Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 7

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  odpowiedzialność solidarna
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
100%
Zarządzanie i Finanse
|
2015
|
vol. 3
|
issue 2
193-207
PL
Przedmiotem niniejszego artykułu uczyniono analizę podstaw prawnych regulujących zakres oraz przesłanki powstania po stronie inwestora biernej, solidarnej odpowiedzialności o charakterze gwarancyjnym. Wskazane zagadnienie wpisuje się w kontekst koncepcji społecznej odpowiedzialności przedsiębiorcy, ukierunkowanej na ochronę interesu społecznego oraz określonych grup interesariuszy. Zakres poruszanej tematyki obejmuje kolejno: 1) określenie granic odpowiedzialności inwestora dotyczącej zobowiązań wynikających z umowy zawartej pomiędzy wykonawcą (generalnym wykonawcą) robót budowlanych a podwykonawcą, 2) analizę przesłanek warunkujących powstanie po stronie inwestora odpowiedzialności gwarancyjnej, w tym wymogów związanych z wyrażeniem przez inwestora zgody na zawarcie przez wykonawcę umowy z podwykonawcą, 3) zasady solidarnej odpowiedzialności inwestora w zakresie zobowiązań wynikających z umowy zawartej pomiędzy podwykonawcą robót budowlanych oraz dalszym podwykonawcą. Dokonana analiza ma na celu określenie praktycznych uwarunkowań kształtujących pozycję inwestora jako szczególnego gwaranta prawidłowych relacji podmiotowych w ramach procesu inwestycyjnego. Prowadzone rozważania zostały oparte na orzecznictwie sądów powszechnych kształtującym wykładnię przepisów regulujących omawianą tematykę.
PL
Artykuł stanowi porównawczą analizę przepisów prawa polskiego i austriackiego w świetle postanowień Dyrektywy Rady 2001/23/WE, w zakresie odpowiedzialności dotychczasowego i nowego pracodawcy za zobowiązania wynikające ze stosunku pracy powstałe przed przejściem zakładu pracy. Implementacja Dyrektywy na gruncie prawa polskiego nastąpiła w art. 23 1 KC, a na gruncie prawa austriackiego w §§ 3-6 AVRAG. Przedmiotem artykułu jest ocena, czy regulacje krajowe Polski i Austrii odpowiadają celom dyrektywy, oraz czy jej transpozycja do porządków krajowych spowodowała powstanie regulacji tożsamych.
EN
The article is a comparative analysis of the provisions of Polish and Austrian law, with a due regard to regulation of the Council Directive 2001/23 / EC, in extent of liability of the transferor and the transferee for obligations arising from the a employment relationship, which arose before the date of transfer. Implementation of the Directive into Polish law took place in the art. 23 1 KC, and into Austrian law in §§ 3 - 6 AVRAG. The article focuses whether national Polish and Austrian regulations meet the objectives of the Directive, and whether its transposition into national agendas has resulted in identical regulations.
EN
This article considers the problem of joint and several liability of the investor and general contractor for consideration due to the subcontractors what is an extremely principal issue from the point of view of construction industry. The analysis includes the new legal solutions which were introduced by the Act of 7 April 2017 about the changes of some acts to facilitate debt recovery. It seems at first sight that the mentioned changes solve any kind of doubt which existed on basis of the interpretation of the Article 6471 of the Civil Code. A thorough reading of the said legal provision leads to a conclusion that it might be a confusing impression.
PL
Publikacja dotyczy niezmiernie istotnego z punktu widzenia praktyki budowlanej zagadnienia odpowiedzialności solidarnej inwestora i generalnego wykonawcy za zapłatę wynagrodzenia należnego podwykonawcy. Analizą objęte zostały nowe rozwiązania prawne, które wprowadzono ustawą z dnia 7 kwietnia 2017 r. o zmianie niektórych ustaw w celu ułatwienia dochodzenia wierzytelności. Na pierwszy rzut oka wydaje się, że rozstrzygają one wszelkie wątpliwości, jakie pojawiały się na gruncie wykładni art. 6471 k.c. Wnikliwa lektura rzeczonego przepisu prawnego pozwala stwierdzić, że jest to mylne odczucie.
EN
The article describes the issue of the doctrine of “the piercing the corporate veil” in Russian law (снятиe корпоративной вуали). The attempt to introduce this doctrine into Russian law – although to a limited extent, has resulted at least from a theoretical and legal point of view – to increase the protection of legal entity’s creditors. Introducing the doctrine into own legal system, the representatives of the Russian legal authorities used English acquis therein, giving common courts the power (arbitration courts previously) to ‘independently’ make a decision in abstract in cases where the doctrine applies. The article discusses the types of ‘piercing the corporate veil’, the legal nature of the doctrine itself in Russian law and the sanctions provided by Russian legislation when the ‘piercing the corporate veil’ shall be applied.
PL
Artykuł opisuje złożoną problematykę koncepcji „przebicia zasłony korporacyjnej” w prawie rosyjskim (снятиe корпоративной вуали). Próba wprowadzenia tej koncepcji w prawie rosyjskim – choć w ograniczonym stopniu – spowodowała – przynajmniej z teoretycznoprawnego punktu widzenia – zwiększenie ochrony wierzycieli względem osoby prawnej. Przedstawiciele rosyjskiej doktryny prawniczej wykorzystali dorobek angielski, wprowadzając koncepcję do własnego porządku prawnego, dając sądom powszechnym uprawnienie (wcześniej sądom arbitrażowym) do „samodzielnego” orzekania w sprawach, w których koncepcja ma zastosowanie. Artykuł omawia rodzaje „przebicia zasłony korporacyjnej”, charakter prawny samej koncepcji w prawie rosyjskim oraz sankcje przewidziane ustawodawstwem rosyjskim przy stwierdzeniu, iż występuje pokrzywdzenie wierzycieli osoby prawnej wskutek zaistnienia owej „zasłony korporacyjnej”.
PL
Artykuł prezentuje wybrane postanowienia Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/104/UE z 26 listopada 2014 r. w sprawie niektórych przepisów regulujących dochodzenie roszczeń odszkodowawczych z tytułu naruszenia prawa konkurencji państw członkowskich i Unii Europejskiej, objęte przepisami prawa krajowego. Autorka podejmuje próbę dokonania zwięzłego opisu przepisów dyrektywy odszkodowawczej dotyczących ujawniania dowodów, skutku rozstrzygnięć krajowych, terminów przedawnienia i odpowiedzialności solidarnej. Jednocześnie wskazuje na pewne wady przyjętych rozwiązań i trudności, jakie może napotkać polski ustawodawca w toku transpozycji dyrektywy do polskiego systemu prawnego.
EN
The article presents selected provisions of Directive 2014/104/EU of the European Parliament and of the Council of 26 November 2014 on certain rules governing actions for damages under national law for infringements of the competition law provisions of the Member States and of the European Union. The paper provides an outline of provisions on the disclosure of evidence, effect of national decisions, limitation periods as well as joint and several liability. Indicated are also some of the drawbacks of the adopted solutions as well as difficulties which the national legislature may face when transposing the Directive into the Polish legal order.
PL
Celem niniejszego artykułu jest analiza problematyki związanej z konstrukcją solidarnej odpowiedzialności uczestników kartelu przewidzianej w projekcie ustawy o roszczeniach o naprawienie szkody wyrządzonej przez naruszenie prawa konkurencji z 7 lutego 2017 r., implementującej do polskiego porządku prawnego dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/104/UE z 26 listopada 2014 r. w sprawie naruszenia niektórych przepisów regulujących dochodzenie roszczeń odszkodowawczych z tytułu naruszenia prawa konkurencji państw członkowskich i Unii Europejskiej objętego przepisami prawa krajowego. W niniejszym artykule autorka przedstawia także rozważania dotyczące przewidzianych w tym projekcie ustawy wyjątków od solidarnej odpowiedzialności odszkodowawczej uczestników kartelu, szczegółowo analizuje zakres odpowiedzialności małych i średnich przedsiębiorców oraz przedsiębiorców, którzy w ramach procedury łagodzenia kar (leniency) zostali zwolnieni z kary przez krajowy organ antymonopolowy. W podsumowaniu niniejszego artykułu autorka prezentuje wnioski i postulaty dotyczące skutków wejścia w życie i stosowania polskich przepisów implementujących dyrektywę.
EN
The purpose of this article is to analyze issues related to the design of joint and several liability of cartel members provided for in the act on claims for damages caused by a competition law infringement of 7 February 2017. The latter implements into the Polish legal system Directive 2014/104/EU of the European Parliament and of the Council of 26 November 2014 on certain rules governing actions for damages under national law for infringements of the competition law provisions of the Member States and of the European Union. The author presents considerations relating to exceptions provided in this law with respect to joint and several liability of cartel members, analyzes in detail the responsibilities of small and medium-sized enterprises and entrepreneurs who made a leniency application. In the summary of this article, the author presents conclusions and proposals on the effects of the entry into force and the application of the new Polish law implementing the Directive.
EN
Directive 2006/46/EC aims to clamp down on the manipulation of data contained in the annual accounts. While this regulation was implemented in Polish law, no account was taken of the need to adapt it to the Polish regulations already in force that arise under the Polish Code of Commercial Partnerships and Companies. Some of the provisions of the Directive were transposed into Polish law according to the “cut + paste” formula, failing to take into consideration the specificity of the Directive and the Directive as a whole. Consequently, the interpretation of relevant national provisions may potentially lead to the conclusion that members of the supervisory board of a joint-stock company are to be held jointly and severally liable together with the manager of the company for ensuring that the content of the annual accounts accurately reflect the reality. In the author’s opinion, such a conclusion would be too far-reaching. The analysis shows that as it concerns the scope and principles of liability of members of supervisory boards related to the annual accounts, there are arguments for adopting a less restrictive than solely literal interpretation of Article 4a of the Accounting Act. As a result, in the author’s view, it is impossible to attribute responsibility to a member of the supervisory board of a joint-stock company for errors or misstatements in the annual accounts as long as he exercised due care and diligence in performing his duties and in particular assured (together with other members of the board) that the process of drafting and publication of the annual accounts proceeded smoothly and was carried out properly.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.