Search results

1

Czas w nudzie

100%

Chruszczewski M. H.

Psychologia Wychowawcza

|

2017

|

vol. 54(12)

29-40

PL

W tekście przedstawiono ‒ poprzedzone krótkim wprowadzeniem ukazującym omawiane zagadnienia na nieco szerszym tle ‒ dwie koncepcje teoretyczne: Philipa G. Zimbardo i Johna Boyda, dotyczącą czasu psychologicznego, W tekście przedstawiono ‒ poprzedzone krótkim wprowadzeniem ukazującym omawiane zagadnienia na nieco szerszym tle ‒ dwie koncepcje teoretyczne: Philipa G. Zimbardo i Johna Boyda, dotyczącą czasu psychologicznego, oraz Shelley A. Fahlman, Kimberley B. Mercer-Lynn, Davida B. Flory i Johna D. Eastwooda, traktującą o nudzie. Ponadto przeanalizowano związek subiektywnej percepcji czasu z odczuwaniem nudy. W ramach dwóch wspomnianych koncepcji określono, na podstawie badań własnych, empiryczne zależności pomiędzy czasem psychologicznym a nudą. Uzyskane wyniki należy rozpatrywać w odniesieniu do jakości życia. oraz Shelley A. Fahlman, Kimberley B. Mercer-Lynn, Davida B. Flory i Johna D. Eastwooda, traktującą o nudzie. Ponadto przeanalizowano związek subiektywnej percepcji czasu z odczuwaniem nudy. W ramach dwóch wspomnianych koncepcji określono, na podstawie badań własnych, empiryczne zależności pomiędzy czasem psychologicznym a nudą. Uzyskane wyniki należy rozpatrywać w odniesieniu do jakości życia.

2

Феноменологія нудьги: ‘досвід без властивостей’ Тарас Добко Український католицький

61%

Добко Т.

Studia Bobolanum

|

2020

|

vol. 31

|

issue 2

289-305

PL

Streszczenie Artykuł przedstawia fenomenologiczną analizę natury nudy jako „doświadczenia bez właściwości”. Dowodem na to jest rozróżnienie między zwykłą i głęboką nudą, a także stosunkiem osoby ludzkiej do świata i sposobem doczesności świata w doświadczaniu nudy. Omówiono doświadczenie wewnętrznej pustki charakterystycznej dla nudy i jej źródła. Doświadczenie nudy w wyjątkowy sposób odsłania powołanie człowieka do dialogu z rzeczywistością i niejako z przeciwności ukazuje obiektywną naturę ludzkiego szczęścia.

EN

The article offers phenomenological analysis of the nature of boredom as an „experience without qualities”. The distinction between ordinary and profound boredom, the human person’s relationship with the world as well as the world’s way of givenness in the experience of boredom, is brought to evidence. The experience of inner void peculiar to boredom and its sources is discussed. The experience of boredom uniquely discloses the human person’s vocation to enter the dialogue with reality and as it were from the opposite, manifests the objective nature of human happiness.

3

Rest cure – XIX-wieczna terapia nudą Silasa Weira Mitchella w opowiadaniu Żółta tapeta Charlotte Perkins Gilman

61%

Koper B.

Stan Rzeczy

|

2016

|

issue 2(11)

103-118

PL

"Artykuł zawiera kulturową analizę wpływu przymusowego odpoczynku od aktywności intelektualnej i domowej nałożonego na XIX-wieczne pacjentki diagnozowane jako cierpiące na neurastenię. Historia terapii Weira Mitchella Rest Cure, stworzona dla kobiet cierpiących z powodu nerwów, stanowi kontekst dla interpretacji sztandarowego opowiadania C.P. Gilman Żółta tapeta. Teoria choroby zaproponowana przez słynnego lekarza była wyraźnie skorelowana z płcią. Mimo że sam opis terapii (odpoczynek, dieta, masaże) brzmi trywialnie, to Mitchell stał się czarnym charakterem w opowiadaniu amerykańskiej prozaiczki. Tekst Gilman w metaforyczny sposób pokazuje, jak rygorystycznie zastosowana terapia nudą doprowadza narratorkę do szaleństwa. Terapia spoczynkowa pokazuje represyjne oblicze medycyny, tym samym nuda, stanowiąca główne założenie leczenia, jest nudą wręcz zabójczą. Nie ma tu miejsca na odpoczynek, postrzegany pozytywnie, pozostaje nuda, która w tym przypadku ma znaczenie wyłącznie pejoratywne.

EN

This article consists of a cultural analysis of the nineteenth-century influence that forced female patients diagnosed with neurasthenia to rest from intellectual and domestic activity. The history of Weir Mitchell’s “rest cure”, which was designed for women suffering from nerves, is the context for an interpretation of C. P. Gilman’s short story “The Yellow Wallpaper”. The theory of illness proposed by the famous medical doctor was evidently correlated with gender. Although the description of the therapy (rest, diet, massages) sounds trivial, Mitchell became the evil character of the American writer’s tale. The story shows how a strict “boredom therapy” drives the narrator to madness. The rest cure reveals the repressive side of medicine, and the resultant boredom – a pivotal point of the treatment – is a boredom that kills. There is no room here for rest in the positive sense; there is only boredom, which in this case, has exclusively negative connotations.

4

Filozoficzne paradoksy nudy

61%

Pleskaczyńska M.

Stan Rzeczy

|

2016

|

issue 2(11)

22-38

PL

Fenomen nudy znany ludziom z doświadczenia bywa przedmiotem badań różnych dyscyplin, w tym filozofii. Za istotny element nudy autorzy uznają poczucie braku sensu, uczucie pustki. Za nudne zwykło się uważać to, co banalne, powtarzalne, nieurozmaicone, pozbawione elementu zasko¬czenia. Filozoficzne analizy nudy, ukazujące różne jej aspekty, okazują się w tym kontekście nienudne – poglądy różnych autorów (m.in. S. Kierke¬gaarda, F. Woltera, F. Nietzschego, M. Heideggera, L. Svendsena, L. Koła¬kowskiego, T. Gadacza) układają się w swoiste paradoksy, pełne elementów kontrastowych i pozornych sprzeczności.

EN

The phenomenon of boredom, which people know from experience, is also an object of study in various disciplines, including philosophy. The authors consider an essential component of boredom to be the feeling of senselessness, of emptiness. Ordinarily, it is thought that what is banal, repetitive, unvaried, or devoid of the element of surprise is boring. A philo¬sophical analysis of boredom, showing its various aspects, turns out in this context not to be boring – the views of various authors, including Kierkeg¬aard, Wolter, Nietzsche, Heidegger, Svendsen, Kołakowski, and Gadacz form paradoxes of sorts, full of the elements of contrast and apparent contradiction.

5

Uczeń z niepełnosprawnością w pułapce nudy

61%

Ploch L.

Szkoła Specjalna

|

2018

|

vol. LXXIX(3)

165-172

PL

Głównym celem artykułu jest wpisanie w szerszą dyskusję problemu nudy i bezczynno-ści wśród uczniów z niepełnosprawnością w obszarze edukacji i wychowania w warun-kach szkolnych. Zamiarem autora staje się wskazanie obowiązku zdiagnozowania, a w konsekwencji konieczności przyjęcia strategii przeciwdziałania zjawisku nudy wśród uczniów z niepełnosprawnością. Wnikliwa, systematyczna analiza możliwości określa-jących uzasadnienie podłoża każdej podejmowanej działalności pedagogicznej sprzyja ułatwieniu dokonania oceny aktualnie uzyskiwanej efektywności praktyki z niej wyni-kającej oraz podjęcia właściwej decyzji o efektywności dla realizacji celów przyświeca-jących założeniom skutecznego przeciwdziałania wszelkim formom nudy, skazującej uczniów na stan bezczynności, wykluczenia, marginalizacji, osamotnienia. W artykule scharakteryzowano cechy typowe dla zjawiska nudy w aspekcie negatywnych skutków, które ponosi uczeń w wyniku zaniedbania, opieszałości i lekceważenia ze strony nau-czycieli. Poza próbą poszukiwania optymalnych możliwości pedagogiczno-terapeutycznych i jednocześnie dostrzegając różnorodne ograniczenia tkwiące w uczniu i poza nim, zaproponowano zbiór zasad pedagogicznych w przeciwdziałaniu zjawisku nudy wśród uczniów, jak też praktyczne wskazania dla pedagogów w tym obszarze ich pracy.

6

Wymiary melancholii. Władysław Sebyła – Franz Kafka

51%

Urbańska P.

Przegląd Humanistyczny

|

2016

|

vol. 60(2 (453))

187-193

PL

The considerations focus on the category of melancholy – and boredom related to that – in the personal records (epistolographic, diary, aphoristic writing) of Władysław Sebyła and Franz Kafka. Their interpretation reveals biographies of writers determined by this category, which had a considerable impact on their literary paths as well. Life permeated with melancholy, which generally made daily existence difficult, gave one of the most original and moving in Polish and European literature testimony of struggle with himself and the world, and at the same time it disclosed a significant closeness of artists, which proves the main thesis of the article on shared spiritual biographies by Władysław Sebyła and Franz Kafka.

7

Nuda i eksces w Zdarzeniach na brygu Banbury Witolda Gombrowicza

51%

Pańczak M.

Stan Rzeczy

|

2016

|

issue 2(11)

167-186

PL

Artykuł jest omówieniem oryginalnego ujęcia nudy w opowiadaniu Witolda Gombrowicza Zdarzenia na brygu Banbury. Znużenie ogarniające załogę tytułowego statku, równoznaczne z egzystencjalnym impasem, zostało przedstawione jako efekt ścierania się dwu niemożliwych do pogodzenia dążeń – typowo ludzkiej troski o utrzymanie czystości i porządku oraz pragnienia wyjścia poza ustalone granice prawa czy tożsamości, które wzmaga się wraz z doznaniem bliskości i intensywności pozaludzkiego świata. Nuda to siła związana ze sferą nieokiełznanej natury i nieracjonalnych popędów. Stanowi zagrożenie dla integralności ludzkiego Ja, dlatego główny bohater broni się przed nią ze wstrętem. Jednocześnie nuda to doświadczenie odsłaniające umowność reguł obowiązujących w świecie, skłaniające tym samym do wyobrażenia sobie alternatyw. Na statku Banbury rozbudzona przez nudę fantazja prowokuje marynarzy do buntu afirmującego bezwstyd i eksces homoerotycznego pożądania.

EN

This article examines the unconventional approach to boredom in Witold Gombrowicz’s “The Events on the Banbury.” The story takes place on a ship, where an overwhelming ennui, synonymous with an existential impasse, is the result of a clash between two contradictory aspirations – the human need for purity and order, and the urge to transgress the borders of law and identity, which is greatly impacted by the closeness and intensity of the extra-human world. Boredom is a force coming from the realm of unbridled nature and irrational impulses. It is a peril to the integrality of the human “I,” thus the protagonist rejects it in disgust. However, boredom is also an experience that reveals the artificiality of the existing rules and leads to imagining alternatives. On the Banbury, a fantasy produced by boredom provokes the sailors to a mutiny affirming shamelessness and an excess of homoerotic lust.

8

O szkole jako fabryce nudy i śmiechu

51%

Motyl K.

Podstawy Edukacji

|

2014

|

vol. 7

141-165

EN

The text is an attempt to describe the school in the metaphor of the factory. Seen from this perspective, the automatism, repeatability, predictability and cyclicality are a source of boredom. Boredom is a complex problem, that causes different pupils reactions, like withdrawal and aggression. In the text also is described a reaction associated with a laugh.

PL

Tekst jest próbą opisania szkoły za pomocą metafory fabryki. Patrząc z tej perspektywy, automatyzm szkolny, powtarzalność, cykliczność i przewidywalność wiążą się z powstaniem nudy. Nuda jest sytuacją trudną, dlatego pojawiają się różne reakcje obronne. W tekście oprócz wycofania i agresji opisana jest także reakcja związana ze śmiechem.

9

Uwznioślające kino peryferii

51%

Fiuk E.

Kwartalnik Filmowy

|

2020

|

issue 112 Polski dokument, polska animacja

241-248

PL

Artykuł jest recenzją pracy Marty Stańczyk pt. Czas w kinie. Doświadczenie temporalne w „slow cinema” (2019). Jego autorka przedstawia strukturę książki i omawia dość szczegółowo jej zawartość, doceniając potencjał kreatywny Stańczyk, zarazem jednak polemizując z nią i odnosząc się krytycznie do niektórych jej założeń. Tekst otwiera odwołanie do słów Theodora W. Adorna określającego film jako drastyczne medium przemysłu kulturalnego. Autorka przyjmuje, że jednym z głównych celów publikacji jest zaprzeczenie tej tezie i wskazanie unikatowości slow cinema na tle (nie tylko) współczesnej produkcji filmowej. Dzieła reprezentujące tę konwencję są bowiem w istocie nie tyle historiami do oglądania, ile stanami do przeżycia – stanami, w których pojawiają się określone reakcje afektywne, takie jak choćby „uwznioślająca” nuda, spowodowana przede wszystkim działaniem czasu. Sam czas w ujęciu Stańczyk okazuje się jednym z najważniejszych parametrów przeżycia kinowego w przypadku slow filmów, a tym samym fundamentem towarzyszącej im koncepcji artystycznej.

EN

The article is a review of the book Czas w kinie. Doświadczenie temporalne w “slow cinema” [Time in Cinema: Temporal Experience in “Slow Cinema”] (2019) by Marta Stańczyk. The reviewer presents the structure of the book and discusses its content in detail. She appreciates Stańczyk’s creative potential, but also argues with some of her assumptions. The review begins with the words by Theodor W. Adorno, who once defined film as a radical medium of the culture industry. The reviewer claims that one of the main purposes of Stańczyk’s book is to contradict this view and to point out the uniqueness of slow cinema against (not only) the contemporary film production, since films representing slow cinema are in fact not so much stories to watch but states to experience. Typical for those states are some affective reactions (for example an “ennobling” boredom) induced by time. Time itself is, in Stańczyk’s view, one of the most important parameters of the cinematic experience in the case of slow cinema, and hence its fundamental artistic concept.

10

Dlaczego nieśmiertelność nie jest taka zła

51%

Fischer J. M., Iwanicki M.

Roczniki Filozoficzne

|

2016

|

vol. 64

|

issue 1

153-170

PL

Autor twierdzi, że nieśmiertelność niekoniecznie musi być aż tak zła, jak to opisuje Bernard Williams. Twierdzi on, że jeśli nieśmiertelne życie charakteryzowałoby się wystarczająco zróżnicowanym pakietem doświadczeń, odpowiednio podzielonych, nie ma powodu, by sądzić, że ktoś będzie się nudził (podobnie jak nie ma powodu, by sądzić, że ktoś będzie się nudził takimi doświadczeniami w życiu śmiertelnym). Przyznaje, że niektóre z przyjemnych doświadczeń „same ulegają wyczerpaniu”, ale mówi, że nie ma wystarczającej liczby powtarzalnych „przyjemności”, aby ulec nudzie, o której mówi Bernard Williams.

EN

The author argues that immortality need not be as bad as Bernard Williams says it would be. He argues that if an immortal life were characterized by a sufficiently diverse package of experiences, appropriately distributed, there is no reason to think that one would become bored (just as there is no reason to think that one would become bored of such experiences in a finite life). He acknowledges that some pleasurable experiences would be “self-exhausting,” but he says that there are enough “repeatable pleasures” to avoid the tedium of which Bernard Williams speaks.

11

NUDA A PRAKTYCZNA NAUKA JĘZYKA ANGIELSKIEGO

51%

Kruk M., Zawodniak J.

Neofilolog

|

2017

|

issue 49/1

115-131

EN

Although boredom is among the most common academic emotions experienced by students at all possible levels of education, so far it has not received due attention from SLA theorists and researchers. Accordingly, the present paper aims to discuss the concept of boredom from the L2 classroom perspective with a special regard to the university students of English Philology. In the first part the authors provide a definition, present two basic typologies and highlight the causes of boredom followed by a brief overview of research into boredom in educational settings, whereas the second part is intended to approach a phenomenon of boredom on an empirical basis. The authors report on both quantitative and qualitative research findings concerning the intensity of boredom as felt by the subjects during the practical English language classes. First, the numerical results obtained from the Boredom Proneness Scale and correlated to boredom experienced in practical English language classes are referred to. Then the qualitative data gathered from the students’ descriptions of boredom-related situations during the said classes are commented on. Finally, the authors proceed to propose certain L2 classroom boredom-coping options.

12

Nauka a nuda – spojrzenie z perspektywy filozoficznej

51%

Mączka D.

Stan Rzeczy

|

2016

|

issue 2(11)

149-165

PL

W artykule tym staram się przeanalizować obecność fenomenów nudy i znudzenia w nauce i odpowiedzieć tym samym na pytanie, czy nauka musi (bądź czy powinna) być nudna. Przedstawione zostają przykłady z socjologii, antropologii i historii nauki, wskazujące na to, że nuda w istocie niejednokrotnie towarzyszyła zakończonym sukcesem badaniom naukowym. Koncepcja nauki normalnej zaproponowana przez Thomasa Kuhna zostaje użyta do wytłumaczenia obecności nudy w nauce i do argumentacji na rzecz tezy o nierozłączności nudy i zaawansowanych badań. Przepro-wadzone rozważania pozwalają sformułować wnioski dotyczące zarówno nudy, jak i nauki. Wbrew temu, co mogłaby sugerować filozofia nauki, istotnym elementem poznawania świata okazują się monotonne, nieinteresujące, przyczynkarskie i nudne badania. Nuda ujawnia tymczasem swoją moc katalizowania zmiany i intelektualnego ruchu. Zauważona zostaje również różnica pomiędzy poczuciem znudzenia i wartości wykonywanego nudnego działania.

EN

In this paper the author tries to analyze the presence of boredom in science and, at the same time, to answer the question of whether science has to be boring (or if it should be boring). Examples from sociology, anthropology, and the history of science are presented. These examples suggest that boredom has repeatedly accompanied successful scientific endeavors. The idea of normal science, as proposed by Thomas Kuhn, is used to explain the presence of boredom in science and to argue that boredom and advanced scientific research are in fact inseparable. The analysis makes it possible to draw conclusions about science as well as about boredom. Contrary to what might be suggested by the philosophy of science, monotonous, uninteresting, or fragmentary research turns out to play an impor-tant role in science. At the same time, boredom can be seen as a catalyst of change and intellectual advancement. The difference between the feeling of boredom and the value of boring activity is also observed.

13

Psychologicznie o nudzie – teorie i modele nudy

51%

Flakus M., Palt Ł.

Stan Rzeczy

|

2016

|

issue 2(11)

119-138

PL

Jakkolwiek zjawisko nudy stanowi często przedmiot refleksji socjologów, to ze względu na fakt, że bezpośrednio związana jest ona z funkcjonowaniem afektywnym i poznawczym człowieka, podejmuje się nad nią badania w obrębie psychologii. Początkowo zjawisko nudy rozpatrywano z perspektywy psychologii pracy (jako czynnik zakłócający jej efektywność) oraz teorii psychoanalitycznej (wyróżniając adaptacyjne i patologiczne formy nudy). Współcześnie badacze podkreślają możliwość wyróżnienia wielu rodzajów nudy. Jako kryteria przyjąć można z jednej strony przyczyny nudy (sytuacyjne versus wewnętrzne), z drugiej zaś – poziom jej dezadaptacyjności. Wskazują oni także na możliwość traktowania osobowej podatności na nudę jako konstruktu ujmowanego w ramach różnic indywidualnych. W artykule autorzy prezentują niektóre najważniejsze psychologiczne teorie i badania nad nudą. Przedstawiają także narzędzia, stosowane obecnie do badania nudy i podatności na nudę.

EN

The phenomenon of boredom has often been discussed in the field of sociology. Nevertheless, given the close relationship between boredom and some dimensions of affective and cognitive functioning, it is also a focus of psychological research. At the outset, boredom was examined from the perspective of the psychology of work (as a factor disturbing the effectiveness of work) and psychoanalytic theory (which distinguishes adaptive and pathological forms of boredom). Currently, researchers emphasize that it is possible to distinguish many types of boredom. Distinctions are made using two kinds of criteria – the causes of boredom (situational versus internal) and the level of boredom’s negative effects. Researchers also point out that a proneness to boredom can be considered a dimension of individual differences. In the article, the authors present some of the most important theories and research on boredom. They also present psychological measures of boredom and proneness to boredom.

14

O dwóch pojęciach nudy w kontekście rozważań nad tym, czy nuda jest twórcza

51%

Chylińska M.

Stan Rzeczy

|

2016

|

issue 2(11)

139-148

PL

W artykule naświetlone zostają powiązania między sytuacyjnym doświadczaniem nudy a stanami umysłu, które autorka nazywa odpowiednio: „ograniczonym” (zablokowanym) oraz „otwartym” (nieograniczonym). Niektórzy badacze fenomenu nudy zaznaczają, iż „nuda jest twórcza” i wyjaśniają to za pomocą neurologicznego faktu występowania niskiego pobudzenia w mózgu, co z kolei łączy się z poszerzeniem pola uwagi oraz z dyspozycją osób znudzonych do tworzenia odległych asocjacji. Inni twierdzą, że „nuda jest twórcza”, gdyż być znudzonym to doświadczać pewnych sytuacyjnych blokad, które domagają się przezwyciężenia, i dzięki temu właśnie osoby (wcześniej) nudzące się dokonują (następnie) czegoś twórczego. Problem, jaki się tutaj wyłania, jest następujący: Czy stan umysłowy powiązany z nudą należy opisywać w kategoriach doświadczania ograniczeń, czy raczej jako poczucie otwartości? Być może zanalizowanie tego problemu przybliży nas do zrozumienia zasadniczego pytania o to, jaka jest istota nudy.

EN

This article exposes the specific relations between a situational experience of boredom and states of mind described by the author as being constrained (blocked) or unconstrained (open). Some researchers in the field of boredom say that “boredom is creative” and explain their claim by the neurological fact that a lower degree of arousal of the brain is associated with a widening of the field of attention, and by the disposition of bored individuals to make distant associations. Other people consider that “boredom is creative” because being bored involves the experience of some situational limitations that need to be overcome, thus inspiring (previously) bored people to act creatively. The question that emerges here is the following: Should the mental state connected with being bored be described in categories of the experience of constraint or is it rather related to a sense of openness? Hopefully, an analysis of this particular issue will bring us closer to understanding the essential question of the nature of boredom.

15

Powtarzalność nudy w opowiadaniu Koniec Jerzego Andrzejewskiego

51%

Wróblewski Ł.

Stan Rzeczy

|

2016

|

issue 2(11)

187-203

PL

Artykuł jest próbą spojrzenia na pochodzące z 1933 roku opowiadanie Koniec Jerzego Andrzejewskiego w kontekście wieloperspektywicznie ujętej nudy. W omawianym tekście nuda przejawia się przede wszystkim w rutynowych czynnościach, jakie wykonuje bohater. Ponieważ mężczyzna musi robić ciągle to samo, doświadcza takich negatywnych afektów jak złość, bezsilność czy nienawiść. Autor argumentuje, że tym, co napędza nudę, jest powtórzenie. Powtarzające się sytuacje, zdarzenia, uczucia zmuszają bohatera do przemyślenia sytuacji, w jakiej się znajduje. Chociaż Gielbard dostrzega swoją życiowa klęskę, nie potrafi odmienić swojego losu i przekroczyć nudy. Doświadczenie nudy determinują bowiem jego trudne relacje rodzinne, jak również sytuacja ekonomiczna, której nie sposób odmienić.

EN

This article is an analysis of Jerzy Andrzejewski’s short story “The End” (1933) in the context of multiple views of boredom. In Andrzejewski’s text, boredom appears above all in the routine activities the protagonist is forced to perform. Because he must continually do the same thing, he experiences negative affects such as anger, helplessness, and hate. The author argues that boredom is an experience stimulated by repetition. Recurring situations, events, and feelings force the hero to think about the circumstances in which he finds himself. Although Gielbard perceives his life failure, he is unable to change his fate and overcome his boredom. The experience of boredom determines his difficult family relations, as well as his economic conditions, which he is unable to alter.

16

Ewaluacja narzędzi badania nudy na zajęciach z praktycznej nauki języka angielskiego z perspektywy makro i mikro

51%

Zawodniak J., Pawlak M., Kruk M.

Neofilolog

|

2019

|

issue 53/2

299-314

EN

Although boredom is among the most frequently experienced academic emotions, it has received surprisingly little attention from L2 researchers and teachers. This paper aims to discuss and evaluate the existing quantitative and qualitative instruments that can be used for examining boredom in practical English classes. It will start with a brief overview of the causes and manifestations of boredom in the language classroom. This will be followed by the presentation of the methodology of three empirical studies which will serve as a basis for highlighting the strengths and weaknesses of the data collection tools employed. Finally, an attempt will be made to delineate future research directions in the study of boredom in the L2 classroom and to illuminate the methodological choices available to researchers in this respect.

17

Psychometrické ověření české verze škály sklonu k nudě (Boredom proneness scale): faktorová struktura, vnitřní konzistence, konceptuální souvislosti

51%

Urbanová D., Pavelková I., Boháčová A.

Československá psychologie (Czechoslovak Psychology)

|

2022

|

vol. 66

|

issue 3

272-297

EN

Objectives. The study is focused on psychomet-ric properties of the Czech version of the Bore-dom Proneness Scale (BPS) evaluation. Sample and settings. The scale was completed by 661 secondary school students aged between 15 to 24 (M=17; SD=1,36) together with other measures of related constructs. Statistical analysis. Statistical analyses were realised using the environment of IBM SPSS Statistics (ver. 27) and JASP. Cronbachʼs α and McDonaldʼs ω were used to assess the internal consistency. Confirmatory factor analyses were performed to test the discriminant validity of different existing models. As none of them was of a good fit to the present data, exploratory fac-tor analysis using the Principal axis factoring method with promax solution was used to re-veal specific factor structure within this sample. Correlation analysis was used for convergent validity estimation. Differencies between men and women and with regard to grade point av-erage were assessed using Mann-Whitney and Kruskal-Wallis tests. Results. The internal consistency of the BPS total score was adequate, but the item analysis did not confirm the scale to be unidimensional within this sample. Three factor models derived from previous research studies were tested us-ing the CFAs, but none of them was of a reason-able fit to the data. Based on the results of EFA, three-factor solution appeared to be the best fit to the sample. Despite the fact that one of the re-vealed factors could not have been fully mathe-matically supported, itʼs validity and conceptual value within the BPS construct and with regard to other measured variables is further corrobo-rated in this study. The study results indicate that three-factor solution brings at least more subtle findings with regard to the relationship between the BPS and related constructs. Directions for further scale development and improvement are outlined in order to maximalize the research and diagnostic potential of the scale. Limitations: The major study limitation is relat-ed to the low representativeness of the research sample. Therefore, further research with differ-ent population samples is needed.

CS

Cíle. Cílem studie bylo ověřit psychometrické charakteristiky české verze Škály sklonu k nudě (Boredom Proneness Scale; BPS). Metoda. Škála byla administrována 661 žákům středních škol ve věku 15 až 24 let (M = 17; SD = 1,36) spolu s dalšími nástroji měřícími příbuz-né konstrukty. Statistické analýzy. Veškeré statistické analýzy byly realizovány v prostředí IBM SPSS Statis-tics (ver. 27) a JASP. Vnitřní konzistence byla ověřována s využitím koeficientů reliability Cronbachovo α a McDonaldovo ω. Byly reali-zovány konfirmační faktorové analýzy ověřující diskriminační validitu pro existující faktorové modely. Faktorová struktura u daného vzorku byla následně zjišťována metodou PAF s šik-mým řešením Promax. Konvergentní validita byla zjišťována s využitím korelační analýzy a pro zhodnocení rozdílů z hlediska pohlaví a studijního průměru bylo použito testů Mann--Whitney a Kruskal-Wallis. Výsledky. Vnitřní konzistence pro celkový skór BPS se ukázala být adekvátní, položková analý-za však vyloučila unidimenzionalitu škály. S vy-užitím konfirmačních faktorových analýz byly testovány tři faktorové modely z předchozích výzkumů, avšak žádný z nich nevykázal dosta-tečnou shodu s daty. Metodou explorační fak-torové analýzy bylo u českého vzorku následně identifikováno jako nejvhodnější třífaktorové řešení. Přestože se nepodařilo jeden z faktorů z matematického hlediska obhájit, jeho validita a konceptuální hodnota vzhledem k celkovému konstruktu BPS a dalším proměnným se ukazu-je v rámci tohoto výzkumu jako opodstatněná. Výsledky studie naznačují, že faktorové řešení o minimálně třech faktorech přináší detailnější výsledky, pokud jde o vztah BPS k příbuzným konstruktům. Výsledky studie přinášejí dopo-ručení pro další práci na vývoji škály tak, aby byl plně využit její výzkumný i diagnostický potenciál. Omezení studie. S ohledem na nereprezenta-tivnost výzkumného vzorku je pro budoucí výzkum v této oblasti potřebné zahrnutí také dal-ších populačních souborů.

18

Nuda v edukačním kontextu : teoretické konceptualizace a výzkumné metody

51%

Pavelková I., Urbanová D.

Československá psychologie (Czechoslovak Psychology)

|

2018

|

vol. 62

|

issue 4

350-365

EN

The aim of the article is to provide an overview of current state of knowledge in the field of boredom in educational settings. Theoretical conceptions that are relevant to the research and practice of educational psychology are presented and possibilities of empirical grasping of boredom in school context are discussed including the overview of relevant diagnostic measures. Article also concerns the issue of boredom coping at school and directions for future research are outlined.

CS

Článek přináší přehled současného stavu poznání v oblasti školní nudy. Zaměřuje se na zmapování dosavadních teoretických konceptualizací nudy relevantních pro pedagogicko-psychologický výzkum a praxi. Diskutovány jsou možnosti empirického uchopení nudy ve školní realitě a představeny jsou konkrétní nástroje pro diagnostiku nudy využitelné v edukačním kontextu. V článku je dále pojednáno a zároveň otevřeno téma zvládání nudy ze strany jedince (boredom coping), včetně zhodnocení dosavadních pokusů o zkoumání této problematiky v kontextu školy. V závěru jsou nastíněny potřebné směry dalšího výzkumného bádání v oblasti nudy a jejího zvládání a možnosti využití těchto poznatků v pedagogicko-psychologické praxi.

19

Dyskretny urok starości

41%

Gralewska K.

Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio I – Philosophia-Sociologia

|

2016

|

vol. 41

|

issue 1

EN

The article is intended to present a mistaken perception of older people in modern Western culture. Excessive adherence to the new patterns and disregard for the traditions lead to the wrong perception of the time of senility. Modern philosophical literature about the old age does not contain any critical approaches to this distortion, on the contrary – it seems to have this distortion multiplicated. However the earthy, clear-hearted approach to the old age can be found in the works of the ancient philosophers, in particular by Cicero and Schopenhauer. Both of them seem to rationally evaluate the advantages and disadvantages of the old age. Therefore in this article they are the guides in search for the proper balance between the society and the elder persons as well as the attitude of the elderly persons to themselves. In the conclusion the article states that senility can be not a worse period than the previous ones, if follows a wisely lived life and when there’s no unreasonable demand of preserving the attributes of youth in it.

PL

Artykuł ma na celu przedstawienie opatrznego postrzegania osób starszych we współczesnej kulturze zachodniej. Przesadne hołdowanie nowym wzorcom i lekceważenie tradycji prowadzi do niewłaściwego postrzegania okresu starości. Współczesna literatura filozoficzna na temat starości nie zawiera krytycznych ujęć tego wypaczenia i sama, jak się zdaje, to wypaczenie powiela. Trzeźwe spojrzenie na starość znajdujemy natomiast u filozofów dawniejszych, szczególnie w dziełach Schopenhauera i Cycerona. Obaj zdają się racjonalnie oceniać wady i zalety starości. Są oni w artykule przewodnikami w szukaniu właściwego stosunku zarówno społeczeństwa do osób starszych, jak i osób starszych do siebie samych. Konkluzją artykułu jest twierdzenie, iż starość może być okresem nie gorszym niż wcześniejsze, o ile następuje po mądrze przeżytym życiu i jeśli nie wymagamy od niej nonsensownie, by zachowywała cechy młodości.

20

Spleen, nuda, melancholia. Czytając Eugeniusza Oniegina

41%

Wroniszewski M.

Prace Literaturoznawcze

|

2015

|

issue 3

31-43

EN

The aim of this paper is to analyze the emerging theme of melancholy in Eugene Onegin. The variety of personalities of the main characters of the poem – Onegin, Lensky and Tatiana and the transition in lifestyle of the former do not allow to disambiguate their experience of melancholy. This gives impulse to consider the way of life of the main character as fluctuating, consecutive, constituting this experience dominants: nineteenth-century fashion for spleen, boredom and nostalgia. In the context of Onegin the issues of his affinity with the figure of a dandy and a Byronic hero are raised as well. The philosophical inclinations of the boredom troubling him (Pascal, La Rochefoucauld) and acedia (Bieńczyk, Evagrius Ponticus) are also investigated. Lensky’s melancholy is presented by described by Marek Bieńczyk’s model of a nineteenth-century attitude of weak entity waiting for metamorphosis. Lensky’s tomb is shown as one of the most important figures of melancholic oblivion (Starobinski), from Tatiana’s experience the elements connecting them with sentimental melancholy are extracted.

Refine search results

Czas w nudzie

Феноменологія нудьги: ‘досвід без властивостей’ Тарас Добко Український католицький

Rest cure – XIX-wieczna terapia nudą Silasa Weira Mitchella w opowiadaniu Żółta tapeta Charlotte Perkins Gilman

Filozoficzne paradoksy nudy

Uczeń z niepełnosprawnością w pułapce nudy

Wymiary melancholii. Władysław Sebyła – Franz Kafka

Nuda i eksces w Zdarzeniach na brygu Banbury Witolda Gombrowicza

O szkole jako fabryce nudy i śmiechu

Uwznioślające kino peryferii

Dlaczego nieśmiertelność nie jest taka zła

NUDA A PRAKTYCZNA NAUKA JĘZYKA ANGIELSKIEGO

Nauka a nuda – spojrzenie z perspektywy filozoficznej

Psychologicznie o nudzie – teorie i modele nudy

O dwóch pojęciach nudy w kontekście rozważań nad tym, czy nuda jest twórcza

Powtarzalność nudy w opowiadaniu Koniec Jerzego Andrzejewskiego

Ewaluacja narzędzi badania nudy na zajęciach z praktycznej nauki języka angielskiego z perspektywy makro i mikro

Psychometrické ověření české verze škály sklonu k nudě (Boredom proneness scale): faktorová struktura, vnitřní konzistence, konceptuální souvislosti

Nuda v edukačním kontextu : teoretické konceptualizace a výzkumné metody

Dyskretny urok starości

Spleen, nuda, melancholia. Czytając Eugeniusza Oniegina