Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 8

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  następstwo prawne
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Następstwo prawne dóbr cyfrowych post mortem

100%
Wrazidło M.
Problemy Prawa Prywatnego Międzynarodowego
|
2023
|
vol. 32
123-149
EN
The research paper focuses on the analysis of the legal situation of digital goods left in the virtual space by a deceased user of online services. As part of the above research, it was first necessary to try to define the concept of digital goods and make them legally qualified, as well as to consider the material and non-material value of these goods. Therefore, it was also necessary to indicate the most commonly used methods of dealing with the fate of digital goods left after the death of their original user, as well asconsiderations in the field of private international law in the aspect of the law applicable to contract and the law applicable to succession. The author also focuses on the legal solutions currently in force in the selected countries in the world, which then became the basis for the formulation of de lege ferenda postulates.
PL
Artykuł naukowy koncentruje się na odpowiedzi na pytanie, czy następcy prawni pierwotnego użytkownika dóbr cyfrowych mogą wejść po jego śmierci w stosunek prawny łączący go z dostawcami tych dóbr. W pierwszej kolejności należało podjąć próbę zdefiniowania pojęcia dóbr cyfrowych i dokonać ich odpowiedniej kwalifikacji prawnej, a także zastanowić się nad materialną oraz niematerialną wartością tych dóbr. Niezbędne było także wskazanie obecnie najpowszechniej stosowanych sposobów radzenia sobie z losem dóbr cyfrowych, które pozostawił w przestrzeni wirtualnej po swojej śmierci ich pierwotny użytkownik, a także poczynienie rozważań z zakresu jurysdykcji i prawa prywatnego międzynarodowego w aspekcie statutu umownego i prawa spadkowego. Ponadto w opracowaniu zostały wzięte pod uwagę, podnoszone w piśmiennictwie, kwestie dotyczące prywatności post mortem, ochrony danych osobowych i zapewnienia stosownej ochrony pozostawionym dobrom cyfrowym na gruncie prawa własności intelektualnej, które stanowią swego rodzaju przeszkody w dopuszczeniu do prostego następstwa prawnego dóbr cyfrowych post mortem. Jako podsumowanie pochylono się również nad obowiązującymi aktualnie w wybranych państwach na świecie rozwiązaniami prawnymi, które stały się następnie podbudową pod sformułowanie postulatów de lege ferenda.
2

Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 23 listopada 2012 r., sygn. akt IV CSK 598/12

100%
Zarzycki A.
Roczniki Nauk Prawnych
|
2017
|
vol. 27
|
issue 1
143-157
PL
Zaprezentowana glosa dotyczy wyroku Sądu Najwyższego z dnia 23 listopada 2012 r. sygn. akt IV CSK 598/12 w przedmiocie dopuszczalności uznania nabywcy przedsiębiorstwa upadłego za jego następcę prawnego oraz wpływu rozmiaru dotychczas spełnionych w ramach umowy świadczeń na ważność postanowienia w sprawie wysokości wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z rzeczy. Sąd Najwyższy podkreśla, że zbycie przedsiębiorstwa upadłej spółki kapitałowej w toku postępowania upadłościowego z opcją likwidacyjną, wywołuje zdarzenia właściwe dla następstwa prawnego pod tytułem ogólnym. Stanowisko wskazujące na brak skutku następstwa prawnego po stronie nabywcy odnosi się do przypadku nabycia przedsiębiorstwa upadłego, które zachowuje byt prawny po zakończeniu postępowania upadłościowego. Nie ma jednak zastosowania do sytuacji szczególnej związanej ze zbyciem całego przedsiębiorstwa spółki w prawomocnie zakończonym postępowaniu upadłościowym. Sąd Najwyższy uznał, że przy ocenie ważności spornego postanowienia umownego nie może mieć decydującego znaczenia rozmiar dotychczas spełnionych w ramach umowy świadczeń w postaci opłat leasingowych. Sama dysproporcja świadczeń nie musi być sprzeczna z normami współżycia społecznego. Niniejsza glosa aprobuje argumentacje zawartą w wyroku Sądu Najwyższego, jednocześnie jednak zwracając uwagę na zasadę proporcjonalności pomiędzy wierzycielami a dłużnikiem oraz rangę art. 5 Kodeksu cywilnego.
EN
The presented gloss refers to Verdict IV CSK 598/12 issued on 23rd November 2012 by the Supreme Court concerning the admissibility of recognizing the acquirer of the bankrupt’s business as his legal successor, and the impact of the extent of the heretofore provided contractual performances on the validity of the decision concerning the amount of the remuneration for the non-contractual use of a thing. The Supreme Court underlines that the disposal of an enterprise of a bankrupt company in the course of bankruptcy proceedings with a winding-up option, results in the events appropriate for a universal succession. The position indicating lack of effect of legal succession on the part of the acquirer refers to the case of acquisition of the bankrupt’s enterprise that remains its legal existence after the end of the bankruptcy proceedings. However, it shall not apply to the special situation connected with the disposal of the entire enterprise of the company in the finally completed bankruptcy proceedings. The Supreme Court found that in assessing the validity of the contested contractual provision, the extent of the contractual performances heretofore provided in the form of leasing fees, cannot be decisive. The disproportion in performances cannot be contrary to the principles of social coexistence. The present gloss accepts the arguments contained in the verdict of the Supreme Court, however, it also draws attention to the principle of proportionality between the creditors and the debtor, and the importance of Article 5 of the Civil Code.
3
Publication available in full text mode
Content available

Reguły sukcesji podatkowoprawnej a skutki ochronne interpretacji indywidualnych

94%
Olesiak J., Pajor Ł.
Finanse i Prawo Finansowe
|
2014
|
vol. 1
|
issue 4
123-136
EN
The article presents an analysis of the legal nature of individual interpretations made for the purposes of determining the scope of succession under the Polish tax law. The leading case-law is based on the assumption that from the successor’s point of view the only important issue is whether his predecessor has already complied with the interpretation. The essay also concerns the nature of right which arises from interpretations, as well as its impact on the predecessor’s obligations. Authors draw a dividing line between the term of „right” and „exemption from duty”, because they are not equal to each other. It is not beneficial to blurr abovementioned line as it may hinder the full recognition of the tax succession mechanism. The additional issue is to indicate the moment when the legitimate expectation of protection connected with interpretations gets its beginning.
PL
Niniejszy artykuł zawiera analizę charakteru prawnego interpretacji indywidualnych dokonaną na potrzeby wyznaczenia przedmiotowego zakresu następstwa prawnego. Rysująca się linia orzecznictwa sądów administracyjnych opiera się na założeniu, że z punktu widzenia pozycji prawnej sukcesora istotne znaczenie ma jedynie to, czy jego poprzednik zastosował się już do wydanej interpretacji. W opracowaniu poddano więc badaniu rodzaje uprawnień, jakie mogą powstawać po stronie zainteresowanych podmiotów w związku z uzyskaną interpretacją, a także jej wpływ na obowiązki poprzednika prawnego (i w konsekwencji – następcy). Przeprowadzono linię podziału między pojęciami uprawnienia i zwolnienia z obowiązku, ponieważ ich utożsamienie utrudnia pełne rozpoznanie mechanizmu sukcesji. Z problematyką tą wiąże się również konieczność określenia momentu, od którego można mówić o istnieniu oczekiwania prawnego (ekspektatywy) ochrony wynikającej z interpretacji indywidualnej.
4
Publication available in full text mode
Content available

Diuk, król i papież. Kilka uwag na temat sporu o legalność objęcia tronu Anglii przez Williama Bastarda w 1066 roku. Cz. I

84%
Wierzbiński S.
Studia Prawno-Ekonomiczne
|
2014
|
vol. XCI (91)/1
203-216
EN
It is not a secret that the war between Harold II and William the Bastard, who eventually became William the Conquer, belongs to the most discussed topics. This statement applies especially to the English scholars, who treat the issue as one of the key events in the history of their nation. However, while reading the works of these excellent scientists, one can have the impression that the topic in question was utilized to strengthen the traditional, post-Wig historiosophy. According to its propagators Edward the Confessor neither designated William as his heir, nor did he have power to do so. In addition to that there is an opinion that the last Anglo-Saxon king chose Harold as future king on his death bed. In this part of the paper I raise a few arguments against the traditional interpretations of the sources. In my opinion the thing may well have been different, since Edward was brought up in Normandy and hade personal reasons to fight off Harold’s aspirations.
5
Publication available in full text mode
Content available

Ewolucja stanowiska ustawodawcy w zakresie następstwa prawnego w prawie publicznym

84%
Jakubowicz J.
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
|
2014
|
vol. 76
|
issue 4
123-136
EN
Articles 285 § 3 and 465 § 3 relating to mergers of the former Commercial Code provided that once the acquired company had been struck off from the register of companies, the acquiring company acquired all the rights and obligations of the acquired company. These were the only provisions of the Code that constituted the statutory basis for universal succession. However, it was not clear whether this succession included only civil rights and obligations, or the public ones as well. Article 494 § 2 of the Code of Commercial Companies and Partnerships which replaced the Commercial Code expressly provides that in the event of a merger, a universal succession that follows extends on public rights and obligations as well. However, in the period when the Commercial Code was in force, two other acts were also enforced, namely the law on privatisation of state enterprises of 13 July 1990, and the law on commercialisation and privatisation of 30 August 1996. The provisions of both suggested the inclusion of a statutory basis for universal succession also for public law matters. The legislative solutions adopted in those acts constitute reference material for the analysis of the regulation of succession under the current Code of Commercial Companies and Partnerships. This article primarily presents the evolution of law as a result of the evolving legislator’s views, which resulted in moving from a state of affairs in which the public law legal succession was not provided to the current situation in which public law universal succession applies to mergers of companies as well. In the event of a transformation ofa company or a state-owned enterprise, the public rights and duties are continued.
PL
Kodeks handlowy w art. 285 § 3 i art. 465 § 3, czyli przepisach dotyczących łączenia spółek, stanowił, że z chwilą wykreślenia spółki przejętej spółka przejmująca wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki spółki przejętej. Wyłącznie w tych przepisach akt ten stanowił o obowiązywaniu sukcesji uniwersalnej, jednakże z przepisów nie wynika wprost, czy sukcesja ta obejmowała swym zakresem przedmiotowym tylko prawa i obowiązki cywilnoprawne, czy również publicznoprawne. Kodeks spółek handlowych, który zastąpił Kodeks handlowy, w odniesieniu do łączenia spółek w art. 494 § 2 przewiduje wprost sukcesję uniwersalną w odniesieniu do praw i obowiązków publicznoprawnych. W czasie obowiązywania Kodeksu handlowego obowiązywały dwie ustawy, których przepisy sugerowały, że stanowią podstawę do sukcesji uniwersalnej publicznoprawnej: ustawa z 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych oraz ustawa z 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji – rozwiązania legislacyjne w zakresie następstwa prawnego przyjęte w przywołanych ustawach stanowią materiał porównawczy analizy regulacji sukcesji zawartej w Kodeksie handlowym. Niniejszy artykuł ma przede wszystkim przedstawić ewolucję stanowiska ustawodawcy, w wyniku której od stanu prawnego nieprzewidującego następstwa prawnego w prawie publicznym doprowadzono do stanu prawnego dopuszczającego w przypadku łączeń i podziałów spółek sukcesję odnoszącą się do wszystkich praw i obowiązków publicznoprawnych. W przypadkach przekształcenia spółek i przedsiębiorstw państwowych przyjmowana jest zasada kontynuacji praw i obowiązków publicznoprawnych.
6
Publication available in full text mode
Content available

Następstwo prawne w świetle ustawy z dnia 20 lipca 2018 roku o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe, w prawo własności tych gruntów

84%
Stawecki M.
Studia Administracyjne
|
2022
|
vol. 15
|
issue 1
17-29
EN
The Regulation from 20th July 2018 on Transformation the Right of Perpetual Usufruct of built-up land for residential purposes into Ownership Title came into force on 5th October 2018 (Journal of Law 2020 it.139 with further amendments). This regulation evoked numerous doubts that appeared in practice. Pursuant to assumption of the legislator this transformation supposed to be a paid service. However, a few exceptions to the above law were provided for i.e. relating to natural persons or their heirs in case when they paid an annual one-off payment for the whole period of perpetual usufruct. A personal nature of this entitlement justifies its rationing exclusively to natural persons who acquired both rights and obligations of their predecessor. The above entitlement is closely related to the way (mode) in which a perpetual user acquired a perpetual usufruct right. This means that not every case of a legal succession entitles to acquiring a real estate on preferential principles (i.e. free of charge) and only this case related to a hereditable succession. The purpose of my article is to prove that in case of legal successors there is no grounds for limitation (on a legal analogy basis) to free-of charge transformation only to the successors under a general title (i.e. heirs), excluding the acquirers of a perpetual usufruct right on a contract basis. The manifestation of a legislator’s will was granting privileges to the persons towards whom minimising the encumbrance resulted from a nature of the transformation (a paid service) would be justified. However, the above came into force with ‘a detriment’ for a specific category of entities. This problem is the consequence of a highly complex character of the transformation matter with regards to its legal effects, ambiguity of regulations, and above all, it is related to the fact that a legislator seems not to notice relevant issues connected to the above matter. In this article I analyse and evaluate the latest legislative changes as well as present the review of the attempts to liquidate a perpetual usufruct leading to transforming this right into a ownership title. The research method applied for the purpose of this article is the analysis of current laws and regulations as well as selected judicial decisions.
PL
5 października 2018 roku weszła w życie ustawa z dnia 20 lipca 2018 roku o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe, w prawo własności tych gruntów (Dz.U. z 2020 r., poz. 139 z późn. zm.). Wywołała ona szereg wątpliwości, które znalazły swoje odzwierciedlenie w praktyce. Zgodnie z założeniem ustawodawcy, przekształcenie miało być odpłatne. Od powyższego przewidziano jednak wyjątki, które dotyczyć miały np. osób fizycznych lub ich spadkobierców, przy założeniu, że wniosły jednorazowo opłaty roczne za cały okres użytkowania wieczystego. Osobisty charakter tego uprawnienia uzasadnia zatem jego reglamentację wyłącznie do osób fizycznych, które wstąpiły w ogół praw i obowiązków poprzednika. Powyższe uprawnienie związane jest ściśle z określonym sposobem (trybem), w jaki użytkownik wieczysty uzyskał prawo użytkowania wieczystego. Oznacza to, że nie każdy przypadek następstwa prawnego uprawnia do nabycia prawa własności nieruchomości na zasadach preferencyjnych (tj. nieodpłatnie), a jednie ten związany ze spadkobraniem. W artykule wykazano, że w przypadku następców prawnych, nie ma podstaw do ograniczenia, na zasadzie analogii, prawa do nieodpłatnego przekształcenia jedynie do następców pod tytułem ogólnym (spadkobierców), z wyłączeniem nabywców prawa użytkowania wieczystego na podstawie umowy. Przejawem woli ustawodawcy było szerokie uprzywilejowanie osób, w stosunku do których uzasadnione byłoby zminimalizowanie obciążeń wynikających z odpłatnego charakteru przekształcenia. Do powyższego jednakże doszło z „pokrzywdzeniem” określonej kategorii podmiotów. Problem ten jest konsekwencją dużego skomplikowania materii przekształcenia w kwestii skutków prawnych, nieprzejrzystości unormowań a nadto niedostrzegania przez prawodawcę ważnych problemów związanych z regulowaną materią. W artykule poddano analizie, a następnie oceniono najnowsze zmiany legislacyjne, a następnie przedstawiono przegląd prób likwidacji użytkowania wieczystego, prowadzących do przekształcenia tego prawa w prawo własności. Jako metody badawcze przyjęto w tej pracy analizę aktów prawnych analizę oraz orzecznictwa sądowego.
7
Publication available in full text mode
Content available

Glosa do uchwały Sądu Najwyższego z dnia 8 listopada 2019 r. III CZP 26/19

84%
Woch K.
Studia Prawnicze KUL
|
2020
|
issue 2
403-415
EN
In accordance with art. 788 § 1 of the Code of Civil Procedure, evidence provided by the applicant plays a key role in obtaining an enforcement clause in favor of (against) the legal successor of the original creditor (debtor). The effective demonstration of the transfer of rights or obligations to the legal successor in this case is possible only on the basis of official documents or private documents with an officially certified signature. The judgment exhausts the judicial doubts that may arise when assessing a private document with a notarially authenticated signature (and thus one of the types of official signature confirmation) in the context of proof of transfer of rights (obligations) to the legal successor of the original creditor (debtor).
PL
W świetle dyspozycji art. 788 § 1 K.p.c. dowody przedstawione przez wnioskodawcę odgrywają kluczową rolę dla uzyskania klauzuli wykonalności na rzecz (przeciwko) następcy prawnego pierwotnego wierzyciela (dłużnika). Skuteczne wykazanie przejścia uprawnień lub obowiązków na rzecz następcy prawnego w tym przypadku możliwe jest wyłącznie na podstawie dokumentów urzędowych lub dokumentów prywatnych z podpisem urzędowo poświadczonym. Glosowane orzeczenie wyczerpuje wątpliwości orzecznicze, jakie mogą powstać przy ocenie dokumentu prywatnego z podpisem notarialnie poświadczonym (a zatem jednego z rodzajów urzędowego poświadczenia podpisu) w kontekście dowodu przejścia uprawnień (obowiązków) na następcę prawnego pierwotnego wierzyciela (dłużnika).
8
Publication available in full text mode
Content available

Następstwo prawne w egzekucji zobowiązań podatkowych

84%
Dalkowska A.
Kwartalnik Prawa Podatkowego
|
2023
|
issue 3
67-98
EN
Legal succession in the enforcement of tax liabilities is one of the fundamental legal institutions on enforcement proceedings in administration. It is a reflection of the legal and tax succession. The content of the legal succession in the enforcement of tax liabilities is expressed in the statement that it constitutes a subjective change in the enforcement relationship, as a result of which, while maintaining the identity of the subject of enforcement, the successor of the tax obligation takes the place of or next to the current obligated entity. Enforcement succession of tax liabilities is based on the principles of continuation of enforcement proceedings with the participation of the successor and the preservation of previous enforcement activities. For the analysis of the institution of legal succession in the enforcement of tax liabilities, it is necessary to take a comprehensive look at the institution, taking into account the normative bases contained in the provisions of substantive and procedural law, both public and private law.
PL
Następstwo prawne w egzekucji zobowiązań podatkowych stanowi jedną z fundamentalnych instytucji prawa o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Jest odzwierciedleniem następstwa prawnopodatkowego. Treść następstwa prawnego w egzekucji zobowiązań podatkowych wyraża się w stwierdzeniu, że stanowi ono zmianę podmiotową w stosunku egzekucyjnym, wskutek której, przy zachowaniu tożsamości przedmiotu egzekucji, w miejsce lub obok dotychczasowego podmiotu zobowiązanego wstępuje sukcesor obowiązku podatkowego. Następstwo egzekucyjne zobowiązań podatkowych opiera się na zasadach kontynuacji postępowania egzekucyjnego z udziałem sukcesora oraz zachowania dotychczasowych czynności egzekucyjnych. Dla analizy instytucji następstwa prawnego w egzekucji zobowiązań podatkowych konieczne jest kompleksowe spojrzenie na instytucję, z uwzględnieniem podstaw normatywnych, zawartych w przepisach prawa materialnego i procesowego, zarówno publicznego, jak i prywatnego.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.