Search results

1

D’une hétérotopie à l’autre où le vagabondage au féminin (Jean Echenoz, Un an)

100%

Jişa S.

Quêtes littéraires

|

2014

|

issue 4

156-163

EN

Jean Echenoz’s text presents Victoria’s story who runs away from Paris, believing that she has killed her lover. Her straying (that embraces the form of a relative deterritorialization in a Deleuzian sense) lasts one year and it is built up geographically upon a descent (more or less symbolical) to the South of France and, after that, she comes back to Paris and encloses the spatial and textual curl. From a spatial point of view, she turns into a heterotopia (Foucault) every place where she is located, fact that reflects her incapability of constituting a personal, intimate space. The railway stations, the trains, the hotels, the improvised houses of those with no fixed abode are turning, according to Marc Augé’s terminology, into a « non-lieux » that excludes human being. Her vagrancy is characterized through a continuous flight from police and people and through a continuous decrease of her standard of living and dignity. It’s not about a quest of oneself, but about a loss of oneself. Urged by a strong feeling of culpability, her vagrancy is a self-punishment that comes to an end when the concerns of her problems disappear and she finds out that her lover is alive.

2

Opowieści o „miastach odzyskanych” – proza Stefana Chwina, Pawła Huellego, Joanny Bator i Ingi Iwasiów

99%

Izdebska A.

Białostockie Studia Literaturoznawcze

|

2014

|

vol. 5

EN

This article refers to the way of space functionalization in the Polish literature of recent decades, being, in various manners, representation of experiences connected with the post-war resettlements of European population. The text demonstrates differences between phantasmatic spaces of Stefan Chwin and Paweł Huelle’s stories and heterotopic non-places in Inga Iwasiów and Joanna Bator’s novels.

3

Łukasz Wróblewski – Aranżowanie nie-miejsc. Od ekspozycji afektu do medium zmiany

99%

Wróblewski Ł.

Przegląd Humanistyczny

|

2017

|

vol. 61(1 (456))

211-222

PL

The text discusses the theory of Marc Augé’s non-places. In this article the author focuses on the relation between non-places and identity, and answers the question of to what extent it is possible to transform non-places to places – one of the Augé’s theses is that there are close relations between these two categories. According to the author, this change can be made thanks to the external media. The websites such as Facebook and YouTube, allow a symbolic transformation of a status of non-places, their rearrangement. In the study the author also proposes to expand Augé’s dictionary to include a category of analgetic places and non-places of affect.

4

Unheimliches Mauthausen. Zu Lydia Haiders Romanen

98%

Jabłkowska J.

Studia Germanica Posnaniensia

|

2019

|

issue 40

37-51

PL

Lydia Haider, is a young Austrian writer, whose work is in line with two tendencies characteristic for Austrian Literature. Haider describes Austrian province from a position of critical distance, focusing on the critique of language and attempts to thematize the lack of reckoning with national socialist past in specific Austrian contexts. The article analyses two novels by Haider: congregation and rotten. The novels foreground the discussion on the denial of the Nazi crimes on the lands surrounding Mauthausen Concentration Camp. The main question posed in the article is whether Haider could be called a inheritor of the critical “Heimatliteratur”. It is also important to investigate whether the young author offers new aesthetic solutions, adequate for contemporary perspective from which we can view the unsettled Nazi past.

DE

Lydia Haider ist eine junge Autorin, die zwei Tendenzen der österreichischen Literatur miteinander verbindet. Sie setzt sich kritisch mit der österreichischen Provinz auseinander – wobei auch die Sprachkritik eine relevante Rolle spielt – und sie versucht, die Vergangenheitsbewältigung an spezifisch österreichische Themen zu koppeln. Der Artikel analysiert zwei Romane von Haider: kongregation und rotten. Im Vordergrund der beiden Werke steht die Verdrängung der NS-Verbrechen in den das Konzentrationslager Mauthausen umliegenden Dörfern. Gefragt wird sowohl nach der oben angesprochenen ‚Tradition‘ der kritischen Heimatliteratur, in die sich Haider einschreibt, sowie nach ästhetischen Lösungen, die sie vorschlägt.

5

Heterotopie i nie-miejsca w „Cześć Tereska!” Roberta Glińskiego i „Lilji 4-ever” Lukasa Moodyssona

86%

Svensson M.

Studia Europaea Gnesnensia

|

2015

|

issue 12

353-366

EN

The aim of this paper is to analyse non-places and heterotopias in the films “Cześć Tereska!” (Poland, 2001, Robert Gliński) and “Lilja 4-ever” (Sweden, 2002, Lukas Moodysson). Drawing on the theories of French anthropologist Marc Augé and philosopher Michel Foucault, the author demonstrates that the lives of the protagonists revolve around the ghetto-like housing estates of apartment blocks and non-places of hypermodernity. At the same time, despite the surrounding bleakness and fatalism, the heroines manage to find “havens” which perform the functions of heterotopia, in the sense proposed by Michel Foucault. The significance of both places is ambivalent, which is demonstrated in the discussion.

PL

The aim of this paper is to analyse non-places and heterotopias in the films “Cześć Tereska!” (Poland, 2001, Robert Gliński) and “Lilja 4-ever” (Sweden, 2002, Lukas Moodysson). Drawing on the theories of French anthropologist Marc Augé and philosopher Michel Foucault, the author demonstrates that the lives of the protagonists revolve around the ghetto-like housing estates of apartment blocks and non-places of hypermodernity. At the same time, despite the surrounding bleakness and fatalism, the heroines manage to find “havens” which perform the functions of heterotopia, in the sense proposed by Michel Foucault. The significance of both places is ambivalent, which is demonstrated in the discussion.

6

Non-Places and the Law: A Preliminary Investigation

71%

Dudek M.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica

|

2021

|

vol. 94

15-30

PL

W kontekście obszernej literatury na temat koncepcji nie-miejsc Marca Augé, włącznie z jej wieloma aplikacjami w różnych dziedzinach, a także stale rozwijanych geograficzno-prawnych analiz, zaskakujące jest, że dotąd nie przeprowadzono bardziej skupionej dyskusji nad nie-miejscami i prawem. Celem tego artykułu jest rozpoczęcie wypełniania tej luki. Skupia się on na oryginalnym ujęciu koncepcji Augé i wyróżnia trzy poziomy nie-miejsc: ich obiektywny, materialny poziom (np. budynki nie-miejsc); intersubiektywny, społeczny poziom (specyficzna, wyróżniająca atmosfera nie-miejsc, taka jak panująca w nich anonimowość i poczucie zdystansowania), oraz wyłącznie indywidualny, subiektywny poziom (to, jak poszczególni ludzie oceniają konkretne nie-miejsce). W artykule przekonuje się nie tylko do tego, że Augé jest uwrażliwiony na prawo już w jego pierwotnym ujęciu nie-miejsc. Ponadto prawo – jakkolwiek bezpośrednio nieistotne dla subiektywnego poziomu – jest bardzo ważne dla poziomów obiektywnego i intersubiektywnego nie-miejsc, jako, ostatecznie, czynnik współkonstytuujący te aspekty komentowanego rodzaju miejsc.

EN

In the context of the significant literature on Marc Augé’s concept of non-places, including its various applications in different disciplines, and also constantly growing legal geographical analyses, it is striking that, to date, there have been no more focused discussion on non-places and the law. This paper aims to begin filling this noticeable gap. It focuses on an original presentation of Augé’s concept and distinguishes three levels of non-places: their objective, material level (e.g. the buildings of non-places); the intersubjective, social level (the specific, distinctive feel of non-places, such as anonymity and detachment); and the purely individual, subjective level (the way particular people assess a specific non-place). The paper not only argues that Augé is already sensitive to the law in his original account of non-places, but also that the law – while directly irrelevant for the subjective level – is nevertheless very important for the objective and intersubjective levels of non-places, as, ultimately, it is a co-constituting factor of these aspects of the discussed type of sites.

7

Perpetuum Mobile. Non-places in Blixa Bargeld’s journals

57%

Burzyńska A. R.

Forum Poetyki

|

2023

|

issue 33-34

EN

The article analyzes life writing strategies of the German composer, musician and performer Blixa Bargeld, who has been documenting his life on tour since the 1990s. The experience of moving between successive identical, impersonal, as Marc Augé puts it, non-places, such as hotels and airports, turns out to be the opposite of traveling. As a result, Bargeld’s travelogue takes unusual forms: from a series of photographs showing hotel bathrooms (serialbathroomdummyrun), through experimental prose (Europa kreuzweise. Eine Litanei), to concrete music (the album Perpetuum Mobile).

PL

Tematem artykułu są strategie life writing niemieckiego kompozytora, muzyka i performera Blixy Bargelda, który od lat 90. dokumentuje swoje życie jako artysty uczestniczącego w kolejnych tournées. Doświadczenie przemieszczania się pomiędzy kolejnymi identycznymi, bezosobowymi nie-miejscami (wg terminologii Marca Augé), takimi jak hotele i lotniska, okazuje się przeciwieństwem idei podróżowania. W konsekwencji dziennik podróży Bargelda przyjmuje nietypowe formy: od serii fotografii ukazujących hotelowe łazienki (serialbathroomdummyrun), przez eksperymentalną prozę (Europa kreuzweise. Eine Litanei), po osadzone w tradycji muzyki konkretnej kompozycje (album Perpetuum Mobile).

8

Entanglements of Law and Space: An Introduction

57%

Dudek M., Eckhardt P.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica

|

2021

|

vol. 94

5-13

PL

Wprowadzenie do tematycznego tomu Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica – poświęconego zagadnieniu prawa i przestrzeni – omawia jego zasadniczy kontekst, kładąc szczególny nacisk na aktualny stan geograficzno-prawnych analiz prowadzonych przez polskich uczonych. Ponadto wprowadzenie zwięźle przedstawia każdy z artykułów w tomie i komentuje ich wybrane aspekty, by ukazać, jak mogą być umieszczone w całym szerokim nurcie geografii prawnej.

EN

Introduction to the thematic volume of Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica – devoted to the issue of law and space – provides basic context for the publication, placing special emphasis on the current state of legal geographical inquiries conducted by Polish scholars. Moreover, it briefly presents each article in the volume and comments on articles’ selected aspects to show how they can be located within the entire broad legal geography scholarship.

9

Implozja przestrzeni uczenia się

57%

Maliszewski K.

Edukacja Dorosłych

|

2011

|

issue 2(65)

33-41

PL

Mamy do czynienia z zapaścią miejsc jako generatorów myślenia, przeżycia i przemiany. Zanika przestrzeń refleksyjności. Rozpadają się edukacyjne pola, w których naprawdę o coś chodzi, w których dochodzą do głosu pasje, kulturowe zainteresowania, intelektualne i emocjonalne transformacje. Ani nasze szkoły, ani uniwersytety, ani kursy, ani wydawnictwa, ani tym bardziej sytuacje życia codziennego – poza wyjątkami – nie stanowią już miejsc uczenia się. Antropolog Marc Auge mówi o nie-miejscach. Życie nowoczesne toczy się w punktach tranzytowych, w ośrodkach pobytu tymczasowego, w sieciach anonimowych gestów. Nawiązując do tej diagnozy, twierdzę, że przestrzenie edukacyjne – instytucjonalne i nieformalne – coraz częściej są już tylko punktami tranzytowymi, nie-miejscami, zapewniającymi konsumencką wygodę, anonimowy i pożyteczny przepływ (informacji, certyfikatów), ale uniemożliwiającymi akty uczenia się. Coraz częściej zamiennie dochodzi do głosu banalny, opisowy, techniczny sens terminu uczenie się i jego normatywne znaczenie. Nieprawdą jest, że nigdy nie jesteśmy poza uczeniem się. Cóż z tego, że ludzie mają coraz łatwiejszy dostęp do instytucji oświatowych i że mogą uczyć się z książek, telewizji, Internetu lub od przyjaciół, kiedy to najczęściej nie prowadzi do dojrzewania osobowego, a przeciwnie – pogłębia bezrefleksyjne tryby funkcjonowania? Zmistyfikowane jest hasło społeczeństwa wiedzy. Trzeba naprawdę dokonać radykalnego uproszczenia – wygodnego dla biurokratów operujących statystykami, ale nie do przyjęcia dla uczonych starających się odróżnić pozór od prawdy – aby poznawczy stosunek do świata z dostępem do szerokich zasobów kulturowych (wiedzę) utożsamić z uzawodowieniem programów kształcenia (adaptacją do rynku pracy) i upowszechnieniem Internetu. Uczenie się, opuściwszy nie-miejsca, zagnieździło się w coraz rzadszych międzyprzestrzeniach, zakamarkach wymagających nasłuchiwania, uważności i uśmiechu losu.

EN

We are dealing with a collapse of the role of places as generators for thought, experiences and changes. A reflective space is disappearing. Educational fields are crumbling, ones that have a real reason for existence, which give voice to passions, cultural interests, intellectual and emotional transformations. Neither schools, nor universities, courses, publications, even more so everyday life – with a few exceptions – constitute spaces of learning. The anthropologist Marc Auge talks about non-places. Contemporary life takes place in transitional places, temporary residences, networks of anonymous gestures. In reference to this diagnosis, I believe that educational spaces – institutional and informal – are more and more often only transit points, non-places, providing consumer comfort, anonymous and useful flow (of information, certificates), but rendering learning impossible. Instead, more often the banal, descriptive, technical sense of the term learning and its normative meaning are used. It is not true that we are never outside of learning. What good comes from easier access to educational institutions and the fact that people can learn from books, television, the Internet, as well as from friends, when most of the time all this does not lead to personal development, quite the opposite – deepens non-reflective functioning modes? The term knowledge society is the subject of a mystification. One needs to radically simplify – something that is convenient for statistics wielding bureaucrats, but impossible for scientists trying to tell fact from fiction – and treat profession-oriented educational programs (adaptation to the job market) and the widespread access to the Internet as one with a cognitive approach towards wider cultural resources (knowledge). Learning, having left non-spaces has found its place in the ever more rare interspaces, the nooks that require one to listen, be attentive and maybe have a bit of luck.

Refine search results

2 Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica

1 Białostockie Studia Literaturoznawcze

1 Edukacja Dorosłych

1 Forum Poetyki

1 Przegląd Humanistyczny

1 Quêtes littéraires

1 Studia Europaea Gnesnensia

1 Studia Germanica Posnaniensia

1 2023

2 2021

1 2019

1 2017

1 2015

2 2014

1 2011

2 Dudek M.

1 Burzyńska A. R.

1 Eckhardt P.

1 Izdebska A.

1 Jabłkowska J.

1 Jişa S.

1 Maliszewski K.

1 Svensson M.

1 Wróblewski Ł.