Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 4

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  ochrona uczuć religijnych
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Content available remote

Prawna ochrona uczuć religijnych w Polsce

100%
PL
Uprawnione wydaje się być twierdzenie, że zagadnienia dotyczące prawnej ochrony uczuć religijnych traktowane są na różnych płaszczyznach jako drugorzędne. Stwierdzenie to dotyczy nie tylko doktryny prawa, ale także, a może przede wszystkim, wymiaru sprawiedliwości. Do rzadkości należy np. skazanie kogoś za popełnienie jednego z przestępstw wymienionych w rozdziale XXIV k.k. noszącym tytuł „Przestępstwa przeciwko wolności sumienia i wyznania”. Najczęściej dochodzi do umorzenia śledztwa wobec braku znamion czynu zabronionego. Również możliwości ochrony uczuć religijnych, jakie stwarza prawo cywilne, nie są w pełni wykorzystywane
PL
W "Trybunie z dnia 26 listopada 1997 r. ukazał się artykuł Zbigniewa Wiszniewskiego pt. Joannes Paulus dixit. Głównym jego celem była obraza Ojca Świętego Jana Pawła II.
EN
This article is devoted to the right to respect for religious feelings, which is a derivative of freedom of religion. In the light of the case-law of the European Court of Human Rights in Strasbourg, the protection of religious feelings constitutes a value that justifies the restriction of freedom of speech. The law protects the feelings of believers primarily from statements that are gratuitously offensive. The concept of gratuitous offensiveness is interpreted relatively narrowly, and therefore expressions that are shocking, controversial, critical of religion or questioning dogmas, are fully allowed and within the limits of freedom of speech. The most appropriate form of protection of religious feelings are civil law sanctions, while criminal sanctions should apply only as a last resort in the case of statements calling for violence or leading to a serious disturbance of public order.
PL
Niniejszy artykuł poświęcony prawu do poszanowania uczuć religijnych, który jest pochodną wolności religii. W świetle orzecznictwa Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu ochrona uczuć religijnych stanowi wartość, która usprawiedliwia ograniczenie wolności słowa. Prawo chroni uczucia wierzących przede wszystkim przed wypowiedziami, które są bezproduktywnie obraźliwe. Pojęcie bezproduktywnej obraźliwości jest interpretowane stosunkowo wąsko, a zatem w pełni dozwolone i mieszczące się w granicach wolności słowa są wypowiedzi szokujące, krytyczne wobec religii, kwestionujące dogmaty, budzące kontrowersje. Najwłaściwszą formą ochrony uczuć religijnych są sankcje cywilnoprawne, natomiast sankcje karne powinny mieć zastosowanie wyłącznie w ostateczności, w przypadku wypowiedzi nawołujących do przemocy lub prowadzących do poważnego zakłócenia porządku publicznego.
|
2019
|
vol. 29
|
issue 1
165-176
PL
Przedmiotem glosy jest wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka wydany 30 stycznia 2018 r. w sprawie Sekmadienis Ltd. przeciwko Litwie. Trybunał uznał, że skazanie Spółki na grzywnę w związku z prowadzoną kampanią reklamową wykorzystującą do celów komercyjnych przedmiot czci religijnej stanowiło naruszenie art. 10 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności. Nałożona kara, w ocenie Trybunału, stanowiła ingerencję w jej wolność wyrażania opinii, która choć była przewidziana w prawie krajowym i realizowała uprawniony cel w postaci ochrony moralności publicznej, to jednak narusza równowagę pomiędzy ochroną moralności i praw osób wierzących, a wolnością słowa.
EN
The subject matter of the commentary is the judgment of the European Court of Human Rights issued on 30 January 2018 in the case of Sekmadienis Ltd. against Lithuania. ECHR found that imposition of a fine in connection with advertising campaign in which used an object of religious worship for commercial purposes was a violation of art. 10 of the Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms. In the Court’s view, the fine imposed on the applicant company was an interference with its freedom of speech. Although this interference pursued a legitimate aim and it was provided for in national law, it had violated balance between, the protection of public morals and the rights of religious people and the right to freedom of expression.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.