Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 3

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  obraza
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Art Creation and Human Reproduction

100%
Tryka B.
Roczniki Kulturoznawcze
|
2021
|
vol. 12
|
issue 1
109-127
EN
The article is about performance IMMACULATE (2020) by Casey Jenkins focused on problems of queer reproduction. The artist intended to live stream an act of self-insemination every month during ovulation until conception. The author provides critical analysis and interpretation of the performance in the context of pretence and authenticity of the artist’s actions. Flowingly, the author discusses deliberate blurring of boundaries between artist’s life and art, between human reproduction and artistic creation, and explains the relationship between process of creation and its artwork. Finally, the author discusses possible objections to IMMACULATE including issue that a child may be conceived as an artwork. The core of this controversy starts from welding of art creation and procreation. However, resigning from real insemination does not have to undermine the authenticity of art performance or it can make it even more authentic. The author emphasizes the moral aspect of artistic decision-making either in the context of authenticity of art creation or the relational dimension of art where any artistic action taken towards other humans is significant.
PL
Twórczość artystyczna a reprodukcja człowieka Artykuł dotyczy performansu Niepokalana (2020), w którym australijska artystka Casey Jenkins podjęła tematykę queerowej reprodukcji i rodzicielstwa. Artystka zmierzała do samozapłodnienia przy użyciu nasienia od dawcy, transmitując performans na żywo. Proces miał być powtarzany co miesiąc w zależności od dnia owulacji aż do poczęcia. Autorka artykułu dokonuje krytycznej analizy i interpretacji Niepokalnej w kontekście udawania i autentyczności działań artystki. Następnie autorka omawia problem zacierania przez artystkę granic pomiędzy jej własnym życiem a sztuką, pomiędzy prokreacją a działaniem artystycznym oraz wyjaśnia związek pomiędzy procesem twórczym a jego wytworem. Finalnie autorka omawia możliwe zastrzeżenia w stosunku do Niepokalanej, w tym kwestię poczęcia dziecka jako dzieła sztuki. Sedno kontrowersji tkwi w utożsamieniu procesu tworzenia sztuki i prokreacji. Autorka stawia hipotezę, że rezygnacja z prawdziwej inseminacji nie musi jednak podważać autentyczności performansu, a nawet może wzmocnić jego autentyczność. Autorka artykułu dowartościowuje moralny aspekt decyzji artystycznej, zarówno w perspektywie autentyczności twórczości artystycznej, jak i w kontekście znaczenia działań artystycznych dla człowieka oraz relacji pomiędzy osobą artysty a publicznością.
2
Publication available in full text mode
Content available

Proces o obrazę papieża Urbana VI w świetle historiografii

89%
Kaleta P.
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
|
2017
|
vol. 128
99-110
PL
Urban VI był bezkompromisowym papieżem. Doprowadziło to go do skrajnej niepopularności w samym Rzymie. Również jeden z polskich duchownych począł znieważać papieża, że aż został za to aresztowany. W historiografii polskiej owa sprawa nie doczekała się może sporej literatury, ale za to widać doskonale na niej kolejne „warstwy historiografii”, które przez lata rodziła się w umysłach uczonych. W niniejszym szkicu chciałbym odróżnić fakty źródłowe od historiografii, porównując dokument mówiący o tym zdarzenia z dziełami historyków
EN
Urban VI was one of the most adamant popes, which caused his unpopularity in Rome. Polish historiography mentions a Polish priest who was arrested for insulting Urban. Through this case, despite its awakening little interest, the subsequent layers of Polish historiography can be detected, showing the historians’ opinion. In this paper, I would like to focus on distinguishing facts from historiography and comparing primary and secondary sources.
3

Obraza w sztuce: Analiza spektaklu Golgota Pienie

62%
Tryka B.
Roczniki Kulturoznawcze
|
2018
|
vol. 9
|
issue 3
25-50
PL
Artykuł przedstawia analizę Golgota Picnic Rodrigo Garcíi jako przedstawienia obrazoburczego. Autorka odwołuje się do słowiańskiej etymologii słowa „obraza” (urażenie) i pokazuje, że zranienie jako kształtowanie jest bezpośrednio związane z pracą artystyczną i tworzeniem obrazów. W sensie pozytywnym obraza jawi się jako formacja, w sensie negatywnym — deformacja. U Garcíi akt obrazy polega na dekonstrukcji obrazu Chrystusa. Kiedy artysta wykonuje swoją pracę, może obrazić bezpośrednio tylko obraz Chrystusa, a nie ludzi religijnych. Ale ten rodzaj deformacji wywołuje głęboką opozycję chrześcijan, tak zwaną obrazę uczuć religijnych. Powinniśmy wprowadzić rozróżnienie między przestępstwem wizerunkowym jako obiektywnym a przestępczym jako subiektywną (emocjonalną) reakcją jednostek na ten fakt. Ludzie mogą czuć się prowokowani, by oskarżyć artystę o obrazę uczuć religijnych, chociaż nie było to jego intencją urażania ich. Jednak nawet jeśli nie było to jego intencją urażania kogokolwiek, jego praca mogłaby deprecjonować religię i zmienić jej znaczenie w społeczeństwie. García używał w swojej strategii wywrotowej, która może mieć rewolucyjny potencjał.
EN
The article presents analysis of Rodrigo García’s Golgotha Picnic as an iconoclastic performance. The author refers to Slavic etymology of word obraza (injury) and shows that injuring as shaping is directly connected with artistic work and creating images. In the positive sense obraza implies a formation, in the negative sense — a deformation. In Garcíia’s performance act of injuring consists in deconstruction of Christ’s image. When an artist is doing his work he might offend directly only image of Christ not religious people. But this kind of deformation arouses profound opposition of Christians what is called offence of religious feelings. We should introduce a distinction between an offence of image as something objective and offence as subjective (emotional) reaction of individuals to this fact. People can feel provoke to accuse artist of offence of religious feeling even though it wasn’t his intention to offend them. However even if it wasn’t his intention to offend anyone his work might depreciate religion and change its importance in society. García used in his performance subversive strategies which can have a revolutionary potential.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.