W czterech eksperymentach proszono uczestników badania o przeczytanie opisu historii. Historie składały się z tych samych epizodów, ale były one różnie aranżowane linearnie. Uczestnik badania otrzymywał losowo historię uporządkowaną w sposób dynamiczny, to znaczy epizody kończące się pozytywnie dla bohatera poprzedzały epizody kończące się negatywnie, lub historię mało dynamiczną, w której epizody pozytywne i negatywne były zblokowane. W eksperymencie 1 okazało się, że historie z dużą dynamiką czytane są z większą niepewnością co do dalszego toku historii, oraz jej zakończenia. W eksperymencie 2 i 3 okazało się, że historie z większą dynamiką wydają się ciekawsze i są bardziej angażujące uwagę, uczucia i zasoby poznawcze odbiorcy. Rezultaty eksperymentu 4 pokazują, że treść historii z większą dynamiką jest lepiej zapamiętywana. Wyniki potwierdzają koncepcję, że większa nieprzewidywalność przebiegu historii, powoduje silniejsze zaangażowanie w przetwarzanie jej treści a dynamika epizodów historii jest ważnym czynnikiem tej niepewności
The article presents the results of the survey regarding teachers’ statements on pupils with learning difficulties and academically more able pupils. According to gathered materials most of teachers’ utterances were phrased with the impersonal form. The first person form was used very rarely. 5 out of 33 respondents (15%) used the first person form in their utterances more than once. Every respondent (100%) uttered multiple expressions of judgmental and interpretational nature despite being asked for observations. In nearly half of the cases (48%) no expressions describing teachers’ personal feelings were used.
The article is an attempt to analyze a fairy tale (magical) written by a student withdifficulties in reading and writing. The work is a fragment of a wider study of narrative texts ofpeople with linguistic disorders resulting mainly from the insufficient language and/or communicationalskills (Grabias 2012). The main question stated in this article concerns the correlationbetween the language skills and the narrative efficiency, between the high and low skills inboth areas.The analysis of the language skills in the student’s text shows that the level of the linguisticcompetence is insufficient. The student almost does not use punctuation, he makes numerousspelling mistakes and uses stereotypical language constructions. Nevertheless, the student’stext, despite the abovementioned linguistic defects, is coherent, and proves the ability to usesuperstructures in the understanding of Labov. It also proves the student’s ability to build thesuperior sense of the story through the appropriate functionalization of the particular motifs.In view of the above, it seems to me that in the case of a significant difference between the languageand narrative skills exposed on a larger number of the research samples, it would be possibleto hypothesize on the various sources of the mechanisms of the abovementioned abilities.
Człowiek żyje w świecie opowieści. Intensywna „kąpiel narracyjna” (Rostek, 2019, s. 131), jakiej poddawane jest dziecko już od pierwszych dni swojego życia, przyczynia się do rozwoju jego gotowości do słuchania opowieści, samodzielnego opowiadania, rozumienia i interpretowania. Od dzieciństwa rozpoczyna się zatem proces rozwoju kompetencji narracyjnej i może on trwać przez całe życie. Kompetencja narracyjna odnosi się zarówno do rozumienia już stworzonej narracji, jak i do samodzielnego jej tworzenia w różnorodnych sytuacjach komunikacyjnych. Zmienia się w biegu życia człowieka. W oparciu o przegląd literatury przedmiotu przedstawiono wybrane ustalenia teoretyczne i empiryczne dotyczące rozwoju kompetencji narracyjnej w okresie dzieciństwa, adolescencji i dorosłości.
Przedmiotem analizy jest produkcja wydarzenia medialnego na przykładzie transmitowanych przez stację TVN24 ceremonii pogrzebowych, które miały miejsce 17 i 18 kwietnia 2010 r. w Warszawie i Krakowie po katastrofie smoleńskiej. Pokazano strukturę formalną przekazu, szczegółowo omówiono założenia wydawnicze warunkujące wykorzystanie każdej z form, także w ich aspekcie ekonomicznym. Porównano zawartość z obu dni, aby wskazać, jakie elementy narracji są stałe, a które zależne od uwarunkowań producenckich. Także sam sposób konstrukcji opowieści, wybór protagonistów oraz kontekstów narracyjnych był w dużej mierze wynikiem posłużenia się przez wydawców skryptami utrwalonymi w świadomości społecznej. Dobór komentatorów wydarzeń wskazuje, że poczucie bezpieczeństwa media nadal petryfikują w oparciu o opozycję argumentów racjonalnych (naukowcy) i emocjonalnych (księża). Co istotne, nawet podczas zerwania ramówki ważną rolę odgrywają działania autopromocyjne – stąd duża częstotliwość emisji spotów będących z jednej strony podsumowaniem wydarzeń, z drugiej wzmocnieniem wartości marki stacji.
EN
The main issue of this article is how to produce a media event on the example of the funeral which took place on 17 and 18 April 2010 in Warsaw and Krakow, after the crash of Smolensk, broadcasted by the station TVN 24. The formal structure of the message and publishing assumptions for each type of format (also economic ones) were also analyzed. The contents of both days were compared in order to define which elements are constant and which depend on the production conditions. Because editors use narrative scripts that are consolidated at social awareness, they choose appropriate scheme of plot, protagonists and storyline context. The choice of commentators indicates that the sense of security still depends on rational arguments (scientists) and emotional ones (priests). But even during mourning events, self-promotional activities play an important role. Hence, the frequency of promotional spots is high. They play double role: on the one hand they are a kind of summary of the events, on the other hand they strengthen brand values.
Artykuł prezentuje związek pomiędzy głównymi koncepcjami ponowoczesności Jean-Francois Lyotarda a wieszczonym końcem metafizyki w filozofii współczesnej. Pokazuje on zmieniające się nastawienie do metafizyki począwszy od Kanta, przez Nietzschego i Hedeggera aż do kryzysu i przypuszczalnego końca filozofii pierwszej w czasach ponowoczesnych. Szczególny nacisk został położony na zmieniającą się rolę metafizyki w epoce Oświecenia i na to, co Lyotard nazwał „upadkiem wielkich narracji” w czasach, które nastąpiły później: prawdopodobnemu końcowi idei wykraczających poza istniejącą rzeczywistość oraz były przyczynkiem wielkich zmian w historii. Tego typu zmiany były możliwe dzięki filozofii definiującej samą naturę ludzkiego istnienia i przez naukę, która w wieku rozumu w dużym stopniu przejęła rolę narzędzia do badania zasad rządzących światem. Wraz z nadejściem kapitalizmu rola metafizyki ponownie została zepchnięta na margines, jako że nie mogła dostosować się do rzeczywistości rządzącej się innym zestawem wartości i zasad; jednocześnie zmianie uległa sama definicja filozofii.
Kwestia wyboru metody selekcji źródeł w badaniach empirycznych z zakresu stosunków międzynarodowych z jednej strony wynika z praktyki metod przyjętych w ramach badań historycznych, z drugiej zaś z ograniczeń i możliwości prowadzenia badań z zakresu nauk o polityce. Celem tego artykułu jest przedstawienie potencjału metodologicznego będącego efektem zestawienia pozytywnego, negatywnego oraz stabilizującego doboru źródeł na przykładzie badań efektywności polityki zagranicznej państwa. Stabilizujący dobór źródeł pozwala na taką selekcję dostępnych materiałów, która umożliwia optymalizację procesu badawczego przy równoczesnym zachowaniu równowagi pomiędzy narracją a rzeczywistością.
A damage of hearing limits human’s resonsiveness to acustic impulses and it influences human’s capability of learning through audition. The article is a case report of the analysis of lingual and narrative abilities of a child with hearing disorders and cochlear implant. The examination of narrative capabilities enabled a precise assessment of the lingual competence of constructing complex statements which proves child’s complete mental capability. The development of modern technology enables the creation of a new image of a deaf person.
W niniejszym artykule autorka prowadzi rozważania dotyczące wzo- rów preferowanych na poziomie świadomości i realizowanych w rzeczywistości przez mężczyzn w kontekście podziału obowiązków domowych i ról pełnionych w rodzinie. Przedstawione w artykule wnioski są wynikiem badania, osadzonego w paradygmacie interpretatywnym, przeprowadzonego metodą wywiadów częścio- wo kierowanych. Wywiady zostały przeprowadzone z mężczyznami przymusowo przebywającymi w domu podczas wprowadzenia stanu epidemii w kraju w wyniku rosnącej liczby zakażeń koronawirusem COVID-19. Celem autorki było ukazanie zmiany perspektywy postrzegania obowiązków pełnionych w domu przez mężczyzn oraz zbadanie i rozważenie edukacyjnego potencjału sytuacji izolacji społecznej. Ostatnia część artykułu została poświęcona przedstawieniu wpływu doświadczeń związanych z przymusowym pozostawaniem w domu na zmianę perspektywy po- strzegania tempa współczesnego życia w społeczeństwach ponowoczesnych i cieszą- cych się w ostatnich dekadach popularnością ruchów slow movement, zachęcających do wolniejszego i uważniejszego życia.
CEL NAUKOWY: W artykule dokonano oceny sposobu i motywacji lokowania idei związanych z rodziną i jej modelami, wykorzystywanych w komunikacji perswazyjnej międzynarodowych koncernów, a dotyczących kreacji ukazujących się na reklamowych kanałach YouTube. PROBLEM I METODY BADAWCZE: W części poprzedzającej formułowanie wniosków dokonano analiz przekazów reklamowych i kampanii społecznych w kontekście wyłonienia, opisania, skategoryzowania oraz ewaluacji podstawowych celów odwołania do kategorii rodziny (Albin, 2000; Kotler, Hessekiel i Lee, 2012; Lusińska, 2019). Do badania wykorzystana została metoda z obszaru content analisys (Krippendorff, 2004, s. 87-89), jaką jest analiza treści. Badania prowadzone były na podstawie analizy danych zastanych (desk research). Baza zastanych źródeł (Makowska, 2013, s. 80-103) była uzupełniana o materiały pozyskane w kolejnych etapach prowadzenia badań. PROCES WYWODU: Odwołanie do kategorii rodziny w epoce postkonsumpcyjnej jest zjawiskiem ważnym, gdyż wraz z przemianami kulturowymi i społecznymi (na bazie kształtujących się ideologii) nastąpiła konieczność definiowania na nowo modeli rodziny we współczesnych reklamach. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Z przeprowadzonych analiz wynika, że twórcy reklam posługują się motywami rodzinnymi nie tylko po to, aby odzwierciedlić w swoich pomysłach kreatywnych stan danego społeczeństwa, ale także w celu podjęcia gry z konwencjami, a nawet próby kontestowania wartości wyznawanych w danej społeczności. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Wymienione sposoby ukazywania rodziny wpływają w pierwszej fazie odbioru na „uwznioślenie przekazu” i przeniesienie go ze sfery przedstawieniowej w obręb rozważań psychologicznych i aksjologicznych, zaś ostatecznie mogą mieć realny cel ideologiczny – związany z podjęciem decyzji zakupowej, ale także ze zmianami w obrębie hierarchii wartości i wyznawanych poglądów.
Narracja o Jakubie i Ezawie pokazuje jak trudne i złożone jest wprowadzenie w czyn przebaczenie. Wynika to nie tylko z następowania po sobie znaczących epizodów, w których występują i postępują naprzód dwaj bohaterowie, ale również z ich historii życiowej, statusu społecznego i pozycji politycznej. Najwżniejszym jest fakt, iż wzajemne przebacznie jako finalny wynik jest niemożliwy do osiągnięcia bez szeregu interwencji Boga w postępowanie obu stron.
Artykuł podejmuje próbę wskazania narracji jako efektywnej metody na drodze badania mikro- i małych organizacji. Wychodząc od krótkiego rysu historycznego badań narratywnych oraz w zgodzie z założeniami nurtu interpretatywnego, wskazuje na współcześnie stosowane podejścia w naukach społecznych wykorzystywane w analizie narracji: wywiad, badania etnograficzne i konwersacje/dialog. W sposób szczególny akcentuje rolę języka i zwraca uwagę na konieczność analizy opartej na trzech jego dyscyplinach logicznych: syntaktyce, semantyce i pragmatyce. Całość opracowania kończy wskazanie kierunków przyszłych badań, ze szczególnym uwzględnieniem filozofii mixed methods research.
EN
The paper is an attempt to present narrative analysis as an effective method in research on micro and small organizations from theoretical perspective. Beginning with a brief historical outline of narrative research and in accordance with the assumptions of interpretative mainstream, it presents most common contemporary approaches of analysis in social sciences: interviews, ethnographic research, and conversations / dialogue. It focuses on the role of the language and points out to the necessity of analysis, based on its three logical disciplines: syntactic, semantic and pragmatic. The whole paper ends with an indication of the directions of future research, with particular emphasis on the philosophy of mixed methods research.
Kwestia granic państwowych stanowi główne zagadnienie w tradycji geografii politycznej. Granice analizowane są przede wszystkim w skali międzynarodowej, ponieważ to granice między państwami dostarczają prawdopodobnie jednej z najbardziej wyraźnych manifestacji makrostrukturalnego związku polityki i geografii. W minionej dekadzie jesteśmy świadkami ponownego zainteresowania granicami, zarówno z perspektywy geograficznej, jak i na szerszym polu teorii społecznej. Geografowie dążą do umieszczenia kategorii granicy i terytoriów w ramy pojęciowe teorii społecznej, natomiast na gruncie nauk społecznych podjęto próbę analizy roli przestrzeni oraz, w niektórych przypadkach, terytorium w rozumieniu personalnych, grupowych oraz narodowych granic i tożsamości. Najnowsze badania w tym zakresie dotyczą ponowoczesnych koncepcji terytorialności i „zanikania” granic, konstruowania socjoprzestrzennych tożsamości oraz narracji socjalizacyjnych, w których granica jest fundamentem podziału „my” – „Oni”, a także różnych skal przestrzennych, w jakich można analizować granice. W przyszłych badaniach nad zjawiskiem granic, ten zestaw oddzielnie podejmowanych zagadnień, może zostać poddany holistycznej analizie w ramach wielowymiarowej, multidyscyplinarnej struktury teoretycznej.
Wspieranie rozwoju dzieci to jedno z najważniejszych zadań nauczyciela – wychowawcy. Artykuł prezentuje wyobrażenia studentów wczesnej edukacji o pracy nauczyciela – wychowawcy uczniów klasy pierwszej. Podstawą analizy są narracje – listy (21) studentów do rodziców przyszłych uczniów. Wyodrębniono cztery wątki tematyczne: I. Zasady, wartości, II. Współpraca, III. Wymagania, IV. Sposoby pracy i dokonano analizy jakościowej uzyskanego materiału badawczego. Na zakończenie sformułowano wnioski.
The article is an attempt to characterize and define a possible generic framework for the literary phenomenon of female autobiographies and memoirs of hospitalization in a psychiatric hospital or experience of mental illness that are of interest both to the humanities (the theory of autobiography, anthropology of literature, somatopoetics, etc.) as well as the areas related to medicine (narrative medicine or sociology of medicine). To the historical analysis of the phenomenon and an attempt to reconstruct this kind of discourse from the narrative of hysterics produced in the psychoanalysts’ offices, the author added the case study, which is a memoir Unquiet Mind by Kay Redfield Jamison, a clinician suffering from manic depression.
The article contributes to the research into the modern system of surnames of Poles as a culture text which can become a basis for reconstructing community self-narrations. The presented perspective takes into consideration the following assumptions: 1. Narration naturally accompanies cognition. 2. Personal proper names (i.e. anthroponyms) have a unique ontological and epistemological status in the anthropocentric cognitive system. 3. An anthroponym is a message determined by cognitive needs and the system of values of a given linguistic and cultural community. In order to reconstruct narrations embedded in surnames it is proposed that the following steps be adopted: 1) perform statistical analysis concerned with the number of onymic derivation sets, 2) undertake semantic studies considering the level of categorization of appellatives which motivate the creation of surnames, 3) adopt endocentric and exocentric perspectives in the analysis of descriptive functions of anthroponyms which belong to particular motivation-formal types.
PL
W artykule omawia się propozycje badań współczesnego systemu nazwisk Polaków jako tekstu kultury, z którego można rekonstruować wspólnotowe autonarracje. Przedstawiona perspektywa opisu uwzględnia następujące założenia: 1. narracja jest naturalnym procesem towarzyszącym poznaniu; 2. osobowa nazwa własna ma szczególny status ontologiczny i epistemologiczny w antropocentrycznym systemie pojęciowym; 3. osobowa nazwa własna jest komunikatem zdeterminowanym potrzebami poznawczymi i systemem wartości wspólnoty językowo-kulturowej. W celu odtwarzania wspólnotowej narracji utrwalonej w nazwiskach proponuje się: 1. badania statystyczne obejmujące liczebność onimicznych gniazd derywacyjnych, 2. badania semantyczne uwzględniające poziom kategoryzacji motywujących apelatywów, 3. przyjęcie perspektywy endocentrycznej i egzocentrycznej w analizie funkcji deskrypcyjnych nazw osobowych tworzących poszczególne typy motywacyjno-formalne.
Człowiek żyje w świecie opowieści. Intensywna „kąpiel narracyjna” (Rostek, 2019, s. 131), jakiej poddawane jest dziecko już od pierwszych dni swojego życia, przyczynia się do rozwoju jego gotowości do słuchania opowieści, samodzielnego opowiadania, rozumienia i interpretowania. Od dzieciństwa rozpoczyna się zatem proces rozwoju kompetencji narracyjnej i może on trwać przez całe życie. Kompetencja narracyjna odnosi się zarówno do rozumienia już stworzonej narracji, jak i do samodzielnego jej tworzenia w różnorodnych sytuacjach komunikacyjnych. Zmienia się w biegu życia człowieka. W oparciu o przegląd literatury przedmiotu przedstawiono wybrane ustalenia teoretyczne i empiryczne dotyczące rozwoju kompetencji narracyjnej w okresie dzieciństwa, adolescencji i dorosłości.
XX
Human lives in the world of stories. The intensive “narrative bath” (Rostek, 2019, p. 131) that a child is subjected to from the first days of its life, contributes to the development of the readiness to listen to stories, tell stories, understand them and interpret them. Therefore, the process of developing narrative competence begins from childhood and may continue in the course of human life. Narrative competence refers both to the understanding of an already formed narrative and to its creation in a variety of communicative situations. It changes in the course of life. Based on the literature review, selected theoretical and empirical findings concerning the development of narrative competence in childhood, adolescence and adulthood are presented.
Aim. This paper presents a narrative interview procedure in a unique way, due to the presence of not one, but two narrators simultaneously. The narrative interview technique was presented in the context of the narrative-biographical method, and marital functioning was presented in the context of a systemic understanding of the family. Methods. The study was conducted using a narrative interview technique with married couples who rate their marriage as happy. The research focused on happiness in marriage and was conducted with a group of spouses who subjectively rate their marriage as highly satisfying. Results. The article justifies the validity of using a narrative interview with simultaneous participation of both spouses. Conclusions. The shape of the narrative depends to a large extent on the way it functions, its structure, the level of closeness, satisfaction with the relationship, and the links between the different members of the system. Inviting both spouses to a joint narrative interview was justified in the situation of conducting research among married couples who assessed their marriage as very satisfying. Otherwise, a joint interview would probably have been impossible, and certainly risky.
PL
Cel. W artykule przedstawiono procedurę prowadzenia wywiadu narracyjnego w wyjątkowy sposób, z uwagi na obecność nie jednego, ale dwóch narratorów jednocześnie. Technikę wywiadu narracyjnego przedstawiono w kontekście metody narracyjno-biograficznej, a funkcjonowanie małżeństwa w kontekście systemowego rozumienia rodziny. Metody. Badanie prowadzono z wykorzystaniem techniki wywiadu narracyjnego z małżeństwami, które oceniają swoje małżeństwo jako szczęśliwe. Badania dotyczyły szczęścia w związku i były prowadzone w grupie małżonków, którzy subiektywnie oceniają swoje małżeństwo jako wysoce satysfakcjonujące. Wyniki. W artykule udowodniono zasadność zastosowania wywiadu narracyjnego z jednoczesnym udziałem obojga małżonków. Wnioski. Kształt narracji zależy w znacznej mierze od sposobu jej funkcjonowania, struktury, poziomu bliskości, satysfakcji z relacji, powiązań pomiędzy poszczególnymi członkami systemu. Zaproszenie do wspólnego wywiadu narracyjnego obojga małżonków było zasadne w sytuacji prowadzenia badań wśród małżeństw, które oceniały swój związek jako bardzo satysfakcjonujący. W innym wypadku wspólny wywiad prawdopodobnie byłby niemożliwy, a na pewno ryzykowny.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.