Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 7

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  naprawienie szkody
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

OBOWIĄZEK NAPRAWIENIA SZKODY JAKO ŚRODEK PROBACYJNY W ŚWIETLE ORZECZNICTWA SĄDOWEGO

100%
SZCZECHOWICZ A.
Przegląd Policyjny
|
2019
|
vol. 133(1)
155-162
PL
Przedmiotem rozważań jest zbadanie możliwości dochodzenia roszczeń majątkowych przysługujących pokrzywdzonemu a wynikłych ze szkody wyrządzonej przestępstwem w postępowaniu karnym. Rekompensata szkody wyrządzonej pokrzywdzonemu przestępstwem może nastąpić na podstawie wniosku o naprawienie szkody z art. 46 § 1 k.k. oraz jako środek probacyjny. Istotne jest zbadanie wzajemnych relacji zachodzących pomiędzy tymi instytucjami oraz zakres i możliwość stosowania ich przy orzekaniu w przedmiocie roszczeń cywilnych w postępowaniu karnym. Nie mniej ważną kwestią dla pokrzywdzonego jest kwestia egzekucji zapadłych w tym przedmiocie rozstrzygnięć. Artykuł poświęcony został omówieniu obowiązku naprawienia szkody jako środka probacyjnego i konsekwencjami niewykonania nałożonego przez sąd obowiązku.
2
Publication available in full text mode
Content available

Natura prawna roszczenia o naprawienie szkody z tytułu naruszenia autorskich praw majątkowych poprzez zapłatę wielokrotności stosownego wynagrodzenia

75%
Siedziako J.
Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM
|
2013
|
issue 3
123-134
PL
W artykule przedstawiono pojęcie autorskich praw majątkowych i przypadki ich naruszeń. Autorka wskazała na możliwe sposoby dochodzenia roszczeń o naprawienie wyrządzonej szkody, w tym także poprzez zapłatę wielokrotności stosownego wynagrodzenia. W ocenie autorki ustanowienie w prawie autorskim roszczenia o zapłatę wielokrotności stosownego wynagrodzenia należy uznać za rozwiązanie zbyt surowe oraz sprzeczne z podstawowymi zasadami prawa cywilnego i zasadami odpowiedzialności odszkodowawczej.
EN
The paper presents the concept of intellectual property rights and cases of their infringements. The author emphasized possible manners of seeking legal redress for the damage, including also the payment of multiplicity of the appropriate remuneration. In the opinion of the author a claim for payment of multiplicity of the appropriate remuneration - provided for by law - should be considered as a solution which is too strict and contrary to the fundamental principles of the civil law and the principles of liability for damages.
3
Publication available in full text mode
Content available

Termin do złożenia wniosku o ustalenie zdarzenia medycznego – analiza i uwagi de lege ferenda

71%
Białkowski M.
Ius Novum
|
2020
|
vol. 14
|
issue 3
142-159
EN
The aim of this article is to critically assess the time limit for submitting an application for determining a medical incident. The starting point for the evaluation of Article 67c paras 2 and 4 of the Act on patients’ rights and Patient Ombudsman is the inference that this time limit should be qualified as final. This conclusion in particular impacts the effects of its expiry and the lack of possibility – contrary to the individual rules of procedure of voivodship committees deciding on medical incidents in which the time limit is defined under procedural law – for its restoration. The analysis of the solution adopted by the legislator is also conducted through the prism of its comparison with the statutory period of limitation in claims for compensation for damage caused by a wrongful act (Article 4421 § 3 Civil Code). This comparison leads to the conclusion that the time limit for submitting an application for determining a medical incident significantly limits access to this alternative method of redressing damage caused by medical treatment.
PL
Celem artykułu jest poddanie krytycznej analizie terminu do wniesienia wniosku o ustalenie zdarzenia medycznego. Punktem wyjścia dla oceny art. 67c ust. 2 i 4 ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta jest ustalenie, iż termin ten powinien być kwalifikowany jako termin zawity prawa materialnego, co rzutuje w szczególności na skutki jego upływu i brak możliwości – wbrew przyjętej w regulaminach poszczególnych komisji do spraw orzekania o zdarzeniach medycznych kwalifikacji tego terminu jako terminu prawa procesowego – jego przywrócenia. Analiza przyjętego przez ustawodawcę rozwiązania prowadzona jest również przez pryzmat jego porównania z ustawową regulacją przedawnienia roszczeń majątkowych o naprawienie szkody na osobie, wyrządzonej czynem niedozwolonym (art. 4421 § 3 k.c.). Porównanie to prowadzi do wniosku, że termin do dochodzenia żądania ustalenia zdarzenia medycznego w znaczący sposób ogranicza dostęp do tej alternatywnej drogi służącej do indemnizacji uszczerbku powstałego w związku z leczeniem.
4
Publication available in full text mode
Content available

Accident Compensation System – jako przykład systemu naprawienia szkody na osobie w Nowej Zelandii – wybrane zagadnienia w ujęciu historycznym

63%
Biały A.
Studia Prawnicze KUL
|
2019
|
issue 3
7-20
EN
The issues presented in this study are of historical nature and constitute an introduction to the subsequent detailed research. Its purpose is to present an out­line of the development of a compensation system for a person suffered primarily in connection with the performance of work or personal injury resulting from a road accident in New Zealand. These are, of course, not the only situations jus­tifying a claimant’s claim for payment of benefits, but they are certainly a central category. The study indicates the historical context because it is not without signifi­cance for the shape of current regulations. Basically, it should be noted that the framework adopted in 1972, although changed over the years, has underlain the contemporary Accident Compensation System.
PL
Problematyka przedstawiona w niniejszym opracowaniu ma charakter historyczny i stanowi wstęp do kolejnych opracowań szczegółowych. Jej celem jest przedstawienie zarysu kształtowania się systemu naprawienia szkody na osobie doznanej przede wszystkim w związku z wykonywaniem pracy lub uszkodzeniem ciała będącego następstwem zdarzenia drogowego w Nowej Zelandii. Nie są to oczywiście jedyne sytuacje uzasadniające wystąpienie przez poszkodowanego z roszczeniem o wypłatę świadczeń, ale z całą pewnością stanowiące kategorię centralną. W opracowaniu wskazano na kontekst historyczny, ponieważ nie pozostaje on bez znaczenie na kształt regulacji obecnej. Zasadniczo należy stwierdzić, że przyjęte w 1972 roku rozwiązania, chociaż na zmieniane na przestrzeni lat, zachowały swoją podstawę na której system (Accident Compensation System) opiera się do dnia dzisiejszego.
5
Publication available in full text mode
Content available

Glosa do wyroku Sądu Okręgowego w Kielcach z 25 sierpnia 2022 r., sygn. akt IX Ka 715/22

51%
Kulesza J. W.
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
|
2023
|
issue 1(71)
311-317
PL
Celem glosy jest wskazanie granic wolności wypowiedzi, którymi są mowa nienawiści oraz niszczenie mienia. Granice te wskazano na przykładzie sprawy, w której doszło do zniszczenia mienia w wyniku naklejenia plakatów o charakterze politycznym. Sąd dokonał jednak błędnej wykładni przepisów, co doprowadziło do skazania za wykroczenie, a nie za przestępstwo. Nie zobowiązano również do naprawienia zaistniałej szkody. Jednak w sprawie tej w ogólne nie istniały podstawy do skazania, z innej przyczyny.
EN
The gloss aims to indicate the limits of freedom of expression, set by provisions on hate speech and destruction of property. These limits are indicated by the analyzed case where the property was damaged as a result of publicly displaying political posters. However, the court misinterpreted the law, leading to a conviction for an offense rather than a crime. There was also no obligation to redress the damage. The author discusses how there were generally no grounds for conviction and the accused should be acquitted for a different reason.
6
Publication available in full text mode
Content available

Uwagi do polskiego systemu pozasądowej kompensacji szkód medycznych na tle nowozelandzkiego Injury Prevention, Rehabilitation, and Compensation Act

51%
Białkowski M.
Studia Prawnicze KUL
|
2021
|
issue 3
7-28
EN
Seeking redress by the patient due to damage sustained by him in the course of treatment encounters numerous difficulties. They range from those related with proving prerequisites of civil liability to costs and duration of the process. As a consequence, many legal systems around the world have attempted to design out-of-court compensation systems based on the first-party insurance of the patient or on a fund whose purpose is to compensate the damage suffered by the patient during treatment. The aim of this article is to compare the longest functioning no-fault system, which in New Zealand in its present form provides redress to patients from 1 January 2002, and the Polish system that has been operating since 1 January  2012. The analysis focuses on three aspects, i.e., the need to demonstrate a violation of the principles of medical knowledge as a premise of liability, the scope of the definition of a medical event and treatment injury, and to establish the group of people authorized in both analyzed systems to claim compensation. Against this background, detailed de lege ferenda postulates have been formulated regarding the amendment of the provisions of the Act on Patient Rights and the Patient’s Rights Ombudsman regarding, in particular, the departure from the need to demonstrate an objective violation of the principles of medical knowledge as a premise for liability, departing from the differentiation of damages incurred in hospitals and outside them, as well as extending the scope of the definition of a medical event to include damages caused in connection with the violation of patient’s rights and broadly understood preventive treatment. The article also proposes resignation from establishing the group of entities indirectly injured through the prism of having the status of heirs in favor of the known from the provisions of art. 446 § 3 and 4 of the Civil Code based on linking the right to claim compensation in the event of the patient’s death with the actual emotional bond between the deceased and the applicant.
PL
Dochodzenie przez pacjenta roszczeń związanych ze szkodą doznaną przez niego w toku leczenia napotyka w praktyce liczne trudności, począwszy od tych związanych z udowodnieniem przesłanek odpowiedzialności, na kosztach i długotrwałości procesu skończywszy. W konsekwencji w wielu systemach prawnych na świecie podjęto próby projektowania pozasądowych systemów kompensacyjnych opartych na ubezpieczeniu na rzecz pacjenta albo na funduszu gwarancyjnym mającym zrekompensować doznany przez pacjenta uszczerbek. Celem artykułu jest porównanie najdłużej funkcjonującego systemu typu no-fault, który w Nowej Zelandii w obecnej formie zapewnia naprawienie szkody pacjentom od 1 stycznia 2002 r., oraz działającego od 1 stycznia 2012 r. systemu polskiego. Analiza skupia się na trzech płaszczyznach, tj. konieczności wykazania naruszenia zasad wiedzy medycznej jako przesłanki odpowiedzialności, zakresu definicji zdarzenia medycznego i treatment injury oraz ustalenia kręgu osób posiadających uprawnienie w obu analizowanych systemach do dochodzenia świadczenia odszkodowawczego. Na tym tle sformułowane zostały szczegółowe postulaty de lege ferenda, co do zmiany przepisów ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta dotyczące w szczególności odejścia od konieczności wykazania obiektywnego naruszenia zasad wiedzy medycznej jako przesłanki odpowiedzialności, odejścia od różnicowania szkód powstałych w szpitalach oraz poza nimi, jak i rozszerzenia zakresu definicji zdarzenia medycznego o szkody powstałe w związku z naruszeniem praw pacjenta i szeroko rozumianą profilaktyką leczenia. W artykule proponuje się również rezygnację z ustalenia kręgu podmiotów pośrednio poszkodowanych przez pryzmat posiadania formalnego statusu spadkobiercy na rzecz znanego z przepisów art. 446 § 3 i 4 Kodeksu cywilnego zabiegu polegającego na powiązaniu uprawnienia do dochodzenia świadczenia odszkodowawczego w przypadku śmierci pacjenta z rzeczywistą więzią emocjonalną łączącą zmarłego z wnioskodawcą.
7
Publication available in full text mode
Content available

PRZEKSZTAŁCENIA PODMIOTOWE A SUKCESJA PRAW POKRZYWDZONEGO W POSTĘPOWANIU KARNYM

45%
Żukowska M.
Zeszyty Prawnicze
|
2017
|
vol. 17
|
issue 2
161-188
EN
Summary The article discusses the issue of succession of rights of the injured party in criminal proceeding in case of transformation of the legal entity into another entity. The first part of the article focuses on the definition of the injured party. The further part contains several examples of transformations of legal entities and related to the transformation – problem of succession of rights in criminal process. The author analyzes in detail the different variants of the transformation of legal persons and other organizations in order to solve recent problems in determining the subject entitled to exercise the rights of the injured party, for example, in case of disposal of the company or its transformation. Moreover, the author provides consequences of the transformation that is dependable on the way of transformation – whether the transformation was based on the universal or singular succession of the rights. The final part contains de lege ferenda demands and general principles that may be useful to court and law enforcement entities in determining the entity which should be given the status of the injured party, if it is not a natural person.
PL
Streszczenie Artykuł omawia problematykę sukcesji praw pokrzywdzonego w postępowaniu karnym w razie przekształceń podmiotów niebędących osobami fizycznymi. Pierwsza część artykułu skupia się na definicji pokrzywdzonego. Dalsza część artykułu została poświęcona omówieniu szeregu przykładów przekształceń podmiotowych oraz związanej z nimi sukcesji praw pokrzywdzonego w postępowaniu karnym. Autorka szczegółowo analizuje różne warianty przekształceń osób prawnych i innych jednostek organizacyjnych chcąc wyjść naprzeciw współczesnym problemom w określaniu podmiotu uprawnionego do wykonywania praw pokrzywdzonego np. w razie sprzedaży przedsiębiorstwa czy przekształcenia spółki. Autorka podnosi nadto konsekwencje przekształceń podmiotowych i sukcesji praw pokrzywdzonego w zależności od tego czy przekształcenia dokonano na zasadzie sukcesji uniwersalnej, czy syngularnej. W końcowej części pracy zawarte są wnioski wraz z postulatami de lege ferenda oraz sformułowanymi zasadami ogólnymi, które mogą okazać się przydatne organom ścigania i sądowi przy określaniu podmiotu, któremu należy nadać status pokrzywdzonego, jeśli nie będzie to osoba fizyczna.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.