramaturgia muzyczna

100%

Wąchocka E.

Przestrzenie Teorii

|

2021

|

issue 36

73-91

EN

In her paper, Ewa Wąchocka examines the phenomenon of recent dramatic works becoming increasingly more ‘musical’ and the terminological shift it brought about, i.e. the inclusion of the term ‘musical dramaturgy’ in writing for the stage. The author argues that far from being limited to the sounds of speech and language in general, musicality also encompasses a variety of non-musical sounds, the unravelling of the play’s narrative and the psychological makeup of its characters; it also penetrates deeply into the structure of the text. In the analysis of plays by W. Murek, A. Grzegorzewska, and S. Bogacz, the author demonstrates how essential the inspirations sourced from musical culture are for recent dramatic works: the 20th-century experiments with music, the discovery of how potent sound expression can be, or the most technologically advanced methods of sound reproduction. By presenting the many and varied dramatic strategies, the author shows that contemporary playwrights not only use musicality to represent the sound landscape of the world but, first and foremost, to create the ontology of an internally conflicted world.

2

Эксперименты композиторов эпохи русского авангарда в области синтеза искусств

72%

Zaytseva M.

Path of Science

|

2016

|

vol. 2

|

issue 4(9)

5.1-5.22

RU

В статье научно обоснованы особенности авангардного искусства, которое направлено на поиск синестезийной общности художественных языков и трансформацию эстетической реальности. Выявлены основные черты экспериментальной деятельности композиторов русского авангарда Михаила Матюшина и Александра Мосолова. Доказано, что доминантой их творчества является создание новой модели искусства, которое объединяет все типы воздействия на человека и возвращающего полноту восприятия и познания действительности.

EN

The article scientifically substantiates the features of avant-garde art that is aimed at finding synesthesian community of art languages and aesthetic transformation of reality. It identifies the main features of the Russian avant-garde composers Mikhail Matyushin’s and Alexander Mosolov’s experimental creativity. It is proved that the dominant feature of their work is the creation of a new model of art that brings together all types of human exposure and returns the fullness of perception and cognition.

3

«Lemma»: Jay Wright’s Idiorrhythmic American Theater

72%

Daddario W.

Pamiętnik Teatralny

|

2021

|

issue 4(279)

121-140

EN

This essay presents Jay Wright’s play Lemma as a historiographical challenge and also as a piece of idiorrhythmic American theater. Consonant with his life’s work of poetry, dramatic literature, and philosophical writing, Lemma showcases Wright’s expansive intellectual framework with which he constructs vivid, dynamic, and complex visions of American life. The “America” conjured here is steeped in many traditions, traditions typically kept distinct by academic discourse, such as West African cosmology, Enlightenment philosophy, jazz music theory, Ancient Greek theater, neo-Baroque modifications of Christian theology, pre-Columbian indigenous ways of knowing, etymological connections between Spanish and Gaelic, the materiality of John Donne’s poetry, and the lives of enslaved Africans in the New World. What is the purpose of Wright’s theatrical conjuration? How do we approach a text with such a diverse body of intellectual and literary sources? The author answers these questions and ends with a call to treat Lemma as a much needed point of view that opens lines of sight into Black and American theater far outside the well-worn territory of the Black Arts Movement.

4

The Modification of the Genre of Mystery Play in the Wagner’s, Schoenberg’s and Messiaen’s Compositions

58%

Katsia N.

Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ

|

2017

|

issue 3(34)

97-113

EN

The purpose of my paper is to reveal the main features of the mystery genre in the European musical culture of the 19th and the 20th century on the basis of the genre features established in the Antiquity and the Middle Ages. The mystery play genre, as we know, in essence means the firm unity of certain stable features. The complexity of those features consists of two specific elements—religion and social, and a general one—the model of the world for a certain epoch. If in the mysteries of Ancient civilizations and the Middle Ages, the aforementioned components operated as a firm unity of inseparable elements; later, in the period after the “new times”, especially at the end of the 19th century and in the 20th century, the stable elements were disintegrated from each other. This process is discussed on the examples of the following operas: • The common religion and ethical model—Wagner’s Parsifal; • The code of moral rules and principles in the social context— Schoenberg’s Moses und Aron; • The explication of Thomistic ideas in the modern world— Messiaen’s Saint François d’Assise. What is outlined is the unity of necessary components of the genre of the mystery play: multidimensional sources of libretto; a mission of the main hero; the author’s interpretation of the mystery; the abundance of ritual scenes; the relationship between the internal and external dramaturgical processes; synthesis of the different theatrical genres; static dramaturgy. All of these features suggest a specific type of musical dramaturgy, in which the categories of time and space contain three main mystic spheres: divine, terrestrial and demonic. Consequently, the dramaturgy of opera staging has three levels of activity: superficial, inner and upon time.

PL

Celem niniejszego artykułu jest ukazanie głównych cech gatunku misterium w kulturze muzycznej Europy XIX i XX wieku na podstawie jego podstawowych wyznaczników, które ukształtowały się w starożytności i średniowieczu. Gatunek misterium opiera się przede wszystkim na kilku zasadach. Na złożoność jego cech charakterystycznych składają się: przede wszystkim model świata z danej epoki, a także dwa dodatkowe czynniki – religijny i społeczny. W misteriach powstałych w starożytności i średniowieczu wymienione komponenty funkcjonowały jako spójna całość współtworzona przez nierozłączne elementy; następnie, w epokach późniejszych, a zwłaszcza pod koniec XIX i na początku XX wieku, stałe części składowe misterium uległy dezintegracji. Proces ten został omówiony na przykładach z następujących oper: — wspólna religia i model etyczny: Parsifal Richarda Wagnera; — kodeks zasad moralnych w kontekście społecznym: Moses und Aron Arnolda Schoenberga; — rozwinięcie myśli św. Tomasza z Akwinu w świecie współczesnym:Saint François d’Assise Oliviera Messiaena. W moim artykule została podkreślona jedność elementów niezbędnych dla powstania gatunku misterium; wielorakie źródła libretta; misja głównego bohatera; interpretacja samej tajemnicy przez autora; obfitość scen rytuału; relacja pomiędzy wewnętrznymi a zewnętrznymi procesami zachodzącymi w dramaturgii dzieła; synteza wielorakich gatunków teatralnych; statyczna dramaturgia. Wszystkie te cechy nasuwają na myśl specyficzny typ dramaturgii muzycznej, w której kategorie czasu i przestrzeni tworzą trzy główne sfery mistyczne: boską, ziemską i diabelską. W konsekwencji dramaturgia inscenizacji operowej dzieli się na trzy poziomy aktywności: powierzchowny, wewnętrzny i ponadczasowy.

Refine search results

1 Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ

1 Pamiętnik Teatralny

1 Path of Science

1 Przestrzenie Teorii

2 2021

1 2017

1 2016

1 Daddario W.

1 Katsia N.

1 Wąchocka E.

1 Zaytseva M.

Dramaturgia muzyczna

Эксперименты композиторов эпохи русского авангарда в области синтеза искусств

«Lemma»: Jay Wright’s Idiorrhythmic American Theater

The Modification of the Genre of Mystery Play in the Wagner’s, Schoenberg’s and Messiaen’s Compositions