Search results

1

Coherence and Discontinuity in Gregory of Nyssa

100%

Meredith A.

Vox Patrum

|

2006

|

vol. 49

399-404

PL

BRAK

2

Odpowiedź na pytanie

87%

Foucault M.

Praktyka Teoretyczna

|

2016

|

vol. 22

|

issue 4

22-44

EN

Prezentowany artykuł Michela Foucaulta został opublikowany w 1963 roku. Foucault rozwija w nim koncepcję archeologii wiedzy – metody analizy historycznych dyskursów, którą zaprezentuje w sześć lat później w książce o tym właśnie tytule. Artykuł powstał na kanwie pytania wybranego przez autora spośród zadanych mu przez redakcję „Esprit”, które dotyczyło możliwości pojęciowego opracowania przymusu systemu dyskursywnego przy jednoczesnym zaakcentowaniu nieciągłości w jego obrębie a tym samym możliwości twórczego działania w historii ducha. A także, czy tak sformułowana aporia zakładałaby z konieczności zgodę na przymus systemu lub afirmację siły zdolnej do przekształcenia go za pomocą zewnętrznej przemocy? Tekst jest wprawką do sformułowania dojrzałej teorii dyskursu, rodzajem autoanalizy, która pozwala Foucaultowi powiązać własną metodę historyczną z „progresywistyczną polityką” myśli i rozwiązać w ten sposób dylemat pełnej determinacji i wolnego sprawstwa obecny w rozważaniach wielu strukturalistów.

3

Nieciągłość autobiografii. Pamiętam że. To, co wspólne I Georges’a Pereca

84%

Poprawa A.

Autobiografia. Literatura. Kultura. Media

|

2015

|

issue 1(4)

113–116

PL

Georges Perec uprawiał różne formy pisarstwa autobiograficznego. Pamiętam że jest zbiorem 480 zapisów, całość oznacza nieciągłość pamięci i autobiografii. Pisarska koncepcja Pereca znalazła potwierdzenie w jednym z późniejszych tekstów Lejeune’a, który napisał, że nie wierzy już w pojedynczą autobiografię, lecz w teksty autobiograficzne.

EN

Georges Perec’s works represent a various forms of autobiographical writings. I remember is a collection of 480 records, whole book proves a discontinuity of memory and autobiography. In one of his latest works Philippe Lejeune writes he just don’t believe in single autobiography, but in autobiographical texts.

4

Nieciągłość myślenia w filozofii Emila Ciorana

59%

Rura M.

Kultura i Wartości

|

2019

|

issue 27

DE

Im Artikel wird die Bedeutung interpretiert, die für Ciorans Auffassung der Philosophie die Diskontinuität spielt. Sie findet den vollkommensten Ausdruck in seiner Aphoristik. Den Ausgangspunkt bildet der Hinweis auf das Temperament als die Hauptquelle der Philosophie von Cioran. Die aus dem Temperament hergeleitete Philosophie kann nicht den Moment der Reflexion enthalten, der als Versuch verstanden wird, Distanz gegenüber der unmittelbar erlebter Wahrheit des Daseins zu gewinnen. In Anbetracht des sekundären Charakters der Sprache ist er zur unvollständigen Kommunikation verurteilt. Ciorans Philosophie bildet einen Kompromiss zwischen einem unmittelbaren Schrei, der sich nicht mitteilen lässt und dem entfremdeten Jargon der traditionellen Philosophie. Das diskontinuierliche Denken ohne feste Ordnung kümmert sich nicht um immanente Widersprüche und die Möglichkeit der Schlussfolgerung, sondern bildet quasi eine Verflechtung, die das Temperament des Denkers widerspiegelt. Das bedeutet jedoch kein vollkommenes Chaos, sondern eine Kommunikationsart, deren Hauptmassstäbe die dem Schrei entnommenen Unbestimmtheit und Zügellosigkeit sind.

EN

The paper is an interpretation of discontinuity as it is presented in Cioran’s aphoristic philosophy. The beginning of the analysis is an indication of the temperament as the main source of Cioran's philosophy. A philosophy derived from temperament cannot contain the moment of reflection understood as an attempt to distance oneself from the directly experienced truth of being. Due to the secondary character of the language, such philosophy is doomed to incomplete communication. Cioran's philosophy is therefore a compromise between direct but non-communicative scream and alienated jargon of traditional philosophy. Discontinuous thinking, devoid of rules, does not care about immanent contradictions and the possibility of interrupting inference, but rather is perceived as a kind of entanglement reflecting the temperament of the philosopher. This means the creation of method of communication whose main determinants are indeterminacy and uncontrollability.

PL

W artykule przedstawia się interpretację roli, jaką dla Cioranowskiego pojmowania filozofii spełnia nieciągłość znajdująca najpełniejszy wyraz w jego aforystyce. Punkt wyjścia stanowi wskazanie na temperament jako naczelne źródło filozofii Ciorana. Filozofia wywodzona z temperamentu nie może zawierać momentu refleksji rozumianego jako próba uzyskania dystansu względem bezpośrednio przeżywanej prawdy bycia. Z uwagi na wtórny charakter języka jest ona skazana na niepełną komunikowalność. Filozofia Ciorana stanowi zatem kompromis pomiędzy bezpośrednim a niekomunikowalnym „krzykiem” oraz wyobcowanym żargonem tradycyjnej filozofii. Myślenie nieciągłe, pozbawione reguł, nie troszczy się o immanentne sprzeczności oraz możliwość przerwania wnioskowania, lecz stanowi niejako splątanie odzwierciedlające temperament filozofa. Nie oznacza to całkowitego chaosu, lecz stworzenie sposobu komunikacji, którego głównymi wyznacznikami są zaczerpnięte z „krzyku” nieokreśloność i niepohamowanie.

Refine search results

1 Autobiografia. Literatura. Kultura. Media

1 Kultura i Wartości

1 Praktyka Teoretyczna

1 Vox Patrum

1 2019

1 2016

1 2015

1 2006

1 Foucault M.

1 Meredith A.

1 Poprawa A.

1 Rura M.

Coherence and Discontinuity in Gregory of Nyssa

Odpowiedź na pytanie

Nieciągłość autobiografii. Pamiętam że. To, co wspólne I Georges’a Pereca

Nieciągłość myślenia w filozofii Emila Ciorana