Search results

1

Nastoletnie rodzicielstwo dziewcząt i chłopców z niepełnosprawnością

100%

Mach A.

Wychowanie w Rodzinie

|

2017

|

vol. XVI

|

issue (2/2017)

293-313

EN

The problem of disabled people’s marriage and parenthood, and which is essential, especially of those with intellectual disability, is more and more often discussed by the Polish researchers. The stereotypical perception of the disabled, mainly with an intellectual disability, by the general public, negating their adulthood, and at the same time a possibility of being a husband/a wife, a mother/a father is frequently emphasized in the literature on the subject. It is noted that difficulties in fulfilling parental functions of the aforementioned group may result not only from their heath condition, but also from their difficult economic situation, their lower skills to care for their offspring, loneliness or social isolation. In case of teenage adulthood there are other factors making the realization of maternal and paternal tasks difficult. Therefore, teenage parents with disability should be provided with versatile support in preparation for a responsible as well as satisfactory parenthood. The psychosocial functioning of disabled teenage parents appears to be an essential issue. Unfortunately, there are the situations of physical and emotional rejection of teenage parents not only by their peers but also their loved ones. Disabled girls who are pregnant are especially subject to stigmatization. The issues of teenage parenthood are a subject present in scientific literature, yet there are few studies in this field in the context of disabled girls’ and boys’ motherhood and fatherhood. Thus, the article presents the main research areas on teenage parenthood of the mentioned population using the example of foreign literature. Moreover, reference was made to Polish research which, as it was observed, generally does not refer to the indicated problematic aspects directly.

PL

Problematyka małżeństwa i rodzicielstwa osób z niepełnosprawnością, a co istotne, zwłaszcza z niepełnosprawnością intelektualną coraz częściej jest podejmowana przez polskich badaczy. W literaturze przedmiotu niejednokrotnie podkreśla się stereotypowe postrzeganie przez ogół społeczeństwa osób z niepełnosprawnością, głównie intelektualną, negujące ich dorosłość, a tym samym możliwość bycia mężem/żoną, matką/ojcem. Zauważa się, że trudności w wypełnianiu funkcji rodzicielskich wspomnianej grupy mogą wynikać nie tyle ze stanu zdrowotnego, ale z ciężkiej sytuacji ekonomicznej, mniejszych umiejętności w opiece nad potomstwem, z samotności lub izolacji społecznej. W przypadku nastoletniego rodzicielstwa dochodzą kolejne czynniki utrudniające realizację zadań macierzyńskich i ojcowskich. Dlatego też wszechstronnym wsparciem w przygotowaniu do odpowiedzialnego, ale i satysfakcjonującego rodzicielstwa powinni być objęci nastoletni rodzice z niepełnosprawnością. Ważnym zagadnieniem wydaje się funkcjonowanie psychospołeczne nastoletnich rodziców z niepełnosprawnością. Niestety, zdarzają się sytuacje odrzucenia fizycznego i emocjonalnego nastoletnich rodziców nie tylko przez rówieśników, ale i przez najbliższych. Dziewczęta z niepełnosprawnością, będące w ciąży, bywają szczególnie narażone na stygmatyzację. Kwestie nastoletniego rodzicielstwa są tematem obecnym w piśmiennictwie naukowym, niewiele jednak istnieje opracowań z tego zakresu w kontekście macierzyństwa lub ojcostwa dziewcząt i chłopców z niepełnosprawnością. W artykule przedstawiono zatem główne obszary badań nad nastoletnim rodzicielstwem wspomnianej populacji na przykładzie literatury zagranicznej. Odniesiono się także do badań rodzimych, które, jak już zauważono, z reguły bezpośrednio nie odnoszą się do zasygnalizowanej problematyki.

2

Być nastoletnim ojcem w łódzkiej enklawie biedy. Rodzicielstwo młodych mężczyzn o niskim statusie społeczno-ekonomicznym w świetle koncepcji „nowego ojcostwa”

100%

BUNIO-MROCZEK P.

Wychowanie w Rodzinie

|

2014

|

vol. X (2/2014)

351-373

PL

Współcześnie mamy do czynienia ze zjawiskiem „intensywnego”, „profesjonalizującego” się rodzicielstwa. Fenomen bardzo (jeśli nie nadmiernie) świadomego, traktującego wychowanie dziecka jako „projekt”, wspieranego za pomocą fachowych porad, książek i specjalistów macierzyństwa i ojcostwa wydaje się dotyczyć przede wszystkim rodziców z klasy średniej. Jak obecnie wygląda rodzicielstwo i wychowywanie dzieci wśród najmniej uprzywilejowanych członków naszego społeczeństwa? Na to pytanie postaram się (choć fragmentarycznie) odpowiedzieć, odwołując się do doświadczeń młodych ojców, których pierwsze dzieci urodziły się, kiedy oni sami byli jeszcze nastolatkami. W anglosaskiej literaturze przedmiotu nastoletni rodzice stanowią grupę „paradygmatycznych wykluczonych”, na których funkcjonowanie wpływa często duża liczba skumulowanych niekorzystnych czynników/okoliczności, takich jak wychowanie w rodzinie z wieloma problemami lub placówce opiekuńczo-wychowawczej, wczesne zakończenie kariery szkolnej, brak lub niskie kwalifikacje zawodowe, problemy ze zdrowiem, zamieszkiwanie w przeludnionych i substandardowych lokalach usytuowanych w obszarach dużej koncentracji osób biednych (enklawy, getta biedy). Artykuł opiera się na badaniach o charakterze jakościowym, zrealizowanych w ramach projektu WZLOT („Wzmocnić Szanse i Osłabić Transmisję Biedy wśród Mieszkańców Miast Województwa Łódzkiego”, PO KL, 2008–2010, koordynator prof. Wielisława Warzywoda- Kruszyńska) w module badawczym zatytułowanym „Wczesne rodzicielstwo jako zagrożenie biedą i wykluczeniem społecznym”.

EN

Nowadays we witness the emergence of so-called ‘intense’, ‘professionalized’ parenting. However, the phenomenon of a very (if not overly) conscious treating of the process of child upbringing as a ‘project’, supported by numerous professional advices, handbooks and specialists, parenting mostly applies to middle- and upper-class parents. And what is parenting and the bringing-up of children among the least privileged members of our society like? In the article, I will attempt to answer (at least in part) this question referring to the experiences of young fathers whose first children were born when they were still teenagers. In Anglo-Saxon literature of the subject ‘teenage parenthood’ is almost a synonym for ‘social exclusion’ as it usually implies accumulation of numerous adverse factors/circumstances such as being brought-up in a multiproblem family and/or in a foster care, early school drop-out, lack of or low professional qualifications, health problems, substandard and overcrowded housing, located in an area of concentrated poverty. The article is based on qualitative research carried out within the framework of WZLOT Project (project’s full name: ‘Strengthening Opportunities and Weakening the Intergenerational Transmission of Poverty among the Inhabitants of the Lodz Region’, financed by European Social Fund within Human Capital Operational Programme, 2008–2010, coordinated by prof. Wielisława Warzywoda- Kruszyńska) within a research module titled ‘Early parenthood as a threat of poverty and social exclusion’. Keywords: teenage parenthood,

3

Becoming a teenage father. Having a baby as a turning point in biographies of young men of low socioeconomic status inhabiting poverty enclaves

100%

Bunio-Mroczek P.

Przegląd Socjologii Jakościowej

|

2015

|

vol. 11

|

issue 3

68-89

PL

Stawanie się nastoletnim ojcem. Dziecko jako punkt zwrotny w biografiach młodych mężczyzn o niskim statusie społeczno-ekonomicznym zamieszkujących enklawy biedy

Refine search results

2 Wychowanie w Rodzinie

1 Przegląd Socjologii Jakościowej

1 2017

1 2015

1 2014

1 BUNIO-MROCZEK P.

1 Bunio-Mroczek P.

1 Mach A.

Nastoletnie rodzicielstwo dziewcząt i chłopców z niepełnosprawnością

Być nastoletnim ojcem w łódzkiej enklawie biedy. Rodzicielstwo młodych mężczyzn o niskim statusie społeczno-ekonomicznym w świetle koncepcji „nowego ojcostwa”

Becoming a teenage father. Having a baby as a turning point in biographies of young men of low socioeconomic status inhabiting poverty enclaves