Search results

1

Kard. Karol Wojtyła, Kościół w tajemnicy odkupienia. Interpretacja Vaticanum II, opr. ks. A. Dobrzyński, Rzym 2012, ss. 472.

100%

Ptak R.

Sympozjum

|

2013

|

issue 1(24)

209-213

2

Jezus - Odkupiciel Izraela i narodów

75%

Mielcarek K.

Verbum Vitae

|

2002

|

vol. 1

296-299

PL

Recenzja książki: Biblia o odkupieniu (red. R. Rubinkiewicz) (Lublin: RW KUL 2000). Ss. 201. ISBN 83-228-0630-2.

3

Poetyckie przesłanie Zbigniewa Herberta i problem jego chrześcijańskiej proweniencji

63%

Zawadzki A.

Łódzkie Studia Teologiczne

|

2014

|

vol. 23

|

issue 4

33-62

EN

The paper intends to show the way in which Z. Herbert presents in his works the paschal mystery of Jesus Christ, by the virtue of which the Christian redemption took place. Is the meaning of „redemption” in Herbert’s poetry to be identified with the one presented in biblical theology? To answer that question the author of the article discusses five poems that speak about the Passion of Christ (Namarginesie procesu, Męczeństwo Naszego Pana malowane przez Anonima z kręgów mistrzów nadreńskich, Hakeldama, Rozmyślania Pana Cogito o odkupieniu, Domysły na temat Barabasza). There the references to the core of Christian faith are very clear. Special attention should be paid, however, to poetical allusions that also show Herbert’s personal approach to the Christian message.

4

Teologia dramatyczna jako sposób interpretacji wiary na przykładzie nauczania Benedykta XVI

63%

Szulist J.

Studia Gdańskie

|

2013

|

issue 32

155-172

PL

Człowiek w naturalny sposób wchodzi w relacje z Bogiem, czego wyrazem jest stan i akty wiary. Odniesienie do Stwórcy stanowi źródło nadziei, iż element miłości będzie czynnikiem dominującym w relacji do Niego. Przedmiotem niniejszego artykułu jest interpretacja fenomenu wiary w nauczaniu Benedykta XVI przy zastosowaniu metody dramatycznej wypracowanej w szkole innsbruckiej. W pierwszej części artykułu zaprezentowano metodę dramatyczną jak też dramaturgię zbawczą, w której za Raymundem Schwagerem wyodrębnia się pięć aktów. W drugiej dokonano dramatycznej analizy nauczania Benedykta XVI w kwestii wiary. W nauce Papieża można wskazać na następujące zjawiska współczesne związane z wiarą: geneza kwestionowania wiary, proces powrotu do Boga oraz docelowa wizja zjednoczenia z Bogiem na fundamencie wiary. W artykule wykorzystano literaturę obejmującą publikacje teologów innsbruckich, jak też wypowiedzi papieskie. W oparciu o krytyczną analizę dostępnych tekstów sformułowano wnioski.

EN

Faith is both an act and a state of a human. God bestows the faith on people as a gift which, in itself, contains a commitment. The duties resulting from having this gift of faith are not only about passing it to one’s brethren but also about perseverance in it and preserving it despite various adverse circumstances. Moreover, faith is also the sort of relationship which we are able to shape. It is also very unique as it refers to God. A believer not only takes for granted the fact of God’s existence but above all he or she recognises it is possible to communicate with the Absolute that represents the supreme form of being. Despite the certitude of the act of faith there may be some inclinations lingering within a believer, or even some acts, which lead to the rejection of God’s existence and cause him or her to exclude the transcendent from one’s life. Dramatic theology allows not only to account for the reason behind Christ redemptive work but it is also helpful in describing the background of pathologies in faith. Application of the dramatic method in the analysis of the phenomenon of faith proves that the human existence has many aspects to it. However, it must be stressed that the variety of forms in which people express their inner being should be somehow related to the realm of the unchanging truths, values and imperatives. They can all be found in their perfect form in God. Therefore, such faith that includes the relationship with God provides men and women with the stability and the meaningfulness of their lives.

5

Polaryzująca funkcja krzyża w narodzie

63%

Szulist J.

Studia Gdańskie

|

2015

|

issue 36

111-123

PL

Przedmiotem niniejszej publikacji jest analiza polaryzującej funkcji krzyża, przedstawiona na przykładach wybranych sytuacji ze współczesnej historii Polski. Soteriologia w aspekcie przedmiotu badań wskazuje na to, jak dalece destrukcyjne jest wykorzystywanie symbolu krzyża w walce politycznej. Narzędziowe posługiwanie się elementami sacrum posiada tradycję biblijną. Podziały dyktowane brakiem akceptacji dla zbawczego przesłania zawierające się w krzyżu są warunkowane następującymi postulatami: wezwanie do zmiany, zachowanie czystości intencji oraz uznanie najwyższego autorytetu w Bogu. Każdy z tych postulatów zrealizował w sposób doskonały Jezus. Naśladowanie Mistrza z Nazaretu wiąże się więc z przyjęciem postawy ofiarności i niezłomnego trwania przy nauce Bożej. Nadzieja chrześcijańska wyraża się w tym, iż jedność porządku stworzenia (w tym również jedność społeczna) funkcjonuje ponad wszelkimi doczesnymi podziałami.

EN

The aim of this paper is to account for the fact that the cross as a symbol has a polarising effect on contemporary Polish society. The analysis takes into account various events from recent national history. Juxtaposing the universal, soteriological dimension of the symbol of the cross with numerous instances of its exploitation in the political debate shows that the spiritual and religious meaning of this sacred sign has been largely distorted. The Scriptures offer many examples of misuse of religious symbols. There are three conditions to be met if the use of the cross in a debate is to be considered just: the call to moral change, honest intention and recognition of God as the supreme authority. Jesus perfectly fulfilled all these. Following Christ means being able to give one’s love generously and to obey the divine precepts. The Christian hope is based on the belief that the unity of the order of creation (also the national unity) is superior to the temporal and worldly divisions among people.

6

Odwieczne znaczenie Człowieczeństwa Jezusa

63%

Góźdź K.

Studia Nauk Teologicznych PAN

|

2006

|

issue 1

23-38

EN

The article touches upon an extremely important and at the same time difficult subject of authentication of the fact of Incarnation in contemporary theology and anthropology. Systematic reflection is transferred to the practical side of Christian life. This specific feature of Karl Rahner's theology permeates the fundamental Christian relationship, the relationship between the divine and earthly worlds at the level of personal union of both natures in Jesus Christ. The event of the Incarnation makes visible the role of the humanity of Christ in the work of redemption. It expresses the radical gift of man to God who communicates with himself. Today's man achieves his fulfilment (redemption) through his transcendence towards God, which has reached its absolute dimension in Jesus Christ. Man's exit as a transcendent being towards God is not self-redemption, but is accomplished by the power of God who communicates with man and thus becomes his Saviour. Rahner therefore rightly observes that the meaning of the humanity of Jesus lies in the fact that God redeems man through God-Human, that is to say, as the Roman school taught, redemption is accomplished “in Man”.

PL

Artykuł porusza niezwykle ważny i jednocześnie trudny temat uwierzytelniania faktu Wcielenia we współczesnej teologii i antropologii. Systematyczna refleksja zostaje przeniesiona na praktyczną stronę życia chrześcijańskiego. Ta specyficzna cecha teologii Karla Rahnera przenika fundamentalną relację chrześcijańską, relację między światem boskim i ziemskim na poziomie osobowego zjednoczenia obu natur w Jezusie Chrystusie. Wydarzenie Wcielenia uwidacznia rolę człowieczeństwa Chrystusa w dziele odkupienia. Wyraża ono radykalny dar człowieka dla Boga, który komunikuje się z samym sobą. Dzisiejszy człowiek uzyskuje swoje spełnienie (odkupienie) dzięki swej transcendencji w kierunku Boga, która osiągnęła swój absolutny wymiar w Jezusie Chrystusie. Wyjście człowieka jako istoty transcendentalnej w kierunku Boga nie jest samoodkupieniem, ale dokonuje się mocą Boga, który komunikuje się z człowiekiem i w ten sposób staje się jego Zbawicielem. Rahner słusznie zauważa zatem, że znaczenie człowieczeństwa Jezusa polega na tym, że Bóg dokonuje odkupienia człowieka przez Boga-Człowieka, to znaczy, jak nauczała szkoła rzymska, odkupienie dokonuje się „w Człowieku”.

7

Zbawczy charakter misterium Bożego Narodzenia. Próba prezentacji dynamicznej wizji wcielenia

63%

Kulik B.

Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie

|

2015

|

issue 22

115-130

PL

Dzieło zbawienia człowieka przez Jezusa Chrystusa osiągnęło swój szczyt w Jego męce, śmierci i zmartwychwstaniu, lecz rozpoczęło się już w momencie przyjęcia natury ludzkiej przez Syna Bożego. Świadczy o tym Pismo Święte i Tradycja, które uczą, że głównym celem działania zbawczego jest uwolnienie człowieka od grzechu i przywrócenie mu pełni życia. Ponieważ destrukcyjna moc grzechu objawia się przede wszystkim jako: 1) zerwanie relacji z Bogiem, 2) śmierć, 3) utrata sensu życia, dlatego tych trzech konkretnych konsekwencji grzechu dotyczy zbawcze działanie Boga w akcie wcielenia. Zbawienie posiada podwójny aspekt: jest obdarowaniem dobrem (aspekt pozytywny) przy jednoczesnym uwolnieniu od zła (aspekt negatywny). W konsekwencji wcielenie Syna Bożego jest: 1) obdarowaniem obecnością i uwolnieniem od samotności, 2) obdarowaniem życiem i uwolnieniem od śmierci; 3) obdarowaniem nadzieją i uwolnieniem od bezsensu. Odpowiednim momentem do głoszenia tej prawdy jest uroczystość Bożego Narodzenia, która winna być szczególną okazją do pogłębienia refleksji nad misterium uwalniającego spotkania człowieka z Bogiem w nowo narodzonym Emmanuelu.

EN

Although the work of salvation of man by Jesus Christ reached its climax in His passion, death and resurrection, it began on the reception of human nature by the Son of God. It is witnessed in the Holy Scripture and Tradition which teach that the main objective of the salvific action is to liberate the man from sin and restore him to the fullness of life. Since the destructive power of sin reveals itself in: 1) breaking off the relationships with God, 2) death, 3) a loss of the meaning of life. These three specific consequences of sin relates to the salvific action of God in the act of the Incarnation. Salvation has got a dual aspect: it is bestowing the good (the positive aspect) and liberating from the evil (the negative aspect). As a result, the Incarnation of the Son of God includes: 1) offering one’s presence and liberating from loneliness, 2) offering life and liberating from death, 3) offering hope and liberating from meaninglessness. Christmas is the right moment to spread this truth. This celebration ought to be a special occasion to reflect deeply upon the mystery of the liberating meeting of man with God in the newly-born Emmanuel.

8

Chrystus obliczem miłosierdzia Ojca. Koncepcja odgórna i teofanijna Bożego miłosierdzia

63%

Guzowski K.

Roczniki Teologiczne

|

2016

|

vol. 63

|

issue 2: Teologia dogmatyczna

95-114

EN

The author of the article Christ as the face of the Father's mercy. A top-down and theophanic conception of God's Mercy draws the most fundamental approach to the mystery of mercy as a form of the inner revelation of the Triune God's life from the ample Polish literature devoted to the issue of God's Mercy, and analyzes it. Also practicing mercy, according to this conception, may be done in the right way if its features are recognized in Jesus Christ the Incarnated Son's deeds. The author calls this perspective of theology of mercy “a top-down conception”, as humanity is not able to comprehend the essence of mercy without the aid of the supernatural world that, on the one hand, shows what God is like in His essence, and on the other, how one should follow God to be saved. God's self-revelation in the salutary events becomes – according to the author – the best interpretation key of God's theology of mercy, showing His Trinitarian character.

PL

Autor artykułu Chrystus obliczem miłosierdzia Ojca. Koncepcja odgórna i teofanijna Bożego Miłosierdzia wydobywa z bogatej literatury polskiej na temat Bożego Miłosierdzia i analizuje najbardziej fundamentalne ujęcie misterium miłosierdzia jako formy objawienia wewnętrznego życia Boga Trójjedynego. Również praktykowanie miłosierdzia, według tej koncepcji, może być właściwie prowadzone, jeśli się rozpozna jego cechy w działaniu Jezusa Chrystusa, Syna Wcielonego. Autor nazywa tę perspektywę teologii miłosierdzia „koncepcją odgórną”, gdyż ludzkość nie jest w stanie pojąć istoty miłosierdzia bez pomocy światła nadprzyrodzonego, które z jednej strony pokazuje jaki jest Bóg co do swej istoty, z drugiej jak należy naśladować Boga, by się zbawić. Samoobjawienie Boga w wydarzeniach zbawczych staje się − według autora − najlepszym kluczem interpretacyjnym teologii miłosierdzia Bożego, oddającym jego trynitarny charakter.

9

Poszukiwanie życia w kosmosie a teologia

63%

Gryz K.

Polonia Sacra

|

2020

|

vol. 24

|

issue 2

EN

In the twentieth century, a number of research activities were undertaken, the purpose of which was to find evidence, indicating the existence of life in space. These activities can also be the subject of theological reflection. The field of this reflection is filled with two trends of thought. The first one is purely hypothetical, since the evidence for the existence of life has not been discovered yet. The second area of reflection is more real and focuses, for example, on the sense of searching for other civilizations, whether human existence is something special in the universe, or is it a longing for a different, higher form of civilization is it not an expression of the eternal longing for perfection and for immortal life?

PL

W XX wieku podjęto wiele działań badawczych, których celem było znalezienie dowodów wskazujących na istnienie życia w kosmosie. Działania te mogą być także przedmiotem refleksji teologii. Pole tej refleksji wypełniają dwa nurty myślenia. Pierwsze jest czysto hipotetyczne, jako że dowodów na istnienie życia dotąd nie odkryto. Druga przestrzeń refleksji jest bardziej realna i koncentruje się np. na sensie poszukiwania innych cywilizacji: czy ludzkie istnienie jest czymś wyjątkowym we wszechświecie, czy tęsknota na inną, wyższą formą cywilizacji nie jest wyrazem odwiecznej tęsknoty za doskonałością i pragnieniem życia nieśmiertelnego?

10

Chrystocentryczny wymiar antropologii Hansa Ursa von Balthasara

63%

Jastrzębski A.

Polonia Sacra

|

2020

|

vol. 24

|

issue 1

EN

In this article, the author outlines the basic features characterizing the understanding of the human being in the thought of Hans Urs von Balthasar, according to which we attain our true human fullness only by accepting the grace of redemption that Christ has gain for us. The imitation of Christ, which is the primordial task of all the redeemed, is, in its essence a acceptance and fulfillment of the missionary vocation received from God. Accepting this mission and living it allows us to reach our full human potential, i.e. to bring about and assimilate our deepest identity as a human being. A further consequence of this process is self-actualization, and ultimately personal holiness. An important context for this process is contemplative prayer.

PL

W niniejszym artykule autor nakreśla podstawowe cechy charakteryzujące rozumienie człowieka w myśli Hansa Ursa von Balthasara, według którego człowiek dochodzi do osiągnięcia prawdziwej pełni swego człowieczeństwa jedynie poprzez przyjęcie łaski odkupienia wysłużonej mu przez Chrystusa. Naśladowanie Chrystusa, które jest pierwotnym zadaniem człowieka odkupionego, jest w swej istocie przyjęciem i wypełnieniem otrzymanej od Boga Ojca życiowej misji. Przyjęcie tej misji i życie nią pozwala człowiekowi dotrzeć do pełni prawdy o sobie, tj. zrozumienia oraz przyswojenia swojej najgłębszej tożsamości jako bytu. Dalszą konsekwencją tego procesu jest dla człowieka jego spełnienie, a w końcu także osobista świętość. Ważnym kontekstem tego procesu jest modlitwa kontemplacyjna.

11

A Post 20th Century View Of Isaiah 53

63%

Maller A. S.

Rocznik Teologiczny

|

2015

|

vol. 57

|

issue 4

513-526

EN

The article presents two basic traditional interpretations of Is 53. The first one is Christian and understands the last song about the Lord’s servant as referring to Jesus from Nazareth and the second traditional Jewish interpretation, according to which the entire Israel is Lord’s servant. Then, the article presents the tradition of the suffering messiah in the Jewish religion (the messiah Josephson) and the views on the redemptive significance of the collective suffering. The article shows that the Holocaust had a redemptive meaning in practical sense, since this crime, by being a warning and an admonition, contributed to the improvement of the contemporary world.

PL

Artykuł przedstawia tradycyjne chrześcijańskie rozumienie Iz 53 odnoszące ostatnią pieśń o słudze Pana do Jezusa z Nazaretu oraz tradycyjną interpretację żydowską, wedle której sługą jest cały Izrael. Następnie ukazana zostaje tradycja cierpiącego mesjasza w religii żydowskiej (mesjasza syna Józefa) i poglądy o odkupieńczym znaczeniu cierpienia narodu. Artykuł pokazuje, że Holokaust miał znaczenie odkupieńcze w sensie praktycznym, ponieważ będąc przestrogą przyczynił się do poprawy współczesnego świata. Autor opowiada się za pluralistyczną interpretacją Iz 53, wzywa do wzajemnego szacunku wyznawców różnych religii oraz przestrzegania najlepszych nauk swoich religii, co ma przyczynić się do nastania czasów mesjańskich.

12

Ukrzyżowanie Syna Bożego uśmierzające gniew Boga Ojca. Szkic z historii myśli teologicznej

63%

Składanowski M.

Verbum Vitae

|

2018

|

vol. 34

393-419

EN

The salvific meaning of the death of Christ and the problem of God’s wrath, understood as God’s hatred of sin, have long been intertwined in the history of theology. In some soteriological formulations, we can observe attempts to directly link the death of Christ with God’s wrath, that is, that the chief meaning of Christ’s passion lies in providing appeasement. The article outlines the main historical phases of this kind of theological synthesis. It seeks to trace the relationship between the salvific dimension of the cross of Jesus and theological interpretations of God’s wrath. The article has been divided into three parts. The first presents the development of the interpretation of the death of Christ in Patristic and Scholastic theology. The second part discusses the culmination stage of the theological link between the death of Christ and God’s wrath, beginning with the Reformation concept of “penal substitution” and then following this idea's contestation over time. The article's third part explores contemporary attempts at understanding this relationship, i.e. the death of Christ viewed within the context of God’s wrath.

PL

Zbawcze znaczenie śmierci Chrystusa oraz gniew jako nienawiść Boga względem grzechu przeplatały się w dziejach teologii. W pewnych ujęciach próbowano nawet powiązać krzyżową śmierć Chrystusa z gniewem Bożym w taki sposób, jak gdyby Jego śmierć miałaby ten gniew uśmierzać. Artykuł zarysowuje główne fazy takiej syntezy teologicznej, dążąc do prześledzenia zależności między wiarą w zbawczą wartość śmierci Chrystusa a interpretacjami gniewu Bożego. Najpierw przedstawiany jest rozwój interpretacji śmierci Jezusa w teologii patrystycznej i scholastycznej. Na drugim etapie omawiany jest moment kulminacyjny związku teologii krzyża z teorią gniewu Bożego wyrażający się w reformacyjnej koncepcji zastępstwa karnego i w przejawach jej kontestacji. Z kolei trzeci etap prezentuje współczesne próby ukazania relacji pomiędzy zbawczą wartością krzyża a ideą Bożego gniewu.

13

Wybrane zagadnienia z antropologii teologicznej Jana Pawła II

62%

Gardocki D.

Studia Bobolanum

|

2020

|

vol. 31

|

issue 1

53-69

EN

This article presents and discusses selected issues of theological anthropology of John Paul II and shows the Pope’s contribution to understanding and explaining the mystery of the human being. The theological anthropology of John Paul II is an anthropocentric and theocentric anthropology which is Christo-centrically motivated, because at its centre is the person of Jesus Christ the Redeemer of the human being, and it aims to show His person as the final and definitive answer to the question about the human being and his/her destiny. Due to the fact that the Pope himself believes that the basis for practicing theological anthropology is philosophical anthropology, the first part of the article mentions the sources of inspiration for Karol Wojtyła’s human philosophy and its basic theses. In the second part, however, the main topics of theological anthropology of John Paul II are discussed, which include: the truth about the beginning of the human being, the original sin, the mystery of the incarnation and redemption, and the novelty of life in Christ.

PL

Niniejszy artykuł omawia wybrane zagadnienia z antropologii teologicznej Jana Pawła II oraz pokazuje wkład papieża w rozumienie i wyjaśnienie tajemnicy człowieka. Antropologia teologiczna Jana Pawła II jest antropologią antropocentryczną i teocentryczną motywowaną chrystocentrycznie, ponieważ w jej centrum znajduje się osoba Jezusa Chrystusa, Odkupiciela człowieka, i zmierza do pokazania Jego osoby jako ostatecznej i definitywnej odpowiedzi na pytanie o człowieka i jego przeznaczenie. Ze względu na to, że sam papież uważa, iż podstawą do uprawiania antropologii teologicznej jest antropologia filozoficzna, w pierwszej części artykułu mowa jest o źródłach inspiracji filozofii człowieka Karola Wojtyły i jej podstawowych tezach. W drugiej natomiast części zostają omówione zasadnicze tematy antropologii teologicznej Jana Pawła II, do których należą: prawda o „początku” człowieka, grzech pierworodny, tajemnica wcielenia i odkupienia, nowość życia w Chrystusie.

14

Chrystologiczna rewitalizacja ekumenizmu na podstawie Listu do Rzymian św. Pawła w dialogu z Der Römerbrief Karla Bartha

51%

Pondel Ł.

Studia Gdańskie

|

2018

|

issue 42

161-174

PL

Czy dotychczasowy stan ekumenizmu jest na tyle wystarczający, że można pominąć jakiekolwiek próby jego ożywienia? Czy może jednak potrzeba nowego spojrzenia, nie tylko na tematy sporne, ale na istotę ekumenicznych działań? Kto powinien być przedmiotem i tym samym podmiotem ekumenizmu? Aby odpowiedzieć na powyższe pytania, stanowiące problem badawczy w niniejszej pracy, zostaną poddane eksploracji następujące dzieła: Pawłowy List do Rzymian oraz Barthowski Der Römerbrief. Podstawowym kryterium pracy będzie bilateralna próba analizy pod kątem ekumenicznym chrystologicznych aksjomatów Listu do Rzymian św. Pawła opatrzonych komentarzem Der Römerbrief Karla Bartha. Niniejsza rozprawa została podzielona na trzy logiczne części. W pierwszej części zostanie poddany chrystologicznej analizie List do Rzymian, tak aby wydobyć te miejsca, które mogą stanowić podstawy ekumenizmu. W drugiej części, w odniesieniu do wskazanych miejsc Listu do Rzymian, zostanie poddany analizie komentarz Bartha zamieszczonym w Der Römerbrief. W trzeciej części, stanowiącej zestawienie obu dzieł nastąpi próba implikacji chrystologii ekumenicznej, mogącej stanowić nowe spojrzenie pomocne w dzisiejszym dialogu.

EN

Is the current state of ecumenism so satisfactory that one can forgo any attempts to revitalize it? Or is it, perhaps, that a new critical look is needed not only with regard to contentious issues, but also with reference to the essence of ecumenical activities? Who should be the subject and object of ecumenism? To answer these questions, which constitute the theme of this work, the following sources will be analysed: St. Paul’s Letter to the Romans and Karl Barth’s Der Römerbrief. The fundamental criterion for the present work will be the attempt to analyse the above sources in light of ecumenical Christological axioms in St. Paul’s Letter to the Romans, as expounded in Karl Barth’s Der Römerbrief. The discussion has been divided into three logically arranged parts. The first provides a Christological analysis of the Letter to the Romans for the purpose of highlighting references which serve as a basis for ecumenism. In the second part, the aforementioned selected references are analysed by means of Karl Barth’s Der Römerbrief commentary. The third part constitutes a juxtaposition of both sources with an attempt to draw ecumenical Christological conclusions which can become a new helpful critical tool in today’s dialogue.

15

Eklezjologia odpowiedzialności. Z namysłu nad Encykliką Redemptor hominis

51%

Nadbrzeżny A.

Roczniki Teologii Dogmatycznej

|

2009

|

vol. 1(56)

31-44

EN

The encyclical Redemptor hominis contains many interesting ideas that may be the basis for constructing ecclesiology of responsibility. Under the influence of phenomenology and existentialism contemporary theology ever better discovers the importance of responsibility. The Church identifies itself as a social subject of responsibility. In unity with Christ the Redeemer the Church assumes responsibility for truth, freedom, human fate and the human rights. Responsibility of all the members of the Church community is born from experiencing the dignity of the human person redeemed by Christ. This responsibility has a dialogic character. This is why the Church is aware of its responsibility not only to God, but also to the world and to itself.

16

„Wcielenie Słowa – przebóstwienie człowieczeństwa”. Elementy patrystycznej teologii przebóstwienia

51%

Królikowski J.

Vox Patrum

|

2000

|

vol. 38

367-379

IT

La dottrina della divinizzazione del cristiano rappresenta il vertice delle aspirazioni dell’uomo, il segno piu alto della sua nobilta. Questa dottrina dimostra che l'uomo e chiamato a partecipare alla natura stessa di Dio, ad essere figlio di Dio non in senso metaforico, ma reale, e quindi ad essere partecipe di ció che e proprio di Dio, della sua vita e della sua felicita eterna.

17

Matka miłosierdzia w Kościele na podstawie encykliki Redemptoris Mater

51%

Sienkiewicz E.

Rocznik Skrzatuski

|

2018

|

vol. 6

27-41

PL

Maryja słusznie nazywana jest Matką Bożego miłosierdzia. Przemawia za tym Jej obdarowanie na podstawie Bożego miłosierdzia, przygotowujące Ją do misji, którą wypełnia w Bożym planie zbawienia, oraz Jej świadectwo. Jedno i drugie – w myśl encykliki Redemptoris Mater – realizuje się w Kościele dzięki posłannictwu Maryi wobec nowego Ludu Bożego, na podstawie jedynej i niepowtarzalnej relacji z Jezusem Chrystusem. Jako Matka wcielonego Słowa jest Matką Kościoła. Jej Boże macierzyństwo i w związku z tym udział w posłannictwie Jezusa Chrystusa przesądza nie tylko o tym, że jest Ona pierwowzorem i przewodniczką, ale również Matką miłosierdzia zwracającą się zwłaszcza do ubogich i potrzebujących. Podążając historycznie za Jezusem i pozostając z Nim w jedności w eschatologii, podąża z Ludem Bożym przez doczesność Kościoła, prowadząc go do eschatologicznego wypełnienia i objawiając zrealizowane w Jezusie Chrystusie Boże miłosierdzie. Dlatego też w takim samym wymiarze i w takim sensie, w jakim jest Matką Bożą i Pośredniczką w jedynym pośrednictwie Syna – jak to ujmuje w swojej maryjnej encyklice Jan Paweł II – w takim samym znaczeniu pozostaje Matką Kościoła i Matką Bożego miłosierdzia.

EN

Mary is rightly called the Mother of God’s mercy. This is spoken by her gifting on the basis of God’s mercy, preparing her for the mission she fulfills in God’s plan of salvation and her testimony. Both of them – according to the encyclical Redemptoris Mater – are realized in the Church thanks to the mission of Mary to the new People of God, based on the unique and unique relationship with Jesus Christ. As the Mother of the incarnate Word she is the Mother of the Church. Her divine motherhood and therefore participation in the mission of Jesus Christ, determines not only that she is the prototype and guide, but also the mother of mercy, addressing especially the poor and the needy. Following historically Jesus and remaining with him in unity in eschatology, she goes with the People of God through the temporal nature of the Church, leading them to eschatological fulfillment and revealing God’s mercy accomplished in Jesus Christ. Therefore, in the same dimension and in the sense in which she is the Mother of God and Mediatrix in the only mediation of the Son – as he puts it in his Marian encyclical John Paul II – in the same sense she remains the Mother of the Church and the Mother of God’s mercy.

18

Powszechne pośrednictwo Chrystusa a religie niechrześcijańskie

51%

White T. J.

Wrocławski Przegląd Teologiczny

|

2022

|

vol. 30

|

issue 2

63-86

EN

The New Testament, as understood within the Catholic intellectual tradition, affirms that Jesus of Nazareth is the unique universal mediator of salvation for the human race. At the same time, the Catholic Church affirms that Christ lived and died so that salvation might be offered to all human beings, including those who have no immediate access to baptism or to the fulness of the means of salvation, in the visible Catholic Church. This essay seeks to understand these affirmations by recourse to the theology of Thomas Aquinas. What is his conception of redemption and of the universal efficacy of the passion and merits of Christ? How does his conception of grace provide an indication of the ways God might work in the lives of persons who are not baptized? How are the lives of those who receive grace oriented by inward transformation toward the recognition of significant moral and theological truths? These questions are explored in this essay by recourse to key texts in the mature corpus of Aquinas as well as by consideration of modern and contemporary Thomistic literature.

PL

Nowy Testament, tak jak jest rozumiany w ramach katolickiej tradycji intelektualnej, potwierdza, że Jezus z Nazaretu jest jedynym powszechnym pośrednikiem zbawienia dla rodzaju ludzkiego. Jednocześnie Kościół katolicki uznaje, że Chrystus żył i umarł, aby zbawienie mogło być ofiarowane wszystkim ludziom, także tym, które nie mają bezpośrednio możliwości przyjęcia chrztu lub uzyskania pełni środków zbawienia w widzialnym Kościele katolickim. W niniejszym artykule powyższe twierdzenia są analizowane poprzez odwołanie się do teologii Tomasza z Akwinu. Jaka jest jego koncepcja odkupienia i powszechnej skuteczności męki i zasług Chrystusa? Jak jego koncepcja łaski wskazuje na sposoby, w jakie Bóg może działać w życiu osób nieochrzczonych? W jaki sposób życie tych, którzy otrzymują łaskę, jest ukierunkowane poprzez wewnętrzną przemianę na uznanie istotnych prawd moralnych i teologicznych? Odpowiedzi na tak postawione pytania udzielane są w oparciu na kluczowych tekstach z dojrzałej twórczości Akwinaty, jak również poprzez odniesienie do nowożytnej i współczesnej literatury tomistycznej.

19

Miłosierdzie Boże w pełni objawione i zrealizowane w Jezusie Chrystusie

51%

Sienkiewicz E.

Teologia w Polsce

|

2016

|

vol. 10

|

issue 2

23-41

EN

God is shown as merciful already in the Old Testament. However, it is in the fulfillment of God’s promises in the incarnation of the Word that the realization of Divine mercy achieves its fullness. That is why the Word incarnate is also a revelation of the nature of Divine mercy. Its quintessence is made visible in Jesus Christ, who brings God closer to man and makes man capable of self understanding. In the Son the Father reveals Himself as inconceivable Love, whose consequence is creation and redemption. The Father not only does not withdraw His love in response to human sin, but in the Son becomes united with each man, thus showing the fundamental nature of His mercy. It is realized most fully in the work of Jesus Christ, in whom God loves every man with the same love as His own Son. In the Son, who united himself with the human nature, the Father also enables man to respond to Divine love. This means inviting and introducing man to the relation of mercy. Thus, mercy ceases to be a unilateral process and becomes the best way for man to unite with God through the imitation of Jesus.

PL

Boga jako miłosiernego Ojca objawia już Stary Testament. Na podstawie tej tradycji objawienie to można uznać również za przygotowujące do wcielenia Bożego Słowa, wypełniającego Boże obietnice i realizującego w pełni miłosierdzie Ojca. Zjednoczony z ludzką naturą Boży Syn najpełniej także ukazuje, kim jest Bóg i kim dla Boga jest człowiek. Objawia również, czym jest miłość Boga do człowieka, nie tylko niecofająca się przed grzechem, ale na podstawie tego zjednoczenia – w ten sam sposób jak Syna – obejmująca każdego człowieka. Tak rozumiane miłosierdzie Boże nie ogranicza się tylko do przebaczenia grzechów,ale jest zaproszeniem człowieka przez Boga do możliwej dopiero w Jezusie Chrystusie cudownej wymiany miłości, w której uczestniczy obdarowujący miłosierdziem i nim obdarowany.

20

Chrystoformizacja jako fundament moralności

51%

Wszołek A.

Tarnowskie Studia Teologiczne

|

2021

|

vol. 40

|

issue 2

105-124

EN

The theology of Christian life is marked by the horizon of unity with God. Human came of God’s hands as a perfect creation. Life with God is holy, happy and eternal - and this is the life given by God to human in the act of creation. The harmony and unity of human and God, to which he was vocated, was violated by the pride of his first parents (original sin). It was not God who rejected man but man who distanced himself from God. God looks for a human who, after sin, has difficulty with defining himself and the meaning of his life. Only God can help a human, however he ‘hides’ from Him, as from someone who wants to hurt. This situation of turning away from God was ‘redeemed’ by Jesus Christ, God-human, through His death and resurrection, making human renewed child of God. A Christian is the one who is Christ’s, and in Christ - the Son of God, is ‘adopted’. By following Christ the Perfect Human, a person is becoming like Him (christoforms).

PL

Teologię chrześcijańskiego życia wyznacza horyzont jedności z Bogiem. Człowiek wyszedł z rąk Boga jako stworzenie doskonałe. Życie z Bogiem jest święte, szczęśliwe i wieczne i takim życiem Bóg obdarował człowieka w akcie stwórczym. Harmonię i jedność człowieka z Bogiem, do której został on powołany, naruszył grzech pychy pierwszych rodziców (grzech pierworodny). To nie Bóg odrzucił człowieka, lecz człowiek oddalił się od Boga. Bóg szuka człowieka, który po grzechu ma trudność z określeniem siebie i sensu swojego życia. Tylko Bóg może pomóc człowiekowi, tymczasem on „ukrywa się” przed Nim, jak przed kimś, kto chce go skrzywdzić. Tę sytuację odwrócenia się od Boga „odkupił” przez swoją śmierć i zmartwychwstanie Jezus Chrystus, Bóg-Człowiek, czyniąc człowieka na nowo dzieckiem Boga. Chrześcijanin to ten, który jest Chrystusowy i w Chrystusie - Synu Bożym jest usynowiony. Naśladując Chrystusa-Człowieka Doskonałego, człowiek upodabnia się do Niego (chrystoformizuje).

Refine search results

Kard. Karol Wojtyła, Kościół w tajemnicy odkupienia. Interpretacja Vaticanum II, opr. ks. A. Dobrzyński, Rzym 2012, ss. 472.

Jezus - Odkupiciel Izraela i narodów

Poetyckie przesłanie Zbigniewa Herberta i problem jego chrześcijańskiej proweniencji

Teologia dramatyczna jako sposób interpretacji wiary na przykładzie nauczania Benedykta XVI

Polaryzująca funkcja krzyża w narodzie

Odwieczne znaczenie Człowieczeństwa Jezusa

Zbawczy charakter misterium Bożego Narodzenia. Próba prezentacji dynamicznej wizji wcielenia

Chrystus obliczem miłosierdzia Ojca. Koncepcja odgórna i teofanijna Bożego miłosierdzia

Poszukiwanie życia w kosmosie a teologia

Chrystocentryczny wymiar antropologii Hansa Ursa von Balthasara

A Post 20th Century View Of Isaiah 53

Ukrzyżowanie Syna Bożego uśmierzające gniew Boga Ojca. Szkic z historii myśli teologicznej

Wybrane zagadnienia z antropologii teologicznej Jana Pawła II

Chrystologiczna rewitalizacja ekumenizmu na podstawie Listu do Rzymian św. Pawła w dialogu z Der Römerbrief Karla Bartha

Eklezjologia odpowiedzialności. Z namysłu nad Encykliką Redemptor hominis

„Wcielenie Słowa – przebóstwienie człowieczeństwa”. Elementy patrystycznej teologii przebóstwienia

Matka miłosierdzia w Kościele na podstawie encykliki Redemptoris Mater

Powszechne pośrednictwo Chrystusa a religie niechrześcijańskie

Miłosierdzie Boże w pełni objawione i zrealizowane w Jezusie Chrystusie

Chrystoformizacja jako fundament moralności