Search results

1

Konflikt dvojí vojenské loajality ve zkušenosti základní vojenské služby a pozdějších militárních aktivit

100%

Wohlmuth P.

Národopisný věstník

|

2020

|

vol. 37_(79)

|

issue 2

27-43

EN

This treatise presents the interpretative research on newly created sources which emerged from oral-historical interviews with protagonists from an association of military re-enactment of diverse conflicts from the 18th through 20th centuries, which are active primarily in the Czech Republic, but also in Central Europe, and also with a relating group of narrators who serve in the Czech Army´s Active Reserve. The vast majority of research on military re-enactment focusses on the research into three interconnected problems of authenticity, historical authority, and reflexivity self-consciousness). However, this text focusses newly on the problem of loyalty. Interviews are aimed at the experience of this specific group of narrators with their military service, performed at the time of normalization and transformation after 1989, especially in relation to the issue of ambivalent loyalty to the political regime for which they took an oath during their military service. This experience is analysed in relation to non-contradictory and strong loyalty, felt to the experienced and performed values, which were perceived as being key values for historical military cultures of a specific re-enactment period or conflict, by which the participants express their loyalty through similar rituals of a military oath. The key research question is how this loyalty, experienced in relation to historical military culture (at one sub-group of narrators even interconnected with their membership in the Active Reserve), relates, in a conflicting way, to the loyalty which was required to the former Czechoslovak People´s Army, or to later forces of democratic Czechoslovakia and then of the Czech Republic, during compulsory military service performed by the narrators.

2

„Nüchtern und fleißig verhalten“. Služební přísahy v pozdně středověkých a raně novověkých městech severní Moravy a Slezska

88%

Komárková H.

Folia historica Bohemica

|

2016

|

vol. 31

|

issue 2

141-167

EN

Since the creation and application of the borough rights the oath formed an important part of life of urban communities. The very act of oath had initially legitimized the status of the urban community as a collective (the oath taken by whole community to the sovereign) and the status of its highest representatives (councilors oath of office to the sovereign or to his representative) and had been consolidating its internal integrity (oath of newly recruited townspeople). Gradually, within the sources we could meet with the spreading practice of application of oath, especially in the area of administration and self-government, and the oath itself had slowly turned into some secularized and formalized variation of its former form and became a part of the bureaucratic practice. Records of oaths, which are preserved in various types of municipal books, thus provide testimony not only about the transformation and development of mechanisms of functioning of urban community from the Middle Ages to Early Modern Times, but also about the development of values and principles on which the idea of urban community was built. The potential of investigation of this sources lies precisely in the possibility of following the practical and theoretical aspects of life in medieval and early modern city.

3

Zapewnienie spadkowe na piśmie – rozważania na tle środków dowodowych z przesłuchania stron oraz przysięgi

88%

Wielgus K.

Forum Prawnicze

|

2020

|

issue 2 (58)

PL

EN

The article considers inheritance affidavit as a means of evidence in the context of changes introduced by the Act of 4 July 2019 amending the Code of Civil Procedure and certain other acts. This will apply in particular to the new Article 2711 of the Code. Pursuant to the mentioned regulation, a witness may give his/her testimony in writing under the conditions specified therein. The question arises as to the scope of the latter regulation, in particular whether it covers e.g. the evidence from the parties testimony and the inheritance affidavit. The analysis of these issues is historical and comparative in specific regarding German and French legal systems.

4

Znaczenie zawarcia w rocie ślubowania niektórych funkcjonariuszy publicznych słów „Tak mi dopomóż Bóg” w prawie polskim i prawie kanonicznym

88%

Maciaszek P.

Przegląd Sejmowy

|

2018

|

issue 2(145)

35–48

EN

A vow is a ceremonial oath, by which a person taking the offi ce pledges to abide by the social and national values named therein. In most cases, an oath may be taken with the additional sentence “So help me God”. It constitutes a specifi c part of the oath, as it is not obligatory, but refers to the sphere of religion, which in the modern states — including Poland — is separated from the sphere of state. The discussed words are one of the forms of expressing religious beliefs by public officials, serving to strengthen the state order with the values they represent. Of importance are regulations of the rights of churches and other religious organizations. The example of canon law in the Catholic Church proves that a reference to one’s own feelings and religious values does not result in the Church’s legal interference in the performance of state tasks, as canon law emphasizes primarily the moral dimension of the obligation to fulfil the pledged obligations, while the criminal law consequences under canon law are borne only by an oath made before a church offi cial and an oath the violation of which would cause general indignation.

5

Nauka Gracjana o świadkach

75%

Burczak K.

Studia Prawnicze KUL

|

2022

|

issue 1

91-110

EN

The research subject of this paper focuses on Gratian’s Decretum in respect of witnesses institution in both criminal and civil cases. The aim of the conducted analyses of Gratian’s legal texts and his dicta was to confirm the hypothesis on the institution of witnesses. The Decretum includes both texts of canon law and Roman Law since canon law has used complementarily principles of Roman Law in several aspects of procedural law, including the rules on witnesses. In the process of analysis of the legal texts several research methods were used: historical and legal, along with a dogmatic and legal method. As the result the hypothesis was confirmed that the institution of witnesses in both canon law and in the norms of Roman Law present in Gratian’s Decretum generally sets the same requirements for witnesses in both systems, except for the elements that differentiate canon law procedure. In addition, canon law proceedings never allowed the evidence to be introduced by trial by ordeal: neither ordeal by hot water nor by hot iron. Gratian in the Decretum has included the achievements of Roman and canonical jurisprudence up to the 12th century. His teachings on witnesses reflect the concern of the Roman and church judiciary to observe a lawful trial procedure, find the truth about the incident and issue a fair verdict. His views on witnesses, apart from obvious outdated standards, are still valid today.

PL

Przedmiotem badań przedstawionych w artykule jest Dekret Gracjana w aspekcie instytucji świadka w procesach zarówno cywilnych, jak i karnych. Celem przeprowadzonych analiz tekstów prawnych oraz dicta Gracjana było uzyskanie potwierdzenia dla przyjętej hipotezy badawczej dotyczącej instytucji świadka. W Dekrecie obecne są teksty prawne zarówno prawa kanonicznego, jak i rzymskiego. Prawo kanoniczne posiłkowało się prawem rzymskim w zakresie wielu instytucji procesowych, również instytucji świadka. Metody badawcze, którymi posłużono się w analizie tekstów prawnych, to metoda historycznoprawna oraz dogmatycznoprawna. W wyniku przeprowadzonych badań potwierdzono przyjętą hipotezę badawczą, że instytucja świadka zarówno w prawie kanonicznym, jak i w normach prawa rzymskiego obecnych w Dekrecie cechuje się zasadniczo takimi samymi wymogami stawianymi świadkom, z zachowaniem elementów różnicujących, specyficznych dla procesu kanonicznego. W procesach kanonicznych nigdy nie wolno było dołączać do przysięgi próby wrzątku lub rozpalonego żelaza. Gracjan zawarł w Dekrecie dorobek jurysprudencji rzymskiej i kanonicznej do XII w. W jego nauce o świadkach odzwierciedla się troska sądownictwa rzymskiego i kościelnego o zachowanie zgodnej z prawem procedury procesowej, dotarcie do prawdy o zdarzeniu i wydanie sprawiedliwego wyroku. Jego nauka o świadkach, poza oczywistymi przestarzałymi normami, pozostaje aktualna do dziś.

6

Ślubowanie w służbie cywilnej. Funkcje, charakter i znaczenie prawne

63%

Grześków M.

Roczniki Administracji i Prawa

|

2022

|

vol. 3(XXII)

361-373

EN

The article performs a consideration of the oath in the civil service. The paper focuses on the analysis of the oath as a legal institution and aims to determine its meaning, legal character and function. The legal qualification of the oath in the civil service requires taking into account both its private-legal and public-legal aspects. Particularly important in terms of protecting the rights of persons performing the oath is the public-law relationship between the person taking the oath and the public administration authority taking it. Commencement of performance of duties at the entrusted post depends on fulfilment of the oath (which takes place the moment the oath is taken). The legal classification of the act of taking the oath should therefore take into account the need to provide adequate guarantees for protecting the rights of persons obliged to perform it.

PL

W artykule przeprowadzono rozważania na temat ślubowania w służbie cywilnej. Skupia się on na analizie ślubowania jako instytucji prawnej i ma na celu określenie jego znaczenia, charakteru prawnego oraz funkcji. Prawna kwalifikacja ślubowania w służbie cywilnej wymaga uwzględnienia zarówno jego aspektów prywatnoprawnych, jak i publicznoprawnych. Szczególnie istotne, pod kątem ochrony praw osób składających ślubowanie, jest dostrzeżenie publicznoprawnej relacji pomiędzy taką osobą a organem administracji publicznej odbierającym ślubowanie. Rozpoczęcie wykonywania obowiązków na powierzanym stanowisku jest bowiem uzależnione od dopełnienia aktu ślubowania (które następuje z chwilą jego odebrania). Kwalifikacja prawna czynności odebrania ślubowania powinna więc uwzględniać potrzebę zapewnienia odpowiedniej gwarancji ochrony praw osób zobowiązanych do jego złożenia.

7

“Oath of Death” in Practice of Municipal Court of Krzemieniec in the 18th Century

63%

Mikołajczyk M.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2016

|

vol. 25

|

issue 3

EN

Before Poland was partitioned, there had been different laws for each group of society. Gentry, townspeople and peasants had their own laws. In the gentry law (land law) there was a rule that the accused could not be sentenced to death if the private accuser with several other people did not swear that the accused deserves death penalty. The practice of such a swearing existed until 1768. Current researches indicated the lack of such a rule in a municipal law. However, in the city of Krzemieniec in Wołyń the practice was different. Local municipal court required the oath of a claimant in most criminal cases. It is possible to suppose that it was an example of imitating the land law by the municipal law. We do not know if it was an only example of such a practice or whether there were similar situations in other cities of eastern Republic of Poland. This problem requires further researches.

PL

W Polsce do czasów rozbiorów panowała stanowość prawa. Odrębnym prawem posługiwała się między innymi szlachta, mieszczanie, chłopi. W prawie szlacheckim (ziemskim) istniał zwyczaj, zgodnie z którym oskarżony nie mógł zostać skazany na karę śmierci, o ile wcześniej prywatny oskarżyciel wraz z kilkoma innymi osobami nie złożył przysięgi, iż podsądny na taką karę zasłużył. Składanie takiej przysięgi przetrwało aż do 1768 r. Dotychczasowe badania wskazywały na brak takiego zwyczaju w prawie miejskim. Okazuje się jednak, że w leżącym na Wołyniu Krzemieńcu w połowie XVIII w. tamtejszy sąd miejski w większości spraw karnych uzależniał skazanie oskarżonego na śmierć albo wykonanie skazującego na tę karę wyroku od przysięgi strony powodowej. Należy przypuszczać, że naśladowano w tym wypadku rozwiązania przyjęte w prawie ziemskim (szlacheckim). Nie wiadomo jednak, czy mamy do czynienia z wyjątkowym przypadkiem czy też podobnie postępowano w innych miastach na Kresach wschodnich dawnej Rzeczypospolitej. Zagadnienie to wymaga dalszych badań.

8

Instytucja ślubowania w pracowniczym i niepracowniczym stosunku służbowym

63%

Kuczyński T.

Praca i Zabezpieczenie Społeczne

|

2021

|

issue 3

3-9

EN

The study is concerned with the legal institution of taking an oath by persons entering into a labour and non-labour service relationships. This institution has a long tradition, and its source is the duty of fidelity. An oath is a conventional act of a performative nature which, for its effectiveness, must meet certain requirements regarding form and content. Although the acts of oath fulfill a functionally similar role, individual provisions unjustifiably differently define the moment when the obligation to take the oath arises and the consequences of its violation (e.g. invalidity of a legal act, dismissal from service, expiration of employment). These regulations have an impact on the procedural status of employees and functionaries of state services in connection with the assertion of possible claims.

PL

Artykuł dotyczy prawnej instytucji składania ślubowania przez osoby zawierające pracownicze i niepracownicze stosunki służbowe. Instytucja ta ma długoletnią tradycję, a jej źródłem jest obowiązek wierności. Ślubowanie jest czynnością konwencjonalną o charakterze performatywnym, która dla swej skuteczności powinna spełniać określone wymagania dotyczące formy i treści. Mimo że akty ślubowania spełniają funkcjonalnie podobną rolę, to jednak poszczególne przepisy w bezzasadnie odmienny sposób określają moment powstania obowiązku złożenia ślubowania oraz skutki jego naruszenia (np. nieważność czynności prawnej, zwolnienie ze służby, wygaśnięcie stosunku pracy). Regulacje te mają wpływ na status procesowy pracowników i funkcjonariuszy służb państwowych związany z dochodzeniem ewentualnych roszczeń.

9

Przysięga w śledztwie allewiacyjnym w Królestwie Polskim w świetle akt powiatowych wieluńskich, zamojskich i łukowskich do 1866 r.

63%

Machut-Kowalczyk J.

Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego

|

2017

|

issue 20

183-203

EN

An oath in the investigation of alleviation played an important evidence role. It was to confirm the accuracy of testimony and the value of damage, which the aggrieved parties had suffered. An oath was taken before the litigious department in the magistrate’s court. The aggrieved parties and witnesses had to make an oath on their previous testimonies, made during administrative investigation. The contents of the oath had claimed the value of the damage. The court drew up a written record from the oath and sent the documents to a district commissar (district governor). After the files had been completed, the district official sent them all to the administrative court, which was obliged to continue the proceedings. The alleviation was impossible without the oath.

PL

Przysięga w śledztwie allewiacyjnymi odgrywała ważną rolę dowodową. Miała potwierdzać rzetelność zeznań, a tym samym – wysokość doznanych przez poszkodowanych strat. Jej wykonanie następowało przed wydziałem spornym sądu pokoju. Poszkodowani i świadkowie składali przysięgę na złożone wcześniej w śledztwie administracyjnym zeznania. Rota przysięgi uwzględniała wysokość doznanych szkód. Sąd sporządzał protokół jej odebrania i odsyłał akta komisarzowi obwodowemu (naczelnikowi powiatu). Po skompletowaniu akt urzędnik obwodowy (powiatowy) przesyłał całość akt do dalszego postępowania sądowi administracyjnemu. Brak przysięgi uniemożliwiał przyznanie allewiacji.

10

Peasant Oaths, Furious Icons and the Quest for Agency: Tracing Subaltern Politics in Tsarist Georgia on the Eve of the 1905 Revolution

54%

Nakhutsrishvili L.

Praktyka Teoretyczna

|

2021

|

vol. 39

|

issue 1

PL

Ten dwuczęściowy, interdyscyplinarny artykuł przygląda się autobiograficznej relacji gruzińskiego socjaldemokraty Grigola Uratadze, opisującej przysięgę chłopów Gurii w 1902 roku. Przysięga ta rozpoczęła rebelię w carskiej Gruzji, kulminującą w 1905 w samorządnej chłopskiej „republice Gurii”. Studium to ma na celu historyczno-antropologiczne badanie asymetrii w aliansie zawiązanym przez chłopów i rewolucyjną inteligencję oraz napięć jakie wywołała owa przysięga między chłopami a przedstawicielami carskiej władzy. Próbując odsłonić ślady chłopskiej polityki w relacji do różnych hegemonicznych sił na modernizującym się imperialnym pograniczu, artykuł zachęca czytelnika do ponownego rozważenia założeń na temat historycznej sprawczości, językowych uwarunkowań podmiotowości i relacji pomiędzy polityką a materialnym i zwyczajowym wymiarem religijności. Ostatecznym celem jest wypracowanie lektury praktyk typowych dla chłopskiej polityki w Republice Gurii z perspektywy podporządkowanych. Pierwsza część artykułu rozpoczyna się analizą pod włos narracji pozostawionej przez Uratadze na temat przysięgi z 1902 roku. Druga część artykułu poświęcona jest relacji Uratadze na temat następstw przysięgi oraz konfliktów i rozbieżnych interpretacji, jakie wywołała pomiędzy chłopami, inteligencją i carską administracją.

EN

This two-part transdisciplinary article elaborates on the autobiographical account of the Georgian Social-Democrat Grigol Uratadze regarding the oath pledged by protesting peasants from Guria in 1902. The oath inaugurated their mobilization in Tsarist Georgia in 1902, culminating in full peasant self-rule in the “Gurian Republic” by 1905. The study aims at a historical-anthropological assessment of the asymmetries in the alliance formed by peasants and the revolutionary intelligentsia in the wake of the oath as well as the tensions that crystallized around the oath between the peasants and Tsarist officials. In trying to recover the traces of peasant politics in relation to multiple hegemonic forces in a modernizing imperial borderland, the article invites the reader to reconsider the existing assumptions about historical agency, linguistic conditions of subjectivity, and the relationship between politics and the material and customary dimensions of religion. The ultimate aim is to set the foundations for a future subaltern reading of the practices specific to the peasant politics in the later “Gurian Republic”. The first part of the article starts with a reading of Uratadze’s narration of the 1902 inaugural oath “against the grain”.

11

Iusiurandum de veritate dicenda w kanonicznym procesie o nieważność małżeństwa

51%

Bartczak A.

Annales Canonici

|

2015

|

vol. 11

63-77

EN

The process of nullity of marriage is to discover the truth about marriage. An oath to tell the truth is inherent in the process of marriage. An oath is the invocation of the divine Name as witness to the truth. It cannot be taken except in truth, judgment and justice (can. 1199 § 1 CIC). In the process of nullity of a marriage, the judge is to administer an oath to the parties to tell the truth or at least to con rm the truth of what they have said unless a grave cause suggests otherwise. The judge is to administer an oath to the witness. An oath to tell the truth is to strengthen the testimony of the parties and witnesses.

PL

Proces o stwierdzenie nieważności małżeństwa to poszukiwanie prawdy o małżeństwie. W fazę dowodzenia wpisuje się pojęcie przysięgi co do mówienia prawdy podczas przesłuchań. Przysięga jest wezwaniem imienia Bożego na świadka prawdy. Zgodnie z Kodeksem z 1983 roku winny ją złożyć strony oraz świadkowie zeznający w sprawie. Przysięga wzmacnia moc dowodową ich zeznań. Taka przysięga ma charakter religijny i jako taka nie jest obligatoryjna. Niemniej prawodawca wymaga, aby osoba odmawiająca złożenia przysięgi w takiej formie zobowiązała się mówić prawdę. W ten sposób widać, że prawda jest entelechią tego procesu.

12

„Nie będziesz brał imienia Pana Boga twego nadaremno”. Aktualność Dekalogu

51%

Łużyński W.

Studia Gdańskie

|

2018

|

issue 42

119-131

PL

Imię Jahwe „Jestem, który Jestem” wyraża istotę Boga. W sensie biblijnym oznacza Boga, który „jest” ze swoim ludem. W sensie filozoficznym oznacza pełnię istnienia. W Starym Testamencie imię to zostało objawione Mojżeszowi. W Nowym Testamencie objawieniem imienia Bożego jest Jezus – Jehosua: Jahwe jest zbawieniem. Jezus używa formuły objawieniowej „Ja jestem”, identyfikując się ze swoim Ojcem i wskazując na swoje mesjańskie posłannictwo. Objawieniem imienia Bożego jest Modlitwa Pańska, w której Bóg jest określony jako Ojciec, wiąże się również z nim jedno z wezwań modlitwy będące prośbą o uświęcenie imienia Bożego. Przykazanie nakazuje szacunek dla imienia Bożego i całej rzeczywistości sakralnej. Zabrania ono używania go do błahych spraw, a tym bardziej do składania kłamliwych przysiąg lub wypowiadania przekleństw. Imię Boże powinno być wzywane z najwyższym szacunkiem, w czasie modlitwy z rozwagą i sprawiedliwością.

EN

The name “I am who I am” expresses the essence of God. In a biblical sense, it signifies God who is with His people. In a philosophical sense, it denotes the fullness of existence. In the Old Testament the name is revealed to Moses, whereas in the New Testament, the revelation of the name of God is Jesus – Yeshua: “Yahweh is salvation”. Jesus uses the revelational formula “I am” identifying with His Father and indicating His messianic mission. God’s name is revealed in The Lord’s Prayer, in which God is described as the Father, and in which also one of the supplications is a request for the name of God to be revered. The second commandment commands respect for God’s name and for the whole sacred reality. It forbids using the name in vain, in particular by taking a false oath or by swearing. The name of God should be called on with the highest respect in prayer, with prudence and justice.

Refine search results

Konflikt dvojí vojenské loajality ve zkušenosti základní vojenské služby a pozdějších militárních aktivit

„Nüchtern und fleißig verhalten“. Služební přísahy v pozdně středověkých a raně novověkých městech severní Moravy a Slezska

Zapewnienie spadkowe na piśmie – rozważania na tle środków dowodowych z przesłuchania stron oraz przysięgi

Znaczenie zawarcia w rocie ślubowania niektórych funkcjonariuszy publicznych słów „Tak mi dopomóż Bóg” w prawie polskim i prawie kanonicznym

Nauka Gracjana o świadkach

Ślubowanie w służbie cywilnej. Funkcje, charakter i znaczenie prawne

“Oath of Death” in Practice of Municipal Court of Krzemieniec in the 18th Century

Instytucja ślubowania w pracowniczym i niepracowniczym stosunku służbowym

Przysięga w śledztwie allewiacyjnym w Królestwie Polskim w świetle akt powiatowych wieluńskich, zamojskich i łukowskich do 1866 r.

Peasant Oaths, Furious Icons and the Quest for Agency: Tracing Subaltern Politics in Tsarist Georgia on the Eve of the 1905 Revolution

Iusiurandum de veritate dicenda w kanonicznym procesie o nieważność małżeństwa

„Nie będziesz brał imienia Pana Boga twego nadaremno”. Aktualność Dekalogu