Search results

1

About some limitations in researching the human being. Theological perspective

100%

Jastrzębski A.

Polonia Sacra

|

2019

|

vol. 23

|

issue 2(56)

209-222

EN

The concept of a person has gone through several stages of development in the history of thought. In the classical tradition, a person is considered to be a substance. In modernity, John Locke brought forward the notion that social existence and consciousness are the most salient properties of a person, which brought about a possibility of renouncing one’s personhood because of a lack of some perceivable and observable traits. This is why in a Christian anthropology there is such an emphasis on personalism, which from the very beginning of the twentieth century has been opposed to the treatment of people as obscure elements of matter, or elements be manipulated unquestioningly. In this paper we have indicated some elements of anthropology that demonstrate important limitation of any attempt at explaining away the mystery of being a human person.

PL

Pojęcie osoby przeszło wiele zmian w historii myśli ludzkiej. W tradycji klasycznej osoba jest uważana za substancję. W oświeceniu John Locke przedstawił pogląd, że egzystencja społeczna i świadomość są najważniejszymi właściwościami osoby, co spowodowało możliwość utracenia godności osobowej z powodu braku pewnych dostrzegalnych i możliwych do zaobserwowania cech. Właśnie dlatego w antropologii chrześcijańskiej kładzie się tak duży nacisk na personalizm, który od samego początku stanowi przeciwwagę wobec traktowania ludzi li tylko jako elementów materii, którymi można dowolnie manipulować. W niniejszym artykule przedstawimy taką charakterystykę antropologii, która ukazuje istotne ograniczenie wszelkich prób wyjaśnienia tajemnicy bycia człowiekiem.

2

Wiara w teologii Josepha Ratzingera/Benedykta XVI

100%

Panaro A.

Studia Theologica Varsaviensia

|

2019

|

vol. 57

|

issue 1

33-51

PL

Wiarę należy określić przede wszystkim w kategoriach charytologicznych – jest ona łaską, darmo danym darem. Koncepcja wiary Josepha Ratzingera/Benedykta XVI burzy przekonania tych, którzy za bardzo humanizują wiarę, koncentrując się przesadnie na akcie ludzkim, nadprzyrodzoność wiary pozostawiając na drugim planie. Ratzinger daje pierwszeństwo inicjatywie Boga. Wiara jest przestrzenią nadprzyrodzoną, w której spotykają się mysterium człowieka i Mysterium Boga – to, co Boskie w człowieku. Wiara jest tym misterium, które człowieka obejmuje i przenika tak, że Bóg przez łaskę nadprzyrodzoną może się dostać do jego wnętrza. Jest ona tym, co udoskonala człowieka, stanowiącego już dla siebie samego pewnego rodzaju tajemnicy. W doktrynie chrześcijańskiej bowiem przedmiot wiary to nie abstrakcyjna i teoretyczna formuła. Przedmiotem wiary jest osoba – Jezus Chrystus. Wiara dla chrześcijanina jest ostatecznie osobistym spotkaniem z Jezusem z Nazaretu. „U początku bycia chrześcijaninem nie ma decyzji etycznej czy jakiejś wielkiej idei, ale jest natomiast spotkanie z wydarzeniem, z Osobą, która nadaje życiu nową perspektywę, a tym samym decydujące ukierunkowanie” (Deus Caritas est,1).

3

Sacramentum – znak i tajemnica

99%

Duszek K.

Teologiczne Studia Siedleckie

|

2017

|

issue XIV/14

124-138

PL

W artykule zostało przedstawione zagadnienie sakramentu jako rzeczywistości znaku i tajemnicy. Każde doświadczenie religijne posiada strukturę sakramentalną, ponieważ Bóg przychodzi do człowieka na sposób ludzki. W sposób pełny dokonało się to w Jezusie Chry-stusie, który stale działa w Kościele, zwłaszcza przez sakramenty. W klasycznej teologii sakrament rozumiany jest jako widzialny znak niewidzialnej łaski, odsyłający do rzeczywistości określanej przez termin mysterium. Takie ujęcie jest niewystarczające i potrzebuje pogłębienia. Analiza doświadczenia ludzkiego, proces kształtowania się terminu sacramentum i dane egzegetyczne prowadzą do teologicznych wniosków. Sakramenty są nie tylko znakiem, ale też tajemnicą w sensie biblijnym. Nie tylko wskazują, ale także zawierają i wyrażają rzeczywistość mysterium. Przez sakramenty i w sakramentach dokonuje się spotkanie z Chrystusem, który jest sakramentem Boga. Zatrzymanie się jedynie na kategorii znaku może prowadzić do redukcjonizmu lub urzeczowienia sakramentów. Aby podkreślić ich personalistyczny charakter potrzeba powrotu do biblijnej kategorii tajemnicy.

EN

The article presents the sacrament issue as the reality of sign and mystery. Every reli-gious experience has sacramental structure, because God comes to humankind on a human way. It has been fulfilled in Jesus Christ, who still continues His work in the Church, espe-cially through sacraments. The classical theology teaches that sacraments are outward signs of inward grace. They emphasize the reality which is indicated by the term mysterium. This conception is not sufficient and it needs deeper reflection. The analysis of human experience, the biblical data and the process of emerging the term sacramentum has shown the theological conclusion. Sacraments are not only signs, but they are also biblical mysteries - they not only represent, but also contain and indicate the reality of mysterium. Into the sacraments and through the sacraments takes place reunion with Christ, who is Sacrament of God. If theology will confined only to category of sign, it could causes reductionism or understanding sacraments as a things. To emphasize the personalistic character of sacraments, we should be inspired by the biblical category of mystery.

Refine search results

1 Polonia Sacra

1 Studia Theologica Varsaviensia

1 Teologiczne Studia Siedleckie

2 2019

1 2017

1 Duszek K.

1 Jastrzębski A.

1 Panaro A.

About some limitations in researching the human being. Theological perspective

Wiara w teologii Josepha Ratzingera/Benedykta XVI

Sacramentum – znak i tajemnica