Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 9

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  naśladowanie Chrystusa
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1

Chrystus w duchowości bł. Marii Angeli Truszkowskiej

100%
Misiurek J.
Roczniki Teologii Duchowości
|
2009
|
vol. 1(56)
97-106
EN
Blessed Angela Truszkowska is among the important figures in nineteenth-century Poland. She was a co-founder of the Congregation of Felician Sisters. Her writings testify to her love of Jesus Christ, the Divine Bridegroom and His Church. It is in the Divine Master that Truszkowska had found a sense of religious life, therefore she showed Him as a model of love that did not hesitate to lay down His life and remain under the Eucharistic forms. She encouraged her fellow sisters to fulfil God's will modelled on Christ, and to imitate Him in their whole life. She thought that the consecrated person was called to sanctity and should make every effort to follow Jesus Christ; His words should be radically put into practice in this person's life.
2

Od satisfactio do redamatio. Responsoryjna reinterpretacja idei wynagradzania

100%
Pędrak A.
Roczniki Teologiczne
|
2018
|
vol. 65
|
issue 2: Teologia dogmatyczna
85-99
EN
It is not easy for many people today to understand the idea of a religious reparation. Theology sometimes does not offer an adequate language for explication of this idea. Throughout the ages the concept of satisfaction has changed and it has been related to the topic of sin and God’s justice or love. Unfortunately the concept of reparation was often deformed by connecting it with a superficial devotion which simplified the importance of salvation. This article is an attempt to show the idea of satisfaction in a new way by emphasizing its responsorial character. The paper synthetically presents the teaching of the Bible and of the most important theologians belonging to the tradition of the last two thousand years. The salvation is shown – on the one hand – as the expression of God’s love or solidarity with a sinful man, and – on the other hand – as a human answer to this love. This is the key for the reinterpretation of the idea of satisfaction.
PL
Wielu ludziom w obecnych czasach nie jest łatwo zrozumieć ideę zadośćuczynienia. W teologii niekiedy brakuje języka odpowiedniego do objaśnienia tej idei. Przez wieki pojęcie wynagradzania zmieniało się i było wiązane z tematyką grzechu, czy sprawiedliwości lub miłości Bożej. Pojęcie zadośćuczynienia było często wypaczane przez łączenie go z powierzchowną pobożnością, która upraszczała perspektywę zbawczą. Artykuł stanowi próbę nowego ujęcia idei wynagradzania ze szczególnym uwzględnieniem jego responsoryjnego charakteru. W tekście przedstawiona jest syntetycznie nauka Pisma Świętego oraz najważniejszych teologów należących do tradycji ostatnich dwóch tysięcy lat. Zbawienie ukazane jest – z jednej strony – jako przejaw Bożej miłości, solidarności z grzesznym człowiekiem, a z drugiej strony – jako ludzka odpowiedź na tę miłość, co stanowi klucz do reinterpretacji idei wynagradzania.
3
Publication available in full text mode
Content available

Natura i sens tajemnicy wcielenia Chrystusa oraz jej wpływ na życie moralno-duchowe człowieka w świetle korespondencji św. Paulina z Noli

100%
Kołosowski T.
Vox Patrum
|
2000
|
vol. 38
281-291
EN
In preparation
PL
W opracowaniu
4
Publication available in full text mode
Content available

Tożsamość kapłańska według „Listu do moich kapłanów” kard. Stefana Wyszyńskiego

100%
Miczyński J. K.
Verbum Vitae
|
2010
|
vol. 17
315-340
PL
Autor analizuje „Listy do moich kapłanów” kard. S. Wyszyńskiego. Tożsamość kapłańska płynie bezpośrednio z kapłaństwa Jezusa Chrystusa. W swoim ziemskim życiu trwał On nieustannie w synowskim zjednoczeniu ze swoim Ojcem, w wewnętrznym związku z Trójcą Świętą. Jako Wcielone Słowo był Jedynym Pośrednikiem między Bogiem i ludźmi. Związany z Bogiem, cały czas był skierowany ku ludowi Bożemu. Jego osoba, Jego życie, stanowią doskonały wzór posługi pasterskiej, apostolskiej, a także ofiary kapłańskiej. Dlatego każde serce kapłańskie, zjednoczone w wyjątkowy sposób sakramentalnym węzłem święceń z kapłańskim Sercem Chrystusa, odnajduje swoją tożsamość w miłości względem Boga, względem Matki Kościoła, a także we wszystkich wymiarach miłości pasterskiej, aż do oddania życia za innych i przebaczenia nieprzyjaciołom.
5

Wiara kobiet. Doświadczenia, tradycje i opinie

80%
Waluś M.
Roczniki Teologii Duchowości
|
2012
|
vol. 4(59)
119-135
EN
This article is an attempt to look at the faith of women from the theological perspective. It analyses the spiritual writings of the faithful women, mostly the founders of religious congregations in the Catholic Church, including unpublished and archival sources. It presents the female point of view on: the yearning to unite with the Bridegroom; following the steps of Mary in order to be closer to Jesus; the hope for the community of faith and spiritual formation and the motherly image of God. The text also discusses the developments in the conception of female Christian vocation, accompanied with the changed vision of the space where the female faith grows – from the nunnery to the consecrated life in the world.
6

Świętość w ujęciu Sługi Bożego ks. Wincentego Granata († 1979)

80%
Misiurek J.
Roczniki Teologii Duchowości
|
2011
|
vol. 3(58)
29-41
EN
The problem of reaching personal sanctity through Church, highlighted by the constitution Lumen Gentium issued by the Second Vatican Council, is one of key topics discussed in the theological works of the outstanding researcher Professor Father Wincenty Granat. He elaborated widely on the concept of Christian sanctity, which he identified with perfection. Drawing upon the texts of the Old and the New Testament, Father Granat emphasised that love is the foundation of sanctity. This is why, Father Granat taught about sanctity as friendship with Christ. Christ is an example of sanctity for all, this is why we all should follow Him. Servant of God Father Granat claimed strongly that the Church has its inner powers to transform sinners into saints, even though its full sanctity will come with eschatological times.
7
Publication available in full text mode
Content available

Źródła posłuszeństwa konsekrowanego

80%
Ciemała M.
Polonia Sacra
|
2017
|
vol. 21
|
issue 1(46)
45-63
PL
W artykule przedstawiono podstawowe myśli źródłowe dla idei posłuszeństwa konsekrowanego. Analiza teologiczna reprezentatywnych reguł pierwotnego cenobityzmu chrześcijańskiego (Reguły Pachomiusza, Asketikonu Bazylego Wielkiego, Praeceptum Augustyna z Hippony, Reguły Benedykta), jak również Pism Franciszka z Asyżu oraz Magisterium Kościoła XX i XXI wskazuje na zakorzenienie idei posłuszeństwa konsekrowanego w Biblii. Dotyczy to zarówno idei posłuszeństwa wobec Boga, wobec władz wspólnoty, jak i posłuszeństwa wzajemnego. Analizowane prawodawstwo wskazuje na słowo Boga (Ewangelię) jako „pierwszą regułę życia” osób konsekrowanych. Według Asketikonu Bazylego Wielkiego, Reguły Benedykta, Pism Franciszka oraz posoborowych dokumentów Kościoła dobrowolne posłuszeństwo, w myśl Flp 2, 8 (oraz J 6, 38), jest naśladowaniem Chrystusa – uniżonego i posłusznego aż do śmierci. Różnorodność zaś norm dotyczących posłuszeństwa wypływa z konieczności zastosowania tej idei w konkretnych warunkach życia i uregulowania codziennego życia pod opieką przełożonych. Analizowane teksty wraz z odniesieniami biblijnymi stanowią inspirację dla aktualizacji idei posłuszeństwa konsekrowanego.
EN
The article presentsthe basic sources ofthoughtsforthe obedience consecrated. The theological analysis of the typical rules of the original Christian cenobitic monasticism (The Rule of St. Pachomius, The Asketikon of St.Basil the Great, Praeceptum of St. Augustine of Hippo, the Rule of St. Benedict of Nursia), as well as The Scripture of Saint Francis of Assisi and Magisterium of the Catholic Church of XX and XXI century point to the roots of the conception of the consecrated obedience in the Bible (refers to the conception of the obedience to God, to the authorities as well as each other obedience). The legislation which is being considerated points to the Word of God (Gospel) as the “first rule of life” of the consecrated. According to The Asketikon of St.Basil the Great,the Rule of St. Benedict, The Scripture of Saint Francis and Postconciliar Documents of the Church, voluntary obedience according to Phil 2,8 (and John 6,38), is the imitation of Christ – obsequious and obedient unto death. Diversity ofthe norms concerning the obedience arisesfrom the need to application of the conception in the specific condition of life and the adjustment of everyday life under the superior’s patronage. The scriptures which are being studied as well as biblical references are the inspiration for the updating the conception of consecrated obedience today.
8
Publication available in full text mode
Content available

Interpretation of Spiritual Life According to the “Imago Dei”

80%
Pędrak A.
Teologia w Polsce
|
2020
|
vol. 14
|
issue 1
169-184
PL
Prezentowany artykuł jest owocem refleksji teologicznych nad tematyką życia. Fenomen życia jawi się na wielu płaszczyznach, często jednak do końca nie można go zdefiniować, gdyż jest tajemnicą. Autorka artykułu, opierając się na prawdzie, że człowiekjest jednością biologiczno-psychiczno-duchową, interpretuje te sfery. Podąża za myślą św. Bonawentury i określa je mianem vestigium, umbra oraz imago Dei. Szczegółowej analizie poddaje zagadnienie życia duchowego w kategorii Imago Dei, przez co korzystającz dziedzin pozateologicznych, próbuje odpowiedzieć na nasuwające się pytania: czy tylko w człowieku istnieje otwartość na transcendencję, co znaczy być obrazem Boga i w jaki sposób osiągnąć pełnię życia. Sfera bios, psyche i zoe w osobie ludzkiej wzajemniesię przenikają, lecz to życie duchowe przewyższa poprzednie dwie płaszczyzny, przez co odróżnia człowieka od innych stworzeń oraz nadaje mu wyjątkowy charakter. Bóg w swej dobroci i wolności udziela człowiekowi życia, stwarza go jako istotę wolnąi na swój obraz. Jednakże doskonałym Obrazem Ojca jest Jezus Chrystus. We wcieleniu ukazał nam pełnię człowieczeństwa i dzięki naśladowaniu i zjednoczeniu z Chrystusem człowiek może upodabniać się do obrazu Boga, by ostatecznie uzyskać pełnię udziału wewspólnocie z Bogiem Trójjedynym.
EN
This article is the result of theological research on the subject of life. The phenomenon of life is multifaceted, but often it cannot be defined because it is a mystery. The author of the article, based on the truth that man is a biological-psycho-spiritual unity, interprets these spheres in the key of St. Bonaventure’s idea, describes them as vestigium, umbra, and imago Dei. The issue of spiritual life in the category of Imago Dei is analyzed in detail. The author tries to answer the questions that arise by using not only theological fields: or is there an openness to transcendence only in a man? What does it mean to be an image of God? How to achieve a full life? The sphere of bios, psyche, and zoe in the human person are permeating each other, but this spiritual life transcends the previous two planes. This distinguishes man from other creatures and gives him a unique character. God, in His goodness and freedom, grants man life, creates him as a free being and in His image. But the perfect image of the Father is Jesus Christ. In His Incarnation, He showed us the fullness of humanity and through imitation and union with Christ, man can become conformed to the image of God. In this way, it is finally possible to obtain full participation in the communion with God in the Holy Trinity.
9
Publication available in full text mode
Content available

Koncepcja dziecięctwa duchowego ks. Aleksandra Woźnego.

71%
Mueller W.
Teologia i Moralność
|
2013
|
vol. 8
|
issue 2(14)
203-216
EN
Rev. Aleksander Woźny lived, worked, taught and ministered in a big parish of St. John Cantius Church in Poznań. He was truly a very good priest, who died in the opinion of sainthood. He proposed a new model in the spiritual life - spiritual childhoo d, which he developed when he was a prisoner at the Dachau concentration camp, inspired by "The Story of a Soul" by St. Therese of Lisieux. The purpose of the article is to present  spiritual childhood as a certain concept - a proposal for the development of the inner life for every believer who pursues holiness and union with God in love, which was primarily the "path" of Rev. A. Woźny. This attitude accompanied him throughout his life and permeated his entire teaching. Spiritual  childhood shaped itself in him. It was conditioned throughout his life by many facts, which contain the essential features of a spirituality that offers everything to God: one's will, intellect (the authority of the soul), misery and sin, supernatural gifts, entrusting one's whole life to God, in a spirit of submission, diminishing oneself through the imitation of Jesus and entrusting oneself to the Mother of God. This spiritual way is fulfilled by specific means: prayer, sacramental life, asceticism. The Biblical ground of spiritual childhood is found in the words of Christ: "Truly I tell you, anyone who will not receive the kingdom of God like a little child will never enter it" (Mk 10:15). It is thus an awareness of one's own inadequacy, while simultaneously being open and trusting as well as entrusting to God as Father, seeking direct communion with God in love. This union, as the essence and purpose of the Christian life, eventually implies holiness and union with Christ, which can be realized in different ways and manifests itself in all aspects of life, in both clergy and laity, taking into account the specificities of each calling, which leads to a perfect likeness of Christ (2 Cor. 3, 18) (CC 50). The article describes the conditions of his spiritual life. It indicates the basis of spiritual childhoo d, showing its essential  features  as  well  as  methods  and  means  of  realization. Rev. Woźny shaped his concept of childhood throughout almost all his life. His way of thinking and acting was formed by many factors that affected the climate of his faith during the relevant period in which he lived.  The  article  contains  a  presentation  and  evaluation  of Rev. Aleksander Woźny's theological concept of spiritual childhoo d. It focuses on the basics of spiritual childhoo d, which shows the Triune God as the source  of spirituality, outlining its subjective dimension, which is the foundation of the theological virtues of spiritual childhoo d, and the Church as a place to build communion with God. The article examines the ways and means of realizing  spiritual  childhood through prayer, understood as a childlike devotion to God and the ascetic life. It emphasizes the role and importance of the sacraments, and the path of  childhood as the means of personal holiness in the life of Rev. Woźny. This is a universal concept, one of the possibilities, which need not put aside other ways of spiritual development that through particular stages leads to excellence and communion with God Himself. The secret lies in the voluntary choice of the model, which Rev. A. Woźny himself called the shortest and surest way to  God.
PL
Ks. Aleksander Woźny żył, pracował, tworzył, służył w dużej parafii pw. św. Jana Kantego w Poznaniu. Był bardzo dobrym księdzem, który umarł w opinii świętości. Zaproponował nowy model życia wewnetrznego – dziecięctwo duchowe.            Celem artykułu jest przedstawienie dziecięctwa duchowego, jako pewnej koncepcji - propozycję rozwoju życia wewnętrznego dla każdego człowieka wierzącego, dążącego do świętości, do zjednoczenia z Bogiem w miłości, które było przede wszystkim „drogą” samego ks. A. Woźnego. Postawą, która towarzyszyła mu przez całe życie, przenikającą całe jego nauczanie. Dziecięctwo duchowe ukształtowane w nim samym, zostało uwarunkowane całym jego życiem, wieloma faktami, w których zawierają się zasadnicze cechy duchowości oddania Panu Bogu wszystkiego: swojej woli, rozumu (władz duszy), nędzy i grzechów, darów nadprzyrodzonych, zawierzenia mu całego swojego życia, w duchu dyspozycyjności, umniejszania poprzez naśladowanie Jezusa i zawierzenie siebie Matce Bożej, a jednocześnie realizowana przez konkretne środki: modlitwę, życie sakramentalne, ascezę. Biblijną przesłankę duchowości dziecięctwa duchowego stanowią słowa Chrystusa: „Kto nie przyjmuje Królestwa Bożego jak dziecko nie wejdzie do niego” (Mk 10, 15). Jest to zatem postawa świadomości własnej niewystarczalności, przy jednoczesnym otwarciu i zaufaniu oraz zawierzeniu Bogu jako Ojcu, zmierzająca do bezpośredniej komunii z Bogiem w miłości. To zjednoczenie, jako istota i cel życia chrześcijańskiego, ostatecznie zakłada świętość i zjednoczenie z Chrystusem, które może być realizowane na różne sposoby i przejawiać się we wszystkich aspektach życia, zarówno u duchownych jak i świeckich, uwzględniając specyfikę każdego powołania, które sprowadza się do doskonałego upodobnienia się do Chrystusa (2 Kor 3,18) (KK 50). Jest to koncepcja uniwersalna, a więc jedna z możliwości, która wcale nie musi znosić innych dróg, duchowości czy etapów, które prowadzą do doskonałości, do komunii z Bogiem samym. Sekret tkwi w pewnej dobrowolności wyboru tego modelu, którą sam Ks. A. Woźny nazywa najkrótszą i najpewniejszą drogą do Boga. Artykuł zawiera uwarunkowania życia duchowego ks. Aleksandra Woźnego na tle sytuacji społeczno-politycznej w kraju i realiów epoki w której żył, środowiska rodzinnego oraz formacji duchowej. W związku z powyższym, uwzględniono dojrzewanie do kapłaństwa Aleksandra Woźnego, bolesne doświadczenia II wojny światowej oraz posługę duszpasterską jako proboszcza parafii pw. św. Jana Kantego w Poznaniu. Ks. Woźny kształtował swoją koncepcję dziecięctwa niemal przez całe swoje życie. Jego sposób myślenia i działania został uformowany przez wiele czynników mających wpływ na klimat wiary właściwy epoce, w której przyszło mu żyć. Artykuł zawiera prezentację i ocenę teologiczną koncepcji dziecięctwa duchowego ks. Aleksandra Woźnego. Skoncentrowano się na podstawach duchowości dziecięctwa, które wskazują na Trójjedynego Boga jako źródło duchowości, nakreślając jej podmiotowy wymiar, cnoty teologalne będące fundamentem dziecięctwa duchowego oraz na Kościół jako miejsce tworzenia komunii z Bogiem. Artykuł ukazuje środki i sposoby realizacji dziecięctwa duchowego poprzez modlitwę rozumianą jako dziecięce oddanie się Bogu i życie ascetyczne, podkreśla rolę i znaczenie sakramentów świętych, oraz drogę dziecięctwa jako sposób osobistego dążenia do świętości samego ks. Woźnego. Jest to koncepcja uniwersalna, a więc jedna z możliwości, która wcale nie musi znosić innych dróg, zarówno dla duchownych jak i świeckich. Może być realizowana w różnych powołaniach przez konkretne środki: modlitwę, życie sakramentalne, ascezę, pokorę przez oddanie Bogu swojej woli, rozumu (władz duszy), nędzy i grzechów, darów nadprzyrodzonych, zawierzenia mu całego swojego życia, w duchu dyspozycyjności, umniejszania poprzez naśladowanie Jezusa i zawierzenie siebie Matce Bożej. Sekret tkwi w pewnej dobrowolności wyboru tego modelu, którą sam Ks. A. Woźny nazywa najkrótszą i najpewniejszą drogą do Boga.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.