Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: nowe kraje członkowskie

Sort By:

Limit search:

Zróżnicowanie regionalne produktu krajowego brutto w postsocjalistycznych państwach członkowskich UE w latach 2000–2014

100%

Perdał R.

Rozwój Regionalny i Polityka Regionalna

2018

issue 41

83-100

Celem pracy jest analiza regionalnego zróżnicowania nowych państw członkowskich Unii Europejskiej, które do przełomu lat 80. i 90. XX w. funkcjonowały w socjalistycznym systemie polityczno-gospodarczym. Postępowanie badawcze przeprowadzono w oparciu o analizę zmian poziomu produktu krajowego brutto (PKB) w układzie jednostek statystycznych NUTS3. Praca składa się z trzech zasadniczych części o charakterze empirycznym. W pierwszej części jako wprowadzenie i tło zasadniczych analiz przedstawiono dynamikę zmian PKB per capita w postsocjalistycznych państwach członkowskich UE w latach 2000–2016. W drugiej części zaprezentowano zróżnicowanie regionalne poziomu PKB per capita (mierzonego standardem siły nabywczej) i dynamiki jego zmian w latach 2000–2014. W trzeciej części, na podstawie metody ilorazu potencjałów (potencjału gospodarczego i potencjału ludności), zidentyfikowano środkowoeuropejskie układy rdzeń–peryferie postsocjalistycznych państw członkowskich UE. W wyniku przeprowadzonych analiz wykazano, że wszystkie badane państwa i regiony charakteryzował wzrost gospodarczy, który silnie różnicował się przestrzennie w obrębie poszczególnych państw. Największy wzrost gospodarczy odnotowywały we wszystkich badanych państwach regiony stołeczne (głównie rdzenie), a najniższy regiony położone peryferyjnie względem nich. Wyraźnie zarysowanymi centrami wzrostu (biegunami rozwoju) w Europie Środkowo-Wschodniej są regiony stołeczne Bratysławy, Budapesztu, Bukaresztu, Lublany, Pragi, Tallina i Warszawy. Regiony stołeczne cechują się wysoką atrakcyjnością dla mieszkańców i przedsiębiorców z powodu wysokiej koncentracji różnych działalności społeczno-gospodarczych (istotne w tym zakresie są bliskość i jakość rynku pracy, usług, producentów) oraz wysokiej dostępności czasowej i przestrzennej z innych obszarów kraju, a więc w konsekwencji z powodu bardzo dużych korzyści aglomeracji i lokalizacji.

Population instability and EU-production function anomaly

58%

Młodkowski P.

Nierówności społeczne a wzrost gospodarczy

2020

issue 63

177-194

The purpose of the study is to present the problematic situation when capturing the economic growth mechanism in the European Union. Due to intra-EU migration, the prominent production function framework fails to deliver consistent results. Estimation of structural parameters on data covering the post-accession period up to 2016 delivered a negative (!) assessment of the contribution of “labour” to output for most of the new member states. This result called for further investigations, and a holistic interpretation. It seems that this is the first time a methodological study on the production function framework offers an explicit formulation of the requirements for this method to be effectively employed in output investigations. In short, the production function can be used for cases where the growth mode is extensive, while arguments display declining or ascending trends. However, when the growth mode is intensive, while any of the arguments decline in value, this particular framework will become invalid for capturing the growth mechanism. The observed failure of the production function calls for introducing a new term to the economic growth literature: EU-production-function-anomaly. The method seems to be a far-reaching simplification. The reason for utilizing a very general formulation (excluding human capital and technology) is motivated by the focus on the demographic developments responsible for the anomaly.

Celem badawczym jest prezentacja problematycznej sytuacji występującej podczas próby uchwycenia mechanizmu wzrostu gospodarczego w krajach członkowskich Unii Europejskiej. W wyniku wewnątrzunijnej migracji, popularna funkcja produkcji przynosi niespójne wyniki podczas estymacji na poziomie kraju członkowskiego. Oszacowania parametrów strukturalnych modelu dokonano w oparciu o szeregi czasowe od 2004 do 2016 roku. W przypadku wielu nowych krajów członkowskich uzyskano ujemne oszacowanie parametru odpowiadającego za wkład czynnika „praca”. Taki wynik, istotny statystycznie, stanowił wyzwanie i przyczynę dalszych, rozszerzonych badań w celu holistycznej interpretacji przyczyn. Wydaje się, że niniejsze studium funkcji produkcji jest pierwszym w literaturze przedmiotu, które podaje dyskusji explicite wymagania dotyczące poprawności metodologicznej funkcji produkcji, w zależności od natury procesów wzrostowych. Funkcja produkcji może być stosowana w przypadkach, gdy wzrost jest ekstensywny, przy argumentach podlegających trendom wzrostowym lub spadkowym. Jednakże, w przypadkach wzrostu intensywnego, gdy wartość argumentów funkcji produkcji maleje w czasie, to podejście do modelowania wzrostu staje się nieskuteczne. Zaobserwowana niezdolność funkcji produkcji do poprawnego uchwycenia procesów wzrostowych wzywa do wprowadzenia nowego terminu do literatury: anomalia funkcji produkcji na poziomie kraju członkowskiego UE. Wykorzystana metoda badania wzrostu gospodarczego jest oczywiście daleko idącym uproszczeniem. Przyczyną wyboru prostej funkcji produkcji (bez kapitału ludzkiego i technologii) jest intencjonalne skoncentrowanie się na zmianach sytuacji demograficznej, odpowiedzialnych za postulowaną anomalię.

Refine search results

1 Nierówności społeczne a wzrost gospodarczy

1 Rozwój Regionalny i Polityka Regionalna

1 2020

1 2018

1 Młodkowski P.

1 Perdał R.

Search results

Zróżnicowanie regionalne produktu krajowego brutto w postsocjalistycznych państwach członkowskich UE w latach 2000–2014

Population instability and EU-production function anomaly