Shortly after the Congo had gained its independence, on the area of the newly formed Republic the richest provinces declared secession. The important role in the armed forces of Katanga was played by the army aviation cooperation created by the army with considerable help from the Belgians. The moment that the international forces joined the struggle between the secessionists’ and government’s troops significantly increased the activity of Katanga’s aviation. Although Katanga aviation possessed very slim resources, they managed to prevent the air forces of the United Nations Force from taking any actions. Despite heavy losses the aviation of Katanga was not completely destroyed and regenerated soon. The final stage of military aviation operations in the newly formed state were fights against the Simbas which were fought from 1964 to 1965.
PL
Krótko po uzyskaniu niepodległości przez Kongo (15 sierpnia 1960) na terenie młodej republiki doszło do secesji najbogatszej prowincji – Katangi. Dużą rolę w jej siłach zbrojnych odgrywało lotnictwo współpracy z armią stworzone z wydatną pomocą Belgów. Od chwili, gdy w walki między oddziałami secesjonistów a wojsk rządowych włączyły się siły międzynarodowe, znacząco wzrosła aktywność sił powietrznych Katangi. Lotnictwo katangijskie, dysponujące bardzo szczupłymi siłami, w krótkim czasie zdołało uniemożliwić prowadzenie jakichkolwiek działań siłom powietrznym kontyngentu Organizacji Narodów Zjednoczonych. Mimo strat zadanych lotnictwu Katangi nie zostało ono całkowicie zniszczone, co pozwoliło później na jego odrodzenie. Ostatnim etapem działań wojskowych sił powietrznych na terenie młodego państwa były walki przeciwko Simbom, toczone od 1964 do 1965 r.
The article is dedicated to the problem of mercenarism which exists since armed conflicts break out throughout the world. The author compares legal remedies adopted by the international community concerning fighting mercenarism. The analysis puts stress on strong and weak points of particular provisions as well as makes recommendations de lege ferenda.
PL
Artykuł poświęcony jest problemowi najemnictwa, który występuje odkąd na świecie dochodzi do konfliktów zbrojnych. Autor dokonuje porównania przyjętych przez społeczność międzynarodową aktów prawnych w zakresie walki z najemnictwem. Analiza przepisów uwypukla mocne i słabe strony przyjętych rozwiązań oraz wskazuje na postulaty de lege ferenda.
The purpose of this article is to analyze the role of “little green men” in the Russian foreign policy in the light of legal norms regulating use of mercenaries and paramilitary groups. The author examined the Kremlin’s motives to use illegal forces to achieve political goals from the perspective of the decision-making process. In addition, the institutional and legal method was helpful to understand the legal context of the involvement of unofficial forces in foreign policy. This article attempts to answer the following research questions: what is the role of “little green men” in the Russian foreign policy? What is the Kremlin’s official attitude towards the use of mercenaries and contractors? What are the reasons for engagement of unofficial forces outside Russia? It is worth noting that a trend of the commercialization of security and conflicts managed by intermediaries became visible at the beginning of the 21st century in the world. Not only Russia has decided on this type of service, because the USA, Great Britain or France delegate some of the tasks originally assigned to the armed forces to private entities. Signs of mercenary activity for the Russian Federation have been described on the examples of Ukraine, Venezuela, the Central African Republic and Syria.
PL
Celem niniejszego artykułu jest analiza roli „zielonych ludzików” w polityce zagranicznej Rosji w świetle obowiązujących norm prawnych regulujących kwestię najemnictwa oraz para- militarnych ugrupowań. Motywy, jakimi kierował się Kreml przy wykorzystaniu nielegalnych sił do osiągnięcia celów politycznych, zostały rozpatrzone przez pryzmat procesu decyzyjne- go w ramach metody decyzyjnej. Dodatkowo, dla zrozumienia kontekstu prawnego zaangażowania nieoficjalnych sił w polityce zagranicznej, pomocna była metoda instytucjonalno-prawna. W niniejszym artykule podjęto próbę odpowiedzi na następujące pytania badawcze: Jaka jest rola „zielonych ludzików” w polityce zagranicznej Rosji? Jakie jest oficjalne stano- wisko Kremla w związku z wykorzystaniem najemników, kontraktorów? Jakie są przyczyny angażowania przez Rosję nieoficjalnych sił poza granicami państwa? Warto zaznaczyć, że trend w komercjalizacji bezpieczeństwa oraz w prowadzeniu konfliktów przez pośredników stał się widoczny na początku XXI wieku na świecie. Nie tylko Rosja zdecydowała się na tego typu usługi, albowiem USA, Wielka Brytania czy Francja delegują część zadań pierwotnie przypisanych siłom zbrojnym na prywatne podmioty. Przejawy działalności najemników na rzecz Federacji Rosyjskiej zostały rozpatrzone na przykładach Ukrainy, Wenezueli, Republiki Środkowoafrykańskiej oraz Syrii.
Secesja Katangi, jednej z prowincji w Kongu i udział polskich najemników w walkach z siłami ONZ (ONUC) i rebelią ludu Baluba są w Polsce mało znane. Nieco światła na ten zapomniany okres rzucają opublikowane wspomnienia Jana Zumbacha i Rafała Gana-Ganowicza. Istnieją jednak materiały archiwalne, które pozwalają zdecydowanie szczegółowiej zapoznać się z liczbą Polaków uczestniczących w wydarzeniach w Kongu. Takimi źródłami do okresu rebelii Simbow już nie dysponujemy, informacje na ten temat można zaczerpnąć tylko z pamiętników wspomnianych polskich najemników. Ciekawostką jest, że pierwszy z nich, Jan Zumbach, postarał się o pewną dezinformację co do personaliów swoich polskich kolegów uczestniczących w wydarzeniach. Mimo trudności w badaniach udział byłych żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie w walkach w Katandze i później w Kongu z komunistyczną rebelią zasługuje na uwagę historyków.
W artykule autor analizuje genezę pojęcia i zmiany podejścia do wojny hybrydowej w zachodnim dyskursie politycznym i wojskowym. kraina jest pierwszym krajem, któremu przyszło stanąć wobec zagrożenia jakim jest nowy rodzaj wojny. Niewypowiedziana wojna, jaką przeciwko krainie prowadzi Rosja, określana jest w publikacjach jako „hybrydowa”, „nieliniowa” lub „wojna kontrolowanego chaosu”. est ona często interpretowana jako nowa jakość w historii wojen, ale poszczególne jej elementy były stosowane w przeszłości. Nowością jest wyjątkowa spójność i konsolidacja tych elementów, dynamizm i elastyczność ich stosowania, przy istotnej roli składnika informacyjnego. W artykule podkreśla się, że wojna hybrydowa łączy militarne zagrożenie, ukrytą interwencję, tajną dostawę broni i systemów uzbrojenia, szantaż ekonomiczny, hipokryzję dyplomatyczną i manipulację w massmediach oraz otwartą dezinformację.
EN
In the article the author analyzes the genesis of the concept and changes regarding the hybrid warfare in western political and military discourse. kraine is the first country that stand up to the threat which is a new kind of war. ndeclared war, which leads Russia against kraine, experts refer to it as a socalled hybrid, nonlinear or war of controlled chaos. It is often interpreted as a new uality in the history of wars, but its individual components have been used in the past. What is new is uniue consistency and consolidation of these elements, dynamism and flexibility of their use, with important role of informational component. The article emphasizes that hybrid warfare combines military threat, hidden intervention, a secret supply of weapons and weapon systems, economic blackmail, diplomatic hypocrisy and manipulation of the mass media and open disinformation.
Artykuł prezentuje losy szlachcica Jana Kunowskiego, który trzykrotne pełnił funkcję dyrektora ewangelicko-reformowanego synodu prowincjonalnego w Wielkim Księstwie Litewskim. Ukazane zostały różne formy jego działalności – jako poety, kondotiera, kartografa, żołnierza, dyplomaty, urzędnika, sekretarza królewskiego i ziemianina. Omówiono karierę Kunowskiego, która jednak była dużo skromniejsza niż wskazywałby na to potencjał intelektualny oraz protekcja patrona – Aleksandra Gosiewskiego. Wyjaśnione zostały przyczyny czterokrotnej zmiany miejsca zamieszkania, które każdorazowo wiązały się z porzuceniem dotychczas wykonywanego zawodu lub pełnionego urzędu.The article presents the life of nobleman Jan Kunowski, a three times director of the Lithuanian Evangelical Reformed Provincial Synod in the Grand Duchy of Lithuania. There are various forms of his activity described – as a poet, condotierre, cartographer, diplomat, official, royal secretary, and landowner. His career was not as successful as it had been indicated by both his intellectual potential and patronage of his patron Aleksander Gosiewski. The study explains why he changed his place of residence four times, and every time he abandoned either his post or profession performed.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.