Search results

1

Lateralizacja słuchowa a niepłynność mówienia u osób jąkających się

100%

Woźniak T.

Logopedia

|

2022

|

vol. 51

|

issue 2

155-168

EN

This article presents the results of the author’s research on the associations of auditory lateralisation disorders, mainly auditory attention, with the severity of speech fluency in people who stutter, in a group of 30 people. The problem is referred to in relation to the broader state of research on this issue. The results of the study confirm that among people who stutter there is an over-representation of those with reversed or indeterminate auditory lateralisation, while left-hemispheric speech processing is preserved. There is also a clear correlation of the auditory lateralisation pattern with the severity of disfluency. On average, individuals with left-ear speech control have twice as much disfluency.

PL

Artykuł prezentuje wyniki badań autora nad powiązaniami zaburzeń lateralizacji słuchowej, w tym głównie uwagi słuchowej, z nasileniem niepłynności mówienia w 30-osobowej grupie jąkających się osób. Problem referowany jest w odniesieniu do szerszego stanu badań tych zagadnień. Wyniki badań potwierdzają, że wśród osób jąkających się występuje nadreprezentacja osób z odwróconą lub nieustaloną lateralizacją słuchową, przy jednoczesnym zachowaniu lewopółkulowego przetwarzania mowy. Zaznacza się także wyraźna zależność modelu lateralizacji słuchowej z nasileniem niepłynności. U osób z lewouszną kontrolą wypowiedzi występuje średnio dwukrotnie większa niepłynność.

2

Postępowanie logopedyczne w przypadku dzieci z niewielkim nasileniem niepłynności mówienia

94%

Woźniak T.

Logopaedica Lodziensia

|

2020

|

issue 4

217-228

EN

The article addresses the issue of speech-language therapy in the case of preschool and early school age children who have a slight severity of disfluency. This is an important problem in speech-language therapy practice, because disfluency of speech occurs in the period of speech development in 5% of children. Stuttering only affects 1% and only stuttering children encounter clearly defined therapy procedures. The work of a speech-language therapist with children with less severe disfluency, distinguishing between developmental and pathological disfluency, as well as appropriate therapeutic and preventive procedures become fundamental issue. The article discusses in turn the issues of the basis of children’s disfluency, its diagnosis and further therapeutic and preventive procedures.

PL

Artykuł podejmuje zagadnienie postępowania logopedycznego w przypadku dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym, u których występuje niewielkie nasilenie niepłynności mówienia. Jest to ważny problem w praktyce logopedycznej, ponieważ niepłynność mówienia występuje w okresie rozwoju mowy u 5% dzieci. Jąkanie dotyczy tylko 1% i tylko w przypadku dzieci jąkających się napotykamy jasno określone procedury terapii. Praca logopedy z dziećmi z mniej nasiloną niepłynnością, odróżnienie niepłynności rozwojowej od patologicznej oraz odpowiednie działania terapeutyczne i profilaktyczne stają się zasadniczą kwestią terapii. W artykule omówiono zagadnienia podłoża niepłynności u dzieci, jej diagnozy oraz dalszych działań terapeutyczno-profilaktycznych.

3

Niepłynność mówienia u osób niepełnosprawnych intelektualnie

84%

Woźniak T., Sacewicz M.

Logopedia

|

2017

|

vol. 46

255-266

PL

Artykuł podejmuje rzadko omawianą w literaturze logopedycznej kwestię występowania niepłynności mówienia u osób niepełnosprawnych intelektualnie. Opis i interpretacja diagnostyczna występowania zjawiska niepłynności mówienia u osób niepełnosprawnych intelektualnie ma istotną wagę z punktu widzenia teorii i praktyki logopedycznej. Prezentowany artykuł jest raportem na temat wyników badań w grupie 34 osób, których celem była przede wszystkim próba odpowiedzi na pytania: 1. Jaki jest odsetek osób z patologiczną niepłynnością mówienia wśród młodzieży i dorosłych z niepełnosprawnością intelektualną? 2. Jakie objawy niepłynności patologicznej pojawiają się u osób niepełnosprawnych intelektualnie najczęściej? 3. Czy u badanych osób wraz z niepłynnością występują inne symptomy towarzyszące, pozwalające na diagnozowanie jednostek zaburzeń mowy i zróżnicowane programowanie terapii? W dyskusji autorzy odnoszą się także do kwestii zależności płci i stopnia niepełnosprawności intelektualnej a nasilenia i typu występujących niepłynności.

EN

The article examines the question, rarely discussed in literature, of speech dysfluencies in intellectually disabled persons. The description and diagnostic interpretation of the occurrence of the speech dysfluency phenomenon in the intellectually disabled is highly significant from the standpoint of logopedic theory and practice. The present article is a report on the results of tests in a 34-person group, whose goal was first of all to answer the following questions: 1. What is the percentage of persons with pathological speech dysfluencies among intellectually disabled teenagers and adults? 2. Which symptoms of pathological dysfluency occur most often in the intellectually disabled? 3. In the tested subjects, do other accompanying symptoms occur with dysfluency, which enable diagnosing speech disorder entities and programming diverse therapies? The authors also discuss the question of the relationship between sex plus the degree of intellectual disability, and the intensity and type of dysfluencies.

4

Parental Level of Anxiety over Stuttering Symptoms in their Preschool Children

67%

Kowalczyk Ł.

Konteksty Pedagogiczne

|

2020

|

vol. 1

|

issue 14

141-154

PL

Wieloczynnikowa koncepcja jąkania zakłada indywidualną kombinację uzupełniających się czynników, które mogą stanowić przyczynę wystąpienia tego zaburzenia mowy u dziecka. Są to czynniki fizjologiczne, lingwistyczne, psychologiczne oraz środowiskowe. Dwa ostatnie skupiają się m.in. wokół emocji dziecka, które związane są z możliwościami produkowania przez nie wypowiedzi oraz występującymi w związku z tym reakcjami ze strony środowiska. Badania naukowe w sposób wyraźny pokazują, że rodzice nie są winni wystąpienia jąkania u dzieci. Wręcz przeciwnie – to oni stanowią główny, najskuteczniejszy czynnik wspomagający ustępowanie objawów. Coraz częściej bowiem zwraca się uwagę na to, że jąkanie się dziecka wpływa na interakcję między nim a rodzicem. Może to wynikać ze zwiększonego niepokoju wywołanego niepłynnością mowy, zarówno u dziecka, jak i jego rodziców. Przedstawione wyniki badań prezentują poziom niepokoju matek i ojców w związku z objawami jąkania u przedszkolaków, w podziale na wiek dzieci oraz w zestawieniu z oceną logopedyczną niepłynności mówienia.

EN

The multifactorial dynamic pathways theory of stuttering implies an individual combination of complementary factors that may be the cause of this speech disorder. These factors include physiological, linguistic, psychological and environmental ones. The last two are focused on the child’s emotions which are associated with their speech ability and other people reactions to it. Research shows that parents cannot cause the stutter, but quite the opposite, they can be part of a solution to their child’s problem. Because of the increased anxiety associated with speech disfluency, a stutter can affect interaction between the child and their parents. The paper presents the level of parental anxiety because of their preschool child’s stuttering symptoms. The results are broken down by the children’s age and presented in comparison with the type of speech disfluency.

Refine search results

2 Logopedia

1 Konteksty Pedagogiczne

1 Logopaedica Lodziensia

1 2022

3 2020

3 Woźniak T.

1 Kowalczyk Ł.

1 Sacewicz M.

Lateralizacja słuchowa a niepłynność mówienia u osób jąkających się

Postępowanie logopedyczne w przypadku dzieci z niewielkim nasileniem niepłynności mówienia

Niepłynność mówienia u osób niepełnosprawnych intelektualnie

Parental Level of Anxiety over Stuttering Symptoms in their Preschool Children